Minimalist Yaşama Geçiş - realgar'ın Kişisel Gelişim Günlüğü

Eşyalarınız madem kolili, bir şey önereyim. Bir site var, minimalizmle alakalı. Orada şöyle bir uygulama var.
Önce eşyaların hepsini kolilemek, ne var ne yoksa. Bütün her şeyi bir yere yığmak.
Sonra bu şekilde yaşamaya başlamak.
Bir süre böyle yaşamak.
O süre içerisinde neyi kolilerden çıkardıysanız, onlar atılmayacak şeylerdir. Diğerleri atılabilir.
En lazım olan şeyler, onsuz yaşayamadığınız şeyleri aradan çektik ya. Kalan her şeyi oturup ayıklanıyor. Çok önemli, çok sevdiğiniz bir kaç eşya dışında, hepsi başkalarına verilecek ya da çöpe atılacak eşyalar.

Bu uygulama tam anlamıyla minimalizme sokuyor. Ama uygulaması zor. :)

Daha kolay bir yol: 4 büyük koli açmak. Biri atılacaklar, biri bağışlanacaklar/hediye edilecekler, biri belkiler, biri kalacaklar.




Aslında herkesin yapması gereken şeyler.
Eşya bize hizmet edeceğine, biz eşyaya hizmet ediyoruz maalesef. Hayattan her anlamda tüm fazlalıkları atmak, insanı kuş gibi yapıyor. :)

Konumu beğendiğinize çok sevindim. :)
Erkek arkadaşımla aynı evde kalıyordum. Ayrıldık başka yere geçtim ama eşyalarımı henüz yerleştirmedim Cumartesi gideceğim o gün yerleştireceğim. Eşyalarımı kolay kolay atamam. Enerjilerine çok inanırım. Bir kalem mesela. Kötü geçirdiğim bir günde o kalemi aldıysam kötü günlerimde hep o kalemi kullanırım mesela. Bu tarz şeyler
 
  • Beğen
Reactions: K_G
Bir an yapmak istedikleriniokuyunca ben yazdim sandim:KK15:

:) E hoşgeldiniz o zaman konuya. :KK54:

Erkek arkadaşımla aynı evde kalıyordum. Ayrıldık başka yere geçtim ama eşyalarımı henüz yerleştirmedim Cumartesi gideceğim o gün yerleştireceğim. Eşyalarımı kolay kolay atamam. Enerjilerine çok inanırım. Bir kalem mesela. Kötü geçirdiğim bir günde o kalemi aldıysam kötü günlerimde hep o kalemi kullanırım mesela. Bu tarz şeyler

Anlıyorum sizi. Ben de öyle idim çünkü. Hala bir miktar öyleyim. Çok güzel geçirdiğim bir güne ait bir şeyi görünce mutlu oluyorsam onu atmamam gerekiyor diye düşünüyorum. Ama biraz temizlik de gerekli oluyor. :)
 
:) E hoşgeldiniz o zaman konuya. :KK54:



Anlıyorum sizi. Ben de öyle idim çünkü. Hala bir miktar öyleyim. Çok güzel geçirdiğim bir güne ait bir şeyi görünce mutlu oluyorsam onu atmamam gerekiyor diye düşünüyorum. Ama biraz temizlik de gerekli oluyor. :)
Yarından sonra bende başlıyorum buraya yazmaya :) ama minimalist yaşama tam olarak uyanam sanırım. Ileri boyutuna en azından :) az eşya düzenli yemek olayına uyacağım gibi şuanlık :) (bunu diyen kız 3 koca valiz ve bir sırt çantasıyla küçücük odasına yerleşecek !:KK16:)
 
  • Beğen
Reactions: K_G
Yarından sonra bende başlıyorum buraya yazmaya :) ama minimalist yaşama tam olarak uyanam sanırım. Ileri boyutuna en azından :) az eşya düzenli yemek olayına uyacağım gibi şuanlık :) (bunu diyen kız 3 koca valiz ve bir sırt çantasıyla küçücük odasına yerleşecek !:KK16:)

Çok sevinirim katılmanıza. :)


Ben de tam bir minimalist değilim. Kitaplarımı veya bölümüm için gerekli ders notlarını atamam mesela. Minimalizmi uç noktalarda yaşayanlar, onları tarayıp bilgisayar ortamında saklıyor. Benim kağıt kokusunu duymam gerekir oysaki.
Ya da onlar eşyaya hiç değer vermezler, hediyeymiş emekmiş pek takmazlar. Ben yaptığım el işlerini, ahşap kutularımı atamam ki. Sakladım onları veya kullanılabilir olanları kullanmaya başladım.


