ayhhh içim şişti yeminle....
o.küçük görümceninbağrına kürekle vurasim geldi.
7 senelik evlilikten tek anladıgım hatta cevremden de gördügüm erkek eger höytttt karıma laf söyleyemez ulan kimse derse ne anne kalır ne görümce kocada iş bitiyo ama neden se erkeklerin gözü nisanlıyken kör evlenince acılıyoBiliyorum belki benim bu sıkıntılarım bazılarına çok saçma yada basit gelebilir. Hatta burada bazı okuduğum konulardan sonra bana bile basit geldi ne yalan söyleyim.
Benim sorunum eşimin ailesi. En başından beri onlardı hala onlar. Asla muhatap olmayacagim insanlarla ömürlük akrabayim. Eşim gidelim dediği zaman buz kesiyorum nefesim gidiyor ama mecburum . Sırf onun için katlaniyorum ikiyüzlü tavırlarına . 2 haftalık nişanliyken koltuk takımı aldık ve ertesi gün benden küçük bekâr gorumcem siz kim oluyosunuz da annemle babamı götürmeden kendi kendinize koltuk aliyosunuz vs vs laf saymisti. Düğünde kuaför tutulacak nişanda tek bendim bari düğünde küçük yegenlerimin saclari yapılsın dedim yine aynı gorumce fazla uzatma kes. Kaç kişi deyip tel kapatmıştı suratıma. Hala hayret ediyorum niçin atmadım yüzüğü diye. Eşim sohbetli düğün istedi bende kabul ettim ama ailesi Düğüne 1 ay kala eşime kızıp hicbiseye karışmadılar aileme bana dahi küstüler. Eşim de maddi açıdan sıkışık olduğu için boynu bükük onlara ses cikarmadi. Annem beyin felci geçirdi 15 gün hastanede yattı çıktı bi geçmiş olsun yok. Biz düğün yapıyoruz ne alınacak ne verilecek yok. Arayıp sorma yok. Düğünde herkes cenazede gibi asık surat oturdu. Yuzumuze bakmadı ailesi. Eşimin teyzesi herkese eşimi bizi kotulemis s....n haketmiyor hicbisey takmayacak kimse diye. Zaten sayılı akrabaydi da neyse... Yani onlardan kuruş takmadi kimse. Sadece isim listesi okundu şu şunu takti bu bunu falan.. Sonra vedalasma oldu onların evine gelin indim yarım saatliğine. Bana oy oy diye sarilmalar gülüşmeler sevmeler oksamalar.. Sinir krizi gecirseymisim keşke orada.. Ben düğünden sonra doğal olarak tepki koydum geride durdum ama kaynanam sürekli vakitli vakitsiz gelip gitti sürekli beni ayağına çağırdı sürekli eşimi arayıp senin karinin derdi ne evde tek oturacagina niye gelmiyor. Niye cumalarimi kutlamiyor niye aramıyor. Vs.. 2 haftalık evliyken eşim o zaman geç gelirdi o gün erken gelmişti bi akşam saat 22.30 civari eşimle yattik tam uyuyacaz eşimin telefonu çaldı malum gorumce olacak kız abi annemle Shima ya yemek getirdik kapıyı açmıyor dediğini duydum. Esimde ben evdeyim zil falan çalmıyor dedi ve sonra zil çaldı. Aa zil bozuk galiba dediler.. 3haftalık evliyim ve eşim işten 23.30 da geldi yedik içtik saat 01.00 oldu pat kapı çaldı ben hiç uygun değildim kaynanam kaynimi ve küçük gorumcemi alıp gelmiş yemek getirmiş güya.ben odadan çıkmadım ayıp diye. Ogluna dünya laf sayıp gitti. 