• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kocamın durumu hiç iyi değil. Ne yapmam lazım bilmiyorum.

cikolatalicilekaski

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
5 Kasım 2023
4
1
1
31
selam hanımlar, hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum.

ben 30, eşim 32 yaşında. biz 1.5 yıl önce yaklaşık 3 yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. genel olarak mutlu bir çiftiz çok şükür. ama ufak bir problemimiz var.

ara sıra her çift gibi biz de tartışıyoruz. ama kocamla her tartıştığımızda birden ağlamaya başlıyor. özür dilerim, lütfen beni bırakma, çok afedersin demeye başlıyor. sesimi yükseltince hiçbir şey demiyor. bu durumuna çok şaşırıyorum çünkü normalde asla böyle bir insan değil. başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.

bazen kaçmak için böyle yaptığını düşünüyorum ama şu da var ki kocamın ailesi çok sorunluymuş. yani aralarında sürekli kavga ederlermiş, annesi ve babası sık sık birbirine hakaret ederlermiş. onların kavgalarıyla büyümüş.

bana lütfen kızma, lütfen bağırma diyor. bağırınca kulaklarını kapatıyor. onu öyle görünce çok üzülüyorum. küsmedik değil mi diye soruyor hep. onunla tartışmaktan, bir şeyleri konuşmaktan çekinir hale geldim.

bu durumu nasıl aşarız ve ona nasıl yardımcı olabilirim? aile terapisi sizce iyi gelir mi?

teşekkürler.
 
selam hanımlar, hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum.

ben 30, eşim 32 yaşında. biz 1.5 yıl önce yaklaşık 3 yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. genel olarak mutlu bir çiftiz çok şükür. ama ufak bir problemimiz var.

ara sıra her çift gibi biz de tartışıyoruz. ama kocamla her tartıştığımızda birden ağlamaya başlıyor. özür dilerim, lütfen beni bırakma, çok afedersin demeye başlıyor. sesimi yükseltince hiçbir şey demiyor. bu durumuna çok şaşırıyorum çünkü normalde asla böyle bir insan değil. başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.

bazen kaçmak için böyle yaptığını düşünüyorum ama şu da var ki kocamın ailesi çok sorunluymuş. yani aralarında sürekli kavga ederlermiş, annesi ve babası sık sık birbirine hakaret ederlermiş. onların kavgalarıyla büyümüş.

bana lütfen kızma, lütfen bağırma diyor. bağırınca kulaklarını kapatıyor. onu öyle görünce çok üzülüyorum. küsmedik değil mi diye soruyor hep. onunla tartışmaktan, bir şeyleri konuşmaktan çekinir hale geldim.

bu durumu nasıl aşarız ve ona nasıl yardımcı olabilirim? aile terapisi sizce iyi gelir mi?

teşekkürler.
Denemeden bilemeyiz, geçmiş olsun.
 
selam hanımlar, hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum.

ben 30, eşim 32 yaşında. biz 1.5 yıl önce yaklaşık 3 yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. genel olarak mutlu bir çiftiz çok şükür. ama ufak bir problemimiz var.

ara sıra her çift gibi biz de tartışıyoruz. ama kocamla her tartıştığımızda birden ağlamaya başlıyor. özür dilerim, lütfen beni bırakma, çok afedersin demeye başlıyor. sesimi yükseltince hiçbir şey demiyor. bu durumuna çok şaşırıyorum çünkü normalde asla böyle bir insan değil. başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.

bazen kaçmak için böyle yaptığını düşünüyorum ama şu da var ki kocamın ailesi çok sorunluymuş. yani aralarında sürekli kavga ederlermiş, annesi ve babası sık sık birbirine hakaret ederlermiş. onların kavgalarıyla büyümüş.

bana lütfen kızma, lütfen bağırma diyor. bağırınca kulaklarını kapatıyor. onu öyle görünce çok üzülüyorum. küsmedik değil mi diye soruyor hep. onunla tartışmaktan, bir şeyleri konuşmaktan çekinir hale geldim.

bu durumu nasıl aşarız ve ona nasıl yardımcı olabilirim? aile terapisi sizce iyi gelir mi?

teşekkürler.
Kendi özel olarakta terapiye gitmeli.
Muhakkak ufakken anne babasının sık kavgalarına şahit olup o anda verdiği tepkileri sizle kavga ederken veriyor.
Sanırım o tiyatro gözünde canlanıyor. Çocukluğuna gidiyor ve orada belki annesinin verdiği tepkileri belki de kendisine zarar gelmesin diye verdiği tepkileri şu an yetişkinlikte de tekrar ediyor.
Aile terapisine de gidin muhakkak ama eşiniz ayrıca özel olarak kendisi de terapiye başlamalı.
 
selam hanımlar, hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum.

