- 14 Eylül 2009
- 28
- 3
Merhaba
Uzun cabalar sonucunda geçtiğimiz Haziran Ömer Ekine ameliyat oldum ve bugün 42. günüm. 300 cc, Mentor marka, damla protez takıldı. Bunu söylemek için erken mi bilmiyorum ama şuan boyutundan ve sekilerlinden çok memnunum. Ameliyat öncesi çok fazla araştırma yaptığım için doktorunu, ameliyatını ve ameliyat sonrasını anlatan arkadaşlar ameliyata karar vermemde çok yardımcı olmuştu bu nedenle bende araştıran ve merak eden arkadaşlar için biraz uzun yazacağım.
En basta doktor konusunda kararsızlık yaşasam da doktorumla görüştükten sonra Ömer beye ameliyat olmaya karar verdim. Ne kadar doğru bir karar verdiğimi inanın ameliyattan hemen sonra çok daha iyi anladım.
Ömer beyle ilk konuştuğumda, Giresun devlet hastanesinde çalıştığı için biraz tedirgindim fakat Ömer bey hastaneye gittiğim ilk günden son güne kadar her şeyle çok ilgilendi. Yatacağım odadan tutunda pansumanıma kadar hepsiyle bizzat ilgilendi. Her gün mutlaka kontrole geldi, pansumanlarını kendisi yaptı hatta hastaneden cumartesi çıkış yapacaktım o gün bile gelip son kontrolünü ve pansumanını kendisi yaptı. Ne zaman arasam mutlaka geri dondu hatta evime dondukten sonra benim bilgi vermek için mesaj atmayı unuttuğum zaman bile bana hatırlatmışlığı var
Onun sayesinde devlet hastanesinin özel ya da üniversite hastanesinden bir farkı kalmıyor. Sizin için gerekli her imkanı sağlıyor.O nedenle devlet hastanesinden korkmanıza da gerek kalmıyor. Gerçekten hastasıyla çok ilgili , bundan daha önemlisi gerçekten çok iyi niyetli bir insan. Bunu kendisini tanıyınca çok iyi anlayacağınızı düşünüyorum. En yorgun, sinirli olduğu zamanlarda bile hastasına karşı güler yüzlü davranıyor. Açıkçası doktorluğundan önce gerçek bir dost, kardeş gibi davrandı. Ankaradan yola çıktığım andan, evime vardığım ana kadar asla unutamayacağım yardımları oldu. Özelliklede dönüş sırasında yeni ameliyatlı olduğum ve doktor raporu olmadığı için uçağa alınmadığımı öğrenince cumartesi günü beni rahat ve sağ salim göndermek için verdiği emekleri hayatim boyunca unutmayacağım. ( bu arada ameliyat sonrası uçağa binmeyi düşünüyorsanız ya doktorunuzdan uçağa binebilir raporu alacaksınız ya da yanınıza benimki gibi yaygaracı bir arkadaş aldıysanız onu da tembihleyip ameliyat olduğunuzu hiiiiic söylemeden sessizce uçağa bineceksiniz 
) Ömer beye gösterdiği sabır, emek, ilgi, güler yüzü hepsinden önemlisi doktorluğu için binlerce kez teşekkür etsem az.
Gelelim ameliyata, yatış işlemlerinden sonra bir gün içinde bütün tekiklerim yapıldı, ertesi gün sabahtan ameliyata alındım. İnanın hiç öyle korkulduğu gibi bir durum değilmiş ameliyat. Uyuyup uyanıyorsunuz ve her şey bitmiş, istediğiniz memişlere kavuşmuş oluyorsunuz.
Benim ameliyatım ise 2 saat 10 dk sürdü.
Ameliyat sonrasında ise beni çok zorlayan iki şey oldu. İlki ameliyattan çıkar çıkmaz kusmaya başlamam ve bütün gün aldığım anesteziyi kusmam oldu. Yatar pozisyonda kusmaya çalışmak gerçekten zormuş.
