-
- Konu Sahibi Uniqueangel
- #61
Benim eşimin üst modeli ben 4 aylık evliyim. Erkekler kadınları ezmeye calismalarni anlmiyorum . Tüm Türk erklerinin çoğunda mevcut galiba yetistirlme tarzı
Yasadiklarimiz birebir ayni.sen enazindan nisanlilik doneminde gormussun onun yuzunu.ben olayin buyusune oyle bir kapilmisimki goremedim.bende ne cicim ayi gecirdim ne tatile gittik birlikte ne hamileligimi yasayabildim nede kadinligimi.disardan goren esime hayran kalir.mevki sahibi genc parali yakisikli ideal erkek.ama ici asla oyle degil.ruhsuz aslaaaaa duygusal olmayan olanada kilibik diyen kendisinden baska herkesi cahil goren en iyisini kendisi zanneden biri.ya yasim daha cok genc daha 3 yillik ewliyim ben yaaa.bi bunalimdan cikip birine giriyorum.neden cunku konusabildigim bi esim yokO kadar tanıdık bildik geliyor ki yaşadıkların, hissettiklerin. Aynı şeyleri yaşıyoruz. Ben de henüz 1 yıllık evliyim; ne ümitlerle evlenmiştim. Çok sevdim, çok aşık oldum; hayatımda ilk kez bağlandım birine. Ancak eşimin bilmediğim bir yüzü varmış, nişanlandıktan sonra ilk kez gördüm o bilmediğim tarafını ve evlendiğimizde karşımda bambaşka biri vardı. Bana saygı duymayan, ani öfke patlamaları neticesinde hakaretler yağdıran , yeri geldiğinde kolumdan bacağımdan itip kakan hırpalayan sonra pişman olup özürler dileyip sözler veren birine dönüştü. Dönüşmedi belki de hep öyleydi... Evliliğin ilk günleri hatta ilk ayları cicim ayları olur ya hiç yaşamadım; her daim ağlıyordum. Çok da seviyordum eşim de en az benim kadar beni seviyor bundan şüphem yok. Ancak fikirlerimiz, hayata bakış açılarımız, insan ilişkilerimiz o kadar farklıymış ki... "ben eşimle bir şey paylaşamıyorum." demişsin ya bu cümleyi eşime kaç kere söyledim. Herhangi bir konuda konuştuğumuzu varsayalım veya izlediğimiz bir haber olsun olay, hemen benim aleyhime dönüyor; sürekli eleştiriliyorum. Sürekli "eksik" yanlarım tabii eşime göre eksik olan taraflarım tartışma konumuz oluyor. Özgüvenimi kaybettiğim bir ara. insanlardan kaçmak istediğim, ailemi bile arayıp sormak istemediğim günlerim oldu. Evimde mutsuzken her gün ağlıyorken dışarıya mutluluk pozları verdim.. Sürekli eleştirilmek, başkalarıyla kıyaslanmak nasıl bir duygudur bilir misiniz? Kaç defa karşıma alıp anlattım, rahatsızlıklarımı dile getirdim, incindiğimi söyledim ancak ne fayda... Şu an yine onun tarafından aşağılanmış durumdayım, ben de mesafeli davranıyorum. Ancak biliyorum ki bu böyle sürüp gidecek, hiç mi hiç değişmeyecek; çok umutsuzum çokkk...