Eğer zorlanırsanız eşyaları atmakta, lütfen paylaşın. Yardım edebilmeyi isterim.
 
Çok sevinirim katılmanıza. :)

Ben de tam bir minimalist değilim. Kitaplarımı veya bölümüm için gerekli ders notlarını atamam mesela. Minimalizmi uç noktalarda yaşayanlar, onları tarayıp bilgisayar ortamında saklıyor. Benim kağıt kokusunu duymam gerekir oysaki.
Ya da onlar eşyaya hiç değer vermezler, hediyeymiş emekmiş pek takmazlar. Ben yaptığım el işlerini, ahşap kutularımı atamam ki. Sakladım onları veya kullanılabilir olanları kullanmaya başladım.


Eğer zorlanırsanız eşyaları atmakta, lütfen paylaşın. Yardım edebilmeyi isterim.
Ben çok zorlamıcam gibi. Aburcubur kutusundan kalemlik yapan insanım. Onu atamam ki. Haklısın bide bende bilgisayardan çalışamıyorum. Gözler yoruluyor. Biz bize uyanı yapalım da gerisi önemli değil :) eski sevgiliden anı eşyaları var ne yapsam onları bilmiyorum. Mesela çiçekleri kaldırırım ama oyuncaklar falan var onları ne yapıyım yatakta dursun mu yoksa dolabın tepesine mi atsam. O sorunum var bide şuan
 
---------25 Eylül 2015 Cuma---------

Merhaba! :)

Aslında bugün çok şey yazasım vardı ama başım çatladığı için kafamı ne kadar toplayabilirsem o kadar yazacağım.

Şimdi, benim sorunum her şeyimin düzensiz olmasıydı. Eşyalar kısmını hallettim, mesele artık sadece düzenli tutmakta.
Yemek kısmında, hala bana yararı olmayacak şeyleri yememeye dikkat ediyorum.

Gelelim "vakit" meselesine.
Hani en başta demiştim ya. "Her şeye zamanı yetebilen bir ben" istiyorum.

Bazen bakıyorum geçen günüme. Sabah kalkamamışım, okula geç gitmişim. Okulda derslerde uyuklamışım, çünkü gece düzgün bir uyku uyumamışım. Günüm yollarda geçmiş. Gerekli gereksiz yemek yemişim.
Peki ne yapmışım? Günün sonunda elimde ne var? Verimli bir gün müydü?


Bakıyorum, ne ders çalışmışım ne uyumuşum ne gezmişim. Sadece boş durmuşum, ortalıklarda dolanmışım. Ve bir de yorulmuşum.

Her şeyim son güne kalmış. Yapmam gereken şeyi, "yapmam gerekiyor" diye kendimi germişim ama yine de son güne bırakıp sıkışmışım. Ve onu yapmam gerektiği için gezmemişim, eğlenmemişim. Çünkü kafamda o var. Ama yapmıyorum.

Bir de her yere geç kalmışım.

İşte değiştirmek istediğim durum bu.

Günde ne zaman ne yapacağı belli bir insan sıkıcı mıdır bilmiyorum ama verimli bir gün geçirdiği kesin.

  • Dakik bir insan olmak istiyorum.
  • Her gün aynı saatte yatmak ve kalkmak istiyorum.
  • Derslerime ve eğlenmeye gezmeye tozmaya vakit ayırabilmek istiyorum.
  • Günü verimli geçirmek istiyorum.

Yapabilir miyim ki acaba?
İstisnasız her hafta, "Derslerime geç kalmayacağım. Her akşam o günkü derse çalışıp, sınav öncesine bırakmayacağım. Erken yatacağım. Erken kalkacağım." diyen ben, bu sefer başarabilir miyim.


