- 1 Ocak 2013
- 321
- 8
Yüzün Özellikleri
Belli başlı yüz tiplerini bir araya getirerek sınıflandırdığımızda normal oranlı oval bir yüze göre dört değişik geometrik biçim ortaya çıkar; üçgen yüz, dikdörtgen (dar) yüz, kare yüz ve yuvarlak yüz.
Oval yüz
Oval yüz, estetik bakımından kurallara en uygun ve hoş yüz ipi olarak kabul edilir. Çekim sırasında herhangi bir düzeltme yapılması gerekmez. Bazı ışık oyunlarıyla değişik bir yüz etkisi yaratılmak istendiğinde, hedef genellikle oval bir yüzdür. Tüm ışıklandırma çeşitleri için uygundur.
Üçgen yüz
Geniş bir alın ve dar bir çene ile karakterize edilir. Çekim noktası açılı olduğunda (3/4 yüz konumu) ve konunun yüzü yukarıya doğru kaldırıldığında, daha uygun bir perspektif elde edilmiş olur. Kameranın yüksekliği, gözlerin biraz altında olmalıdır. Ve ışık, yüze daha fazla bir grafik ağırlık vermek için dar bölüm üzerine düşmelidir.
Yuvarlak yüz
Çene ile birleşiyormuş gibi görünen yuvarlak hatlı yanaklardan oluşan bir yüz tipidir. ¾ yüz konumu kullanılarak daha oval gösterilebilir. Uzak taraftan verilen dar açılı bir ışık yüzün yakın tarafını gölgede bırakır. Böylece yanaklara derinlik veren ve yüzü incelten bir gölge biçimi oluşturur.
Kare yüz
Sağlam yapısı ve büyük çenesi nedeniyle, bayan modellere erkeksi bir görünüm verir. Yüzün hatlarını yumuşatmak için, hafif yükseltilmiş bir bakış açısından çekim yapılır. Böylece çene etkisi azaltılır ve yüz inceltilir. Tüm yüz veya ¾ yüz konumları ile çekim yapılabilir.
Dikdörtgen (dar) yüz
Üçgen yüze benzer özellikler gösterir. Bu yüzden aynı yöntem ile fotoğraflanır. Hafif alçak ve merkezden kaçık bir bakış açısı ve yüzü bütünüyle aydınlatan bir ışık kullanılır. Tüm yüz çekimleri, yüzün düşey ağırlıklı formunu belirginleştirdiğinden önerilmez.
Portre Türleri ve Çeşitleri
Büst; Baş Çekimi
Başın alt hizasından başlayıp, üst kısmına kadar olan bölgenin çerçevelediği çekim ölçeğidir. Baş çekimi çenenin alt bitiminden itibaren sadece başı çerçeveleyerek çekilir. Bu çekimde kesinlikle çeneden kesme yapılmaz. Ancak çok zorunlu hallerde ise saçlardan daha olmazsa başın üst tarafından kesilebilir.
Omuz Çekimi
Omuz hizasından başlayıp başın üstüne kadar olan bölgenin çerçevelendiği çekim ölçeğidir. Kişinin omuz hizasında kravat bağlantısının hemen bitiminde tam görünecek şekilde çerçevelenmesidir. Oran olarak 1/4'e yakındır. Fotoğrafçılıkta ise vesikalık fotoğraf çekimi şeklinde uygulanmaktadır. Röportaj, senaryo veya konunun özelliği ve tanıtımı gereği bulunan konularda başvurulur.
Göğüs Çekimi
Göğüs hizasından başlayıp, baş üstüne kadar olan bölgenin çerçevelendiği çekim ölçeğidir. Vesikalık olarak bilinen fotoğrafların çoğu göğüs çekimine girmekle birlikte, aslında göğüs ve bel çekimi arası bir çerçeve düzeni ile çekilmektedir. 1/4 oranında uyarlanan bu çekim ölçeği kişinin mendil cebi hizasından kesilerek çerçevelenmesidir.