ben 30, eşim 32 yaşında. biz 1.5 yıl önce yaklaşık 3 yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. genel olarak mutlu bir çiftiz çok şükür. ama ufak bir problemimiz var.

ara sıra her çift gibi biz de tartışıyoruz. ama kocamla her tartıştığımızda birden ağlamaya başlıyor. özür dilerim, lütfen beni bırakma, çok afedersin demeye başlıyor. sesimi yükseltince hiçbir şey demiyor. bu durumuna çok şaşırıyorum çünkü normalde asla böyle bir insan değil. başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.

bazen kaçmak için böyle yaptığını düşünüyorum ama şu da var ki kocamın ailesi çok sorunluymuş. yani aralarında sürekli kavga ederlermiş, annesi ve babası sık sık birbirine hakaret ederlermiş. onların kavgalarıyla büyümüş.

bana lütfen kızma, lütfen bağırma diyor. bağırınca kulaklarını kapatıyor. onu öyle görünce çok üzülüyorum. küsmedik değil mi diye soruyor hep. onunla tartışmaktan, bir şeyleri konuşmaktan çekinir hale geldim.

bu durumu nasıl aşarız ve ona nasıl yardımcı olabilirim? aile terapisi sizce iyi gelir mi?

teşekkürler.
Kaçmak için böyle bir yola başvurması son derece mantıksız. Aile içinde yaşanmış olayların tekrarlanmasından kalma duygu bozukluğu yaşıyor olabilir. Bence kızdığınizda sesinizi yükseltmeyin. Hakaret ve kavgalarla geçirilen çocukluğun, yetişkinlik hayatına da bulaşmasını istemiyor.
 
selam hanımlar, hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum.

ben 30, eşim 32 yaşında. biz 1.5 yıl önce yaklaşık 3 yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. genel olarak mutlu bir çiftiz çok şükür. ama ufak bir problemimiz var.

ara sıra her çift gibi biz de tartışıyoruz. ama kocamla her tartıştığımızda birden ağlamaya başlıyor. özür dilerim, lütfen beni bırakma, çok afedersin demeye başlıyor. sesimi yükseltince hiçbir şey demiyor. bu durumuna çok şaşırıyorum çünkü normalde asla böyle bir insan değil. başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.

bazen kaçmak için böyle yaptığını düşünüyorum ama şu da var ki kocamın ailesi çok sorunluymuş. yani aralarında sürekli kavga ederlermiş, annesi ve babası sık sık birbirine hakaret ederlermiş. onların kavgalarıyla büyümüş.

bana lütfen kızma, lütfen bağırma diyor. bağırınca kulaklarını kapatıyor. onu öyle görünce çok üzülüyorum. küsmedik değil mi diye soruyor hep. onunla tartışmaktan, bir şeyleri konuşmaktan çekinir hale geldim.

bu durumu nasıl aşarız ve ona nasıl yardımcı olabilirim? aile terapisi sizce iyi gelir mi?

teşekkürler.

Böyle bağrışlı kavga normal her ilişkide olan tartışma değildir. Kocan sana bağırmayıp, üstelik sen bağırdığında böyle üzüldüğünü görüyorsan sesinin tonuna daha çok dikkat etmen gerekir. Tartışmak bağırmak değildir. Böyle tek taraflı bağırmak ben konuşmayı, insanca tartışmayı bilmiyorum demektir.
 
Adamın belli ki travması var, tabi ki tedavi almalı bunun için ancak aile terapisi değil. Kendi içinde sorunlarını halletmeli travmalarını çözmeli.

Bir de insanlar eşleriyle neden bağırarak tartışır hiç anlamıyorum ben. Kendini sözcüklerle ifade edemeyen insan davranışıdır bağırmak. Tabi ki tartışma her evde her ailede olur ancak bağıracak kadar yükselmek normal gelmiyor bana.
 
Evet eşinizin tedavi olması gerekiyor belli ki travması var.
Ama bence siz de gitmelisiniz çünkü bana normal gelmediniz. Eşinizin hassasiyetini bilip, üstelik üzüldüğünüzü de söylüyorken neden bu kadar bağırırsınız anlamadım.
11 senelik evliyim bağırarak tartıştığımız çok nadirdir.
 
