Şuan doğunun küçük bir ilçesinde mecburen (tahsisli olduğundan ) lojmandayım.Şahsen ben olaya komşuluk ilişkisi ve güvenlikten ziyade şu açıdan yaklaşıyorum lojmanlar resmen dökülüyor.Hayatımın en berbar iki yılını yaşadım burada.Kalorifer peteği mi devrilmedi,su mu basmadı evi,soğuk desen ayrı konu vs. kısaca lojmanın tamiratı hiç bitmez.İmkanınız varsa dışarıda oturun derim kısa ve öz.Detaylara gelecek olursak; biz eşimle fazla misafir seven bir çift değiliz.(Nedenleri var tabi..ama konu dağılmasın)Lojmanda apartmanımda oturanların adını sanını bilmem.Geldim karşı komşumla bir tatsızlık yaşadık ve herkesten uzak durmayı tercih ettim.Annemin dediğine yıllar sonra hakvermiştim.Fazla samimiyet tez ayrılık getirir kural biiiir.
Bir gün lojmanla ilgili bir sıkıntıdan dolayı komşum geldi kapıma.Konuşurken buarada tanışmamıştık benim adım (....) sizinki ne diye sordum.Adını söyledi sonrada ekledi ''ben sizi tanıyorum adınızı da biliyorum.Her toplantıda konunuz geçiyor kimseyle gidip gelmiyormuşsunuz dedi.''Gülümsedim.Demem o ki insanlar hep konuşur.Konuşacak ne buluyorlar anlamıyorum ama böyle işte...Buna kafa takmayın derim.
Benim ailemde asker çoktur.Kutsal bir meslek çok da severim.Lojman ortamları eşinizin hangi kuvvete bağlı olduğuna göre değişir.Mesela havacıların ortamını hep daha sıcak daha samimi bulmuşumdur.Astsubayların ortamında abi kardeş, abla kardeş ilişkisi var.Subay adamsa yalnız adamdır neyazıkki.İşin içine çıkar girer.Sicil,izin durumları vs.Lojmanlar ast üst karışıksa sıkıntı.İşle ilgili sıkıntılar lojman ilişkilerine de yansıyor malesef.Ben bu yüzden uzak duruyorum. İnsan ilişkilerim normalde çok iyidir ama küçüklüğümden beri bu ortamlarda olunca çok şehir değiştirince az çok tecrübe sahibi oldum.Ortamına göre davranıyorum.Sivil ortamları mümkün olduğunca tercih ediyorum.Tabi istisnaları olabilir.Her ortam aynı olacak diye bir kural yok altını çizerek belirtmek isterim.Yazınızda dikkatimi çeken bir kaç nokta oldu onlara da cevap vermek isterim izninizle.Karakter olarak sizinle biraz benziyoruz sanırım.O yüzden bunları tecrübelerimden yola çıkarak yazıyorum lütfen kızmayın.
''Büyük olanlar şuna ne gerek var diye bana akıl veriyor ve rahatsız oluyorum'' demişsiniz.Keşke benimde etrafımda benden büyük bana yol gösterebilecek birileri olsaydı hanımefendicim.İnanın o tecrübeler kolay kazanılmıyor. Şimdi sinirinizi bozar 10 yıl sonra ne haklılarmış yahu dersiniz.İyiliğim için söylemişler.Bunlar kafaya takılmayacak kadar çok ufak detaylar.Görüş belirtmişler sadece.Ben böyle uygun gördüm.Ev hayatını sevdiğim için beni mutlu ediyor evime harcama yapmak bakış açısı der geçersiniz.Tek sıkıntı bu olsun.:)
Şayet lojmanda oturursanız kadınların paylaşımda bulunması kadar doğal bir şey yok tabi abartıya kaçmadan.Doğuda herkes birbirine kardeş oluyor.(Bakmayın siz benim bulunduğum yer istisna :))Konuşacak tek bir insan bulamaz,elektrik su bulamaz eşinizle tartıştığınızda gidecek tek bir kapı ,yoldan çevirecek bir taksi otobüs bulamazsanız bu paylaşımların,dertleşmelerin nedenini ve bir anlık duygu boşalımı olduğunu daha iyi anlar belki daha hoşgörülü yaklaşırsınız.Sonuç olarak anlattıklarınız eskiden beni de bunaltan şeylerdi fakat yıllar geçtikçe daha hoşgörülü olmaya başlıyor insan.Yıllarca bu ortamlarda olacaksınız bardağın boş değil de dolu tarafına bakarsanız hayat daha kolay hale gelecektir.Önemli olan karşınızdakinin neyi niçin yaptığını bilebilmek.Benim herkesle merhabam vardır ama kapımı kapattım mı herkes dışarıda kalır.Aile hayatıma zarar verecek paylaşımlarda asla bulunmam.Eşimin özelini anlatmam.Anlatacaksam kendimi anlatırım.Çünkü benim yumuşak karnım yoktur kimse kolay kolay canımı acıtamaz.Ama eşler öyle değil.Onların bu insanlarla bir de iş ilişkileri oluyor kapıyı kapatınca hayatından da uzak tutamıyorsun maalesef.Laf taşımak lojman hayatının bir karakteristik özelliği değil, hayatın genelinde olan bir durum.Bir de bu yanlış anlaşılmayı düzeltmek istiyorum.Nedense mutlu insan mutsuz insanların egosunu incitiyor.Kendinizi herkesten soyutlamak yerine problemli insanları hayatınızdan uzak tutarsanız daha isabetli karar vermiş olursunuz nacizane tavsiye.Yalnızlık Allah'a mahsus.Her nekadar kendi kendinize yetiyormuş gibi olsanızda hayat uzun bence insana yatırım yapmak,hayatımıza sevebileceğimiz dostlar katmak lazım.Ben de eşimle çok mutlu bir evlilik yaptım ama kimse kimsenin yerini dolduramaz.Dostun,arkadaşın,komşunun annenin babanın herkesin yeri faklı kimse kimseden rol çalamıyor.