Fotoğrafçılıkta hatıra çekimleri, televizyonculukta stüdyo ve açık oturum, röportaj türü çekimlerde kullanılır.
Bel Çekimi
Bel hizasından başlayıp, baş üstüne kadar olan bölgenin çerçevelendiği çekim ölçeğidir. 2/4 oranında olup, kişinin belden yukarısının (göbek altından) çerçevelenmesidir.
Diz Çekimi
Diz üstünden başlayıp, baş üstüne kadar olan mesafe çerçeve içine alınmış ise, buna diz çekimi denir. Diz çekiminde önemli olan husus; kadrajın dizin tam bükülen kısmından geçmemesi, bunun yerine hafif altından ya da üstünden geçmesidir. Bu kural, kollar, parmaklar, bel gibi diğer eklem yerleri için de geçerlidir. Çekimi yapılacak kişi tam dizinden (diz kapağı dâhil) yukarısı çerçeveye alınır. Buradaki amaç görüntüye girmesini istemediğiniz dikkati dağıtacak başka görüntüleri çerçeve dışı bırakmaktır. Böylece konunun ana fikrinin tümünün çerçeve içine alınması sağlanmış olur.
Bütün Boy Çekimi
Modelin ayakucundan, başın üst kısmını da içine alacak şekilde oluşturulan çerçevedir. Bu çekim ölçeğinde dikkat edilmesi gereken, ayakların ya da başın üst kısmının kesilmemesi, ayakların alt kısmında ve başın üst kısmında bir miktar boşluk bırakılmasıdır. Bunun en önemli iki nedeninden biri, tam deklanşöre basarken nefes alma veya küçük bir
hareket sonucunda çerçevenin kayarak, istenmeyen bölümlerin kesilmesi, ikincisi ise, baskı sırasında baskı makinesinde çerçevenin kenarlarının zaman zaman kesintiye uğramasıdır. Burada çerçeveleme yan olarak yapılabildiği gibi dik olarak da yapılabilir.
Grup Portreleri
Birden fazla kişinin aynı kare içinde yer almasıyla oluşan portrelerdir. Aile fotoğrafları, toplantılar, koronun yer aldığı kalabalık topluluklar, şirket çalışanlarının fotoğrafları gibi örnekleri çoğaltabiliriz. Grup fotoğraflarının konusu, iki kişi olabildiği gibi onlarca kişiyi de kapsayabilir, aynı şekilde bir odadaki küçük bir aile veya düğün için bir araya gelmiş arkadaşlar ve akrabalar topluluğu da olabilir. Her koşulda hatırlamanız gereken, her birinin yüzünü gözlemlemek isterseniz ışık ve açının çok önemli olduğudur.
Cepheden Portre
Modelin tam karşısından yapılan çekimlerdir
Profil/Yan Portre
Yarım yandan çalışılan portreye denir.
