Lütfen ayni konuyu üç defa açtım fikri olan yada yaşayan çünkü bu durumda hamileyim

salayaaa .!.:

Beş ay önce ani bir mesef kesilmesi ve titreme ile başladi sorunum kendimi kaybetmiş gibiydim hayatan tat alamiyordum zevk alamıyordum mutsuzdum biraz zaman sonra düzelme katetmistim doktor kaygı bozukluğu demişti ilaç kullanmadim terapi aldım bir kaç seans pek bir etkisi olmadı bana hamileligin başında kendimi iyi hisediyordum ama son iki aydır ölu gibiyim ödüm kopuyor korkudan ya ağır tanı alirsam ya bipolar olmussam olmadiysam ya olacaksam hep diken üstündeyim ortamlara girmek istemiyorum utanıyorum kaç kilo verdim yemek yiyemiyorum artık bebeğimi bile düşünemiyorum ya doğarsa bakamasam hep mutsuz olup onada yansitirsam diye kafamin içinde sanki ben delirmisim hayatım bitmiş gitmiş gibi hamilelikten kaynakli mi bilmiyorum eşimden midem bulanıyor kokusu midemi bulandırıyor hep yanlizim genellikle ailem uzakta kimi kimsem yok birileri birşey dediğinde içime biraz Umut oluyor iyi olucam diye onsan sonra yine aynı korkular hayatan tat alamâma geleceğe dair umutsuzluk ve ağlamalarım da cabasi çok fazla ağlıyorum ben ne yaşıyorum bu geçici mi aetik ümidim tükendi

Genişletmek için tıkla...

salayaaa .!.:

Beş ay önce ani bir mesef kesilmesi ve titreme ile başladi sorunum kendimi kaybetmiş gibiydim hayatan tat alamiyordum zevk alamıyordum mutsuzdum biraz zaman sonra düzelme katetmistim doktor kaygı bozukluğu demişti ilaç kullanmadim terapi aldım bir kaç seans pek bir etkisi olmadı bana hamileligin başında kendimi iyi hisediyordum ama son iki aydır ölu gibiyim ödüm kopuyor korkudan ya ağır tanı alirsam ya bipolar olmussam olmadiysam ya olacaksam hep diken üstündeyim ortamlara girmek istemiyorum utanıyorum kaç kilo verdim yemek yiyemiyorum artık bebeğimi bile düşünemiyorum ya doğarsa bakamasam hep mutsuz olup onada yansitirsam diye kafamin içinde sanki ben delirmisim hayatım bitmiş gitmiş gibi hamilelikten kaynakli mi bilmiyorum eşimden midem bulanıyor kokusu midemi bulandırıyor hep yanlizim genellikle ailem uzakta kimi kimsem yok birileri birşey dediğinde içime biraz Umut oluyor iyi olucam diye onsan sonra yine aynı korkular hayatan tat alamâma geleceğe dair umutsuzluk ve ağlamalarım da cabasi çok fazla ağlıyorum ben ne yaşıyorum bu geçici mi aetik ümidim tükendi

Genişletmek için tıkla...

DanosD .!.:

Psikiyatriye gitmiyorsanız biran önce gitseniz aslında. Hem size hem bebeğinize iyi gelir. Yoksa işkence çekersiniz çok.

Genişletmek için tıkla...

salayaaa .!.:

Çekiyorum gitmeyi çok istiyorum âma cesaretim yok çocuğum için

Genişletmek için tıkla...

DanosD .!.:

hamilelikte kullanılan ilaçlar var ben gebelik öncesi içiyordum öğrendikten sonra bi 15 gün daha içtim sonra gerek görmedim bıraktım. Ama ihtiyacım olsaydı devam ederdim. Bu şekilde çok gebe var. Lütfen destek alın.

Genişletmek için tıkla...

ORHANHIRA17 .!.:

Keşke bu sorununu çözüp hamile kalsaydın canım belli ki bir sorun var ve bunu çözemiyorsun

Genişletmek için tıkla...

DanosD .!.:

Ayrıca böyle şeyleri anormal görüp kendinize de ekstra üzmeyin. Her gebelik her evlilik bir değil. Tabi ki sorunlar yaşayabiliriz. Ama inanın çevrenizde sizi kimse anlamaz. Şükret der. Daha kötüsü var filan. Psikolojik rahatsızlıklarda malesef bu tür laflar duymak insanı daha da çok etkiler. O yüzden en güvenilir en sizi anlıcak olanlar doktorlar.

Genişletmek için tıkla...