Kopegi olanlar yardim

elfce92 .!.:

ben de köpek köpek diye ölüyorum ama yer olmadığı için bakamıyorum. bahçeli evimiz var ama o da uzakta arada gidiyoruz. bence değerini bilmelisinn

Genişletmek için tıkla...

kesinlikle katılıyorum... arkadasımın saf kan yavru golden ları olacak birini vermeyi teklif ediyor. güvenilir birinde olsun istiyor. yıllardır hayalini kurduğum birsey... o kadar dua ettim ki bi golden ım olsun diye ama evim müsait değil. sırf benim yüzümden mutsuz olursa diye alamıyorum. şimdi bahçeli bi evim olsun golden ım mutlu olsun diye dua ediyorum :)) lütfen bakamayacağınız hayvanı sahiplenmeyin...

sibelizim .!.:

Aşağıdaki mektup Amerika – Kuzey Carolina’daki bir hayvan barınağının yöneticisinden gelmiş.Okuduktan sonra çok etkilendim, sizlerle de paylaşmak istedim.“Bu toplumun bu uykudan uyanması için cok şiddetli bir kalk borusu gerekli…Ben bir barınak yöneticisiyim. Sizlere bir barınağın arka planında olan bitenleri anlatmak istiyorum. Umarım bu sesi duyarsınız..Öncelikle, siz üreticiler ve satıcılar… Hepiniz bir tek gün olsun bir barınakta çalışmalısınız. Belki o gözlerdeki kederli, acı dolu, hüzünlü ifadeyi görurseniz, tanımadığınız ve hiç tanımayacağınız insanlar icin köpek üretmekten ve satmaktan vazgeçersiniz.Az once sattığğınız küçük şirin köpek yavrusu var ya… Büyüyüp de artık “küçük şirin köpek yavrusu” olmadığında büyük olasılıkla benim barınağıma düşecek yolu… Peki, bir barınağa bırakılan bir köpeğin % 90 olasılıkla o barıktan yürüyerek çıkmadığını biliyor musunuz? Ister safkan olsun, ister olmaın… Ister sahibi tarafindan terkedilmiş olsun, ister başıboş olsun.. Barınağıma gelen köpeklerin en az yarısı safkan köpekler…En cok duyduğum bahane; “Taşınıyoruz ve köpeğimizi (ya da kedimizi) yeni evimize götürmemiz mümkün degil.” Öyle mi gercekten? Ya da “Büyüdüğünde bu kadar iri olacağını bilmiyorduk, kocaman oldu”. Bir Alman Coban Köpeginin ne kadar olmassını bekliyordunuz ki “Ona fazla zaman ayıramıyoruz” Öyle mi? Ben günde 10-12 saat çalışıyorum ve 6 köpeğime de zaman ayırabiliyorum, isteyince bu mümkün… “Bahceyi birbirine katıyor”. Onu evinize alip ailenizin bir parcası yapmayı denediniz mi hiç? Köpeklerini bana bırakırken hep söyledikleri de; “Biz ona yeni bir yuva bulmakla uğraşamıyoruz, ama eminiz ki barınakta birileri onu sahiplenecektir, çünkü o cok iyi bir köpek”Hayır… Büyük olasılıkla köpeğiniz barınaktayken yeni bir yuva bulamayacak.Bir barınakta yaşamanın ne kadar zor ve gerilimli olduğunu bilir misiniz?
Anlatayım size isterseniz…Siz köpeginizi barınağa bıraktıktan sonra yuva bulmak icin en fazla 72 saat zamanı vardır. Eger barınakta yeterince boş yer varsa ya da köpeğiniz saglıklı kalmayı başarırsa bu süre belki birkaç gün daha uzayabilir. Eğer üşütür ve nezle olursa oracıkta ölüverir.
Köpeğiniz, havlayan ve ağlayan 25 diğer hayvanla birlikte daracık bir bölmeye tıkıştırılacaktır. Son derece depresif olacak ve kendisini terkeden aileyi düşünerek durmadan ağlayacaktır.
Eger kopeginiz şanslıysa, o gun barınağa köpekleri gezdirmek icin yeteri kadar gönüllü insan gelir. Eğer yeteri kadar gönüllü gelmezse, köpeginiz hiç kimsenin ilgisini ve dikkatini çekecek şansı bulamaz, kimse onun icin bir şey yapamaz. Kapısının altından uzatılan bir kap yiyeceği ya da kocaman bir vakumlu hortumla atıklarının temizlenmesini saymazsak tabii…Eger kopeginiz iri ve sert ırklardansa (Pitbull, Rottweiller, Mastiff vb), neredeyse barıkatan içeriye girdiği anda ölmüştür zaten…Bu cins köpekler asla yeni bir yuva bulamazlar.. Ne kadar “şirin”, “akıllıi” ya da “iyi huylu” olurlarsa olsunlar, farketmez.
Eger barınak doluysa ve köpeğiniz ilk 72 saatte yuvalandırılmadıysa yeni geleceklere yer açmak icin köpeğiniz imha edilir. Eger barınakta yeteri kadar boş yer varsa ve köpeğiniz talep gören ırklardan birindense, imha suresi birkac gün daha ertelenir.
