merhaba 14 aylık birr kızım var.henüz cok kücük ama bazen beni gercekten cok zorluyor.kısaca anlatım ben kızım dogdugundan beri ona kendimi adadım.ilk yıl calısmadım onu kucagımda gezdirerek uyuttum bir saniye onsuz kalmadım esim arkadaslarım hep ikinci planda kaldı.sonra ne oldu yasına bastı kızım ben calısmaya basladım ona babaannesi bakıyor ben calısırken hayatım gittikce zorlastı.herkes yasına basınca rahat edersin diyordu ama kızım daha da zor bir cocuk oldu.simdi ben bel fıtığı oldum doktor kesinlikle agır kaldırmayacaksın iş yapmıcaksın diyor ben nasıl yapmıyım bunları.evimiz 4.kat asansör yok kızımı nasıl cıkarayım indireyim kaldırmadan .kızım simdi devamlı evi dagıtıyor herseyi yere atıyor bir seyi vermezsem eger kıyameti koparıyor evdeki bütün dolapları döküyor misafir falan kabul edemez oldum cat kapı biri gelecek diye ödüm patlıyor .mesela ben dişimi fırcalıyorum fırcayı ister ,telefonla konusum telefonu ister sacımı tarayım taragı ister vermezsem bagırır cagırır aglar.tuvalete giderken bile kapıyı acıp onuda almazsam kıyameti koparıyor bir kac kere denedim acıncaya kadar hıckıra hıckıra agladı nefessiz kaldı aglayacam diye.cok bunalımdayım kendi basıma kalacagıım hic bi yer yok gurbetteyim bırakabileecegim sadece kayınvaldem var esimi sorarsanız aksam 8 den önce gelemiyor işten yorgun argın geliyor zaten.cocuk sahibi olmak için cok acele ettik allahımın gücüne gitmesin.kızımı tabiiki cok seviyorum o benim herseyim ama kızım ne zaman uslanır ne zaman dediklerimi anlar.annecim uf olmus yorma beni diyorum beni anlamıyor kızıyorum anlamıyor kafayı yicem.simdi de geldi yanıma bacagımı cekiyor kalk diye tecrübeli anneler nolur yardım edin kızım ne zaman uslanır evi dagıtmaktan vazgecer bana yardımcı olur.birde kızım memeye cok düşkün acaba ondan mı bana bu kadar bagımlı annem kes artık memeden diyor seni rahat bıraır biraz diyor acaba ondanmı devamlı benimle kendi basına hiç oyalanmıyor.