Diğer bir sorunda damar yolu bulmak için hemşirelerin beni delik deşik etmeleri oldu. Açıkçası en basta ameliyat için Hacettepe’yi istiyordum sebebi de doktordan sonra hemşirelerdi. Eminim hepsi bir değildir. Her meslekte işini iyi yapan da kötü yapan da vardır ama benim tecrübelerim ya da şansım sebebiyle devlet hastanesine her gittiğimde sorun yasarken Haccettepede hiçbir sorun yaşamamanın yanında hemşirelerin müthiş ilgi ve alakasıyla karşılaşınca insan ister istemez ön yargı oluşturuyor. 
Bu olumsuzlukların yanında ağrım olmadı mı? Oldu! ama inanın öyle dayanılmayacak keşke olmasaydım diyeceğim bir ağrım olmadı. Sadece artik ağrılarımın geçmeye başladığı gün kötü bir haber aldım ve o gün çok ağladım. Sadece o aksam verdikleri ağrı kesiciler hiç bir işe yaramadı. Gerçekten çok ciddi ağrım oldu. O bile sabaha karşı uyumama rağmen uyandığımda geçmişti. 
Hastanede yattığım dönem ve evde kaldığım dönem arkadaşım benimle ilgilendi. Eğer o olmasaydı tek başıma altından kalkabileceğim bir durum değildi. Bir haftada iyileşiyorsunuz, ben 6. günümde sınava girmek zorunda kaldım ve ellerimi kullanarak yazı yazabildim, 11. günümde mezuniyet baloma katıldım ama ilk iki hafta sizi kaldırıp yatıracak giyinip soyunmanıza yardım edecek, saçınızı başınızı tarayacak birisi mutlaka olmalı. Bunları tek başınıza yapamıyorsunuz. Bunların dışında ameliyatın etkisiyle eskiye oranla biraz daha çabuk yoruldum. 2. haftanın sonunda işe de gittim ( 2 tane zıpır oğlan çocuğuna baktığımı düşünürsek bence gayet iyi ) günlük hayatıma yardımsız devam edebildim.
Görünüşlerine gelince, sargılar ilk açıldığında ödemden dolayı çok sislerdi ve füze gibiydiler. İlk bir ay o sislik ve ağırlık hissi devam ediyor. Yürürken sanki düşeceklermiş gibi tutma isteğiyle eliniz sürekli göğsünüzde dolaşıyorsunuz ama bir ayin sonunda inanın her şeye değiyor. Ömer Bey ameliyattan sonra medikal bir sutyen giydirmişti ve sadece gece yatarken çıkarmamı, onun dışında iki ay sürekli takmamı istemişti. Sutyeni günlük hayatta takmadığım zamanlar sutyenle birlikte verdiği chest band (ben Çin işkencesi diyorum ) mutlaka takmamı tembihlemişti. Sutyen ödem ve şişliklerden dolayı biraz bunaltıyor fakat ameliyattan sonraki ilk haftamda rahatlamak için sadece yarım saat çıkartmayı denedim göğüslerimde müthiş bir şişlik, gerginlik ve ağrı oldu. Sutyeni nasıl geri giydiğimi bilmiyorum. Sanırım ağrıları azaltan birazda oydu. Sutyeni tekrar giyip de rahatladığımı ve ağrı ve gerginliğin azaldığını fark edince, çıkarınca ayni şeyi yaşayacağım korkusuyla 1 ay boyunca gece yatarken bile çıkarmadım. Bir ayin sonunda Ömer Beye kontrole gittiğimde bu sutyene artik gerek yok, balensiz sutyene geçebilirsin dediğinde ne kadar sevindiğimi anlatamam.
