Kocamin şiddet sorunu

O tatlı beyinli dediginiz bayanck dinime olan saygima laf etti siz ise olayı nerelere cektiniz lütfen konuma bi daha yorum yazmayn

valla yazılacak birşey yok zaten
farkındaysan, daha önce de hep çocuklar için yazdım, senin için değil
diyorsun ki "canım herkes hakettiğimizi düşünüyor, yaşanmışlıkları yok çünkü"
hemen altında da diyorsun ki "seviyorum kocamı"

bu nasıl "haketme-mek"? apaçık haketmek işte...
anladım ben seni!
 
hayır canım senin için yazmadım bi kaç yorum okudum ve ben bile okurken içim burkuldu o yüzden dile getirmek istedim kendini onu yerine ister koy ister koyma ama empati yapmayı mutlaka dene başıma gelmez asla dediğin şeyler inan gelebiliyor olumlu veya olumsuz konuşmaların için yazmadım ben onları sadece dile getirmekte kırıcı olmayalım dedim çabalamak yada çabalamak onların işi zaten fikir edinmek için buradalar her ikisini de söyleyebilirsin elbette özgürsün ama tek fark kırıcı olmadan hepsi bu benimde gözümle görüp şahit olduğum onca şey var ki inan anlatmak dahi değil zihnimden geçirmek istemem maalesef bu ülkede kadınların değeri yok daha çok kısa süre önce bir arkadaşımı kollarımda kocasına kurban verdim belki bende ölebilirdim o gün acım taze belki ondan duygusalım bilemiyorum ama ben şuan onların yerinde olsa böyle bol keseden atıp boşanırım diyebilir miydim onu bile bilmiyorum ama bazı şeyler yaşanmadan bilinmiyor yaşamayana kolay yaşayan insan için gerçekten zor olabiliyor
 
O tatlı beyinli dediginiz bayanck dinime olan saygima laf etti siz ise olayı nerelere cektiniz lütfen konuma bi daha yorum yazmayn

bayancık nedir ?
dingonun ahırı mı burası?
kendine gel arkadaşım
herkes herşeyi yazıyor ama kelimeleri dikkatli seçerek
bayancık nedir???
 

Öncelikle başınız sağolsun.

Arkadaşınızı kocasına kurban vermişsiniz ve düzenli olarak şiddet gören birini ''Yuvanı kurtarmaya çalış önce.'' diye teşvik mi ediyorsunuz?

Konu sahibi de arkadaşının kollarında mı can versin? Önerdiğiniz şeylerin gerçekleşme ihtimali size göre nedir?
 
valla yazılacak birşey yok zaten
farkındaysan, daha önce de hep çocuklar için yazdım, senin için değil
diyorsun ki "canım herkes hakettiğimizi düşünüyor, yaşanmışlıkları yok çünkü"
hemen altında da diyorsun ki "seviyorum kocamı"

bu nasıl "haketme-mek"? apaçık haketmek işte...
anladım ben seni!
[/QUOTE]



 

arkadaşın için çok üzüldüm, Allah rahmet eylesin
boşanırım diyemezdin belki ama, seni döven adam mutlu olsun diye 2. çocuğa niyet edip, seviyorum kocamı der miydin?
bence konu sahibi senin tarif ettiğin durumda değil...
 



[/QUOTE]

 




Dilerim ki yasadklarimi yasamazsn ...
 

illa birilerinin korumasına, bakımına vs muhtas degilsiniz. öncelikle bunu kabul edin.
dedesi ve dayılarıyla ilgili endisenizi anlıyorum,
o zaman o evde bulunmamak icin, siddetin hic olmadı bir yasam kurmak icin cabalayın.
ha babası, ha dedesi... cocuk icin ne farkedecek? sonuc aynı degil mi?
üstelik sizin yasadıklarınız da cabası...

