herkese merhaba
Forumda çok eski değilim, keşke eski olsam ve burada iki üç yorum okuyup protez ameliyatına öyle karar verseydim. (Kesin vazgeçerdim)
Bir bucuk ay önce, 275 cc mentor yuvarlak pürtüksüz implant ameliyatı oldum. Operasyon sorunsuz geçti çok şükür, iyileşme sürecimde fizyolojikten çok duygusal ağrılarım olduğu için bir ayda anca kendime geldim. Ameliyathaneden odaya getirdildiğim ilk andan beri aklımdan geçen şeyler,,,bunları hayatım boyunca taşımak istemiyorum,, bunlarla nasıl yaşayacağım.. yaptırmadan önce düşünmedin mi diyeceksiniz çok düşündüm, kot alırken bile kararsızlık yaşayan ben defalarca düşündüm ama bu hissin yanından bile geçememişim. Kaygı korku tedirginlik pişmanlık okadar yoğunki duygularım. Herkes geçer, geçecek diyor.. aslında geçmesini istemiyorum ve unutup böyle hayatıma devam etmek istemiyorum. Çünkü biyerde önüme çıkacak ve mecburende olsa bunlardan kurtulmam gerekecek hissiyatı yaşıyorum.
Sağlık sebepleriyle çıkartanlar var ama kimse ayrıntıya girmemiş.. acaba bu pişmanlığı yaşayan ve çıkartan arkadaşlar varmı ? Yada benim hissettiklerimi yaşayan ? Ben son kontrole gittiğimde doktoruma sordum. Tabiki bunun geri dönüşü var, gençsin (37 yaşındayım bunarada) cildin toparlar dedi ama bana acıyan gözlerle baktı. Bilmiyorum belkide ağladığım için bana geri dönüşü olmayan bişey yok mesajını vermek istemiştir..
mesajlarınızı merakla bekliyorum
Forumda çok eski değilim, keşke eski olsam ve burada iki üç yorum okuyup protez ameliyatına öyle karar verseydim. (Kesin vazgeçerdim)
Bir bucuk ay önce, 275 cc mentor yuvarlak pürtüksüz implant ameliyatı oldum. Operasyon sorunsuz geçti çok şükür, iyileşme sürecimde fizyolojikten çok duygusal ağrılarım olduğu için bir ayda anca kendime geldim. Ameliyathaneden odaya getirdildiğim ilk andan beri aklımdan geçen şeyler,,,bunları hayatım boyunca taşımak istemiyorum,, bunlarla nasıl yaşayacağım.. yaptırmadan önce düşünmedin mi diyeceksiniz çok düşündüm, kot alırken bile kararsızlık yaşayan ben defalarca düşündüm ama bu hissin yanından bile geçememişim. Kaygı korku tedirginlik pişmanlık okadar yoğunki duygularım. Herkes geçer, geçecek diyor.. aslında geçmesini istemiyorum ve unutup böyle hayatıma devam etmek istemiyorum. Çünkü biyerde önüme çıkacak ve mecburende olsa bunlardan kurtulmam gerekecek hissiyatı yaşıyorum.
Sağlık sebepleriyle çıkartanlar var ama kimse ayrıntıya girmemiş.. acaba bu pişmanlığı yaşayan ve çıkartan arkadaşlar varmı ? Yada benim hissettiklerimi yaşayan ? Ben son kontrole gittiğimde doktoruma sordum. Tabiki bunun geri dönüşü var, gençsin (37 yaşındayım bunarada) cildin toparlar dedi ama bana acıyan gözlerle baktı. Bilmiyorum belkide ağladığım için bana geri dönüşü olmayan bişey yok mesajını vermek istemiştir..
mesajlarınızı merakla bekliyorum
Sen de belki öncesinde doku vardı bende neredeyse yoktu o açıdan zevki bir durum değil , psikolojim.cidden etkileniyordu.Agrı sızı geçtikçe insan daha çok benimsiyor sanki..Bende ağrılar bitmedi hala yan yatamıyorum.mesela ama Hergun farkettiriyor.Cikartmak daha çok etkileneyecekkse seni sen bilirsin...Ama yaşın bana yakın eğer ki hamilelik gecirdiysen bilirsin heleki sezeryanla,narkoz bile insanı depresyona sürükleyebiliyor.Biraz bekle derim ben
%100 insan vücuduyla uyumlu bir madde olamaz ömürlük diyorlar ama sorun çıkartıyor bi noktada. Bende hayatım bu endişeyle geçsin istemiyorum. Çıkartmak istiyorum doktor eski haline döner dedi ama acaba sizie neden moralini bozulur demiş. Meme dokunuz varmıydı öncesinde ? Bende inanmak istiyorum doktora eski haline dönmesine ama içimden inanmak gelmiyor. O yüzden aynı hisleri yaşayıp çıkartan varsa ki çok yok, paylaşsınlar belki güzel şeyler duyarız diye açtım bu konuyu 
