Premature Bebekler Meleklerinizle konuşun dokunun onlara, yalnız olmadıklarını hissetsinler...

37 haftadan önce gerçekleşen doğumlar prematüre doğum olarak adlandırılır. Bu haftadan önce doğan bebeklere de prematüre bebek denir.

gokcece

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
8 Eylül 2009
30
0
86
Ankara
Arkadaşlar sizlerle paylaşmak istedim.
Fatih Üniversitesi hastanesinde iki gün yattıktan sonra epidural sezeryanla 27 haftalık bir erkek çocuk dünyaya getirdim. Doğumdan sonra sadece şöyle bi anlık yüzünü gösterdiler yavrumu ve hemen küvöze götürdüler. Herkes odasında yavrusuyla ilgilenirken bizim odamız bebek neşesinden yoksundu. İnanılmaz bir acı vermesine rağmen kimseye belli etmedim bunu. Doktorumuz bebekle annenin temasının ne kadar önemli olduğunu anlattı ilk olarak. ve buna yürekten inandım lütfen sizlerde mümkün oldukça dokunun ve konuşun yavrularınızla onlar bizim sevgimize muhtaç..
İnişli çıkışlı bir süreç bu unutmamak lazım. yavrumuzla geçirdiğimiz her an hem onların hayata tutunmasını hem de bizlerin psikolojisinin bozulmamasını kolaylaştırıyor. Tıbben ispatlanamasa da ben buna yürekten inanıyorum. Minik meleğinize yalnız olmadığını onu dört gözle beklediğinizi anlatın hissettirin lütfen.. Ben bir fiil yaşadım bunun faydasını...
56 gün sonunda Allah a şükür hiçbir tıbbi sorunu olmadan taburcu olduk biz.. 2.5 aydır da evdeyiz.. Darısı tüm prematüre meleklerin başına... Dualarım sizlerle...
 
Son düzenleme:
canım öncelikle tebrik ederim ALLAH sağlıkla büyütmeyi nasip etsin...sizi size bağışlasın...çok güzel bir paylaşım ...insanın karnına düştüğü andan itibaren meleğiyle konuşmaması mümkünmü ...ben ilk hamile kaldığımı öğrendiğimde bile sürekli konuşuyordum onunla ama olmadı tabi meleğim melek oldu gitti..
 
Canım sana kesinlikle katılıyorum. Hatta bir sitede okumuştum; Normal doğan bebekleri daha eşi çıkmadan annenin kucağına bırakıyormuş bazı doktorlar. Bu sayede bebek kendini daha güvende hissedip daha az ağlıyormuş. Hatta bebeklere aşısını anne kucağında yapanlar bile varmış. Daha az ağlıyolarmış. Allah bebeğine sağlıklı mutlu uzun ömürler verir inşaallah.
 

teşekkür ederim iyi dilekleriniz için Allah tüm bebekleri annelerine bağışlasın
 

Çok üzüldüm senin için ama bundan sonra dualarımda olacaksın. Allah sağlıklı sıhhatli hayırlısıyla bebek sahibi olmanı nasip etsin
Bu benim ikinci anne oluşum 5 yaşında bir de kızım var onda da oğlumda da hamilelik süresince konuşmuştum ben de. Hatta Oğluma çok hoş cümleler kurmuş olmalıyım ki bir an evvel çıkmak istedi diye düşünmüyor da değilim hani
 