Portre Fotoğrafında Fonun Fotoğrafa Etkileri
Portre fotoğrafında önemsenmesi gereken en önemli unsurların başında fon gelmektedir. Fonun rengi ve çarpılıcılığının yüksek olduğu durumlarda ilgi, modelden çok arka plana kayabilmektedir. Bu nedenle fon seçimi özenli bir şekilde yapılmalıdır. Arka plan göz alıcı bir yapıda ise öndeki portre ile yarışır duruma gelir ve portrenin etkisini zayıflatır. Portre fotoğrafında daha çok doygun olmayan fonlar tercih edilir. Böylece, dikkatin fonda toplanması engellenmeye çalışılır. Fon olarak kullanılan yüzeyin parlak olması, üzerine düşen ışığın yansımasına neden olur (refle). Fotoğrafta ışık nerede ise, ilgi orada yoğunlaşır. Stüdyoda portre çekimlerinde, fonu değiştirme kolaylığı, dış mekân çekimlerine göre çok daha fazla olduğundan, başarıyı yakalamak da aynı oranda yüksek olur. Ayrıca, modelin kişiliğinin çözümlenmesi ve karakterine en uygun olan fon renginin belirlenerek kullanılması, stüdyo ortamında çok daha kolaydır. Dış mekânda yapay fon kullanımı çoğu zaman imkânsızdır. Ayrıca, fonun aydınlığına müdahale etmek, stüdyo ortamı ile kıyaslandığında, neredeyse yoktur. Tek renk bir arka plan kullanmak, portre için etkili bir yol olmakla birlikte, mükemmel bir görüntü elde etmek için yeterli değildir. Tek renkten oluşan fon, kompozisyonları daha etkin ve güçlü bir hâle getirir. Dokuların ve ayrıntıların yeterince ortaya çıkması için tek renk önünde bulunan modelin yanal ışıkla aydınlatılması daha etkili bir portre fotoğrafı sağlar. Stüdyo portreciliğinde beyaz sonsuz fon, iyi bir aydınlatma ile grinin değişik tonlarına dönüştürülür. Doğal ışık yardımı ile yapılan portre çekimlerinde, fonda böyle bir etkiye ulaşmak imkânsızdır. Açık ve beyaz arka planlar, koyu fonlar kadar olmasa da, yine de modelin öne çıkmasını sağlar. Böyle bir çekimde, açık tonlarda olan arka planın iyi hesaplanması ve pozlandırmanın doğru yapılması gerekir. Özellikle, siyah tenli modellerin, beyaz fon önünde çekimi çok zordur ve aşırı özen göstermeyi gerektirir. Mavi renkli fon, portre fotoğrafında yüzün rengi ile kontrast bir yapı içerdiğinden zaman zaman bilinçli olarak kullanılır. Sarı tonlarda olan yüz, tamamlayıcısı olan mavi fonda çok daha canlı bir hâle gelir. Dış mekân çekimlerinde, bulutsuz havalarda, mavi gökyüzü çok sıklıkla fon olarak kullanılır. Stüdyo portreciliğinde beyaz sonsuz fon, iyi bir aydınlatma ile grinin değişik tonlarına
dönüştürülür. Doğal ışık yardımı ile yapılan portre çekimlerinde, fonda böyle bir etkiye ulaşmak imkânsızdır. Açık ve beyaz arka planlar, koyu fonlar kadar olmasa da, yine de modelin öne çıkmasını sağlar. Böyle bir çekimde, açık tonlarda olan arka planın iyi hesaplanması ve pozlandırmanın doğru yapılması gerekir. Özellikle, siyah tenli modellerin, beyaz fon önünde çekimi çok zordur ve aşırı özen göstermeyi gerektirir. Mavi renkli fon, portre fotoğrafında yüzün rengi ile kontrast bir yapı içerdiğinden zaman zaman bilinçli olarak kullanılır. Sarı tonlarda olan yüz, tamamlayıcısı olan mavi