Bazen etrafımdaki arkadaşlarımın evliliklerine öyle imreniyorum ki, "insan layığını bulur" diye bir laf vardır hani, neden Allah bana böylesini layık buldu ki diyorum.Yasadiklarimiz birebir ayni.sen enazindan nisanlilik doneminde gormussun onun yuzunu.ben olayin buyusune oyle bir kapilmisimki goremedim.bende ne cicim ayi gecirdim ne tatile gittik birlikte ne hamileligimi yasayabildim nede kadinligimi.disardan goren esime hayran kalir.mevki sahibi genc parali yakisikli ideal erkek.ama ici asla oyle degil.ruhsuz aslaaaaa duygusal olmayan olanada kilibik diyen kendisinden baska herkesi cahil goren en iyisini kendisi zanneden biri.ya yasim daha cok genc daha 3 yillik ewliyim ben yaaa.bi bunalimdan cikip birine giriyorum.neden cunku konusabildigim bi esim yok
Biraz daha zaman verin hem kendinize hem evliliğinize.. Zamanla belki düzelir diye.. Ama bence çocuk yapmayın.Hayat böyu böyle davranan biriyle çok zorlanırsınız bence. Allah yardımcınız olsun."Yol ver gitsin" demek ağızdan kolay çıkıyor ancak kolay gerçekleştirilemiyor. Bir kez denedim yol vermeyi. Olmadı . Çünkü hem duygular çok kuvvetliydi hem de aile büyükleri araya girdiler. herkesin dediği şey, evliliğin ilk yılı çok zorludur. Biz de o sıralar çok yeni bir çifttik hala da öyleyiz gerçi 1.yılımızı yeni doldurduk. Görüyorum ki bir yılda değişen hiçbir şey olmamış. Ufak tefek değişimler olduysa da benden yana olmuş. Eşimde hep aynı öfke, aynı kaba incitici sözler. Sürekli boşanma ayrılma lafları "seninle evlendiğim güne lanet olsun" sözleri... Sonrasında da pişmanlıklar, özürler... Ne mi oluyor? Ben evliliğe olan inancımı yitiriyorum; devam etmek için bir sebep arıyorum her defasında da buluyorum bir şeyler, ama biraz daha kendime yabancılaşıyorum, çevreye rol yaptığım anlar çoğalıyor, eyvah bir şeyden nem kapacak tartışma başlatacak diye diken üstünde yaşıyorum... Keşke noktayı koymak , cümlenin sonuna nokta koymak gibi basit olsa. (bu arada konu başlığını açan arkadaştan özür dilemem gerekiyor ki kendi sorunumu onun başlığına yazdım. İçim dolmuş, anlatmak isteyip de kimseye anlatamadıklarım dökülüverdi burada.)
Ah be canim beni bana anlatiyorsun sen.en basit bi ornek vereyim alt komsum 2 hafta once dogum yapti.faceden oyle seyler paylasiyor ki tabi bende sahit oluyorum birebir yasadiklarina.kocasi hamileligi boyunca kadina surekli cicek getirdi cani ne isterse gece gunduz farketmez aldi.ewine temizlikci getirdi.bunlarin hepsi bir yana onunla tum duygulari yasadi.mesela cocuklarinin ilk kalp atislarini duydugunda adam aglamis.gecen gun kocasi koca bir kucak papatya getirmis buna. Adam karisiyla ayni duygulari yasiyor yasamaya caba sarfediyor.ama ben hamileyken as erdigim hicbisey alinmadi.ozamanlar pasta falan yapmayi bilmezdim.canim nasil pasta istiyor agzimda tadiyla uyaniyorum.tam bir hfta hergun aradim is cikisi pasta al as eriyorum diye ve her defasinda unuttum diyip almadan geldi.gercekten unutuyordu cunku umursamiyordu beni.8 aylik hamileyken 3. Kattaki ewimin camlarini sildim her an dogum olabilir gelen giden olur temiz olsun ew diye.dogum yaptim korkunc bir lohusalik gecirdim kiloda almistim o napti bana destek olacagina zayif kadinlari gosterdi bana kalem gibi kadin diye.cocuk meselesinde zaten aslaaa yardimci olmadi.senin gorevin bu benim isim degil dedi.bende cok ozeniyorum cevreme.Bazen etrafımdaki arkadaşlarımın evliliklerine öyle imreniyorum ki, "insan layığını bulur" diye bir laf vardır hani, neden Allah bana böylesini layık buldu ki diyorum.
