- 13 Mayıs 2008
- 4.053
- 19
- 158
hele şükür sıra benim dogum hikayemde ...biraz gec olsa da...
ocak annesi olarak sizlerle tanısmam 20 mayıs 2008 tarihinde oldu.o günden bugüne kadar harika şeyler paylaştık birbirimizin dertlerine ortak olduk birlikte agladık birlikte güldük birimizin mutlulugu hepimizin mutlulugu birimizin derdi hepimizin derdi oldu sizleri cok seviyorum canlarım benima.s.
gelelim dogum hikayeme... 2.1.2009 tarihinde sezeryan olacagım belliydi saatler gecmek bilmiyordu bir gün öncesinde ev kalabalık ve yogundu son hazırlıklar yapıldı gece oldu herkes yattı bende hiç uyku yok:ecrin_bebek:saga dön sola dön yine yok ortamdan catlıcam yarın neler olcak beni neler beklicek,iki kişilik son saatlerimiz yarın 3 kişi olcaz....neyse 1 saat kadar uyumusum sabah kalktım süslendim püslendim prensimi kucagıma aldıgımda bende prensesler gibi olmak istiyordumyerimsenibentarifsiz bir duygu seli yasıyorduk sabah güle oynaya hastaneye gittik doktorum beni karsıladı yatıs işlemlerim yapıldı grip oldugumdan dolayı epidural sezeryana karar verildi üstümü degiştirdim lagmanı evde yapmıstım aman kızlar sizde evde yapın zor oluyordur hastanede ,ameliyathanenin yolunu tuttuk cok duygusalım aglarım zırlarım sandım doguma giderken ama hiçde öyle olmadı güle oynaya girdim içeri birde dil cıkardım kapıdakilerelülülülülülüneyse belimden igne oldum o da acımıyo ayaklarım uyustu bişeyler yapıyolar his var ama acı yok basladım dua etmeye cocuk sahibi olamayanlara,gazzedeki
müslüman kardeslerimize,ocak annelerinden bir türlü doguramayan waterfull a :roflol:benle aynı gün dogum yapcak olan blooms a ,ekinsu ya nicklerini hatırladıgım pekcok arkadasa ,evde kalmıs kızlara:sm_cool:filan bol bol dua ettim vakit gecmiyo bir türlü ben cok gerildim doktorum aile dostumuz hüseyin amcaaaaaa diye bagırmısım ne zaman gelecek bu bebek dedim 120 ye kadar say dedi basladım saymaya eee 120 de bitti :mymeka:bir daha say dedi basladım tekrar saymaya 17 oldu ayyy ben bir aglama sesi duydum kızlar melegim dogmustu bende basladım aglamaya hemen yanıma getirdiler allahım o nasıl birsey bembeyaz bir surat kıpkırmızı dudaklar yanagı yanagıma degdi ben aglarım o aglar acıkmıs garibim yanagımı yaladı durdu sonra cıkardılar oglumu bende yarım saat sonra cıktım kapıda tüm sevdiklerim beni bekliyordu yine dil cıkardım milletelülülülülülükocama baktım capkın capkın gülümsedik birbirimize zafer bizimdi :lepi:9 aylık maraton bitmişti miniğimiz yanımızdaydı ...artık hersey bitmişti zor bir hamilelik gecirmiştim gebelik sekerim cıkmıstı 5. ayda insülin,diyet ve sporla zor bir süreci geride bırakmıstık cıktık odamıza ben hala aglıyorum ...allahım odam cicek bahcesi gibiydi hersey harikaydı ...