fonda çok daha canlı bir hâle gelir. Dış mekân çekimlerinde, bulutsuz havalarda, mavi gökyüzü çok sıklıkla fon olarak kullanılır. Fon renginin, modellerin yaşları ile de doğrudan ilgisi vardır. Gençler ve yetişkinler için siyah, yeşil, koyu kırmızı veya kahverengi fon kullanmak uygunken, çocuk portreleri için genellikle mavi ve beyaz fonlar daha etkili sonuç verir. Gün ışığında çekim yapılırken, tek renk ve düz bir fon kullanıldığında, ışığın da yardımı ile modelin gölgesi fona düşürülerek etkili kareler yakalanır. Bunun sonucunda fotoğraf, tek renk fon, model ve gölgesinden oluşur. Tek renk fon önünde model-gölge ilişkisi kolayca kurulur ve anlatım daha iyi bir noktaya taşınmış olur. Doğal ışık yardımı ile çok değişik fonlara ulaşmak mümkündür. Örneğin, fonun belli bölümü yüksek oranda aydınlanırken, geri kalan bölümü daha düşük oranda aydınlansın. Parçalı aydınlanan fon önünde, modelin aydınlık ya da gölge bölgeye yerleştirilmesi, kişiliğini yansıtması adına bir anlatım yolu olarak seçilebilir. Özellikle değişken karaktere sahip kişilerin portre çekimlerinde böyle bir fon kullanmak isabetli bir karar olur. Modelin fona yapışık hâli, portre fotoğrafında hoş karşılanan bir sonuç değildir. Portre fotoğrafçıları, bunu göz önünde bulundurarak, modellerini fondan uzaklaştırmaya çalışırlar. Bu durumda derinlik izlenimi de artmış olur. Ayrıca tepeden saçını veya tersten modeli aydınlatan ışık, modeli fondan ayırma işlevi görmüş olur. Fonun, modele oranla daha az ışık alması, portre fotoğrafı için daha olumlu sonuçlar doğurur. Fon renginin aynı değerlerde fotoğrafa yansıtılması isteniyorsa, aydınlatma şiddeti, model ile paralellik göstermelidir. Portre fotoğrafında fonun etkisini azaltmak için alan derinliği azaltılmalıdır. Alan derinliği, üç faktöre bağlı olarak değişir. Bu faktörler, kullanılan objektifin odak uzaklığı, diyafram değerleri ve konuya olan uzaklık. Portre çekiminde kullanılacak objektiflerin, büyük açıklıklı diyafram değerlerine sahip olmaları, hem düşük ışıklı ortamlarda kullanılma, hem de sınırlı alan derinliği elde etme adına avantaj sağlayacaktır. Portre fotoğrafında model-fon ilişkisini etkileyen üç ana faktör vardır. Bunlar;
Modelin giydiği elbisenin ve fonun rengi,
Model ve fonun birbirine olan uzaklığı,
Model ve fon üzerindeki aydınlanma oranlarıdır.
Belli başlı yüz tiplerini bir araya getirerek sınıflandırdığımızda normal oranlı oval bir yüze göre dört değişik geometrik biçim ortaya çıkar; üçgen yüz, dikdörtgen (dar) yüz, kare yüz ve yuvarlak yüz.
Oval yüz
Oval yüz, estetik bakımından kurallara en uygun ve hoş yüz ipi olarak kabul edilir. Çekim sırasında herhangi bir düzeltme yapılması gerekmez. Bazı ışık oyunlarıyla değişik bir yüz etkisi yaratılmak istendiğinde, hedef genellikle oval bir yüzdür. Tüm ışıklandırma çeşitleri için uygundur.
Üçgen yüz
Geniş bir alın ve dar bir çene ile karakterize edilir. Çekim noktası açılı olduğunda (3/4 yüz konumu) ve konunun yüzü yukarıya doğru kaldırıldığında, daha uygun bir perspektif elde edilmiş olur. Kameranın yüksekliği, gözlerin biraz altında olmalıdır. Ve ışık, yüze daha fazla bir grafik ağırlık vermek için dar bölüm üzerine düşmelidir.
Yuvarlak yüz
Çene ile birleşiyormuş gibi görünen yuvarlak hatlı yanaklardan oluşan bir yüz tipidir. ¾ yüz konumu kullanılarak daha oval gösterilebilir. Uzak taraftan verilen dar açılı bir ışık yüzün yakın tarafını gölgede bırakır. Böylece yanaklara derinlik veren ve yüzü incelten bir gölge biçimi oluşturur.
Kare yüz
Sağlam yapısı ve büyük çenesi nedeniyle, bayan modellere erkeksi bir görünüm verir. Yüzün hatlarını yumuşatmak için, hafif yükseltilmiş bir bakış açısından çekim yapılır. Böylece çene etkisi azaltılır ve yüz inceltilir. Tüm yüz veya ¾ yüz konumları ile çekim yapılabilir.