Kışın olsa belki biraz daha katlanılabilir fakat yazın sıcakta sürekli göğsünüzü bastıran bir sutyen çok bunaltıyor. Benim kas ustu, gogus altı kesisi oldu. Dikiş izim incecik. Henüz kırmızı kalemle çizgi çekmişsin gibi ama bence düşündüğüm kadar iz kalmayacak. Bu konuda da Ömer Bey'in maharetini söylemeden geçemeyeceğim. Daha önce bu ameliyatı olmuş kişilerin dikiş izlerini görme şansım oldu, onlarınkilerle benimkini karsılaştırınca doktorumun ellerine sağlık diyorum. 
Bugün ameliyatımın 42. günü ağrılarım tamamen geçti. Şekilleri oturdu ve çok güzel duruyorlar. Hala biraz sertler ama her gün biraz daha iyileşiyorlar, fark edebiliyorum. Hatta bazen ameliyat olduğumu bile unutuyorum, dokunduğum zaman aklıma geliyor. Bir ay olmasına rağmen Ömer Hocadan kulaç atmamak şartıyla denize girme iznini bile adlim ve hemen kendimi suya atim ilk basta özellikle sol göğsümdeki hassasiyetten dolayı korktum ama hiç düşündüğüm gibi olmadı. Tam tersine acayip rahatladım suya girince. Şuan hiç pişman değilim ameliyat olduğum için iyi ki yapmışım hatta iyi ki Ömer Ekin ile bu ise girmişim diyorum. İnanın ameliyat o kalın süngerli sutyenlerin yazın yaptığı eziyetten daha kotu değil. En azından ameliyatın sıkıntısı sadece 2 hafta sürüyor. Doktor konusunda da Ömer Ekinle en azından fikir almak için görüşün derim. Giresun’da diye de ben oraya nasıl gideceğim diye düşünmeyin.
Benimde hayatımda ilk defa gittiğim bir yerdi ve doktoruma güvendiğim için Ankara’da Hacettepe’nin yanındaki evimden kalkıp Giresun’a gittim. Ömer Ekin dışında kimseyi tanımıyordum ama ameliyattan sonra anladım ki gerekte yokmuş .
Sevgili doktorum Ömer Ekine bütün emekleri, dostluğu, ilgisi için çok ama çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız , iyi ki sizi tanımışım.
Uzun cabalar sonucunda geçtiğimiz Haziran Ömer Ekine ameliyat oldum ve bugün 42. günüm. 300 cc, Mentor marka, damla protez takıldı. Bunu söylemek için erken mi bilmiyorum ama şuan boyutundan ve sekilerlinden çok memnunum. Ameliyat öncesi çok fazla araştırma yaptığım için doktorunu, ameliyatını ve ameliyat sonrasını anlatan arkadaşlar ameliyata karar vermemde çok yardımcı olmuştu bu nedenle bende araştıran ve merak eden arkadaşlar için biraz uzun yazacağım.
En basta doktor konusunda kararsızlık yaşasam da doktorumla görüştükten sonra Ömer beye ameliyat olmaya karar verdim. Ne kadar doğru bir karar verdiğimi inanın ameliyattan hemen sonra çok daha iyi anladım.
