Küçük bir kız iken anneannemlere giderdik ev o kadar kalabalık olurdu ki... annem beni salonda yatirirdi... gece olunca dayım başucuma oturur elini iç çamaşırııma sokup oksamaya başlardı... donup kalırdım o kadar kötü bir duygu ki sadece yasayan anlar beni... sonra bir gün dayım bize gelmisti ayni şeyi yine yapti ben de o odadan çıktım baska odaya geçtim sabah olunca annem nedenini sordu ben de anlattım annem de ağlamaya basladi o kadar üzüldüm ki o cocuk halimle... kendimi suclu hissettim. .. dayım bi daha ilismedi...
ama ben annemin gözyaşlarını caresizligini zayifligini hiç unutmadım...
sonra ise annemin babası başladı aslında belki hep yapıyordu ama ben farkedemiyordum... bir gün dedemle konusuyorduk ellerini kalcalarimin icine o kadar sokmustu ki canım yandi benle konusurken hep olmayan goguslerimi avucladigini hep gogsumu oksadigini farkettim... yani dedemin tacizlerine ne zaman basladigini ise bilmiyorum...
tacizleri anladigimda hissettigim seyleri yazmak isterim... Başta çok iğrenç bir koku yükseliyor insanın içinden sonra kalbinizde bir acı sonra karşı taraf dokundukca oksadikca siz bir kuyudan aşağı düşüyorsunuz ve gittikçe çıkış uzaklaşıyor etraf kapkara oluyor.. ve her seferinde daha asagi daha da dibe iniyorsunuz...
bir cocugu taciz etmekle buyugu etmek arasında hicbir benzerlik yok... genc kız iken de tacize uğradım çocukken olan sey cok farkli yasayan anlar baska da kimsenin anlayabilecegi bir duygu degil... ama o tacizlerden daha kötü bir duygu yasadigimi hatirlamiyorum..
dedem o kadar cesaretliydi ki mesela yan odada 15 kisi sofrada yemek yerken gelip goguslerimi oksamaya baslardi...eli surekli ya göğsümde kalcamda bacaklarimin ust kisminda idi ama kimse suphelenmefigi icin kimse gormuyordu... bense sadece donuyordum dusuyordum kokuyordum icim aciyordu ama hicbir sey yapamıyordum
bir muddet sonra onu isirmami opmemi istemeye başladı benim küçücük bir kiz oldugumu lutfen unutmayin... kacamiyordum her firsatta yakaliyordu... biraz buyudugumde artik kacmaya basladim o ise bana bir gece onun yanina gelip geceyi onunla gecirmem icin yalvarmaya basladi ve yine kucagina oturdugumda altimda tuhaf hareketlenmeler hissediyordum
son olarak da bi gun saldirdi once kuytu bir köşede sıkıştırdi dilini agzimin icine soktu asiri derecede igrendim ogggh falan dedim sonra zorla yataga firlatti ustume cikti bu arada bu adam yaklaşık 120 kilo ben ise ortaokula gidiyordum tekrar dilini agzima soktu... o sirada ne oldu nasil oldu hic hatirlamiyorum o kisimlari, kacmayi basardim ...
o evden hep nefret ettim... annemin babası oldugu icin annemden de yıllarca nefret ettim... kendimi bozuk kokuşmuş bir yemek gibi görüyordum hep kokuyordum sanki artik ne yapsam da düzgün hayatim olmaz diyordum bastan bozuktum ben... babam dahil herkezden suphe ettim... babacim ve rahmetli dedecim amcam bana ne zaman yakinlassa hafakanlar geciriyordum... hatta bi kere babamla oturuyorduk eli yanlislikla ciplak belime degdi.. o an yine karanlik karanlik kuyulara dustum o hayal kiru kirikligimi anlatmama imkan yok ... kalp krizi gecirebilecek kadar kalbim sıkışmıştı babam da mi demistim... oysaki yanlışlıkla olmustu babam farkinda bile değildi
bu arada o adami annemi bizi taniyan birilerine anlatsam asla bana inanmazlar o kadar güvenilir sevilen ak sakallı huzur verici dedeler olur ya öyle bi tip işte...
inanamadigim sey ise annem aslinda bi kere bizi yakaladi ben banyodaydim kucuk kardesimle oynuyordum sonra o geldi o da banyoya girdi oksamaya basladi o sirada annem iceri girdi acikçasi ben cok sevindim yakaladi diye... annemin o yüz ifadesini hic unutamam saskinlik inanamazlik ...ama sonra o kadar olmamasi gereken biseydi ki unutmayi ya da yanlis anladiginina kendini ikna etti... bu yuzden de anneme cok kizarim beni korumadigi icin resnen aslanin onune attigi icin....
neyse
Aradan cok uzun yillar gecti o adam öldü... hala herkez ne kadar iyi bir insan oldugunu söyler durur ... ben 38 yaşında evlenebildim evlenmeden önce de cok korktum benim gibi bir insandan ( kokusmus ve bozulmus bir et yemegi) boyle bir soydan cocuk mu yapilir dedim...
artik pek dusunmuyorum...
esimi seviyorum mutluyum hem de menopoza girdigimi dusunurken megerse hamile oldugumu ogrendim...
iyiyim 40 yaşımda daha iyiyim...
