Lohusa depresyonu

ERG

Yeni Üye
Anneler Kulübü
Kayıtlı Üye
23 Şubat 2021
5
1
1
26
Merhba 36 gün önce doğum yaptım aslında hamileyken hersey çok güzeldi sabırsızlıkla bebegimin bir an önce doğmasını bekliyordum ve çok şükür sağlıkla kucağıma aldım doğumumdan 3 gün sonra başladı sorunlarim bi boşluğa düştüm sanki dünya hayat yokmus gibi hiçbir şeyden tat almiyordum boğuluyordum nefes bile alamiyordum yalnız kalmaktan korkuyorum hep kötü düşünceler var di beynimde çocuğuma odaklanamiyorum bakasım gelmiyor bazen düzelir gibi oluyorum bi süre sonra yine ayni şeyler halsizlik vesaire kabus gibi oldu hayatım ve hala devam ediyor cok yoruldum artık ölüp kurtulasim geliyor bazen doktor ilaç tedavisi diyor bende emzirdigim için kabul etmedim ama böylede dayanamiyorum böyle olup tedavi olup bebeğini mamayla büyüten var mı yâda tedavi olmadan iyileşen varmı acaba...
 
Hepimiz aynı yollardan geçtik inanın. Yorgunluk uykusuzluk hayatın bir anda değişmesi bunlar insanı kötü etkiliyor bu bir gerçek. Kendinizi bırakmayın lütfen. Vitaminlerinize baktırdınız mı hiç d vit eksikliği de depresyon yapıyor. Zaten doğum sonrası zor bir süreç bir de böyle bir eksiklik varsa daha beter oluyor.

Eğer çok kötü durumdaysanız ilaç kullanın tabi öncelik sizin ruh sağlığınız ama unutmayın geçecek bu süreç emin olun.
 
Ben varım. Ilk oğlum 30 haftalik dogan bir prematureydi. 32 gün kuvezde kaldi. Aldik cocugu eve cikardik, yok bende derman yok. Hayattan zevk alma yok, yalniz kalmaktan korkuyorum cocukla. Ben buna bakamaycam diyorum. Benim hayatim artik hep boyle mi gececek diyorum.. diyorum da diyorum..
Ilacsiz gecirdim. Işe geri dondugumde kendime gelmiştim esas olarak.
Gecip gidiyor, unutuluyor o gunler. Sonra bir cocuk daha yapayim diyorsunuz.. Bizim de bugun kirkimiz cikti.. 2. Kez oglum oldu. Bu ise kolik bebek. Cok zor bebek ama depresyon yok cok sukur..
Saglikla buyutun, bu gunler gecici..
 
Ben varım. Ilk oğlum 30 haftalik dogan bir prematureydi. 32 gün kuvezde kaldi. Aldik cocugu eve cikardik, yok bende derman yok. Hayattan zevk alma yok, yalniz kalmaktan korkuyorum cocukla. Ben buna bakamaycam diyorum. Benim hayatim artik hep boyle mi gececek diyorum.. diyorum da diyorum..
Ilacsiz gecirdim. Işe geri dondugumde kendime gelmiştim esas olarak.
Gecip gidiyor, unutuluyor o gunler. Sonra bir cocuk daha yapayim diyorsunuz.. Bizim de bugun kirkimiz cikti.. 2. Kez oglum oldu. Bu ise kolik bebek. Cok zor bebek ama depresyon yok cok sukur..
Saglikla buyutun, bu gunler gecici..
Bende ilkinden yaşamıştım dediğiniz gibi. Çoook ta uzun sürdü açıkçası. Umarım ikincide benim de olmaz🙏🏻🙏🏻
 
Bende ilkinden yaşamıştım dediğiniz gibi. Çoook ta uzun sürdü açıkçası. Umarım ikincide benim de olmaz🙏🏻🙏🏻
Olmaz olmaz. Hic merak etmeyin. Ilkinin tecrubesizligi cok etkili bence..
 
Hepimiz aynı yollardan geçtik inanın. Yorgunluk uykusuzluk hayatın bir anda değişmesi bunlar insanı kötü etkiliyor bu bir gerçek. Kendinizi bırakmayın lütfen. Vitaminlerinize baktırdınız mı hiç d vit eksikliği de depresyon yapıyor. Zaten doğum sonrası zor bir süreç bir de böyle bir eksiklik varsa daha beter oluyor.