Ömer beyle ilk konuştuğumda, Giresun devlet hastanesinde çalıştığı için biraz tedirgindim fakat Ömer bey hastaneye gittiğim ilk günden son güne kadar her şeyle çok ilgilendi. Yatacağım odadan tutunda pansumanıma kadar hepsiyle bizzat ilgilendi. Her gün mutlaka kontrole geldi, pansumanlarını kendisi yaptı hatta hastaneden cumartesi çıkış yapacaktım o gün bile gelip son kontrolünü ve pansumanını kendisi yaptı. Ne zaman arasam mutlaka geri dondu hatta evime dondukten sonra benim bilgi vermek için mesaj atmayı unuttuğum zaman bile bana hatırlatmışlığı var
Onun sayesinde devlet hastanesinin özel ya da üniversite hastanesinden bir farkı kalmıyor. Sizin için gerekli her imkanı sağlıyor.O nedenle devlet hastanesinden korkmanıza da gerek kalmıyor. Gerçekten hastasıyla çok ilgili , bundan daha önemlisi gerçekten çok iyi niyetli bir insan. Bunu kendisini tanıyınca çok iyi anlayacağınızı düşünüyorum. En yorgun, sinirli olduğu zamanlarda bile hastasına karşı güler yüzlü davranıyor. Açıkçası doktorluğundan önce gerçek bir dost, kardeş gibi davrandı. Ankaradan yola çıktığım andan, evime vardığım ana kadar asla unutamayacağım yardımları oldu. Özelliklede dönüş sırasında yeni ameliyatlı olduğum ve doktor raporu olmadığı için uçağa alınmadığımı öğrenince cumartesi günü beni rahat ve sağ salim göndermek için verdiği emekleri hayatim boyunca unutmayacağım. ( bu arada ameliyat sonrası uçağa binmeyi düşünüyorsanız ya doktorunuzdan uçağa binebilir raporu alacaksınız ya da yanınıza benimki gibi yaygaracı bir arkadaş aldıysanız onu da tembihleyip ameliyat olduğunuzu hiiiiic söylemeden sessizce uçağa bineceksiniz ) Ömer beye gösterdiği sabır, emek, ilgi, güler yüzü hepsinden önemlisi doktorluğu için binlerce kez teşekkür etsem az.Gelelim ameliyata, yatış işlemlerinden sonra bir gün içinde bütün tekiklerim yapıldı, ertesi gün sabahtan ameliyata alındım. İnanın hiç öyle korkulduğu gibi bir durum değilmiş ameliyat. Uyuyup uyanıyorsunuz ve her şey bitmiş, istediğiniz memişlere kavuşmuş oluyorsunuz.
Benim ameliyatım ise 2 saat 10 dk sürdü.Ameliyat sonrasında ise beni çok zorlayan iki şey oldu. İlki ameliyattan çıkar çıkmaz kusmaya başlamam ve bütün gün aldığım anesteziyi kusmam oldu. Yatar pozisyonda kusmaya çalışmak gerçekten zormuş.
Diğer bir sorunda damar yolu bulmak için hemşirelerin beni delik deşik etmeleri oldu. Açıkçası en basta ameliyat için Hacettepe’yi istiyordum sebebi de doktordan sonra hemşirelerdi. Eminim hepsi bir değildir. Her meslekte işini iyi yapan da kötü yapan da vardır ama benim tecrübelerim ya da şansım sebebiyle devlet hastanesine her gittiğimde sorun yasarken Haccettepede hiçbir sorun yaşamamanın yanında hemşirelerin müthiş ilgi ve alakasıyla karşılaşınca insan ister istemez ön yargı oluşturuyor. Bu olumsuzlukların yanında ağrım olmadı mı? Oldu! ama inanın öyle dayanılmayacak keşke olmasaydım diyeceğim bir ağrım olmadı. Sadece artik ağrılarımın geçmeye başladığı gün kötü bir haber aldım ve o gün çok ağladım. Sadece o aksam verdikleri ağrı kesiciler hiç bir işe yaramadı. Gerçekten çok ciddi ağrım oldu. O bile sabaha karşı uyumama rağmen uyandığımda geçmişti. Hastanede yattığım dönem ve evde kaldığım dönem arkadaşım benimle ilgilendi. Eğer o olmasaydı tek başıma altından kalkabileceğim bir durum değildi. Bir haftada iyileşiyorsunuz, ben 6. günümde sınava girmek zorunda kaldım ve ellerimi kullanarak yazı yazabildim, 11. günümde mezuniyet baloma katıldım ama ilk iki hafta sizi kaldırıp yatıracak giyinip soyunmanıza yardım edecek, saçınızı başınızı tarayacak birisi mutlaka olmalı. Bunları tek başınıza yapamıyorsunuz. Bunların dışında ameliyatın etkisiyle eskiye oranla biraz daha çabuk yoruldum. 2. haftanın sonunda işe de gittim ( 2 tane zıpır oğlan çocuğuna baktığımı düşünürsek bence gayet iyi ) günlük hayatıma yardımsız devam edebildim.