1 hafta sonra kırgınlık olmasın diye konuşmaya gittim. Kaynana falan yok evde tesadüf. Malum gorumce benimle kavga etti. Benim gelinlik taksidi mi buzdolabiyla ç.makinesinin taksidini odemis ben nankörmüşüm. Gözüm yükseklerden inmemiş.Ailesine yüz vermiyormusum aglatiyomuşum onları. Herkesi kandirmisim ama o yemezmis benim ne mal olduğumu anlamış. Annesine babasına hizmet etmemisim. Ailem kan kusturmuş onlara.ne yaptı size ailem dedim Yüzlerine bakmamış... Abisinin kanına girip düşman etmişim onlara. Keşke öyle bi şansım olsaydı.... Aç gözlü terbiyesiz gerizekali utanmaz bunlar yetmedi üstüme yürüdü diğer gorumcem zor zaptetti. Ve hala düşünüyorum ben nasıl oldu da bu lafları söylemesine izin verdim yerimden bile kıpırdamadim diye.. Sonrası da burdan itibaren başladı. Kaynanam açıkçası zevzegin tekidir patavatsiz ve boş konuşur. Olanları gelince önce ben anlattim bana kaldırıp dediği laf "sen yılansan ben başıyım nankörlük etme o taksidini ödedi gelin arabani kiraladı" oldu.. Ve hamilelik haberimi alana kadar bana soğuk davrandı ailesi. Hamile olduğumu duyunca aşırı ilgi gösterişi yapmaya çalıştı izin vermedim sonra oda geri durdu. Neyse unutayim herşeyi dedim kardeşim nişanlandı çağırdık gelmediler misafir gelmişti diye. Bende tekrar mesafe koydum. Sonra tekrar eşim için unutayim dedim kardeşimin düğün yaklasti ona da sadece kaynana geldi. Ne kaynatam ne gorumceler ne kayın.. Eşimin dediği tek laf babam kalabalık ortamlardan hoşlanmaz oldu. Bende komple uzak durdum çünkü heryerde eşimi ve beni mahcup ediyorlar bu da yetmemis eşimin babası benim babamı görünce saklanıyor resmen sinir oluyorum. 7. Aya girince de doğum yaklasiyor diye kaynana yine aşırı ilgi gösterişi yaptı insanlara. Yine izin vermedim çünkü beni sevmediğini numara yaptığını biliyodum. Sonra zor bir doğum oldu ben annemlerde kaldım 1ay. Kaynanam 1 kere geldi ablasiyla. Kaynatam sadece hastanede gördü bebeği. Orda kalırken kaynanam telefon edip onlara çağırdı. Azıcık da burda kal Sonra kaynanasi bakmadı derler arkamdan dedi. bende hem gelmiyorlar hemde bu halde ayağa çağırıyolar diye sinirlendim ben burda rahatım orada ne işim var dedim. Gerçekten de rahattim annemin evinde klozet kullandım ve sürekli yattim. Onların wc evin dışında. Ve bir salonun içinde kaynim evde kaynatam sürekli evde ne işim var orada. Asagilamak için söylemiyorum ama baba evi cidden başka. Kaynanam hemen kaynatama lafı donderip bizi beğenmiyor orda rahatmis yemek vermeyiz diye korkuyor demiş oda eşimi arayıp sitem etmiş eşim de bana... Ve böyle gidiyor herşey .. 1.5 sene oldu ama herşey dün ki gibi aklımda. Bebeğim 6 aylık oldu ama hala icimde..
Aslında ben çok bişey istemiyorum sadece mesafeli durmak istiyorum ve duruyorum da. Misafir gibi oturup kalkıyorum onlar gelince hiZmet ediyorum ama asla konuşmuyorum. Bu da en doğal hakkım ama onlar hala biz ne yaptık derdi ne niye konusmuyo niye kin tutuyo bize deyip dolduruyorlar eşimi o da içine atıp atıp bellı zamanlarda patlıyor bana. İçimi dökmek istedim tamamen. Hatta birazdan yine onlara gidicez ve ben yine titriyorum sinirden..
Biliyorum belki benim bu sıkıntılarım bazılarına çok saçma yada basit gelebilir. Hatta burada bazı okuduğum konulardan sonra bana bile basit geldi ne yalan söyleyim.
