Arkadaşlar merhaba
Nerden başlasam bilemiyorum ama içimi dökmek dertleşmek okadar istiyorum ki 4 yıllık evliyim 3 Yaşında bir kızım var evlenir evlenmez çocuğumuz oldu .son 3 yıldır ilişkiniz giderek kötüye gidiyor eşimle sürekli tartışıyoruz çok ama çok bencil bir insan çalışan bir anneyim bana asla yardım etmediği gibi birde herşeyi benden bekliyor.daha bugün yığınla ev işim varken çocukla bile ilgilenmiyor çayını bile benden istiyor ben ona yapması gerekenleri anlattıkçada ukalasın herşeye bir cevabın var diyo benmiyim ters olan susup oturup köle gibi çalışacakmıyım .bana hiç saygısı yok ağzına geleni hakareti söylüyor kalbim çok kırık .anneliğime bile laf ediyor çocuğum hasta olsa sen hasta ettin diyor evlenmeden önce çok sosyal bir hayatım vardı bakıyrm da onun yüzünden böyle tek başıma kalmşm .çok mutsuzum boşanmayı düşünüyorum evet ama bir adım atamıyrm korkakmıyım bilmyrm çocuğumu düşünyoeum ama bu ortamda böyle mutsuz bir evlilikte büyümeside onu yararına değil .içimi kimseye dökemedm yalnız ve çaresiz hissediyorum artık hiçbişey yapmak istemiyorum ne gezmek ne biriyle görüşmek nede evdeki rutin işler .o ise yesin içsin yatsın .nasıl eskiye dönebilirim nasıl kendimi toparlayabilirm bana akıl verin
Nerden başlasam bilemiyorum ama içimi dökmek dertleşmek okadar istiyorum ki 4 yıllık evliyim 3 Yaşında bir kızım var evlenir evlenmez çocuğumuz oldu .son 3 yıldır ilişkiniz giderek kötüye gidiyor eşimle sürekli tartışıyoruz çok ama çok bencil bir insan çalışan bir anneyim bana asla yardım etmediği gibi birde herşeyi benden bekliyor.daha bugün yığınla ev işim varken çocukla bile ilgilenmiyor çayını bile benden istiyor ben ona yapması gerekenleri anlattıkçada ukalasın herşeye bir cevabın var diyo benmiyim ters olan susup oturup köle gibi çalışacakmıyım .bana hiç saygısı yok ağzına geleni hakareti söylüyor kalbim çok kırık .anneliğime bile laf ediyor çocuğum hasta olsa sen hasta ettin diyor evlenmeden önce çok sosyal bir hayatım vardı bakıyrm da onun yüzünden böyle tek başıma kalmşm .çok mutsuzum boşanmayı düşünüyorum evet ama bir adım atamıyrm korkakmıyım bilmyrm çocuğumu düşünyoeum ama bu ortamda böyle mutsuz bir evlilikte büyümeside onu yararına değil .içimi kimseye dökemedm yalnız ve çaresiz hissediyorum artık hiçbişey yapmak istemiyorum ne gezmek ne biriyle görüşmek nede evdeki rutin işler .o ise yesin içsin yatsın .nasıl eskiye dönebilirim nasıl kendimi toparlayabilirm bana akıl verin