Herkese hayırlı geceler uzun olursa affola
Nerden başlanır onu da bilmiyorum 30 yaşındayım evliyim bi kızım var ben annemden ayrı büyüdüm ben ama o beni çok kırıyor ne isterse kırmayıp yapıyorum ölüm var kalım var diye diye 5 dk görsem kârdır gözüyle bakıyorum annedir bunca zamandır bana baktı evlatlık görevim diye bir konu da tartışsak bile hep alttan alırım ama artık bu durum beni çok yormaya başladı yakın zamanda ablasını kaybetti çok severdi tek kardeş anlıyorum kardeş acısı bende teyzemi çok seviyodum çok üzüldüm ama hayattayken bile mesela o olduğu zaman veya yeğenleri olduğu zaman beni görmezden gelirdi azarlardı hep yanlarında onlar benden büyük şimdi vefat etti sahip çıkıcam diyo tabi çıksın ama az önce yanına gittim eşimi kızımı alıp mutfaktan çıkmadı asla yanımıza gelmedi bi yemek yedik onlar oturdular biz eşimle öylece kaldık tek başımıza oturduk hazırlanırken bile nereye gidiyorsunuz demedi biz gidiyoruz diyince kalktılar beni görmezden geliyor halbuki ne isterse yapmaya hazırım bişeye itiraz etsem benim kimseye ihtiyacım yok diyip azarlıyor eve geldiğimizde eşim yaptığı doğru bişey değil tek başımıza kaldık bi yanımıza gelmedi yeğenleri ile oturdu artık gözünü aç hep peşindesin seni hesaba almıyor artık dedi moralim bozuldu asla bişey demedim biliyorum yine kavga çıkaracak içime ata ata bi hal oldum buraya yazmak istedim şimdiden teşekkür ederim
Nerden başlanır onu da bilmiyorum 30 yaşındayım evliyim bi kızım var ben annemden ayrı büyüdüm ben ama o beni çok kırıyor ne isterse kırmayıp yapıyorum ölüm var kalım var diye diye 5 dk görsem kârdır gözüyle bakıyorum annedir bunca zamandır bana baktı evlatlık görevim diye bir konu da tartışsak bile hep alttan alırım ama artık bu durum beni çok yormaya başladı yakın zamanda ablasını kaybetti çok severdi tek kardeş anlıyorum kardeş acısı bende teyzemi çok seviyodum çok üzüldüm ama hayattayken bile mesela o olduğu zaman veya yeğenleri olduğu zaman beni görmezden gelirdi azarlardı hep yanlarında onlar benden büyük şimdi vefat etti sahip çıkıcam diyo tabi çıksın ama az önce yanına gittim eşimi kızımı alıp mutfaktan çıkmadı asla yanımıza gelmedi bi yemek yedik onlar oturdular biz eşimle öylece kaldık tek başımıza oturduk hazırlanırken bile nereye gidiyorsunuz demedi biz gidiyoruz diyince kalktılar beni görmezden geliyor halbuki ne isterse yapmaya hazırım bişeye itiraz etsem benim kimseye ihtiyacım yok diyip azarlıyor eve geldiğimizde eşim yaptığı doğru bişey değil tek başımıza kaldık bi yanımıza gelmedi yeğenleri ile oturdu artık gözünü aç hep peşindesin seni hesaba almıyor artık dedi moralim bozuldu asla bişey demedim biliyorum yine kavga çıkaracak içime ata ata bi hal oldum buraya yazmak istedim şimdiden teşekkür ederim