Korkuyorum

Merhaba kizlar, birkac gundur kendimi yiyorum benim gibi olanlar, ya da bir tavsiye de bulunabilecek biri var mi diye yazmak istedim. Malum bu aralar teror olaylari cook artti.. Ankara'da, antalya'da bombalar, kacirilan ogretmenler... Ben normalde hic boyle kafama takan bi insan degilim ilk oluyor. Izmir'de yasiyoruz ama 1-2aya istanbul'a tasinicaz. Kucuklukten beri hayalim olan bir kursa gitme sansi yakaladim, kurs bakirkoyde, biz baska bir semte tasinicaz ve otobusle gelip gidicem. Inanin kac gecedir gozume uyku girmiyor!! Gecenlerde yine bakirkoy otobusunde ses bombasi bulundu, daha aylar var ama ben gitmemeyi dusunuyorum.. Kendimi ya kacirilirken hayal ediyorum ya da otobuste bomba bulunmusken... Bir de otobuste taciz durumlari var.. Benim gibi olan var mi?:-(

evet zaten onların neler yaşadığını tahmin bile edemem, ben sadece haberlerde gördüklerim kadarıyla onları düşünüyorum, sonra kendim için endişeleniyorum.
umarım yazdıklarım bencillik gibi anlaşılmamıştır, sadece hissettiklerimi yaşayan başkaları da var mı, varsa nasıl başediyorlar merak ediyorum.

Valla benim eşimde üniversitede okurken otobüse binince ona yönelik saldırı olacağını silahla vuracaklarını falan düşünüyormuş pisikiyatra gitmiş depresyon tedavisi yapmışlar seni üzmek istemem ama bu durum ya depresyon yada panik atak olabilir

rahatla biraz... ölüm gerçeğinin olduğu dünyada daha ciddi ne olabilir. böyle tedirgin yaşanmaz. evet türkiyede yaşamak zor. insan hayatına değer verilmiyor, doğru.
ama hiçkimse de her an başıma kötü bişey gelecek kaygılarıyla yaşam sürdürmüyor. bu durumun gerçekten ciddi boyuttaysa, bi psikologtan yardım almalısın. bana kalırsa, kendine yeni meşgaleler üret. kafanı, beynini meşgül etsin. dikkatini ve tüm enerjini yönlendirebileceğin yeni hobiler edin. o vakit, bu tip düşünceler beynini yormaz. umarım en kısa sürede toparlarsın zihnini.

ben bir ara duyduğum her sesten aşırı korkardım tak desin korkardım o derece karanlıktan karartıdan herşeyden sonra yavaş yavaş düzeldim biraz dua biraz kendi kendimi rahatlatma zor oldu ama insanın yaşadığı stresler zorlanmalar psikolojisini çok bozuyor bende sebep çok olduğundan kafayı bozup bozup düzeliyorum Allah sonumu hayretsin !

Canım çevresel etkenlerin payı çok büyük bu durumun oluşmasında. Ama senin kişiliğinde bunu etkiliyor.Aynı şeyleri bende düşünürüm, Taksim'e gittiğimde bi eylemin içinde kalacağımı, sebepsiz şekilde joplanacağımı, yada otobüste bi kavga çıkacağını arada kalıp; bıçaklanacağımı falan gibi seneryolar kurarım.Ama bunda haberleri çok izliyor olmamın etkişi çok büyük diye düşünüyorum.Spikerin şu sözleri bile seni etkilemeye yetiyor ''sokaktan geçen, herşeyden habersiz teyze..... '' ''okuldan evine dönen, masum genç kız'' Bir zman sonra sende empati kurmaya başlıyorsun. Tabiki bu haberler sadece biz izlemiyoruz, her izleyende bu empatiyi kurmuyor.Bundandır ki en başta söylediğim gibi, senin; benim kişiliğimde bunu etkiliyor.Çok fazla takma kafana, ''ölüm'' biz faniler için, belki ölüm şeklimiz öyle yazılmıştır :26:

15 milyonluk şehirde sadece bir ihtimalden endişe duymak sadece sana zarar verir. Bu şehir öylesine bir kaos ki tek ölüm riski terör saldırısı olsun. Yani eğer ölüm senin takdirinde varsa sebep çok saymakla bitmez. Eğer takdirin gelmemişse ne mucizeler atlatırsın.

monarosa_22 .!.:

istanbulda yaşayacakmışsın korkuyorsun..
peki doğuda terörün kucağında yaşayan asker, polis, öğretmen ne yapsın??
doğuda çalışanlar sabahlara kadar evlerinin üstünden geçen skorskylerle atılan ses bombalarıyla
yaşamlarını sürdürmeye çalışıyorlar.
haklısın terör artık her yerde amam bu korkmana sebep değil.
biraz bahsettiğim insanları düşün ne kadar güvende olduğunu anlayacaksın....

Genişletmek için tıkla...

Canım benim eşim Şırnakta görev yapıo asker. Bende Şırnaktayım sen İstanbul gibi bi yerde bu korkuları yaşıyorsan ya biz ne yapalım. Eşim gec 2-3-5 telefon geliyor hadi operasyon var diye kalkıp gidio nezaman nasıl gelşeceğini bilmeden lojmandada kalmıyorum düşün komşularımı bile tanımıyorum. Eşim 2 haftalık evli iken göreve gitti 5 buçuk ay gelmedi. Haline şükret ve bu korkularını yen.

Hepinize cok tesekkur ediyorum, gerceklerin farkindayim evet ama yazilariniz beni yine de etkiledi.. Birkac gundur de daha iyiyim, ciddi ciddi gitmemeyi dusunuyordum ama dediginiz gibi zaten oyle yazilmissa yapabilecek hicbir sey yok... Tekrar sagolun

bende korkuyorum biri hasta olucak ölücek başına kötü bişey gelicek gibi gelio ama kendim için korkmuyorum garip bişey.