Kuşadasında BİR AKŞAM...
Boyaları dökülmüş bir bankta, oturmuşum tek başına. Gün batımını izliyorum gün akşam olmakta. Her ne kadar saklansa da yıldızlar, sahneye çıkmak üzere karanlığın ustaları günü geceye kavuşturacaklarya!... Bu arada
İnsanlarda bir telaş, bir koşturmaca, tam bir akşam curcunası. Kimbilir kimler nerelere yetişmeye çalışıyor, kimler kimlerden uzaklaşıyor?Ben düşüncelerdeyken Geçiyorlar önümden kimi aheste kimsiyse telaşla.
Bazılarının elinde akşam simidi
Bazıları kendinden geçmiş bilinmez hangi heveste....
Kimilerinin ise başı semada koltukları kabarık yürüyor,
Kimilerinin boynu bükük bastığı toprakta kendini eziyor...
Kimileri, buraları bana ait dercesine herşeyden bir pay istiyor,
Kimileri ise,bir yudum su için hergün şükrediyor...
Geçiyorlar işte hiç bitmek tükenmek bilmeden. Almışım ellerimi yanaklarımın arasına Kuşadası melteminin esintisini ve denizin dansını izliyorum dönüşümü görmek üzere...Gözlerim manasızca bir sağa bir sola bakıyor. Yüz ifadem çok keskin, bakışlarım sert, içimden geçenler belliki karma karışık.
Bazı şeylerden vazgeçtim demek ne kadar kolay değil mi? Zamana küsmüşlüklerim var, kışta unuttuğum baharları bir de sandıklara kilitlediğim anılarım var .Çabucak o sandığa yolluyorum anılarımı içinde çok yakın zamanlarımda doyuramadığım sevgi arsızı bir kedi var belki, belki de kafesine hapsolmuş bir çift muhabbet kuşu.
Sızlayan kalbim var, kapısı hala açık,hangi zamandan kaldı belli belirsiz.
Geri dönüşü olmayan yollar var, hayali hep yollara saçık...
Sevdin sevildin, sevdin sevilmedin, sevmedin belki de sevildin. Ne farkeder ki?
Anılara doğru yol almışsa gemi, böyle otururken o bankta biliyorsan güzergahı herşey istediğin gibi. İçin huzur dolu, rahatsan. Oysa, yanılsamalar bazen yanılmaları da yanında sürükler. Önce derin bir efkar basar ortalığı, ardından gömülür anılar adaya sessizce.Giden gemin ardından el salladığınla kalırsın sadece.
NEZ:kuşadası:
04.10:2012:
Boyaları dökülmüş bir bankta, oturmuşum tek başına. Gün batımını izliyorum gün akşam olmakta. Her ne kadar saklansa da yıldızlar, sahneye çıkmak üzere karanlığın ustaları günü geceye kavuşturacaklarya!... Bu arada
İnsanlarda bir telaş, bir koşturmaca, tam bir akşam curcunası. Kimbilir kimler nerelere yetişmeye çalışıyor, kimler kimlerden uzaklaşıyor?Ben düşüncelerdeyken Geçiyorlar önümden kimi aheste kimsiyse telaşla.
Bazılarının elinde akşam simidi
Bazıları kendinden geçmiş bilinmez hangi heveste....
Kimilerinin ise başı semada koltukları kabarık yürüyor,
Kimilerinin boynu bükük bastığı toprakta kendini eziyor...
Kimileri, buraları bana ait dercesine herşeyden bir pay istiyor,
Kimileri ise,bir yudum su için hergün şükrediyor...
Geçiyorlar işte hiç bitmek tükenmek bilmeden. Almışım ellerimi yanaklarımın arasına Kuşadası melteminin esintisini ve denizin dansını izliyorum dönüşümü görmek üzere...Gözlerim manasızca bir sağa bir sola bakıyor. Yüz ifadem çok keskin, bakışlarım sert, içimden geçenler belliki karma karışık.
Bazı şeylerden vazgeçtim demek ne kadar kolay değil mi? Zamana küsmüşlüklerim var, kışta unuttuğum baharları bir de sandıklara kilitlediğim anılarım var .Çabucak o sandığa yolluyorum anılarımı içinde çok yakın zamanlarımda doyuramadığım sevgi arsızı bir kedi var belki, belki de kafesine hapsolmuş bir çift muhabbet kuşu.
Sızlayan kalbim var, kapısı hala açık,hangi zamandan kaldı belli belirsiz.
Geri dönüşü olmayan yollar var, hayali hep yollara saçık...
Sevdin sevildin, sevdin sevilmedin, sevmedin belki de sevildin. Ne farkeder ki?
Anılara doğru yol almışsa gemi, böyle otururken o bankta biliyorsan güzergahı herşey istediğin gibi. İçin huzur dolu, rahatsan. Oysa, yanılsamalar bazen yanılmaları da yanında sürükler. Önce derin bir efkar basar ortalığı, ardından gömülür anılar adaya sessizce.Giden gemin ardından el salladığınla kalırsın sadece.
NEZ:kuşadası:
04.10:2012:
