Evliliğimin ilk 2 yılı kabus ötesiydi.
o dediğim dedik ben ınatci.offf bitmek bilmeyen inatlasmalar.kaprisler.iki farklı duzenden iki farklı kişilik bir evi paylaşmaya calisiyomusta sanki daha çok debeleniyomus görüntüsü verirdik.
bu iş gitmez dediğim çok oldu halbuki cok aşık evlenmiştik. Hayal kirikliklari yasiyoduk .Sabrettik birazda eşim sayesinde atlattik...her tartismada susmak bilmeyen bana karşılık pes ediyorum diyip 1 saat evden yanimdan uzaklasirdi.döndüğünde sakince konusur hallederdik.peki şimdi ki durum ne mi? Süper sanki o iki yıl hiç yaşanmamış gibi geliyo...Mutlu , huzurlu seven sevilen saygılı bi evliliğe sahibiz....kendimden örnek vererek birazcık durumu anlatmaya çalıştım umarım işine yarar