Dikdörtgen (dar) yüz
Üçgen yüze benzer özellikler gösterir. Bu yüzden aynı yöntem ile fotoğraflanır. Hafif alçak ve merkezden kaçık bir bakış açısı ve yüzü bütünüyle aydınlatan bir ışık kullanılır. Tüm yüz çekimleri, yüzün düşey ağırlıklı formunu belirginleştirdiğinden önerilmez.
Portre Türleri ve Çeşitleri
Büst; Baş Çekimi
Başın alt hizasından başlayıp, üst kısmına kadar olan bölgenin çerçevelediği çekim ölçeğidir. Baş çekimi çenenin alt bitiminden itibaren sadece başı çerçeveleyerek çekilir. Bu çekimde kesinlikle çeneden kesme yapılmaz. Ancak çok zorunlu hallerde ise saçlardan daha olmazsa başın üst tarafından kesilebilir.
Omuz Çekimi
Omuz hizasından başlayıp başın üstüne kadar olan bölgenin çerçevelendiği çekim ölçeğidir. Kişinin omuz hizasında kravat bağlantısının hemen bitiminde tam görünecek şekilde çerçevelenmesidir. Oran olarak 1/4'e yakındır. Fotoğrafçılıkta ise vesikalık fotoğraf çekimi şeklinde uygulanmaktadır. Röportaj, senaryo veya konunun özelliği ve tanıtımı gereği bulunan konularda başvurulur.
Göğüs Çekimi
Göğüs hizasından başlayıp, baş üstüne kadar olan bölgenin çerçevelendiği çekim ölçeğidir. Vesikalık olarak bilinen fotoğrafların çoğu göğüs çekimine girmekle birlikte, aslında göğüs ve bel çekimi arası bir çerçeve düzeni ile çekilmektedir. 1/4 oranında uyarlanan bu çekim ölçeği kişinin mendil cebi hizasından kesilerek çerçevelenmesidir.
Fotoğrafçılıkta hatıra çekimleri, televizyonculukta stüdyo ve açık oturum, röportaj türü çekimlerde kullanılır.
Bel Çekimi
Bel hizasından başlayıp, baş üstüne kadar olan bölgenin çerçevelendiği çekim ölçeğidir. 2/4 oranında olup, kişinin belden yukarısının (göbek altından) çerçevelenmesidir.
Diz Çekimi
Diz üstünden başlayıp, baş üstüne kadar olan mesafe çerçeve içine alınmış ise, buna diz çekimi denir. Diz çekiminde önemli olan husus; kadrajın dizin tam bükülen kısmından geçmemesi, bunun yerine hafif altından ya da üstünden geçmesidir. Bu kural, kollar, parmaklar, bel gibi diğer eklem yerleri için de geçerlidir. Çekimi yapılacak kişi tam dizinden (diz kapağı dâhil) yukarısı çerçeveye alınır. Buradaki amaç görüntüye girmesini istemediğiniz dikkati dağıtacak başka görüntüleri çerçeve dışı bırakmaktır. Böylece konunun ana fikrinin tümünün çerçeve içine alınması sağlanmış olur.
Bütün Boy Çekimi
Modelin ayakucundan, başın üst kısmını da içine alacak şekilde oluşturulan çerçevedir. Bu çekim ölçeğinde dikkat edilmesi gereken, ayakların ya da başın üst kısmının kesilmemesi, ayakların alt kısmında ve başın üst kısmında bir miktar boşluk bırakılmasıdır. Bunun en önemli iki nedeninden biri, tam deklanşöre basarken nefes alma veya küçük bir
hareket sonucunda çerçevenin kayarak, istenmeyen bölümlerin kesilmesi, ikincisi ise, baskı sırasında baskı makinesinde çerçevenin kenarlarının zaman zaman kesintiye uğramasıdır. Burada çerçeveleme yan olarak yapılabildiği gibi dik olarak da yapılabilir.