Senin yaşadıkların daha ağır; çünkü çocuğun var bir değil iki kişilik düşünüyorsun , iki kişilik üzülüyorsun. Ben en azından diyorum ki hakaretleri artarsa veya sözlü şiddeti fiziksel şiddete dönerse kapıyı düşünmeden çeker çıkarım. Şimdilik bekliyorum. Beklemek zorundayım, çünkü ailem bunu henüz kaldıramaz. Ben de ileride hemen kestirip attın demesinler diye ve dememek için biraz daha sabredeyim diyorum. Benim eşim tuhaf bir insan. Çiçek ,hediye alır küçük sürprizler yapar. Ama bunlar benim için önemli değil ki. Bana der ki pahalı hiçbir şey istemiyorsun, dışarı çıktığımızda çok masrafsızsın. Benim para harcamamı ister. Ben isterim ki bana saygı duysun, benim de bir insan olduğumu ve bir beynim olduğunu unutmasın. Aklıma yatmayan bir şeyi sırf o mutlu olsun diye yapamayacağımı kabul etsin. Benim seçimlerime, görüşlerime saygı duysun. İnan ki ne çiçek ne hediye umrumda.Ah be canim beni bana anlatiyorsun sen.en basit bi ornek vereyim alt komsum 2 hafta once dogum yapti.faceden oyle seyler paylasiyor ki tabi bende sahit oluyorum birebir yasadiklarina.kocasi hamileligi boyunca kadina surekli cicek getirdi cani ne isterse gece gunduz farketmez aldi.ewine temizlikci getirdi.bunlarin hepsi bir yana onunla tum duygulari yasadi.mesela cocuklarinin ilk kalp atislarini duydugunda adam aglamis.gecen gun kocasi koca bir kucak papatya getirmis buna. Adam karisiyla ayni duygulari yasiyor yasamaya caba sarfediyor.ama ben hamileyken as erdigim hicbisey alinmadi.ozamanlar pasta falan yapmayi bilmezdim.canim nasil pasta istiyor agzimda tadiyla uyaniyorum.tam bir hfta hergun aradim is cikisi pasta al as eriyorum diye ve her defasinda unuttum diyip almadan geldi.gercekten unutuyordu cunku umursamiyordu beni.8 aylik hamileyken 3. Kattaki ewimin camlarini sildim her an dogum olabilir gelen giden olur temiz olsun ew diye.dogum yaptim korkunc bir lohusalik gecirdim kiloda almistim o napti bana destek olacagina zayif kadinlari gosterdi bana kalem gibi kadin diye.cocuk meselesinde zaten aslaaa yardimci olmadi.senin gorevin bu benim isim degil dedi.bende cok ozeniyorum cevreme.
Onuun için kadın dediğin bir çiçeğe, bir güzel söze tav olur; affeder. Benim gözüm ne çiçek görür ne hediye. Bunlara kanmadığım için de "erkek" gibiyim. Çünkü normal kadınlar bunları aldığında hemen mutlu olmalı, tartışmayı uzatmamalı. Her şey o kadar kolay sanki.. 5 dakika önce lanetler yağdırsın, ana avrat küfretsin, dinsiz kafir ol. 5dakika sonra da unut.Senin yaşadıkların daha ağır; çünkü çocuğun var bir değil iki kişilik düşünüyorsun , iki kişilik üzülüyorsun. Ben en azından diyorum ki hakaretleri artarsa veya sözlü şiddeti fiziksel şiddete dönerse kapıyı düşünmeden çeker çıkarım. Şimdilik bekliyorum. Beklemek zorundayım, çünkü ailem bunu henüz kaldıramaz. Ben de ileride hemen kestirip attın demesinler diye ve dememek için biraz daha sabredeyim diyorum. Benim eşim tuhaf bir insan. Çiçek ,hediye alır küçük sürprizler yapar. Ama bunlar benim için önemli değil ki. Bana der ki pahalı hiçbir şey istemiyorsun, dışarı çıktığımızda çok masrafsızsın. Benim para harcamamı ister. Ben isterim ki bana saygı duysun, benim de bir insan olduğumu ve bir beynim olduğunu unutmasın. Aklıma yatmayan bir şeyi sırf o mutlu olsun diye yapamayacağımı kabul etsin. Benim seçimlerime, görüşlerime saygı duysun. İnan ki ne çiçek ne hediye umrumda.