cevrenizde bu durum kanıksanmıs olabilir fakat bir yerden baslamak lazım, zinciri neden siz kırmayasınız?
mesela bir tanıdıgım vardı, kadın bosanamıyor, iki komsu surekli dayak yiyip aldatılıp bu sefer son diyorlar ama bosanmaya cesaret edemediklerinden yine tekrarlanıyor... cevrelerinde birkac kadın daha var benzer sekilde.
sonunda biri sanki cinnet anı gibi gidip dilekceyi veriyor ve ayrılıyorlar,
ardından digerleri bosanmaya baslıyor. korkularının yersiz oldugunu, onun hayatının ne kadar huzurlu oldugunu goruyorlar cunku.
cevrenizdeki kadınların da kurtulusu icin yapın demiyorum ama siz kendi kurtuluşunuzu oncelikli kıldıgınızda devamı da geliyor zaten.
aynısını yasayanlar da gördükce cesaretleniyorlar, arkanızdan konusacak insanlar ise sadece kendi yapamadıkları seyler icin size hasetle bakan art niyetli insanlar olacaktır.
zaten cevreyi de bu kadar dikkate almayın, onceliginiz cocuklarınız ve siz olun,
cocuklarınızı öne surerek bahanelerin arkasına sıgınmayın,
bize ne yazdıgınız muhim degil, kendinize dürüst olun.
 
Kadinlarin bu erkek siddetini temelden sonlandirmasi,kadinin okuyup,iyi ve gecerli bir meslek edinmesinden gecer.benim gibi ailesine el acip,calismaya baslasa da asgari ùcretle hayata tutunmaya calisan kadinlarin sayisinin azalmasindan gecer...òyle bir toplum ki bu,isci olarak calisip,cocuklari bùyùten kadina vah vah yazik demekten zevk aliyor,takdir etmekten gocunarak...
 
Evet farkettim.ancak seven insan katlanır.gururun bile önüne geçer bazen.inş oda sizin kadar sever değer verir dokunmaya kıyamaz.




Amin ama bu gidişle boşanmaya kararveririm gigibi duruyor
 
Herkes kendine verdiği değeri yaşar.
Üç gün çevrenizdeki herkese 'ben çok kilo verdim' derseniz, beş gün sonra onlar size 'gerçekten çok zayıfladın' der.
İnsan psikolojisi bu.
Eğer ben kocama değerli biri olduğumu, bunları yaşamayı haketmediğimi ve eğer bir gün yaşarsam dahi onun burnundan fitil fitil getirip, kapının önüne koyacağımı söylüyorsam, o da ayağını denk alır.
Bilmem anlatabildim mi aradaki farkı?

Her şeyin başlangıcı şanstır.
Her insan böylesine rezil bir olayı yaşayabilir, belki 1 saat sonra ben yaşarım, bilinmez.
Ama 'insan' ve 'karakter' kavramı, yaşadığınız olay sonrası sergilediğiniz davranış ve tutumlarınızla ortaya çıkar.
Kimse kusura bakmasın da şiddetle büyüyen bir ailenin çocuğu, yarın bigün benim el bebek gül bebek büyüttüğüm evladımla arkadaşlık yapacak.
Belki aşık olacak, evlenecek.
Bu temel sorunu baştan çözmek, toplum bilincinde oldukça önemlidir.
Sen, ben yok bu konuda.
Toplum olarak, kadınlar olarak hepimiz varız.
Şiddetin bu kadar olağan karşılanmasına ben kadın ve eş olmamdan öte bu toplumun bir bireyi olarak karşı çıkıyorum.
Şiddet görmek insanlık suçu olmasına rağmen, bunu kabullenerek yaşamak insan olamama suçudur.
Yapan ya da buna ses çıkarmayan da eşit derecede suçludur.
Elimden gelse, toplumdan aforoz edeceğim, o derece sinirlendim.
 