Grup Portreleri
Birden fazla kişinin aynı kare içinde yer almasıyla oluşan portrelerdir. Aile fotoğrafları, toplantılar, koronun yer aldığı kalabalık topluluklar, şirket çalışanlarının fotoğrafları gibi örnekleri çoğaltabiliriz. Grup fotoğraflarının konusu, iki kişi olabildiği gibi onlarca kişiyi de kapsayabilir, aynı şekilde bir odadaki küçük bir aile veya düğün için bir araya gelmiş arkadaşlar ve akrabalar topluluğu da olabilir. Her koşulda hatırlamanız gereken, her birinin yüzünü gözlemlemek isterseniz ışık ve açının çok önemli olduğudur.
Cepheden Portre
Modelin tam karşısından yapılan çekimlerdir
Profil/Yan Portre
Yarım yandan çalışılan portreye denir.
Portre Fotoğrafında Fonun Fotoğrafa Etkileri
Portre fotoğrafında önemsenmesi gereken en önemli unsurların başında fon gelmektedir. Fonun rengi ve çarpılıcılığının yüksek olduğu durumlarda ilgi, modelden çok arka plana kayabilmektedir. Bu nedenle fon seçimi özenli bir şekilde yapılmalıdır. Arka plan göz alıcı bir yapıda ise öndeki portre ile yarışır duruma gelir ve portrenin etkisini zayıflatır. Portre fotoğrafında daha çok doygun olmayan fonlar tercih edilir. Böylece, dikkatin fonda toplanması engellenmeye çalışılır. Fon olarak kullanılan yüzeyin parlak olması, üzerine düşen ışığın yansımasına neden olur (refle). Fotoğrafta ışık nerede ise, ilgi orada yoğunlaşır. Stüdyoda portre çekimlerinde, fonu değiştirme kolaylığı, dış mekân çekimlerine göre çok daha fazla olduğundan, başarıyı yakalamak da aynı oranda yüksek olur. Ayrıca, modelin kişiliğinin çözümlenmesi ve karakterine en uygun olan fon renginin belirlenerek kullanılması, stüdyo ortamında çok daha kolaydır. Dış mekânda yapay fon kullanımı çoğu zaman imkânsızdır. Ayrıca, fonun aydınlığına müdahale etmek, stüdyo ortamı ile kıyaslandığında, neredeyse yoktur. Tek renk bir arka plan kullanmak, portre için etkili bir yol olmakla birlikte, mükemmel bir görüntü elde etmek için yeterli değildir. Tek renkten oluşan fon, kompozisyonları daha etkin ve güçlü bir hâle getirir. Dokuların ve ayrıntıların yeterince ortaya çıkması için tek renk önünde bulunan modelin yanal ışıkla aydınlatılması daha etkili bir portre fotoğrafı sağlar. Stüdyo portreciliğinde beyaz sonsuz fon, iyi bir aydınlatma ile grinin değişik tonlarına dönüştürülür. Doğal ışık yardımı ile yapılan portre çekimlerinde, fonda böyle bir etkiye ulaşmak imkânsızdır. Açık ve beyaz arka planlar, koyu fonlar kadar olmasa da, yine de modelin öne çıkmasını sağlar. Böyle bir çekimde, açık tonlarda olan arka planın iyi hesaplanması ve pozlandırmanın doğru yapılması gerekir. Özellikle, siyah tenli modellerin, beyaz fon önünde çekimi çok zordur ve aşırı özen göstermeyi gerektirir. Mavi renkli fon, portre fotoğrafında yüzün rengi ile kontrast bir yapı içerdiğinden zaman zaman bilinçli olarak kullanılır. Sarı tonlarda olan yüz, tamamlayıcısı olan mavi fonda çok daha canlı bir hâle gelir. Dış mekân çekimlerinde, bulutsuz havalarda, mavi gökyüzü çok sıklıkla fon olarak kullanılır. Stüdyo portreciliğinde beyaz sonsuz fon, iyi bir aydınlatma ile grinin değişik tonlarına
