Şu an ne hissettiğimi inanın anlatmam çok zor.
Öyle tuhaf hissediyorum ki kendimi, yazıp yazmamak arasında kararsız kaldım
Hem kendime yakıştıramıyorum bu davranışımı hem de ne kadar ciddi ya da ne durumda olduğumun henüz farkında değilim.
4 gün önce kuzenim Ankara dan geldi.
Bunca yıldır bu 2. görüşmemiz kendisiyle.
İyi bir üniversitede iyi bir bölüm okuyor bir konferans için gelmiş.
Yarın dönecek Ankara'ya.
Benim de ideallerim olduğunu biliyor.
3 gün birlikte geçirdik üniversiteden konuştuk sürekli farklı konuşma olmadı.
Lakin...
İlk gün boğaza gittik, bir arkadaşımda vardı yanımızda bizi çekmesini istedi bana eliyle sarıldı epey yakın durarak çektirdi sonra facebook a attı, ilk olarak açıklama yapıp kuzenimle yazacaktı vazgeçti direkt attı.
Çok yakın davrandı bana. Ben de kuzenim diyerek yadırgamadım.
Ve dün akşam evimizin yakınında bir parka çıktık yürüyüş yapıp çimde oturup sohbet ettik.
Çimdeyken saçlarımdan bahsetti neden bu kadar kısa kestiğimi uzun saçlı halimi çok beğendiğini söyledi, ben de sınav stresinden dedim, ama daha sağlıklı oldu falan dedim sonra saçımla oynarken saçlarıma dokunup baktı evet dedi.
Bir anda bir şeyler hissetmeye başladım.
Sonra özel konulara girdik, sevgilisinden ayrıldığını falan söyledi.
Beni sordu, ben de şu an için kariyer odaklı olduğumu böyle şeylerle daha doğru bir zamanda ilgilenmeyi düşündüğümü söyledim.
Ama şu an ondan hoşlanıyorum.
Kendimden utanıyorum kuzenim sonuçta kardeş sayılır.
ama yıllardır neredeyse hiç görüşmedik.
Öyle efendi öyle düzgün bir kişiliği var ki üstüne içimdeki bu yalnızlık bu boşlukta eklenince hoşlanmaya başladım.
Sonra bana senin üniversite tercihlerine yardım ederim dedi.
Beni ararsın falan dedi numaralarımızı birbirimize verdik.
Bugün tekrar görüştük ama nedense bana soğuk davrandı o dayımlara geçecekti ben de evime o sıra görüşürüz derken tokalaşmak ister gibi bir anda elimi tuttu hafifçe sallayarak.
Hoşlanıyor mu bilmiyorum, ben nasıl böyle duygulara kapıldım bilemiyorum.
Kafamı testlerimden kaldıramıyordum bir anda tüm düzenim alt üst oldu sürekli onu düşnüyorum.
Bu arada...
Parktayken laf arasında birkaç kez sen benim abim sayılırsın gibisinden şeyler söyledim, nasıl ağzımdan çıktı bilmiyorum ama mantığım kabullenmediğinden olsa gerek.
Ve son olarak, avm de olsun dışarıda olsun kızlara bakması rahatsız etti biraz soğuttu bu beni.
Ama hala hoşlanıyorum, onu düşünüyorum ve fotoğraflarımıza bakıyorum.
Kendime inanamıyorum, sizce akibeti nasıl olur, ya da ne olmalı?
Ben şöyle tahmin ediyorum ki o döndüğünde beni arayıp sormaz ben de onu ve böylece iletişim kopar.
Kafam öyle karıştı ki bana biraz fikir verebilir misiniz, sağlıklı düşünemiyorum..