Benim sorunum eşimin ailesi. En başından beri onlardı hala onlar. Asla muhatap olmayacagim insanlarla ömürlük akrabayim. Eşim gidelim dediği zaman buz kesiyorum nefesim gidiyor ama mecburum . Sırf onun için katlaniyorum ikiyüzlü tavırlarına . 2 haftalık nişanliyken koltuk takımı aldık ve ertesi gün benden küçük bekâr gorumcem siz kim oluyosunuz da annemle babamı götürmeden kendi kendinize koltuk aliyosunuz vs vs laf saymisti. Düğünde kuaför tutulacak nişanda tek bendim bari düğünde küçük yegenlerimin saclari yapılsın dedim yine aynı gorumce fazla uzatma kes. Kaç kişi deyip tel kapatmıştı suratıma. Hala hayret ediyorum niçin atmadım yüzüğü diye. Eşim sohbetli düğün istedi bende kabul ettim ama ailesi Düğüne 1 ay kala eşime kızıp hicbiseye karışmadılar aileme bana dahi küstüler. Eşim de maddi açıdan sıkışık olduğu için boynu bükük onlara ses cikarmadi. Annem beyin felci geçirdi 15 gün hastanede yattı çıktı bi geçmiş olsun yok. Biz düğün yapıyoruz ne alınacak ne verilecek yok. Arayıp sorma yok. Düğünde herkes cenazede gibi asık surat oturdu. Yuzumuze bakmadı ailesi. Eşimin teyzesi herkese eşimi bizi kotulemis s....n haketmiyor hicbisey takmayacak kimse diye. Zaten sayılı akrabaydi da neyse... Yani onlardan kuruş takmadi kimse. Sadece isim listesi okundu şu şunu takti bu bunu falan.. Sonra vedalasma oldu onların evine gelin indim yarım saatliğine. Bana oy oy diye sarilmalar gülüşmeler sevmeler oksamalar.. Sinir krizi gecirseymisim keşke orada.. Ben düğünden sonra doğal olarak tepki koydum geride durdum ama kaynanam sürekli vakitli vakitsiz gelip gitti sürekli beni ayağına çağırdı sürekli eşimi arayıp senin karinin derdi ne evde tek oturacagina niye gelmiyor. Niye cumalarimi kutlamiyor niye aramıyor. Vs.. 2 haftalık evliyken eşim o zaman geç gelirdi o gün erken gelmişti bi akşam saat 22.30 civari eşimle yattik tam uyuyacaz eşimin telefonu çaldı malum gorumce olacak kız abi annemle Shima ya yemek getirdik kapıyı açmıyor dediğini duydum. Esimde ben evdeyim zil falan çalmıyor dedi ve sonra zil çaldı. Aa zil bozuk galiba dediler.. 3haftalık evliyim ve eşim işten 23.30 da geldi yedik içtik saat 01.00 oldu pat kapı çaldı ben hiç uygun değildim kaynanam kaynimi ve küçük gorumcemi alıp gelmiş yemek getirmiş güya.ben odadan çıkmadım ayıp diye. Ogluna dünya laf sayıp gitti. 1 hafta sonra kırgınlık olmasın diye konuşmaya gittim. Kaynana falan yok evde tesadüf. Malum gorumce benimle kavga etti. Benim gelinlik taksidi mi buzdolabiyla ç.makinesinin taksidini odemis ben nankörmüşüm. Gözüm yükseklerden inmemiş.Ailesine yüz vermiyormusum aglatiyomuşum onları. Herkesi kandirmisim ama o yemezmis benim ne mal olduğumu anlamış. Annesine babasına hizmet etmemisim. Ailem kan kusturmuş onlara.ne yaptı size ailem dedim Yüzlerine bakmamış... Abisinin kanına girip düşman etmişim onlara. Keşke öyle bi şansım olsaydı.... Aç gözlü terbiyesiz gerizekali utanmaz bunlar yetmedi üstüme yürüdü diğer gorumcem zor zaptetti. Ve hala düşünüyorum ben nasıl oldu da bu lafları söylemesine izin verdim yerimden bile kıpırdamadim diye.. Sonrası da burdan itibaren başladı. Kaynanam açıkçası zevzegin tekidir patavatsiz ve boş konuşur. Olanları gelince önce ben anlattim bana kaldırıp dediği laf "sen yılansan ben başıyım nankörlük etme o taksidini ödedi gelin arabani kiraladı" oldu.. Ve hamilelik haberimi alana kadar bana soğuk davrandı ailesi. Hamile olduğumu duyunca aşırı ilgi gösterişi yapmaya çalıştı izin vermedim sonra oda geri durdu. Neyse unutayim herşeyi dedim kardeşim nişanlandı çağırdık gelmediler misafir gelmişti diye. Bende tekrar mesafe koydum. Sonra tekrar eşim için unutayim dedim kardeşimin düğün yaklasti ona da sadece kaynana geldi. Ne kaynatam ne gorumceler ne kayın.. Eşimin dediği tek laf babam kalabalık ortamlardan hoşlanmaz oldu. Bende komple uzak durdum çünkü heryerde eşimi ve beni mahcup ediyorlar bu da yetmemis eşimin babası benim babamı görünce saklanıyor resmen sinir oluyorum. 7. Aya girince de doğum yaklasiyor diye kaynana yine aşırı ilgi gösterişi yaptı insanlara. Yine izin vermedim çünkü beni sevmediğini numara yaptığını biliyodum. Sonra zor bir doğum oldu ben annemlerde kaldım 1ay. Kaynanam 1 kere geldi ablasiyla. Kaynatam sadece hastanede gördü bebeği. Orda kalırken kaynanam telefon edip onlara çağırdı. Azıcık da burda kal Sonra kaynanasi bakmadı derler arkamdan dedi. bende hem gelmiyorlar hemde bu halde ayağa çağırıyolar diye sinirlendim ben burda rahatım orada ne işim var dedim. Gerçekten de rahattim annemin evinde klozet kullandım ve sürekli yattim. Onların wc evin dışında. Ve bir salonun içinde kaynim evde kaynatam sürekli evde ne işim var orada. Asagilamak için söylemiyorum ama baba evi cidden başka. Kaynanam hemen kaynatama lafı donderip bizi beğenmiyor orda rahatmis yemek vermeyiz diye korkuyor demiş oda eşimi arayıp sitem etmiş eşim de bana... Ve böyle gidiyor herşey .. 1.5 sene oldu ama herşey dün ki gibi aklımda. Bebeğim 6 aylık oldu ama hala icimde..