Minimalizmle ilgili okuduğum bir yazıda şöyle diyordu:
-Önce karar vermelisiniz. "Değişmeliyim." değil, "Değişmek zorundayım." demelisiniz.


  • Değişmek zorundayım çünkü bu değişebilmek için öğrencilikte son senem.
  • Değişmek zorundayım çünkü "Bir dahaki seneye daha iyi bir öğrenci olacağım." diyebileceğim "bir dahaki senem" olmayacak.
  • Değişmek zorundayım çünkü arkadaşlarıma, aileme ve sevgilime yeterince vakit ayıramıyorum. Ve hayat onlara vakit ayırmak için bahane bulamayacağım kadar kısa.
  • Değişmek zorundayım çünkü düzensizlik beni bunalıma sokuyor, sonuç olarak OKB'yi tetikliyor ve cilt hastalığımı tekrar ettiriyor.
  • Değişmek zorundayım çünkü ileride akademik bir kariyer yapmaya karar verirsem diye ortalamamın iyi olması gerekiyor.
  • Değişmek zorundayım çünkü düzensiz olmak çok yorucu.
  • Değişmek zorundayım çünkü düzensizlik yüzünden spor yapmaya vakit bulamıyorum. Ve sporsuzlıktan sırtım, belim, boynum çok ağrıyor.
  • Değişmek zorundayım çünkü bu halim benim sağlığımı çok etkiliyor.
  • Değişmek zorundayım çünkü bu boş hayatta kendime doktora gitmek için bile vakit bulamıyorum.

Değişmek zorundayım.
 
Son düzenleme:
Ben çok zorlamıcam gibi. Aburcubur kutusundan kalemlik yapan insanım. Onu atamam ki. Haklısın bide bende bilgisayardan çalışamıyorum. Gözler yoruluyor. Biz bize uyanı yapalım da gerisi önemli değil :) eski sevgiliden anı eşyaları var ne yapsam onları bilmiyorum. Mesela çiçekleri kaldırırım ama oyuncaklar falan var onları ne yapıyım yatakta dursun mu yoksa dolabın tepesine mi atsam. O sorunum var bide şuan

O abur cubur kutusundan kalemliği yapmak için kaç saat harcadığına ve sonra onu ne kadar beğendiğine göre değişir onu atabilip atabilmemen bence.

Eski sevgilinin ne kadar eski olduğuna göre de değişir. :) Yeni ayrıldığınsa bence gözünün önünde tutmamalısın. Ne kadar göz önünde tutarsan ileride atman zorlaşır. Yerinde olsaydım, onları çöpe atamıyorsam bile büyük siyah çöp poşetlerinin içine koyar kaldırırdım.
Ben şunu düşündüm eski ergen aşık günlüklerimi atarken, "Ne yani şimdi yarın evlensem, bunları evime mi götüreceğim?" :)


Ben de atamam hiçbir şeyi, Off çok zor :KK43:

Atmanın zevkine varınca, her şeyi atasın geliyor. :)
Evde sürekli şunu soruyorum şu ara anneme ablama falan:
"Bunu atsak ne olur?" :KK70:
 
Evden 9 çuval gereksiz şey atmış insanım. Cidden insan atmaya başlayınca herseyi atmak istiyor:))
Senin gibi ders not ve kitaplarımi kademeli olarak attim. Hiç ders notum kalmadi ama kütüphaneneye verdiğim kitaplarima içim yanıyor. Neyse artik ivir zivir biriktirmiyorum en azından (onlari da birine veririm diye biriktiriyor ama verecek.kimse bulamiyordum) konunu takipteyim sevgiler:)
 
Evden 9 çuval gereksiz şey atmış insanım. Cidden insan atmaya başlayınca herseyi atmak istiyor:))
Senin gibi ders not ve kitaplarımi kademeli olarak attim. Hiç ders notum kalmadi ama kütüphaneneye verdiğim kitaplarima içim yanıyor. Neyse artik ivir zivir biriktirmiyorum en azından (onlari da birine veririm diye biriktiriyor ama verecek.kimse bulamiyordum) konunu takipteyim sevgiler:)

