öğretmen derdim olabilirdim ama şu türban sorunu:1no2: işte ingilizzce öğretmenliğini kazanmama rağmen aman neyse şimdide anneyim een güzel meslek:hooray:
"abla olcam,gelin olcam,anne olcam" diye cevap verir-mişim çünkü ben hatırlamıyorum. eh çocukluk hayallerimin gerçekleşmesine pek bişii kalmadı kısa zamanda anne de oldummu iş tamam :)
sonraları çocuk dr. u diyordum ama ingilizce öğretmeni oldum iyki olmuşum
ben anneme bakardım.hep mutlu olduğunu görürdüm.bu yüzden büyüyünce benimde bir evim ve çocuklarım olsun isterdim.meğer annem gözyaşlarını bize hiç göstermezmiş...
Çocukların çoğunlukla doktor olmak istemelerini, bebekliklerinden beri sık sık doktor görmelerine bağlıyorum. Gözlerini açtıklarından itibaren belli periyod ile hekim ile buluşan çocuğun algısı beyaz önlüğe alışıyor, benimsiyor. Büyüyünce ne olcan bakim sen deyince de, refleks olarak doktor deyiveriyor çocuk :)
Şimdiki jenerasyon bahis konusu değil tabi. Biz, 80 lilere atfen bir yorum.