Kesinlikle katılıyorum benim kızımda kuvözdeyken 17 gün hiç göremedim 17 gün sonra 2 dk müsade ettiler görmeme ve ısrarımla bir kaç saniye kucağıma aldığımda kızımın rahatladığını fark ettim sonrasında bir daha izin verilmedi günlerce hemşire ve drlara yalvardım bir kere emzireyim diye ama olumlu yanıt alamadım. Kızımın nörolojik sorunları olduğu ortaya çıktı hastane dışında bir merkeze mr a gönderilmesi planlandı bir sabah telefon geldi hastaneden bebeğiniz mr a giderken refakat etmek istemisiniz diye ben 1 dk fazla görmek için neler vermezken bu habere uçarak gittim bir sürü prosedür eksikliğiyle 112 bebek yenidoğan ambulansının önünde ben arkada kuvözde kızım yol aldık mr ı çekildi geri dönerkende aksilikler yaşadık hastanenin tutumu 112 doktorunu çıldırttı sürekli onlar hakkında olumsuzluklarını konuşup duruyordu bende emzirmeme bile izin verilmiyor dedim aslında size de onun ihtiyacı var bu dışarıya göndermelerle enfeksiyona açık olmuyorda anneyi emmesinemi enfeksiyon riski taşıyor gibi söylendi asansöre bindik kapanınca kuvözü açtı kızımı kucağına aldı başını oksayın grip değilsenin başını bi öpün dedi 1-2 dk kucağımda kaldı başını okşadım kızıma minik kafa hemen iyileş kızıma çok ihtiyacım var dedim asansör yenidoğana gelince kapı açılmadan geri koydu kuvöze ertesi gün kızımı taburcu ettiler durumu akşam çok iyiydi dediler minnet duydum 112 nin dr na hep diyorum dokunmama izin verdi kızıma oda anne kokusunu hissetti ve kollarıma gelmek için acele etti bence.

allah hepimizin miniklerine sağlık ve uzun ömürler versin
 
Merhaba,

benimde kuvezde kızım var. 28+1 de 690 gramla doğum yaptım. 58 günü geride bıraktık kızımı,inşallah sağlıkla kucagımıza almak nasip olur. Henz ventilatörden cıkamadı yavrum. Değil kucagıma almak, onu sık sık göremiyorum bile. Gördüğümde de sadece birkaçö dakika, dokunmak da yasak.. kapalı küvezde yavrum.. Size sormak istediğim, sizler yavrularınızı ne sıklıkla görüyorsunuz, onlara dokunmanıza izin veriyorlarmı? gelişimleri nasıl??
 
herşeyden önce Allah yavrunuzu kucağınıza alıp eve götürmeyi nasip etsin.
Hangi hastanedesiniz bilmiyorum ama bizim hastanemizde doğum yaptığım günün gecesi (ki benim ayağa kalkabildiğim saat olduğu için) görmeme izin verdiler. ilk ziyaretimde biraz hüzünlenecek gibi oldum o zaman hemen uyardılar negatif düşünce yoğun bakıma giremez diye. o günden sonra ben ne zaman istersem odada başka aile yokken günde birkaç kez görebildim eşimde aynı şekilde. ne zaman istesek görebildik belki yarım saat bir saat beklemelerimiz oldu bakım saatlerine ya da başka ailelerin ziyaretine denk geldiğinde ama o kadar da olacak.
yeni doğan yoğun bakımdaki tüm personel ziyarete gitmemizin oğlma çok iyi geldiğini söyledi. Hatta o.g. ile besledikleri zamanlarda bile benim beslememe altını değiştirmeme izin verdiler bir de uzun uzun göğsümde yattı yavrum tedavi sürecini etkilemeyeceği zamanlarda tabii..
 
ben kızımı sınırlı günlerde görebilmiştim sadece salı ve perşembe günleri öğleden sonra 13.30 dan sonra sıraya girerek 1-2 dk görebiliyordum diğer günlerdede gidip hemşire ve dr lardan bilgi alıyordum
 
Burda hafta içi her gün saat 14.00 - 15.00 arası doktorla görüşme saati oluyor, o saatlerde bilgi alabiliyoruz. Haftasonu bilgi verilmiyor.. Yavrumu ise en son cumartesi gördüm, ondan önceki görmem ise yaklasık 20 gün öncerydi.. Hemirelerden rica edip fotogrtafını cektirtiyoru, bu şekilde canım kızımı görebiliyorum. umarım bugün doktor izin verirde görebilirim. Çok ama Çook özledim kızımı.. Zaten görmemizde sadece brkaç dakika oluyor, dokunmaya bile izin yok..
 

Ne mutlu bizlere ki çocuklarımızla artık evdeyiz Rabbim acılarını göstermesin. Darısı tüm küvözde kalan meleklerin başına Allah annelerine bağışlasın onları sağlıkla sıhhatle..
 

