manolyam / Kendi Şiirleri

konuşurken seni susarım hep
susarken sensin konuştuğum
yokluğun can evimde bir akrep
varlığın dipsiz bir uçurum

birden başladı bu hikaye
saçlarıma kar çoktan düşmüştü
yüreğime hoş geldiğinde
mevsim kıştı ben akşamüstü

bir kuş uçur bulunduğun yerden
gözlerin ne alemde bilmeliyim
bak yine aklıma düştün birden
tuhaf, bir tuhaf oldu yüreğim

dün gece bir rüya gördüm
rüyanda beni görüyordun
seni rüyamda gördüğüm
rüyan ile bölündü uykum

uyandın, yanında bir başkası
çok iyi bir insan üstelik
çenende birleşti iki gözyaşın
ne çare biz birleşemedik

saat sıfır üç oldu, az sonra
sırtımızı dönüp iki gerçeğe
uyuyacağız paramparça
günahımızı gizleyecek gece

h.d