acaba benim kadar korkan varmı dıye duşunuyodum hep dogumdan ama hiç korktugum gibi olmadı kızlar ben sezeryanla kendi istegimle dogum yaptım 24 ekim gun alınmıştı artık gelıyodu prensesim oyle heycanlydımki sohbet odasında surekli kızlara soruyodum sezeryanda nasıl hiseedilir dogum diye
1 hafta oncesınden kasık agrılarım başiladı hafıf hafıf nts ye gırdım bı gun sancım çıktı ama ben gununde olmasını o kadar çok istiyodumki neyseki kıızım gunune kadar sabretti arkadaşlar o geceyi hiç unutamam sabaha kadar uymadım heycandan sabah 10.30 gibi hastaneye yerlştik annem ve eşimle odadaki ruh halimi hiç sormayın hemşire geldi lavman için daha sonrasonda heycanı bastı beni ama allaha şukurler olsunki dr um ben takmıyorum dedi ve kurtuldum:)) bu arada odamız kalabalıklaşmaya başladı ablamlarda gelmişti:)2 saatlik bi bekleyişten sonra kapıda drumu gordum ve senı alıyoruz dedi amelıyat onlugumle ben sedyeye yattım ve kendıme söz vermiştim hiç aglamıycam diye ve öylede oldu giderken garip duygulkar içindeydim eşim annem ve herkes beni ugurladı tabi o yol bana nasıl geçti anlatamam kızlr ve ameliyathanedeydim ışıklar tepemde heşireler ve ben nolucanı bilmeden yatan ve surekli sorular soran been hemşire sana sadece koluna damar yolu açıcaz ve butun olay bundan ıbaret dedi ama ne yalan soyliyim u7yanınca acı çekiceksin dedi dogruyu söyledigine çok sevinmiştim herkes gibi beni kandırmadı yani daha sonra anestezi uzmanım geldi ve beni o kadar rahatlattıki anlatamam kızlar şimdi ilcanı surcekler dedi ve daha sonra hadi başlıyalım hazırsan dedi ve ben tum can havlimle olur dedim ve gözlerimi kapadım bi yandanda kızlar surekli konuşuyoddu uzman yanımda bak şimdi guzel bahçelerdeyiz çiçekler arasında gibi çok guzel uyanıcaksın falan ben öyle rahatlamıştımki bi anda başıma dogru ılık bişeyler geldigini hissettim ama uyumıycam diyede nasıl korkuyodum ve gitmişim daha sonrasında ameliyatın bitti hadi kalk artık diye bir ses duydum kızlar anlatamam öyle mışıl mışıl uyuyordumki birden neden kaldırdılar diye veryansın ettim içinden ve tabi o sesten sonra inanılmaz bir acı karnımda sanki yaraya tuz basıyolar tam tabiri bu:))ve odama giden yolda eşimi duydum karıcım bi görsen eylulun saçlarını inanmazsın kızımız çok guzel diye ve odaya yatagıma kondum o sırada herkesi duyuyorum ama cevap veremiyorum ve inanın hiç aglayıp bagırmadımsize şu kadar söyliyim o demin anlattıgım acı 15 20 dakka kadar bişey ve inanın daha sonra nasıl rahatladım anlatamam yani dogumdan korkanlar için yazdım bunu ve ben normal dogumuda yaşayan biriyim yani bu benim ikinci çocugum inanın o kadar pişmanınmki ilkininde sezeryan olmadıgına va daha sonra kızımı getirdiler ve emzirdim gayet rahat bi şekilde akşama dogruda kaldırdılar ve bu kalkışı o kadar kötu anlattılarki hep nasıl olucak diye hayıflanıyodum kalktım ve sadece o ameliyattan çıktıgım gibi bi acı duydum ama oda sonuçta geçiyo yani hepsi bu kadar inanın ve drum gelip gidip bana bu korıdordaki en iyi ahstamsın dedi bana ama kızlar bakın surekli yuyruyun inanın bana daha çabuk atlatıyosunuz ben hemen hemen hiç yatmadım ve 2 gun sonra eve geliş :) artık prensesimle evdeydik sadece şunu söyliyim evde bi kaç gun kadar hastanedeki kadar yuruyemedim onunda izahı bence hastanede surekli igne yapıyolardı o kesilince tabi sızı başladı ama dayanılmıycak kadar degilve şu an kırkım yeni çıktı ve ben her işimi yapıyorum ve inanılmaz bir guzeelik kızm evimde herşeye deger yaniçok uzun anlattım çunku ben dogum hikayelerini okumayı çok seviyorum vede her ayrıntıyı okumak istedgim için yazdım umarım sizde bi cesaret alırsınız bunu okuyunca kızlar hepinize hayırlı dogumlar dilerim annelik muthiş bi duygu hepinizi öptummmmmmmmmmmmmmmm