Sevgiliyken hiç tartışmadınız mı? Evlenince mi ortaya çıktı? Çift terapisinden ziyade eşinizin bireysel terapi alması lazım. İlaç desteği de gerekebilir. Bir de tartışırken bağırmaya gerek yok ya. Aslında ciddi bir ses tonu çoğu zaman bagirmaktan çok daha etkilidir.
 
selam hanımlar, hiç uzatmadan konuya girmek istiyorum.

ben 30, eşim 32 yaşında. biz 1.5 yıl önce yaklaşık 3 yıllık bir beraberliğin ardından severek evlendik. genel olarak mutlu bir çiftiz çok şükür. ama ufak bir problemimiz var.

ara sıra her çift gibi biz de tartışıyoruz. ama kocamla her tartıştığımızda birden ağlamaya başlıyor. özür dilerim, lütfen beni bırakma, çok afedersin demeye başlıyor. sesimi yükseltince hiçbir şey demiyor. bu durumuna çok şaşırıyorum çünkü normalde asla böyle bir insan değil. başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.

bazen kaçmak için böyle yaptığını düşünüyorum ama şu da var ki kocamın ailesi çok sorunluymuş. yani aralarında sürekli kavga ederlermiş, annesi ve babası sık sık birbirine hakaret ederlermiş. onların kavgalarıyla büyümüş.

bana lütfen kızma, lütfen bağırma diyor. bağırınca kulaklarını kapatıyor. onu öyle görünce çok üzülüyorum. küsmedik değil mi diye soruyor hep. onunla tartışmaktan, bir şeyleri konuşmaktan çekinir hale geldim.

bu durumu nasıl aşarız ve ona nasıl yardımcı olabilirim? aile terapisi sizce iyi gelir mi?

teşekkürler.
Ayy çok üzüldüm ya ben de kendimi tutamayıp oğluma bağırınca ilerde böyle bir yetiskin olur mu diye korkuyorum 😔
 
başka insanlarla tartıştığına denk geldim. baya bildiğiniz tartışıyor, hatta hakaret ettiğine bile şahit oldum. ama benle tartışınca adama bir şey oluyor.
Çünkü siz aynı evde yaşıyorsunuz. Adamın en güvende hissetmesi gereken yer evi. Diğerleriyle tartışıyor ve orada bırakıp çıkıp evine geliyor. Annesiyle babası bağır çağır kavga ederken de onlarla aynı evdeydi şimdi siz bağırınca travmaları tetikleniyordur. Gidecek bir yeri yok çünkü.

Niye bağırıyorsunuz, konuşarak hatta bazen tartışarak çözemiyorsanız ayrılın gitsin. Üstelik elli senelik evlilik de değil birbirinden bıkılsın. Yeni evlenmişsiniz ve eşinize bağırıyorsunuz, ne hakla?
 
Kendi özel olarakta terapiye gitmeli.
Muhakkak ufakken anne babasının sık kavgalarına şahit olup o anda verdiği tepkileri sizle kavga ederken veriyor.
Sanırım o tiyatro gözünde canlanıyor. Çocukluğuna gidiyor ve orada belki annesinin verdiği tepkileri belki de kendisine zarar gelmesin diye verdiği tepkileri şu an yetişkinlikte de tekrar ediyor.
Aile terapisine de gidin muhakkak ama eşiniz ayrıca özel olarak kendisi de terapiye başlamalı.
Ben de öyle düşünüyorum ama bu konuyu ona nasıl açarım bilmiyorum, yani birçok insan bu konuda önyargılı. Uygun bir dille nasıl söylerim bilmiyorum, onu üzmek istemiyorum.
 
Sevgiliyken hiç tartışmadınız mı? Evlenince mi ortaya çıktı? Çift terapisinden ziyade eşinizin bireysel terapi alması lazım. İlaç desteği de gerekebilir. Bir de tartışırken bağırmaya gerek yok ya. Aslında ciddi bir ses tonu çoğu zaman bagirmaktan çok daha etkilidir.
Elbette tartışıyorduk, üzülüyordu ama evlendiğimizde bu hal başka bir boyut aldı. Yani şu anki haline geldi. Ben o zaman normal karşılıyordum ama evlenince aynı evde kalıyoruz diye ekstralaştı galiba.
 
Öncelikle adama böyle tepkiler vereceği şekilde bağırmayı ve tartışmaları normalleştirmeye kesin, evet eşiniz belli ki bir travmanın etkisiyle fazlaca korkarak tepki veriyor, onun bir psikoloğa gitmesi şart. Ama siz de biraz huzur verici olun. Başkalarıyla tartışırken bağırıp küfrediyor bana etmiyor bana da bağırıp küfretsin demişsiniz gibi oluyor yazdıklarınız
 
Konuyu anlatma şeklinizi çok tuhaf buldum. "Eşim başkalarıyla tartışırken bağırıyor ama ben ona bağırınca lütfen yapma" diyor ne demek? Size de mi hakaret etsin istiyorsunuz? Öncelikle tavrını değiştirmesi gereken kişi sizsiniz. Konu "öfke kontrolüm yok, napmaliyim?" olmaliydi. Eşiniz belli ki hassas birisi, terapiye ihtiyacı olabilir, travması vardır bilemeyiz, buna ancak kendisi karar verebilir ve siz de yardımcı olabilirsiniz.
 
Back