9 çuval... Maaşallah. Ellerine sağlık. :)

Değil mi, o kitaplar kütüphaneye verilebilir aslında.Ama sanırım vermeyeceğim. o_O

Ben de birinin işine yarar diye epey bir şey biriktirmiştim. Onları da attım. Kaç seneden beri vermemişim. Daha da vermem dedim.
Bir dosya yaprak test vardı hiç dokunulmamış lys için. Onları ayırdım. Birine göndereceğim. Ama odadan çıkardım yani. Odaya girmesine izin vermiyorum. :KK70:


İlgin için teşekkür ederim. :) Hoşgeldin. :)
 
İşte tam benlik dediğim bir topic daha.:rolleyes: Güzel bir karar almışsınız, tebrikler.:KK9:
Şimdilik göz gezdirdim, müsait zamanımda iyice okuyup cevap yazarım. :KK66:
 
Dostlar, merhaba!

Uzun süredir gribin pençesinde kaldığım için ve kafamı toparlayamadığım için yazı yazamadım. Şimdi, yazı yazamadığım günler için topluca bir özet geçeceğim.

Odanın minimalizme sokulmasının yetmediğini, o şekilde tutulması gerektiğinin önemini farkettim dostlar. Evet, sabah evden çıkmadan önce odayı savaş alanına çevirip çıkıyorum.
Hastalığın verdiği üşengeçlikle hepten dağıttım. Şöyle bir şey mi uygulasam dedim: Her gün yatmadan önce 15 dk odayı toparlamak, olması gerektiği hale getirmek. Yapabilir miyim ki acaba? Bende o istikrar var mı?


Sabah kalkmak dedim. Sabah kalktığım günler 5 günü geçmemiştir. Evet, hastalığa sığınarak okula da gitmedim. Vicdan azabı çekiyorum günlük. Oysaki en baştaki hedeflerimde okulu aksatmamak vardı. Hastalık bahane. Ben asıl o saatte otobüse binmekten kaçıyorum.

Ve hala kalkma saatim, alarm çaldıktan 40 dk sonra. Bunu nasıl düzelteceğim bilmiyorum.

Biraz da başarılarımdan söz edeyim: Maddi kontrol. Evet, para biriktiremedim bu hafta ama kredi kartından hiç harcama da yapmadım. Kredi kartını hiç kullanmadığım için çok mutluyum ve kendimi tebrik ediyorum. Kenara para koyamamış olabilirim ama sadece elimde olan parayı kullanmak, yakın zamanda kart borcunu sıfırlayabileceğim konusunda bir umut verdi bana.

Sağlıksız şeyleri yememeye devam ediyorum. Yapay (veya doğala özdeş) aromalı, tatlandırılıcı, glikoz şuruplu hiç bir şeyi yemiyorum.

Şimdilik bu kadar.
Okuyan herkese teşekkür ediyorum.
 
Çok ilginç ve hoş gereksiz kalabalığı sevmem zaten takipnedecem bu konuyu :)
 
Hoşgeldiniz. :)

anneme okutmak lazım burayı evi dolduruyor kanepenin altına ne varsa koymuş haliile sunta mı nedir tahtası gitmiş "eskiler daha sağlamdı" :) kızıyorum orası ne için sen ne için kullanıyorsun at gereksizleri :) odamda yatağım dolabım çalışma masam dışında bişey yoktur zaten fazla eşya boğuyor beni okuyacam burayıda iyice sağolun
 
  • Beğen
Reactions: K_G
anneme okutmak lazım burayı evi dolduruyor kanepenin altına ne varsa koymuş haliile sunta mı nedir tahtası gitmiş "eskiler daha sağlamdı" :) kızıyorum orası ne için sen ne için kullanıyorsun at gereksizleri :) odamda yatağım dolabım çalışma masam dışında bişey yoktur zaten fazla eşya boğuyor beni okuyacam burayıda iyice sağolun

Anneler öyle ya. Benimki de öyle.. :) Laf da anlatılmıyor. :) Eşyaları pek değerli...
 
X