Görünüşlerine gelince, sargılar ilk açıldığında ödemden dolayı çok sislerdi ve füze gibiydiler. İlk bir ay o sislik ve ağırlık hissi devam ediyor. Yürürken sanki düşeceklermiş gibi tutma isteğiyle eliniz sürekli göğsünüzde dolaşıyorsunuz ama bir ayin sonunda inanın her şeye değiyor. Ömer Bey ameliyattan sonra medikal bir sutyen giydirmişti ve sadece gece yatarken çıkarmamı, onun dışında iki ay sürekli takmamı istemişti. Sutyeni günlük hayatta takmadığım zamanlar sutyenle birlikte verdiği chest band (ben Çin işkencesi diyorum ) mutlaka takmamı tembihlemişti. Sutyen ödem ve şişliklerden dolayı biraz bunaltıyor fakat ameliyattan sonraki ilk haftamda rahatlamak için sadece yarım saat çıkartmayı denedim göğüslerimde müthiş bir şişlik, gerginlik ve ağrı oldu. Sutyeni nasıl geri giydiğimi bilmiyorum. Sanırım ağrıları azaltan birazda oydu. Sutyeni tekrar giyip de rahatladığımı ve ağrı ve gerginliğin azaldığını fark edince, çıkarınca ayni şeyi yaşayacağım korkusuyla 1 ay boyunca gece yatarken bile çıkarmadım. Bir ayin sonunda Ömer Beye kontrole gittiğimde bu sutyene artik gerek yok, balensiz sutyene geçebilirsin dediğinde ne kadar sevindiğimi anlatamam.
Kışın olsa belki biraz daha katlanılabilir fakat yazın sıcakta sürekli göğsünüzü bastıran bir sutyen çok bunaltıyor. Benim kas ustu, gogus altı kesisi oldu. Dikiş izim incecik. Henüz kırmızı kalemle çizgi çekmişsin gibi ama bence düşündüğüm kadar iz kalmayacak. Bu konuda da Ömer Bey'in maharetini söylemeden geçemeyeceğim. Daha önce bu ameliyatı olmuş kişilerin dikiş izlerini görme şansım oldu, onlarınkilerle benimkini karsılaştırınca doktorumun ellerine sağlık diyorum. Bugün ameliyatımın 42. günü ağrılarım tamamen geçti. Şekilleri oturdu ve çok güzel duruyorlar. Hala biraz sertler ama her gün biraz daha iyileşiyorlar, fark edebiliyorum. Hatta bazen ameliyat olduğumu bile unutuyorum, dokunduğum zaman aklıma geliyor. Bir ay olmasına rağmen Ömer Hocadan kulaç atmamak şartıyla denize girme iznini bile adlim ve hemen kendimi suya atim ilk basta özellikle sol göğsümdeki hassasiyetten dolayı korktum ama hiç düşündüğüm gibi olmadı. Tam tersine acayip rahatladım suya girince. Şuan hiç pişman değilim ameliyat olduğum için iyi ki yapmışım hatta iyi ki Ömer Ekin ile bu ise girmişim diyorum. İnanın ameliyat o kalın süngerli sutyenlerin yazın yaptığı eziyetten daha kotu değil. En azından ameliyatın sıkıntısı sadece 2 hafta sürüyor. Doktor konusunda da Ömer Ekinle en azından fikir almak için görüşün derim. Giresun’da diye de ben oraya nasıl gideceğim diye düşünmeyin.
Benimde hayatımda ilk defa gittiğim bir yerdi ve doktoruma güvendiğim için Ankara’da Hacettepe’nin yanındaki evimden kalkıp Giresun’a gittim. Ömer Ekin dışında kimseyi tanımıyordum ama ameliyattan sonra anladım ki gerekte yokmuş .Sevgili doktorum Ömer Ekine bütün emekleri, dostluğu, ilgisi için çok ama çok teşekkür ederim. İyi ki varsınız , iyi ki sizi tanımışım.
