Sanırsın ki hiç gitmeyecek bu tam midenin üzerinde uçusan kelebekler.Seni hiç terketmeyecekler.Sesini duyduğunda o içinde akan çağlayan hiçbir zaman durulmayacak.Gözlerini her kapattığında onun yüzü belirecek karanlıkta.Başka birimi,imkansız diyeceksin ondan başka insan olamaz benim için.Bir gün gelip ne kadar yabancılaşabileceğinizi bilmeden fütursuzca sadece "O" olabilir diyeceksin.Canını istese bir kere bile düşünmeden verebilirsin nede olsa canını isteyen o.İstekleri senin için herşey olucak,ne istese yapmak isteyeceksin.O üzülmesin diye fedakarlık ediceksin kendinden,işinden,yaşamından.Ama bu yaptıkların bile az gelicek sana keşke diyeceksin daha fazlasını yapabilsem.Gülmesini mutlu olmasını isteyeceksin.Tartışmaya bile çekiniceksin gün gelicek üzülmesin diye...Derdi senin derdin olucak.O bir sıkıldığında sen iki sıkılacaksın.Dünya sadece ondan ibaretmiş gibi düşünecek sen "SEN" olmak çıkıp yavaş yavaş "O" olmaya başlayacaksın.Senin derdin sıkıntın yokmuşcasına o üzülmesin,sıkılmasın,mutlu olsun diye çırpınıp duducaksın.Tüm gün arasa diye bekleyecek,aradığında ise beklemekten nasıl yorulduğunu farkedeceksin.Zamanla kendinden çok önemsediğin insanın seni önemsememesi sana ağır gelecek.İlk zamanlar olsun ne olurki diyeceksin.İçine akan bir sızı olduğunu farkedecek ama önemsemeyeceksin.Görüceksin ki aslında kelebekler teker teker terketmeye başlamış seni.İçinde akan çağlayan dingin bir göl olmuş.Bu denli severken birini,bu denli önemserken ve bu denli "O" olmuşken,sevilmeye ne kadar susadığını farkedeceksin.Keşkeler başlayacak,kafandan yüzlerce keşke geçecek boğmaya başlayacak seni farkedeceksinki o hala "O" "SEN" olmamış hiçbir zaman olamamış.Zor sevmek.Emek vermek,ilmek ilmek dokumak sevgini ve her düğümde "O" olmak.Zor Sevmek gerçekten Seveni Bulmak.......
yeliz eyvazoglu
yeliz eyvazoglu