Çoğu köpek birkaç gun icinde yasadığı bölmeyi koruyucu tavır geliştirir ve takındığı saldırgan tutum nedeniyle imha edilir. En masum, uysal ve sakin kopekler bile bu tavrı geliştirirler.Köpeginizin bu engelleri aştığını varsaysak bile, kulubesinden dışarıya çıkmadığı icin birkaç günde öksürmeye başlayacak ya da üst solunum yolu enfeksiyonuna yakalanacaktır. Barınakların her köpek icin tedavi saglayacak bir bütçeleri yoktur, bu nedenle hastalanan köpeğinizin imha edilmesi kaçınılmazdır.Size köpeğinizin barınakta nasıl uyutulacağını da anlatmamı ister misiniz?Önce, köpeğiniz kafesinden tasmayla alınacak. Sevinerek kuyruğunu sallamaya başlayacak, çünkü gezmeye götürüldüğünü sanacak.
Ölümün kokusu mu var, bilmiyorum. Orada yitip giden ruhları mı hissediyorlar, bilmiyorum. Ama orada benim anlayamadığım bir şey var, ve istisnasiz her köpek o kapıdan içeri girmemek icin inanılmaz bir direnç gösterir.Köpeginiz önce bağlanacak. Ne kadar güçlü olduğuna bağlı olarak, 1 ya da 2 veteriner teknisyeni tarafindan sıkıca tutulacak. Sonra ötenazi teknisyeni ya da veteriner işleme başlayacak. Ön ayakta bir toplardamar bulacak ve öldürücü dozda bir pembe sıvıyı damara enjekte edecek.
Umarım köpeginiz bağlı oldugu icin panikleyip aniden bacağını çekmez. Ani hareketlerde bacağı delip geçen iğneler gördüm ben… Fışkıran kandan kıpkırmızıya boyanan duvarlar gördüm. Kulakları sağır edecek çaresiz çığlıklar duydum. Hepsi hemen oracıkta “tatlı bir uykuya dalmaz”, bazen bir süre kasılırlar ve solukları kesilir, nefes almaya çalışırlar ve kendi üzerlerine dışkılarlar.
Hersey sona erdiğinde, köpeğinizin cesedi, barınağın arkasında çöp gibi toplanmayı bekleyen diğer köpeklerin cesetleri üzerine istiflenir, tıpkı yakacak odunlar gibi.Sonra ne olur dersiniz? Yakılır mı? çöpe mi atılır? Başka evcil hayvanlar için mamaya mı dönüştürülür?Bilemezsiniz, hatta hayal bile edemezsiniz. Zaten bilmek de istemezsiniz.
Nasilsa o sadece bir hayvandi. Hem istediginiz zaman yenisini alabilirsiniz, oyle degil mi?Umarım bunları okurken gözleriniz yuvalarından fırlıyordur ve umarım benim her gün tanık olduklarımı gözünüzde canlandırıyorsunuzdur.Işimden nefret ediyorum. İşimin ve barınakların hala varolmak zorunda oluşundan nefret ediyorum. Sizler değişmedikce barınakların varolmaya devam edecekleri gerçeğinden nefret ediyorum. Etkilediğiniz hayatların, sadece barınağa atıp gittiğiniz zavallı bir köpeğin hayatından ibaret olmadığını bilmiyor oluşunuzdan nefret ediyorum.Her yıl sadece Amerika Birlesik Devletleri’nde barınaklarda 11 milyon hayvan ölüyor ve bunu sadece siz durdurabilirsiniz. Her bir canı kurtarabilmek icin elimden gelenin fazlasını yapıyorum, ancak barınaklar tıka basa dolu, ve her gün yeni hayvanlar gelmeye devam ediyor.Söyleyeceğim şeye LÜTFEN kulak verin:BARINAKLARDAKI KÖPEKLER ÖLÜYORKEN KÖPEK SATIN ALMAYIN.KÖPEĞINIZE EŞ ARAMAYIN, KÖPEĞİNİZİ ÇİFTLEŞTİRMEYİN !“BIR KEZ OLSUN ANNELIĞI / BABALIĞI YAŞASIN” DEMEYİN. KÖPEKLERDE ANNELIK / BABALIK DUYGUSU INSANLARDAKI GIBI DEĞILDIR, AİLE KAVRAMI YOKTUR. DİŞİ KÖPEKLER, BÜYÜDÜĞÜ ZAMAN YAVRULARINI TANIMAZLAR BILE… ERKEKLER ISE HIÇ BIR ZAMAN YAVRUSUNU BİLMEZ.KISIRLASTIRILMAMIŞ HER BIR KÖPEK, 6 YILDA 67.000 KÖPEĞİN DOĞUMUNA NEDEN OLUR, BUNU UNUTMAYIN.KAÇINILMAZ SONLARI BARINAKLARDA ÖLMEK OLAN YAVRULARIN DOĞMALARINA İZİN VERMEYİN …
“DOĞACAK YAVRULARIN HEPSİNİ DE SAHİPLENECEK GÜVENİLİR İNSANLAR BULDUM” DİYORSANIZ TEKRAR DÜŞÜNÜN. 6 AY SONRA GİDİP BAKTIĞINIZDA ARTIK O “GÜVENİLİR” KİŞİLER OLMADIKLARINI GÖRECEKSINIZ, BUNDAN EMİN OLUN…İsterseniz benden nefret edin. Ama gerçeği değiştiremezsiniz ve gercek her zaman acıdır.Belki bunu okuyanlar icinde köpegini çiftleştirmek isteyen, köpeğini barınağa vermeyi düsünen, ya da köpek satın almaya niyetli bir tek kişinin olsun fikrini değiştirebilirim.Belki bunu okuyan bir kisi bir barınağa gider, “bir yazı okudum ve bir köpeği kurtarmaya geldim” der.İŞTE O ZAMAN BU YAZIYI YAZDIĞIMA DEĞER…”* Alıntıdır
konu sahibi arkadaşım umarım sıkılmadan okursun, seni anladığımı sanıyorum,hayvanları sevdiğini sadice nasıl alışıcağını bilmediğini anladım, yalnız neden yazıyosunuz yazmak zorunda değilsiniz demişsin ya işte o barınağa bırakırım '' lafına cevap yazanlar bu sebebden yazıyor , anlayabileceğini umuyorum. kadir geceniz mübarek olsun, not: ses tonunuzu yükseltmeden, direk baş üstünü değil elinizi göreceği şekilde sevmeye başlarsanız size güvenir