Eğer çok kötü durumdaysanız ilaç kullanın tabi öncelik sizin ruh sağlığınız ama unutmayın geçecek bu süreç emin olun.
Sizin ne kadar sürdü bu süreç
 
Sizin ne kadar sürdü bu süreç
2 ay kadar sürdü diyebilirim. Ne zamanki bebeğimin uykuları düzene girdi birbirimize alıştık o zaman rahatladım. Ama o zamana kadar bebeğimi eşime verip kendimi odayı kitleyip ağladığım çok oldu.
 
2 ay kadar sürdü diyebilirim. Ne zamanki bebeğimin uykuları düzene girdi birbirimize alıştık o zaman rahatladım. Ama o zamana kadar bebeğimi eşime verip kendimi odayı kitleyip ağladığım çok oldu.
Peki kendi çaban oldu mu kendiliğinden mi azaldı rahatsızlığın
 
Peki kendi çaban oldu mu kendiliğinden mi azaldı rahatsızlığın
Kendi çabam da oldu tabi. İyi düşünmeye çalıştım geçecek vs diye ama daha çok zamanla azaldı diyebilirim.
 
  • Beğen
Reactions: ERG
Merhba 36 gün önce doğum yaptım aslında hamileyken hersey çok güzeldi sabırsızlıkla bebegimin bir an önce doğmasını bekliyordum ve çok şükür sağlıkla kucağıma aldım doğumumdan 3 gün sonra başladı sorunlarim bi boşluğa düştüm sanki dünya hayat yokmus gibi hiçbir şeyden tat almiyordum boğuluyordum nefes bile alamiyordum yalnız kalmaktan korkuyorum hep kötü düşünceler var di beynimde çocuğuma odaklanamiyorum bakasım gelmiyor bazen düzelir gibi oluyorum bi süre sonra yine ayni şeyler halsizlik vesaire kabus gibi oldu hayatım ve hala devam ediyor cok yoruldum artık ölüp kurtulasim geliyor bazen doktor ilaç tedavisi diyor bende emzirdigim için kabul etmedim ama böylede dayanamiyorum böyle olup tedavi olup bebeğini mamayla büyüten var mı yâda tedavi olmadan iyileşen varmı acaba...
Emzirirken kullanılan ilaçlar var ben su an kullanıyorum cok sukur birşey olmadı bebeğime şu kelımeyı gormesem tavsiye verebilirdim ölüp kurtulsam lafı hafif bi laf değil o yüzden mutlaka ilaç kullan sen iyi olmazsan bebeğine kim bakar senin gibi kimse bakamaz once sen iyi olmalısın :) boyle dusun
 
Emzirirken kullanılan ilaçlar var ben su an kullanıyorum cok sukur birşey olmadı bebeğime şu kelımeyı gormesem tavsiye verebilirdim ölüp kurtulsam lafı hafif bi laf değil o yüzden mutlaka ilaç kullan sen iyi olmazsan bebeğine kim bakar senin gibi kimse bakamaz once sen iyi olmalısın :) boyle dusps

Emzirirken kullanılan ilaçlar var ben su an kullanıyorum cok sukur birşey olmadı bebeğime şu kelımeyı gormesem tavsiye verebilirdim ölüp kurtulsam lafı hafif bi laf değil o yüzden mutlaka ilaç kullan sen iyi olmazsan bebeğine kim bakar senin gibi kimse bakamaz once sen iyi olmalısın :) boyle dusun
Psikiatri doktorunuz mu verdi ilacı ve etkisini gördünüz mü?😔
 
Merhba 36 gün önce doğum yaptım aslında hamileyken hersey çok güzeldi sabırsızlıkla bebegimin bir an önce doğmasını bekliyordum ve çok şükür sağlıkla kucağıma aldım doğumumdan 3 gün sonra başladı sorunlarim bi boşluğa düştüm sanki dünya hayat yokmus gibi hiçbir şeyden tat almiyordum boğuluyordum nefes bile alamiyordum yalnız kalmaktan korkuyorum hep kötü düşünceler var di beynimde çocuğuma odaklanamiyorum bakasım gelmiyor bazen düzelir gibi oluyorum bi süre sonra yine ayni şeyler halsizlik vesaire kabus gibi oldu hayatım ve hala devam ediyor cok yoruldum artık ölüp kurtulasim geliyor bazen doktor ilaç tedavisi diyor bende emzirdigim için kabul etmedim ama böylede dayanamiyorum böyle olup tedavi olup bebeğini mamayla büyüten var mı yâda tedavi olmadan iyileşen varmı acaba...
O kadar iyi anliyorum ki kendimi gordum biran sizde ama bu surecin gecici oldugunu unutmayin. Eski duzeninizde gelecek yeni planlarda yapacaksiniz hayata dair ama sunu unutmayin anne sutude alsa buyuyo cocuk mamada burada oncelik sizsiniz siz kendinizi toparlayin cunku bebegin duan en cok ihtiyaci olan sizsiniz
 