Benimde derdim cicek bocek degil.benimde derdim biseyler paylasmak.fikirlerime onem verilmesi.kadin oldugumu hissetmek.mesela bit kahve veya cay icerken ondan bundan konu acilsa sohbet etsek.gelecek hakkinda konussak.ya ben konusabilsem beni dinlese.kendimi nasil hissediyorum biliyormusun zavalli gibi.okadar fedakarimki az once anneme anlattim bunlari bana bi dunya laf soyledi.korkaksin sen dedi.anlasamadiginiz bariz ortadayken ne icin cabaliyorsun ailende arkanda neden bu mutsuz ewliligi yasamak zorunda birakiyorsun kendini dedi.cesaretin yok ezilmissin sen beni mahvettin dedi ki haklida.ben korkagim cesaretsizim cunku oglum var cunku 2 yasinda cunku onun gelecegi varSenin yaşadıkların daha ağır; çünkü çocuğun var bir değil iki kişilik düşünüyorsun , iki kişilik üzülüyorsun. Ben en azından diyorum ki hakaretleri artarsa veya sözlü şiddeti fiziksel şiddete dönerse kapıyı düşünmeden çeker çıkarım. Şimdilik bekliyorum. Beklemek zorundayım, çünkü ailem bunu henüz kaldıramaz. Ben de ileride hemen kestirip attın demesinler diye ve dememek için biraz daha sabredeyim diyorum. Benim eşim tuhaf bir insan. Çiçek ,hediye alır küçük sürprizler yapar. Ama bunlar benim için önemli değil ki. Bana der ki pahalı hiçbir şey istemiyorsun, dışarı çıktığımızda çok masrafsızsın. Benim para harcamamı ister. Ben isterim ki bana saygı duysun, benim de bir insan olduğumu ve bir beynim olduğunu unutmasın. Aklıma yatmayan bir şeyi sırf o mutlu olsun diye yapamayacağımı kabul etsin. Benim seçimlerime, görüşlerime saygı duysun. İnan ki ne çiçek ne hediye umrumda.
annen bunları söylüyorsa inan çok şanslısın. Çocuk meselesine gelince şunu düşünsene. Boşanmadınız ve sen sürekli bir şeyleri yitirdin, sen sen olmaktan çıktın. Mutsuzsuz . Bu kadar mutsuzken çocuğuna ne verebileceksin. önemli olan çocuğun anne-babasıyla yaşaması değil, çocuğun mutlu bir anne babayla mutlu bir yuvada yaşamasıdır. Ben şu an eşimden çocuk sahibi olmaktan çok korkuyorum. Çünkü çocuğumuz olduğunda çok tartışacağımızı düşünüyorum. Çocuğu kendi doğrularıyla yetiştirecek. Bu da beni sinir küpü etmeye yetecekBenimde derdim cicek bocek degil.benimde derdim biseyler paylasmak.fikirlerime onem verilmesi.kadin oldugumu hissetmek.mesela bit kahve veya cay icerken ondan bundan konu acilsa sohbet etsek.gelecek hakkinda konussak.ya ben konusabilsem beni dinlese.kendimi nasil hissediyorum biliyormusun zavalli gibi.okadar fedakarimki az once anneme anlattim bunlari bana bi dunya laf soyledi.korkaksin sen dedi.anlasamadiginiz bariz ortadayken ne icin cabaliyorsun ailende arkanda neden bu mutsuz ewliligi yasamak zorunda birakiyorsun kendini dedi.cesaretin yok ezilmissin sen beni mahvettin dedi ki haklida.ben korkagim cesaretsizim cunku oglum var cunku 2 yasinda cunku onun gelecegi var