Aslında ben çok bişey istemiyorum sadece mesafeli durmak istiyorum ve duruyorum da. Misafir gibi oturup kalkıyorum onlar gelince hiZmet ediyorum ama asla konuşmuyorum. Bu da en doğal hakkım ama onlar hala biz ne yaptık derdi ne niye konusmuyo niye kin tutuyo bize deyip dolduruyorlar eşimi o da içine atıp atıp bellı zamanlarda patlıyor bana. İçimi dökmek istedim tamamen. Hatta birazdan yine onlara gidicez ve ben yine titriyorum sinirden..
Biliyorum belki benim bu sıkıntılarım bazılarına çok saçma yada basit gelebilir. Hatta burada bazı okuduğum konulardan sonra bana bile basit geldi ne yalan söyleyim.
Benim sorunum eşimin ailesi. En başından beri onlardı hala onlar. Asla muhatap olmayacagim insanlarla ömürlük akrabayim. Eşim gidelim dediği zaman buz kesiyorum nefesim gidiyor ama mecburum . Sırf onun için katlaniyorum ikiyüzlü tavırlarına . 2 haftalık nişanliyken koltuk takımı aldık ve ertesi gün benden küçük bekâr gorumcem siz kim oluyosunuz da annemle babamı götürmeden kendi kendinize koltuk aliyosunuz vs vs laf saymisti. Düğünde kuaför tutulacak nişanda tek bendim bari düğünde küçük yegenlerimin saclari yapılsın dedim yine aynı gorumce fazla uzatma kes. Kaç kişi deyip tel kapatmıştı suratıma. Hala hayret ediyorum niçin atmadım yüzüğü diye. Eşim sohbetli düğün istedi bende kabul ettim ama ailesi Düğüne 1 ay kala eşime kızıp hicbiseye karışmadılar aileme bana dahi küstüler. Eşim de maddi açıdan sıkışık olduğu için boynu bükük onlara ses cikarmadi. Annem beyin felci geçirdi 15 gün hastanede yattı çıktı bi geçmiş olsun yok. Biz düğün yapıyoruz ne alınacak ne verilecek yok. Arayıp sorma yok. Düğünde herkes cenazede gibi asık surat oturdu. Yuzumuze bakmadı ailesi. Eşimin teyzesi herkese eşimi bizi kotulemis s....n haketmiyor hicbisey takmayacak kimse diye. Zaten sayılı akrabaydi da neyse... Yani onlardan kuruş takmadi kimse. Sadece isim listesi okundu şu şunu takti bu bunu falan.. Sonra vedalasma oldu onların evine gelin indim yarım saatliğine. Bana oy oy diye sarilmalar gülüşmeler sevmeler oksamalar.. Sinir krizi gecirseymisim keşke orada.. Ben düğünden sonra doğal olarak tepki koydum geride durdum ama kaynanam sürekli vakitli vakitsiz gelip gitti sürekli beni ayağına çağırdı sürekli eşimi arayıp senin karinin derdi ne evde tek oturacagina niye gelmiyor. Niye cumalarimi kutlamiyor niye aramıyor. Vs.. 2 haftalık evliyken eşim o zaman geç gelirdi o gün erken gelmişti bi akşam saat 22.30 civari eşimle yattik tam uyuyacaz eşimin telefonu çaldı malum gorumce olacak kız abi annemle Shima ya yemek getirdik kapıyı açmıyor dediğini duydum. Esimde ben evdeyim zil falan çalmıyor dedi ve sonra zil çaldı. Aa zil bozuk galiba dediler.. 3haftalık evliyim ve eşim işten 23.30 da geldi yedik içtik saat 01.00 oldu pat kapı çaldı ben hiç uygun değildim kaynanam kaynimi ve küçük gorumcemi alıp gelmiş yemek getirmiş güya.ben odadan çıkmadım ayıp diye. Ogluna dünya laf sayıp gitti. 