  • Beğen
Reactions: ERG
Merak etmeyin geçiyor. Bende yeni kurtuldum o ruh halinden, berbat bir süreçti hayatımın başka hiçbir zamanına benzemiyordu ama 2 ayın sonunda o ruh halinden tamamen kurtuldum. Şuan 3 buçuk aylık olduk, çok daha keyifli ve huzurluyum. 3 aydan sonra bebeğimle iletişimimiz de daha keyifli hale geldi artık durduk yere ağlamıyor evde yalnız olsak bile kendi oyuncaklarıyla oynayıp oyalanabiliyor. Bende rahat bir nefes alıp dinlenebiliyorum veya işlerimi görebiliyorum 😅 yani hiç geçmeyecek gibi geliyor ama geçiyor inanın
 
  • Beğen
Reactions: ERG
Psikiatri doktorunuz mu verdi ilacı ve etkisini gördünüz mü?😔
Evet bi citoles verdi bide zestat zestat sadece iştah açmak için ama baş cıkamıyorum bu gn citolese baslıcam 5 mg verdi bi zararı yokmuş süte %2 geçiyormus kar zarar diye bakıldıgında kullanmak daha karlı cunku anne iyi olmalıki bebeğine bakabilsin..
 
  • Beğen
Reactions: ERG
Merhba 36 gün önce doğum yaptım aslında hamileyken hersey çok güzeldi sabırsızlıkla bebegimin bir an önce doğmasını bekliyordum ve çok şükür sağlıkla kucağıma aldım doğumumdan 3 gün sonra başladı sorunlarim bi boşluğa düştüm sanki dünya hayat yokmus gibi hiçbir şeyden tat almiyordum boğuluyordum nefes bile alamiyordum yalnız kalmaktan korkuyorum hep kötü düşünceler var di beynimde çocuğuma odaklanamiyorum bakasım gelmiyor bazen düzelir gibi oluyorum bi süre sonra yine ayni şeyler halsizlik vesaire kabus gibi oldu hayatım ve hala devam ediyor cok yoruldum artık ölüp kurtulasim geliyor bazen doktor ilaç tedavisi diyor bende emzirdigim için kabul etmedim ama böylede dayanamiyorum böyle olup tedavi olup bebeğini mamayla büyüten var mı yâda tedavi olmadan iyileşen varmı acaba...
Resmen kendimi gördüm suan oglum 2.5 yasinda hepsi geçti çok şükür benim 3 ay sürmüştü çok zordu o 3 ay hep üzülürdüm başkalarının çocuklarını bukadar severken neden kendi çocuğuma böyle oldum diye karanlık bi kuyuya düşmüşüm sanki cikamicak gibiydim gozyasimin akmadığı gün yoktu eşimide ıstemiyodum oğlumu çok sevemiyodum ama annelik içgüdüsüyle hep koruyodum etrafimdakilere bu durum garip geliyo herkez anlayışla karşıladı ama anlamadıklarını biliyodum 3 aydan sonra hepsi geçmeye başladı yeniden doğmuş gibi oldum oğluma aşık olmaya başladım şükürler olsun inanın hepsi geciyo gecmiycek gibi oluyo ama geciyo emin olun sizinkide geçicek en kısa zamanda atlatırsınız umarım 🤲
 
ben de yaşadım. gerçekten dibe vurmuştum. ya keşke ölseydim falan diyordum artık, korkunç bir psikoloji. size iyi gelen kişilerle konuşun. bir de 40 banyosunu yapın ve dışarı çıkın, ben 40 banyosundan sonra o psikolojiden çıkmıştım.
 
  • Beğen
Reactions: ERG
Öncelikle bebeginiz hayırlı olsun sağlıkla büyüsün inşaallah. Biraz zaman lazım başlar gerçekten zor oluyor ilk 3 ay ben neden bunu kendime yaptım niye hemen bebek istedim niye doğurdum bile dedim ama şuan 6 aylık iyi ki doğmuş diyorum. Kendinize zaman tanıyın hormonlarınız düzene girsin bebeğinizin dünyaya alışma süreci geçsin onun için de sizin için de zor bir alışma süreci. Ilk aylar sürekli ağladığımı biliyorum bunu kendime neden yaptım diye uyku yok rahat yok dikislar bir yandan meme acısı bir yandan ama hepsi geçiyor sadece zaman zorlamayın kendinizi.💗🌸
 
Bir de yardim alın sevdiğiniz insanlardan yanınızda olup bebeginize evinize baksınlar siz de dinlenmiş olursunuz.
 
Back