şimdi oglum 2 aylık ...artık 3 kişiyiz ve cok büyük bir aşk yaşıyoruz :asigim:ama hala bizim olduguna inanmıyoruz anne baba demeden de inanmıcaz sanırım şimdi tam bir aileyiz ...2 ayımız rüya gibi gecti bebegimizi izlemekten kendimizi alamıyoruz ...
darısı tüm isteyenlerin başına insallah...
ocak annesi olarak sizlerle tanısmam 20 mayıs 2008 tarihinde oldu.o günden bugüne kadar harika şeyler paylaştık birbirimizin dertlerine ortak olduk birlikte agladık birlikte güldük birimizin mutlulugu hepimizin mutlulugu birimizin derdi hepimizin derdi oldu sizleri cok seviyorum canlarım benima.s.
gelelim dogum hikayeme... 2.1.2009 tarihinde sezeryan olacagım belliydi saatler gecmek bilmiyordu bir gün öncesinde ev kalabalık ve yogundu son hazırlıklar yapıldı gece oldu herkes yattı bende hiç uyku yok:ecrin_bebek:saga dön sola dön yine yok ortamdan catlıcam yarın neler olcak beni neler beklicek,iki kişilik son saatlerimiz yarın 3 kişi olcaz....neyse 1 saat kadar uyumusum sabah kalktım süslendim püslendim prensimi kucagıma aldıgımda bende prensesler gibi olmak istiyordumyerimsenibentarifsiz bir duygu seli yasıyorduk sabah güle oynaya hastaneye gittik doktorum beni karsıladı yatıs işlemlerim yapıldı grip oldugumdan dolayı epidural sezeryana karar verildi üstümü degiştirdim lagmanı evde yapmıstım aman kızlar sizde evde yapın zor oluyordur hastanede ,ameliyathanenin yolunu tuttuk cok duygusalım aglarım zırlarım sandım doguma giderken ama hiçde öyle olmadı güle oynaya girdim içeri birde dil cıkardım kapıdakilerelülülülülülüneyse belimden igne oldum o da acımıyo ayaklarım uyustu bişeyler yapıyolar his var ama acı yok basladım dua etmeye cocuk sahibi olamayanlara,gazzedeki
müslüman kardeslerimize,ocak annelerinden bir türlü doguramayan waterfull a :roflol:benle aynı gün dogum yapcak olan blooms a ,ekinsu ya nicklerini hatırladıgım pekcok arkadasa ,evde kalmıs kızlara:sm_cool:filan bol bol dua ettim vakit gecmiyo bir türlü ben cok gerildim doktorum aile dostumuz hüseyin amcaaaaaa diye bagırmısım ne zaman gelecek bu bebek dedim 120 ye kadar say dedi basladım saymaya eee 120 de bitti :mymeka:bir daha say dedi basladım tekrar saymaya 17 oldu ayyy ben bir aglama sesi duydum kızlar melegim dogmustu bende basladım aglamaya hemen yanıma getirdiler allahım o nasıl birsey bembeyaz bir surat kıpkırmızı dudaklar yanagı yanagıma degdi ben aglarım o aglar acıkmıs garibim yanagımı yaladı durdu sonra cıkardılar oglumu bende yarım saat sonra cıktım kapıda tüm sevdiklerim beni bekliyordu yine dil cıkardım milletelülülülülülükocama baktım capkın capkın gülümsedik birbirimize zafer bizimdi :lepi:9 aylık maraton bitmişti miniğimiz yanımızdaydı ...artık hersey bitmişti zor bir hamilelik gecirmiştim gebelik sekerim cıkmıstı 5. ayda insülin,diyet ve sporla zor bir süreci geride bırakmıstık cıktık odamıza ben hala aglıyorum ...allahım odam cicek bahcesi gibiydi hersey harikaydı ...
şimdi oglum 2 aylık ...artık 3 kişiyiz ve cok büyük bir aşk yaşıyoruz :asigim:ama hala bizim olduguna inanmıyoruz anne baba demeden de inanmıcaz sanırım şimdi tam bir aileyiz ...2 ayımız rüya gibi gecti bebegimizi izlemekten kendimizi alamıyoruz ...
darısı tüm isteyenlerin başına insallah...