Birkac gune ailemin yanina gidicem.bi sure enine boyuna dusunucem.yasim gencken adim aticam.ben benlikten cikip yaslanip akil saglimi kaybedince degil simdi yasim gencken hala ruh sagligim yerindeyken.cunku bu adam asla degismeyecek.mutlu degilim ailemde arkamda kendimede guvenim var bakabilirim ogluma.ailemlede konusup bosanmayi dusunuyorumAnlayamadığım aileniz arkanızda anneniz çok büyük destekçiniz neden değişir diye kendiniz kandırmaya devam ediyorsunuz? Gerçekten anlam veremedim. Ama beni seviyor biliyorumun arkasına sığınmayın lütfen. Sizi seven bir insan size hakaret etmez.Bir de benim en sinir olduğum şeydir ben bir şey anlatırken gözümün içine bakılmaması ve başka şeyle ilgilenilmesi.Siz de aynısını yapın bakalım ne hissedecek. Yok yakışıklıymış yok işi çok iyiymiş yok eğitimliymiş.Kusura bakmayın da beni mutsuz eden bir erkeğin bu kadar özelliğini çöpe atın gitsin.Sizin ruhunuza dokunmuyorsa sizi insan yerine birey yerine koymuyorsa yol verin gitsin. Üniversite mezunuyum üstelik demişsiniz ne yani lise mezunu ya da ilkokul mezunu olsanız bunları size yapma hakkı mı doğuyor? Aileniz de arkanızdaysa hiç acımayın öyle evliliği de öyle adama da. Bir an önce de çalışmaya başlayın gençliğinizi harap etmeyin.
Birkac gune ailemin yanina gidicem.bi sure enine boyuna dusunucem.yasim gencken adim aticam.ben benlikten cikip yaslanip akil saglimi kaybedince degil simdi yasim gencken hala ruh sagligim yerindeyken.cunku bu adam asla degismeyecek.mutlu degilim ailemde arkamda kendimede guvenim var bakabilirim ogluma.ailemlede konusup bosanmayi dusunuyorum
Sevgililer ya da biraz yakın olunca birbirine salak gerizekalı deyip şaka yollu takılanlar vardı aslında hiç haz etmezdim de bi yandan da vay be ne kadar yakınlar ki böyle benim kardeşimle yaptıgım diyalogları yapıyorlar derdim.ama gerek kardeşle gerek başka bi insanla bunları Alışkanlık haline getirince insan kendini çok değersiz hissediyor hem söylediği için hem işittiği için.sizin eşinizinde böyle bi ağız alışkanlığı olabilir ya da hani hitap gibi söylüyor olabilir.bence alı dıgınızı söyleyin hala yaparsa da sizde salak gibi Şeyler söyleyin çok uzun değil belli bi süre ve o da sizi uyardığında kesin ve o size söylediğinde şşth falan deyin. Hatta yeni tanıştığınız insanlara da böyle Hoşunuza gitmeyen davranışlarda kibarca ssşth falan derseniz samimileştiğinizde sizi kırmamış olurlarSabah 8 de kaltik fox haberi izlerken spiker Nazim Hikmetten kadinlar gunune dair bir siir okudu ( bu arada tum kadinlarimizin kadinlar gunu kutlu olsun ) siirde kadinlarin yerinden zorluklarindan kiymetinden bahsediyordu.bende yorum yaptim dinledikten sonra aynen aktariyorum.ben = kadinlar cok cekiyor.koy yerindeki kadinlarin isi daha zor esim = neden zormus zorlami tarlaya gonderiliyorlar sanki. Ben = teknolojiden faydalanamiyorlar. Esim = internetmi lazim faceyemi gircekler sanki. Ben = ne interneti tarlada kullanilacak makinalardan bahsediyorum. Esim = ne saf saf konusuyosun salak para varda onlarmi almiyor.hem kadinin