ben şuan o arkadaşıma boşa ondan sana hayır gelmez diye söylediğim için şuan bunun pişmanlığını öyle büyük duyuyorum ki belki benim desteğim olmasaydı halen evliydi belkide mutluydu ve en önemlisi halen yaşıyordu en acısıda benim yanımda yaşandı bütün olay işte o yüzden direk boşan daha ne duruyorsun diyemiyorum şuan 4 yaşında oğlu kaldı gözlerine bakamıyorum yavrunun olan bitenden habersiz şuan oğlumla birlikte yatıyorlar kardeş gibi ama birinin annesi yanında birinin annesi melek olup uçup gitti BURDA KİMSEYİ TEŞVİK ETMEDİM ÇABALA OLMUYORSA ZATEN SONUÇ BELLİ DEDİM BOŞA VEYA BOŞANMA DEMEDİM DİYEMEM SADECE ŞÖYLE YAPMAYI DENE BÖYLE YAPMAYI DENE DİYEBİLİRİM VE DİYORUM VE ŞUAN EVLİYİM BENİM BAŞIMA GELSE HEMEN BOŞANMAYI DÜŞÜNEMEM OLUR VAR MI OLMAZ MI DİYE BAKARIM EN SON ÇARE AYRILMAK DERİM EVLİLİKLERİN HİÇ BİRİDE DÖRT DÖRTLÜK DEĞİL BUNU UNUTMAYALIM ayrıca ben gerçekleştirme ihtimallerine bakmam yaparım olursa olur olmazsa olmaz ama en azından denedim der arkamda bırakırım sonradan pişman olmaksa gerçeği görerek yaşamayı tercih ederim
 
ben dermiydim bilmiyorum ama benim arkaşım dedi 2 bebğini düşürdü 3 .ye hamileydi onun çaresizliği gördüm gözlerinde ona rağmen eşiyle birbirlerini nasıl sevdiğinide ben bunu anlatamadım size ama siz bana takılmayın ben dedğim gibi yaşadığım olayların etkisindeyim belkide
 

Arkadaşınız boşanmak istediği için öldürüldüyse zaten evli ve mutlu olması imkansızdı boşanmadığı takdirde, siz de biliyorsunuz bunu ben de biliyorum.

Üstelik babanın içindeki bu canilik küçük çocuğa da zarar verecekti mutlaka.

Bu konuda kendinizi suçluyorsanız suçlamayın
.

Düzenli şiddet görüyormuş konu sahibi. Birçok sefer sözler, yeminler ile dönmüş ancak aynı şey tekrar etmiş. Çabalama sınırı kaç kere dayak yemek size göre mesela?

Sonradan neden beni sürekli döven kocamdan boşandım diye pişman olan kadının kendine saygısı yoktur. Kendine saygısı olmayan insanın başta evlatları olmak üzere kimseye faydası olmaz.
 
Ben eğitimimi tamamladım, mesleğimi elime aldım.
Peki aldığım ücret, asgari ücretten farklı mı sanıyorsunuz?
Bu konunun maddi olanaklarla hiçbir alakası yok.
Kadının mesleği olsa da olmasa da, kendine değer verecek.
Çok mu zor?
Allah'ın yarattığı bir kuluz, cana can katıyoruz.
Bu kadar mı zor bunu görebilmek?
Kocaları biz yere göğe koyamıyoruz.
Evlenmeyi bir halt zannediyoruz.
Çocuklarımız da oldu mu, kendimizi kraliçe sanıp 'ohh yırttık, sırtımız yere artık gelmez' deyip köşemize çekiliyoruz.
Şiddeti kabullenmenin tek açıklaması vardır, zora gelememek.
Evde oturmak yerine kim çalışacak da para kazanacak da evine bakacak da....
Zor, çok zor.
Ama zor olan boşanmak ya da güçlü olmak değil, önce babaya sonra kocaya bağımlı olmaya o kadar alışmış ki kadınlar, kendi başına bir şey yapmak çok zor.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…