- 30 Ağustos 2013
- 2.101
- 7.332
Okurken icim sikildi, ayrilin gitsin o evden cenazenizin cikmasini mi bekliyorsunuz.
Hayir kor goze parmak misali ilk gunden oluyor bunlar ve yine hamile kaliyorsunuz!
İki yıllık evliyim. Evlendim ertesi gün ne dediğimi hatırlamıyorum. Dediğim laftan dolayı eşim boğazımı sıktı. Ben ağladım. Kaynana amcasının karısı geldi noldu diye. Neyse ben hata ettim özür dilerim suç benim dedi onların önünde. İki gün sonra kendi evimize gittik. Bu arada o gün ilk gecemiz olacaktı. Babası telefon etti. Gece ikide gelecekmiş. Alın beni diye. Bu arada babası kavga etmek için sürekli sataşıyo. Sürekli eleştiriyo. Şöyle kötüsün böyle kötüsün diye. Bu ne böyle her istedikleri vakit gelip gidecekler mi dedim. Evet dedi eşim. Ben de olmaz dedim. Dediğim an beni yatağa attı. Ağzıma yorgan mi yastık mi ne kapattı. Boğuluyorum. Tapınıyorum. Bağırdım haliyle. Bıraktı. Sonra kafama defalarca öyle yumruklar attı ki. İki üç gün başım ağrıdı. Sonra bi gün durup bi gün sonra babası yine geldi. Bu seferde dıdısının dıdısı bi akraba ile. Akşam on birde. Bu arada farklı şehirlerdeyiz. 300 km var. Ama adam zaten niyet başka. Sonra neyse ben bunlara hoşgeldin dedim. Yatak odasına geçtim. On beş dakika geçti geçmedi. Bu arada eşim çay koyacaksın. Şöyle böyle yapacaksın dedi. Gerginligini gösterdi. Sonra bunun babası geldi oğlum bu bizi istemiyor boşa dedi. Zaten yüzüğü parmağama taktılar. Bizi istemiyo dediler ertesi gün. Ki yemin ederim öyle değildi. Şimdi görmek bile istemiyorum. Gece üçe kadar oğlunu boşanmak için iknaya çalıştı. Ailemi çağırdı gelin alın diye. Neyse kapandı gitti. Kapanıp da eşim aylarca bana koca gibi davranmadı. Şimdi diyor da ne fayda. Neyse ben hamileyim. Beni dövdü. Bu hafta sonra kanamam oldu. Geçti o. Şimdi yine dövdü. Sarı bi akinti geldi. Normalde ufak ufak sızım olurdu rahim mi büyüyor. Yoksa çocuk hareketinden mi bilmuyorum. 10 haftalık hamileyim. O dahil herşey kesildi. Hamile değilim gibi. Öldü mu acaba. Yerlere fırlattı beni. Yine boğazımı sıkıyo nefessiz kalıyorum. Hamile olduğum sürece zaten 5-6 defa dayak yedim. Öncesinde artık herşey kesilmişti. Hamile olunca geri başladı. Çok dertlendim. Paylaşmak istedim. Çocuk ölse de kurtulsa diyorum. Bana biri öyle dese ne üzülürdüm diyorum. Ultrasonda kımıldıyo filan.
Öğretmensin ve çalışıyorsun buna rağmen seni defalarca döven adamın hala karısı olup aynı yatağa yatıyorsun ya artık nerdeyse hakediyorsun. Sizin gibiler oldukca daha atan erkek çok olurBen 25. O 28. İkimizde okuduk ettik ha. Öğretmenim ben. İnsanların yüzüne bakamıyorum. Utaniyorum. Bir yıl boyunca gözümun yaşını silip derse öyle girdim. Konu komşu bilmem. Ne diyeyim. İçime kapandım. Öteden gören ne soğuk diyo. Zaten sesimiz olduğu için mahcubum. Sağolsun. Onlar da bunaltıyo rezil oluyorum iyice. Yahu ben ister miyim. Şöyle meraktan açık arayan değil de dert dökeceğim bi komşu olmaz mi. Çok bunaldim.
Annem biliyor hamile olduğumu bi. Diyemiyorum ki abime filan. Utanıyorum. Nasıl yaptın dicekler çünkü. Demeseler de düşünecekler. Evet doğru da derler. Ne aptallık. Ama benim işte o çocuk. Olmadi boşanırım. Bakarım ben çocuğuma deyip teselli ediyorum.
Ama bi kere gözümle gordum. Herkes baba diye etrafta gezerken o kötü babayı bile çocukların aradığını. Boyunlarının büküldüğünü. Suç benim. Evlenmemeliydim. Bana böyle yapan ailesi baştan belliydi. Oğulları da bir dinlemese ikinciye dinleyecekti.