dönüştürülür. Doğal ışık yardımı ile yapılan portre çekimlerinde, fonda böyle bir etkiye ulaşmak imkânsızdır. Açık ve beyaz arka planlar, koyu fonlar kadar olmasa da, yine de modelin öne çıkmasını sağlar. Böyle bir çekimde, açık tonlarda olan arka planın iyi hesaplanması ve pozlandırmanın doğru yapılması gerekir. Özellikle, siyah tenli modellerin, beyaz fon önünde çekimi çok zordur ve aşırı özen göstermeyi gerektirir. Mavi renkli fon, portre fotoğrafında yüzün rengi ile kontrast bir yapı içerdiğinden zaman zaman bilinçli olarak kullanılır. Sarı tonlarda olan yüz, tamamlayıcısı olan mavi
fonda çok daha canlı bir hâle gelir. Dış mekân çekimlerinde, bulutsuz havalarda, mavi gökyüzü çok sıklıkla fon olarak kullanılır. Fon renginin, modellerin yaşları ile de doğrudan ilgisi vardır. Gençler ve yetişkinler için siyah, yeşil, koyu kırmızı veya kahverengi fon kullanmak uygunken, çocuk portreleri için genellikle mavi ve beyaz fonlar daha etkili sonuç verir. Gün ışığında çekim yapılırken, tek renk ve düz bir fon kullanıldığında, ışığın da yardımı ile modelin gölgesi fona düşürülerek etkili kareler yakalanır. Bunun sonucunda fotoğraf, tek renk fon, model ve gölgesinden oluşur. Tek renk fon önünde model-gölge ilişkisi kolayca kurulur ve anlatım daha iyi bir noktaya taşınmış olur. Doğal ışık yardımı ile çok değişik fonlara ulaşmak mümkündür. Örneğin, fonun belli bölümü yüksek oranda aydınlanırken, geri kalan bölümü daha düşük oranda aydınlansın. Parçalı aydınlanan fon önünde, modelin aydınlık ya da gölge bölgeye yerleştirilmesi, kişiliğini yansıtması adına bir anlatım yolu olarak seçilebilir. Özellikle değişken karaktere sahip kişilerin portre çekimlerinde böyle bir fon kullanmak isabetli bir karar olur. Modelin fona yapışık hâli, portre fotoğrafında hoş karşılanan bir sonuç değildir. Portre fotoğrafçıları, bunu göz önünde bulundurarak, modellerini fondan uzaklaştırmaya çalışırlar. Bu durumda derinlik izlenimi de artmış olur. Ayrıca tepeden saçını veya tersten modeli aydınlatan ışık, modeli fondan ayırma işlevi görmüş olur. Fonun, modele oranla daha az ışık alması, portre fotoğrafı için daha olumlu sonuçlar doğurur. Fon renginin aynı değerlerde fotoğrafa yansıtılması isteniyorsa, aydınlatma şiddeti, model ile paralellik göstermelidir. Portre fotoğrafında fonun etkisini azaltmak için alan derinliği azaltılmalıdır. Alan derinliği, üç faktöre bağlı olarak değişir. Bu faktörler, kullanılan objektifin odak uzaklığı, diyafram değerleri ve konuya olan uzaklık. Portre çekiminde kullanılacak objektiflerin, büyük açıklıklı diyafram değerlerine sahip olmaları, hem düşük ışıklı ortamlarda kullanılma, hem de sınırlı alan derinliği elde etme adına avantaj sağlayacaktır. Portre fotoğrafında model-fon ilişkisini etkileyen üç ana faktör vardır. Bunlar;
Modelin giydiği elbisenin ve fonun rengi,
Model ve fonun birbirine olan uzaklığı,
Model ve fon üzerindeki aydınlanma oranlarıdır.
