- 15 Şubat 2012
- 190
- 60
- 118
- Konu Sahibi happinessforever
- #1
hamileliğimin başından beri burada doğum öykülerini okudum bazen korktum bazen kolay doğumları okudukça rahatladım. şimdi sıra geldi benim doğum hikayeme. martın 16 sında geldi kızım. ama benim sancılarım 3 gün öncesinden başladı. ilk doğumun acemiliğinden neredeyse her gün hastaneye koştum. biraz da işte sürekli hikayeler okuyup en kötüsünü düşüne düşüne böyle oldu. yalancı ağrıları hep gerçek ağrılarla karıştırmışım. 15 martta nst de ağrılar yüksek çıkınca yatışım yapıldı. bir gece önce ebe alttan muayanemi yapmıştı ve çatın dar, ya doğuramazsın ya da çok zor doğum olur demişti. yatışımın yapıldığı gün ise doktor muayene etti ve çatı dar değil doğum olur dedi. ama ebe hemşire ısrarla olmaz demeye etti. neyse bütün gün bekledim. akşam olunca sancılar çoğalmaya başladı. epidural yapılcaktı ama açılma olmadı. gece 3 de artık 3 cm. olunca ben dayanamadım hemen epidural yapın dedim. iğne yapılınca artık çok yorulduğumdan hemen uykuya daldım. sabah 5 de yine muayene yapıldı bu arada suni sancı da veriyorlar. ebe hemşire suyu patlattı. o sırada bebeğimin kalp atışları düştü. herkes de bir panik başladı sağa sola koşmalar falan ben oksijen çekiyorum sürekli. korkudan bacağım sürekli titriyordu. ama yorgunluktan mı yoksa epiduralden mi bilmiyorum bir uyuşukluk vardı üzerimde sadece dua ettim. normalde o durumda çok ağlardım bağırırdım diye düşünüyorum çünkü. sonra kalp atışları düzeldi. beni normal odaya götürdüler. yine nst bağlıydı. anestesi doktoru egosu baya yüksek biriydi ben ebeye ıkınabiliyor muyum acaba diye sormuştum bu da onu anestesi doktoruna söylemiş , o da geldi benle tartışmaya. o çıkınca ben ağladım o sırada tekrar kalp atışı düştü. hemen doğumhaneye alındım. doktor açılmanın 7 cm. olduğunu bebeğin inmediğini söyledi. sezaryene alcağını söyledi. tabi hemen sezeryana alındım ve kızım doğdu. bu süreç beni çok yıprattı ama kızımı kollarıma almak hepsini unutturdu. yazdıklarımla anne adaylarının moralini bozmak istemem kesinlikle.herkesin doğumu farklıdır çünkü. acele etmemek, panik yapmamak, her şeyi doğal akışına bırakmak gerekiyor. benimle birlikte 3 arkadaşım 2 de akrabam hamileydi hepsinin doğumu da normal doğum oldu. Allah bütün annelere kolay doğum ve sağlıklı bebişler nasip etsin.
çok sinirlendim şuan, bende normal doğum beklerken acil sezeryana alınanlardanım ama anestezi uzmanım şeker gibi bir adamdı. Allah hepimizi iyilerle karşılaştırsın, hayırlı uzun ömürler versin kuzularımıza inşallah...