is hayatindaki yeri diye tutturuyosunuz sanki bizmi engel oluyoz gidin calisin. Ben = sen herkesi kendin gibi sanma.doguda zehir gibi kizlar var okula ginderilmiyor calismasina izin verilmiyor onlardan bahsediyorum. Esim = tarlada bi kadinmi calisiyor erkeklerin isi daha zor.... Tabi bu konusmalari yaparken durmadan hakaret ediyor bana salak saf bos bos konusma diyor.ben oyle bir bozuldum oyle bir agrima gittiki anlatamam.istemsiz aglamaya basladim.ne dedim ben sanada bana bunlari soyluyosun dedim.tamam dusuncesini degistiremem kac yasinda insan ama benim agrima giden ben esimle hic bir konuda konusamiyorum.her konuda ayni fikirde olmak zorunda degiliz.farkli fikirlerde konusma ortami yarataniyoruz bile hemen beni asagilamaya sinirlenmeye kalkiyor.farkli fikirleri konulari gectim ayni fikirde oldugumuz konulari bile kinusamiyorum beni asla dinlemez ve dinlemedigini coook iyi belli eder.neden ben kocamla konusamiyorum neden bisey paylasamiyorum dedim.bana dedigi sen hep bos konustugun icin seni dinlemiyorum.cok kirildim cok agladim.cunku hep merak ederdim beni neden dinlemedigini.gozlerimden yaslar oyle bir akiyorki tutamiyorumgittim mutfaga kahve yaptim ictim kendime geldim.iceri girdim o dusa girip gitti.simdi ewdeyim ve moralim cok bozuk.ewliyken yanlizim manevi anlamda. Esimle hiiiiicccc konusamiyorum. 3 yillik ewliyim fakat yanlizim.sizce benmi abartiyorum uzatiyorum.nasil bir yol izlemem lazim.daha yazacak cok sey var ama uzatmak istemiyorum.objektif goruslere ihtiyacim var
Malesefki Çoğu ilişki de bi taraf daha Baskın oluyor ve bu baskın olan kadınsa evlilikler uzun Sürüyor.baskınlıktan kastım da kararları her zaman kadın vermeyebilir ama onun mutluluğunu huzurunu vs erkek önemsiyorsa bişiler devam ediyor.Esiniz size hakaret ediyor...
Siz aglayip mutfaga gidiyorsunuz, kahve icip kendinize geliyorsunuz.
O da hic bir sey olmamis gibi once dusa sonra ise gidiyor, enteresan.
Yani esiniz hakaretlerini kaniksadiginiza inanmis, 'aglar aglar susar' diyor.
Oysa siz ilk saygisizliginda tavrinizi koymali, bugun dediklerini de burnundan getirmeliydiniz.
Ona tepkisiz kaldiginiz, sizi yok saymasina, kafasi attiginda hakaret etmesine izin verdiginiz icin siz de hatalisiniz.
İnsan yerini kendi belirler hayatta maalesef cogu insan siz ogretene kadar saygiyi ve haddini bilmez.
Hala 'ben mi abartiyorum' diyecek kadar kendinize bu tavri reva gormeniz ayrica hayret verici...
Sonuc olarak ciddi bir ozguven probleminiz var.
Ve bunun ustesinden gelmezseniz esinizden kurtulsaniz bile baskalari asagi ceker sizi.
Birkac gune ailemin yanina gidicem.bi sure enine boyuna dusunucem.yasim gencken adim aticam.ben benlikten cikip yaslanip akil saglimi kaybedince degil simdi yasim gencken hala ruh sagligim yerindeyken.cunku bu adam asla degismeyecek.mutlu degilim ailemde arkamda kendimede guvenim var bakabilirim ogluma.ailemlede konusup bosanmayi dusunuyorum