Allah yardımcınız olsun Uygulamalar hastaneden hastaneye değişiyor En önemlisi sizin moralinizin iyi olması Bir dk da bile olsa meleğiniz sizdeki pozitif gücü hissedecektir. Keşke daha sık görmenize izin verseler. Rabbim özleminizi vuslatla sonlandırsın inşallah
 
benim oğluşlarda küvözde 15 gün kaldılar..benim 1-2 gün sonra görmeme izin verdiler çünki yüksek tansiyonla zorunlu doğum oldu herkes bebeği ile yatarken benim odam boştu.. tansiyonum fırlamasın moralim yerine gelsin diye hemşire gece rica etti 2. gün nöbetci hemşirelerde görmeme izn verdiekr hergün 4-5 dk girip küvözün dışından konuşuyordum onlara 1 hafta sonra hemşirenin biri eliniş tutabilirsin dediğinde dnyalar benim olmuştu camı açıp elini tutuyordum okşuyordum.. benim oğlanlar küvözde bile harektli durmuyorlar yeni doğanın maskotu olmuşlardı hemşireler çok seviyordu ikizlerimi.. banada çok yardımcı oldular 10 gün sonrada emzirmeye başladım altlarını üzerlerini değiştirebiliyordum.. çok şükür 15 gün sonrada önce üst kata 3 gün kaldık sonra evimize sağlıcakla döndük..
bebişleri küvözde olan tüm annelerin Allah yardımcısı olsun en kısa zamanda bebişlerinizi sağlıcakla kucağınıza almanızı evinize dönmenizi nasip etsin ..
 
inşallah hiç bir bebekte kuvöze girme ihtiyacı olmadan zamanında ve sağlıkla doğar hiç bir annede o camdan bebeğinin kokusunu duyamadan sevmek zorunda kalmaz
 
bugün birşey farkettim: oğlumu küvözdeyken ziyaetlerimde kucağıma verdiklerinde kulağına bir şarkı fısıldardım "bir küçücük tavşancık varmış.. kırlarda ko ko koşar oynarmış.. annesi onu çok çok severmiş.. babası onu çok çok severmiş .. ablası onu çok çok severmiş.. sen bizim ca ca canımızsın derlermiş ". bu şarkıyı şimdi en huzursuz olduğu anlarda söylemeye başladığımda sakinleşiyor ve başka bir şarkı asla aynı etkiyi göstermiyor. tesadüf olmadığını düşünmekle birlikte mantıklı bir açıklama da bulamıyorum
 
Benim de bebeğim sancılarımın başlaması nedeniyle 28. haftada sezeryanla dünyaya geldi. Sabah 06.20'de doğdu. Akşam saat 21.15'te küvezde görebildim. Daha sonra hergün babasıyla 14.00-16.00 saatleri arasında görebildik bebeğimizi. 15 gün sonra ilk defa kucağıma aldım. Eşim ilk defa 46. gün dokundu. Her görmeye gittiğimde sürekli konuştum. Hep iyi olacağını evimize gideceğimizi söyledim. Ona olumlu düşünceler göndermeye çalıştım. Sürekli okşadım; sevdim. Biraz loğusalık sendromu ve birazda yaşadığımız zor günlerin etkisiyle kendimi tutamayıp ağladığım zamanlar çok oldu. Ama bebeğimin yanında hep güçlü olmaya çalıştım. Bizim duygularımızı hissettiklerini çok iyi biliyorum. Bütün annelere tavsiyem bebekleri ile mümkün olduğunca çok temas etmeleri. Ten teması özellikle çok önemli.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
felçli bir kardeşimiz için... lütfen birkaç gün konu taşınmasın.
Yorumlar
15
Görüntüleme
2K
bir hirka bir lokma
B
  • Kilitli
herkesin okumasi gerekn bir hikaye../konu tekrarı
Yorumlar
8
Görüntüleme
17K
MuneMune hesabı doğrulanmış üye.
Bir Ayrılık Öyküsü daha!..
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
kamilece
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…