Minik Kurabiyem,Canım Kızım Hoş Geldin Dünyama

Evlendikten 1 ay sonra içime bebiş aşkı düştü....
Zaten ben Pko' luydum ( Polikistik over kistleri ) yaşım da 27 ,o yüzden bir an önce bebiş yapmaya karar vermiştim..Ve Canım kızım bekletmedi...1 ay içinde göbüşüme melek kondu..her gün bende büyüdüm onunla..her gün annelik duygusunu içime nakşettim....her elimi karnıma koyuşumda içimde Aşkımla benim ikimizin parçası vardı..bundan güzel bir duygu olamazdı da...ilk tekmesi otobüste hissetmiştim..gözlerim doldu...çalıştığım için ve evim uzak olduğu için ayakta uzun kalıyordum malesef..bel ağrısı çektim ilk aydan son aya kadar....ama bebeğim için her şeye değerdi...Allahın en güzel hediyesi...minik mucizem..pamuk şekerim,kurabiyem ballı lokumum...nefesim...ömrüm..güneşim..senin hem içimde kalmanı hemde yanımda olmanı istiyordum sonsuza kadar....biliyorum sende kucağıma gelmek istiyorsun ama doğduktan sonra seni içimde ya özlersem...??? Minik kurabiyemle her gün konuşuyordum...artık iyice büyümüştü..ninniler masallar en çokda babasını anlatıyordum..beni tanıyor kızım ama babasını tanımıyordu..derken günler geçiyor sancılarım sıklaşıyordu...doktorum son kontorlünden 2 gün sonra tekrar gelmemi istemişti..sabah güzelcene kahvaltımı yaptım..tabi sancılar beni rahat bırakmıyordu..sürekliydi ve ben bebeğimin geleceğini hissediyordum artık.... 38+0 ve eşimle doktora gidiyoruz..bazen arabayla bazen metroyla..metroyu tercih ettimizde yürüme mesafemizde oluyordu..ben zorlanıyordum ama kolay doğum olsun diye yürüyüşden geri kalmıyordum..metroda sancılarım sıklaşmaya ve şiddeti artmaya başlamıştı..gözümden yaş geliyordu çaktırmadan siliyordum..kalabalıktı metro...tam karşımda 6-7 aylık hamiş vardı..bakışa bakışa gittik :)

Artık hastaneme ulaştım...doktorumu görünce içim rahat etti..ona çok güveniyordum..ve sevmiştim de doktorumu..suyum azalmıştı ve 3 cm açılmam vardı.. hemen yatış verdi..elim ayağım titremeye başladı..hem hazırdım hem değildim...eşimin ellerini tuttum ve beni bırakmamasını söyledim...ve saolsun beni bir dakika bile yalnız bırakmadı..muane die çıktığımız için evden çantalarımız evdeydi..Görümcemi aradık getirdi hemen bebişin ve benim çantamı...derken yatış ve suni sancı...eşim annemi aradı..ben konuşamdım yoksa ağlayacağım..sancı sıklaştıkca eşime anneme çatıyordum saolsunlar az kahrımı çekmediler..özel hastane olduğu için çok rahattım her konuda..eşim annem hep yanımdalardı..hemşiler hep etrafımdaydı..sancım gitgide artıyordu, benim canım da tatlıdır,ağrıya dayanıksızım 4-5 saat sonra epidurel istedim ..eşim de itiraz etmedi.yaptırdık rahatladım...ohh ağrılarım yoktu artık...açılmam da iyiydi 5 cm olmuştu..ta ki bu sevincim doktorum çatı muanesi sırasında bebeğin başının sol tarafa kaydığını içerde huzursuz olduğunu kalp atışının düştüğünü söyleyene dek...sezeryana alındım..riski göze alamazdım bebeğim için....içime sızı düştü..normal doğum için çok dua etmiştim ama olmadı...kısmet diyorum artık bebeğim iyi olsunda...artık hemşireler hazırlamıştı beni doğumhaneye giderken gözlerim doldu tutamadım gözyaşlarımı..tutamadım işte...annem ağladıı ben ağladımm..hem bana moral veriyor hemde çaktırmadan göz yaşalrını siliyor..eşim ise güçlü olmaya çalışıyor ve çok heyecanlıydı şaşkındı o gün..ellerimi asansöre kadar tuttu annemde ellerimi bırakamdı tam asansöre binerken kardeşimde işden çıkmış koştura koştura gelmişti..onu da görmüştüm...moral olmuştu tabi..sevdiklerim ordaydı...kalbim hızla çarpıyordu...hem kızıma kavuşmanın heyecanı hemde amelyatın stresi..