1 hafta sonra kırgınlık olmasın diye konuşmaya gittim. Kaynana falan yok evde tesadüf. Malum gorumce benimle kavga etti. Benim gelinlik taksidi mi buzdolabiyla ç.makinesinin taksidini odemis ben nankörmüşüm. Gözüm yükseklerden inmemiş.Ailesine yüz vermiyormusum aglatiyomuşum onları. Herkesi kandirmisim ama o yemezmis benim ne mal olduğumu anlamış. Annesine babasına hizmet etmemisim. Ailem kan kusturmuş onlara.ne yaptı size ailem dedim Yüzlerine bakmamış... Abisinin kanına girip düşman etmişim onlara. Keşke öyle bi şansım olsaydı.... Aç gözlü terbiyesiz gerizekali utanmaz bunlar yetmedi üstüme yürüdü diğer gorumcem zor zaptetti. Ve hala düşünüyorum ben nasıl oldu da bu lafları söylemesine izin verdim yerimden bile kıpırdamadim diye.. Sonrası da burdan itibaren başladı. Kaynanam açıkçası zevzegin tekidir patavatsiz ve boş konuşur. Olanları gelince önce ben anlattim bana kaldırıp dediği laf "sen yılansan ben başıyım nankörlük etme o taksidini ödedi gelin arabani kiraladı" oldu.. Ve hamilelik haberimi alana kadar bana soğuk davrandı ailesi. Hamile olduğumu duyunca aşırı ilgi gösterişi yapmaya çalıştı izin vermedim sonra oda geri durdu. Neyse unutayim herşeyi dedim kardeşim nişanlandı çağırdık gelmediler misafir gelmişti diye. Bende tekrar mesafe koydum. Sonra tekrar eşim için unutayim dedim kardeşimin düğün yaklasti ona da sadece kaynana geldi. Ne kaynatam ne gorumceler ne kayın.. Eşimin dediği tek laf babam kalabalık ortamlardan hoşlanmaz oldu. Bende komple uzak durdum çünkü heryerde eşimi ve beni mahcup ediyorlar bu da yetmemis eşimin babası benim babamı görünce saklanıyor resmen sinir oluyorum. 7. Aya girince de doğum yaklasiyor diye kaynana yine aşırı ilgi gösterişi yaptı insanlara. Yine izin vermedim çünkü beni sevmediğini numara yaptığını biliyodum. Sonra zor bir doğum oldu ben annemlerde kaldım 1ay. Kaynanam 1 kere geldi ablasiyla. Kaynatam sadece hastanede gördü bebeği. Orda kalırken kaynanam telefon edip onlara çağırdı. Azıcık da burda kal Sonra kaynanasi bakmadı derler arkamdan dedi. bende hem gelmiyorlar hemde bu halde ayağa çağırıyolar diye sinirlendim ben burda rahatım orada ne işim var dedim. Gerçekten de rahattim annemin evinde klozet kullandım ve sürekli yattim. Onların wc evin dışında. Ve bir salonun içinde kaynim evde kaynatam sürekli evde ne işim var orada. Asagilamak için söylemiyorum ama baba evi cidden başka. Kaynanam hemen kaynatama lafı donderip bizi beğenmiyor orda rahatmis yemek vermeyiz diye korkuyor demiş oda eşimi arayıp sitem etmiş eşim de bana... Ve böyle gidiyor herşey .. 1.5 sene oldu ama herşey dün ki gibi aklımda. Bebeğim 6 aylık oldu ama hala icimde..
Aslında ben çok bişey istemiyorum sadece mesafeli durmak istiyorum ve duruyorum da. Misafir gibi oturup kalkıyorum onlar gelince hiZmet ediyorum ama asla konuşmuyorum. Bu da en doğal hakkım ama onlar hala biz ne yaptık derdi ne niye konusmuyo niye kin tutuyo bize deyip dolduruyorlar eşimi o da içine atıp atıp bellı zamanlarda patlıyor bana. İçimi dökmek istedim tamamen. Hatta birazdan yine onlara gidicez ve ben yine titriyorum sinirden..
kocanda is yok senin benim esime ailem böyle davransa asla gitmem. üstün müsait degildi dedin gecenin 1 de mi yemek getirmek akilarins geliyor.Gitmeyin eşinizede söyleyin,kararlı olun ,hiç bahane de üretmeyin lùtfen biraz ayaklarınız üzerinde durun eşinize annenlere gittiğimde kendimi kötü hissediyorum diyin artık kartlarınızı açık oynayın.
Çok direndim ama olmuyor. Daha iki gün önce gidelim dedi kavga ettik tartıştık sonra baristik bugün yine gidelim dedi. Tamam dedim ne diyeyim. Vazgecmiyor