Genişletmek için tıkla...

hayret ederek okudum bu yazıyı ... böyle olduğunu kesinlikle bilmiyordum...şu an içim acıyor .... hep golden ım olsun istedim sahiplenmeye karar verirsem kesinlikle barınaktan alacağım... daha önce açtığım (kedi edinmekle ilgili konuda ) b arkadasın sen yerdeki ne merhamet edersen gökteki de sana merhamet eder sözü çok hosuma gitmisti. çok etkilemisti. sırf bu yüzden bile barınaktan hayvan alabilirim ... sevgi ile kalın ....

Korkmayın sizi ısırmaz. köpekler insanların aksine yemek yediği eli ısırmazlar.
Alışmaya çalışın inanın ki alışınca çok seveceksiniz, zaten bir süre sonra evlat gibi oluyorlar, size olan sadakatini görünce vazgeçemezsiniz.

Ondan korkmana hiç gerek yok.O sana zarar vermez çünkü şuan çok mutlu yeni bir ailesi oldugu için.ona korkuyla yaklaşırsan hisseder sen onu sevmek için yaklaş bence sevgininde tarifi yok. sadece yapmaman gerek seyler belli kuyrugunu çekme, yemek yerken yanına çok yaklaşma yemeğini ondan alıcaksın sanır ve hırlamaya başlar.Ben köpeğime masaj yapardım tüm vücuduna hemen kendini yere atar bacaklarını açardı masaj yapmam için patilerine masaj yapardım mesla bayılıyordu uyuyordu resmen ne zaman yanıma gelse hemen patisini uzatırdı masaj yapmam içinn ..Yani anlayacagın senin yaklaşımın çok önemli ona tedirgin yaklaşırsan oda tedirgin olur.
Hayvanlar çogu insandan daha dost daha sıcak gelir insana gerçektende öyle çok güzel arkadaşlar. canım daisym seni çok özledimm

Ben kedi kızımı alıştırdım, yemeğini vermeden önce bir kere öpüşürüz öyle veriyorum, ki kediler yemek konusunda gerçekten terstirler. Annecim uzat bikere öpiim diyorum oda kafasını uzatır öperim eğer uzatmassa ben kollarından kaldırıp öper yemeğini veririm. Hayvan sevgisi bambaşka, karşılıksız.