Ve sonunda amelyathaneye geldik..biraz utandım tabi çünkü kalabalıklardı ve erkek çoktu.. hepsi doktor değildir sanırım...derken beni hazırladıkdan sonra hocam geldi ...bi yandan içimi rahatlatmıştı..sevinmiştim onu görünce.biraz sohbet etti benimle sonrada o soğuk yerde sıcacık bir ağlama sesi ile irkildim 6-7 dk geçti sanırım belkide daha kısa yada uzun..o an kasılıyordum bir an önce bitmesini istiyordum...kuzumun sesini duyunca takip ettim nereye gittiğini..sol tarafımdan biraz arkaya doğru götürdüler bebeğimi..bende zorlanarak da olsa bakmaya çalıştım görmüştüm hemşirenin doktorun aralarında bebeğimi..off yaa yavaş tututn bebeğimi o benim kıymetlim..tabi onlar alışık..ama ben değilim..zaten temizlendikten sonra hemşire yanıma getirdi ya o an ağlamamak mümkün mü..eridim bittim..herşeyi unuttum..o koku dünyanın hiç bir yerinde yok..yanımda ağlamıyordu..ama aldılar hemen..doyamadım..hazırlayıp odama getireceklerdi götürfüler kuzumu benide fazla bekletmediler çıakrdılar odama..taa asansörde duyuyordum miniğimin sesini..ağlıyordu beni istercesine..evet beni istiyordu kuzum...yatağıma yatırdılar beni..sonra annem bebeğimi kucağıma verdi kuzum sustu hemen kucağımda..gözlerimden yine yaş akmaya başladı..bir kadının yaşayacağı en özel an bu andı..allahım banada verdi o güzel duyguyu şükürler olsun.....hemen sütüm gelmedi ama bebeğimi sık sık emzirdim....epidurelli olduğum için rahattım ama evde ne yapacağımı düşünüyordum..derken yemek yeme zamanım geldi..biraz doğrulmak için eşim beni yukarı çekti ,o esnada omzumdaki bant çıkmış bütün ilaç pijamama gelmiş..tabi ben terledğim için aklıma gelmedi hiç..ağrı çekmeye başladım düğmeye basıyorum yok bişey..bi kaç saat çektim ağrı..hemşirelere söylüyorum ilacın bitmediğini söylüyor hatta bi sefer ağrı kesici yaptılar ama ağrım kesilmedi..ta ki annem üstümü değiştirene dek..o zaman farkettik..ilaç hep akmış pijamama..hemşireleri çağırdık düzelttiler hı bide haklıymışsın dediler..ee çektiğim ağrıyı ben billirim..birde yürüyeceksin bol bol diyorlada gelde doğrulda yürü ..zorlana zorlana kalkıyoruz zaten..göğüs uçlarım mafolmuştu, acıdan ağlıyordum emzirirken ama pes etmedim..3 -4 gün sonra sütüm geldi tamda sarılık olacakken..hemen kesildi sarılığı..bel ağrım, göğüs ucu ağrım, ve dikiş ağrım hariç herşey çok güzeldi....şu an kızım 18 aylık ben şu an yine yaşadım o anı ve gözlerim doldu..uyurken bana sarılmadan uyumuyor...allahım ne güzel bir duyguymuş bu..uyurken bile bebeğimizi özlemek..bütün yorgunluluğumuza rağmen..Allah isteyen herkese versin diyorum hikayemi bitiriyorum arkadaşlar..

bu arada eklemek istiyorum bebişimin boynuna kordon dolanmıştı ( o yüzden içerde rahatsız olmuş kalp atışıda düşmüştü..kısmet sezeryan oldu

canım bebeğin hayırlı uğurlu olsun .ve çok geçmiş olsun.bende 6 aylık hamileyim ve kızımız olucak allah nasip ederse bende epidural sezaryan düşünüyorum çok ağrı oluyor demek ki ben kolay geçer diye düşünüyordum herşeyin bir zorluğu var ama prensesim için her acıya katlanırım .sezaryana girerken örtü örtüyorlar dimi üzerine