Kizlarima mektuplar

Kitabın Adı Kızlarıma Mektuplar
Kitabın Yazarı Emre KONGAR
Yayınevi ve Adresi Remzi Kitabevi, İstanbul
Basım Yılı 2001

KİTABIN ÖZETİ

Emre KONGAR bu kitabında; Amerika Birleşik Devletleri'ne eğitim-öğretim görmek amacıyla, birer yıl arayla giden ikiz kızlarına hitaben yazdığı 22 mektubu okurlarıyla paylaşmaktadır. Mektuplar; her ne kadar hasretlik ve gurbette olmaktan dolayı duygusal öğeler içerse de, yazarın baba kimliğinden daha çok bilim adamı kimliğini ön plana çıkarmaktadır. Okur, kitapta, yazarın kızlarıyla doğumlarından bu yana olan ilişkilerine göz atma fırsatı bulurken aynı zamanda büyük kentte yaşayan, ebeveynleri çalışan çocukların dünyasını inceleme ve bunları Türk toplumu açısından değerlendirme olanağı bulmaktadır. Mektupların hemen hemen hepsi "Sevgili Kızlarım" hitap sözüyle başlayıp "...babanız" imzasıyla bitmekte ve okur çok rahatlıkla "kızlarım" sözcüğü yerine kendi adını koyup mektupların muhatabı, "...babanız" sözcünü değiştirip bir anda mektupların yazarı durumuna gelivermektedir.

Bir babanın çocuklarıyla birlikte geçirdiği yılların ardından, onlar evden şu veya bu nedenle ayrıldıklarında kendisiyle hesaplaşma zamanı gelmiştir. O halde yapılacak ilk iş kendisini sorgulamak olmalıdır. Birlikte geçen yılları irdeleyip "daha nasıl yararlı olabilirdim?" ve "çocuklarıma daha fazla katkı yapmanın yolları nelerdir?" sorularının yanıtlarını arayarak ulaştığı sonuçları yine onlarla paylaşması gerekmektedir. İlk mektuplardaki duygusallık, "keşke şunları yapsaydım da bunları yapmasaydım" ikilemi şeklindeki iç hesaplaşma öğeleri, daha sonraki mektuplarda yerlerini, evden ayrılan çocukları belirli süre göremeyecek olmaktan kaynaklanan koruma ve yol gösterme içgüdüsüyle oluşturulmuş öğütlere bırakmaktadır.(Alinti)


Emre Kongar`in bu kitabini tavsiye üzerine okudum ve iyikide okumusum....Tesekkürler Emre Kongar...

Teşekkürler canım.
Genç kızlar için önemli mesajlar içeriyor. Kesinlikle tavsiye ederim.

Emre Kongar'ın okuduğum bütün kitaplarını severek okumuşumdur.

Oysa bu kitabın yeri yine de daha bir başkadır benim için de.

Ben bu kitabı okuyalı sanırım en az bir yedi sekiz yıl veya daha fazla olmuştur.

Şu an kitaplığımda yok, okunmak üzere alınıp iade edilmeyen bir çok kitap gibi...

Yıllardır alıp yerine koymayı istediğim bazı kitapların başında geliyor ve niyeyse bir şekilde hep erteleyip durmuşum.

Çünkü kitaplıkta olursa, birilerinin daha okumasını sağlamak bakımından önemli bence.

Kadın erker, genç yaşlı, anne baba, hiç farketmez, bence ülkemdeki bir çok insanın mutlaka ve mutlaka okuması gereken bir kitap.

Bu adamda nasıl bir yürek var diye sormuştum kendi kendime bu kitabı okumaya başladıktan sonra ve bitirinceye kadar neredeyse her sayfasında aynı şeyi düşündürmüştü bu kitap bana.

Sevgi böyle birşey işte. İnsan yüreği böyle birşey işte. Anlayış ve hoşgörü böyle birşey işte. İnsan olduğunun farkına varabilmek ve çocuklarının da aynı şekilde insan olduğunu farkedebilmek, sevgi saygı ile besleyip büyütebilmek, onları hayata güzel hazırlayabilmek, kendilerine ve herşeye saygı ve sevgi ile bakabilmelerini öğretebilmek vs. vs. benim kitapta bulduklarımın minicik bir özeti...

Uzun zamandır unutmuş olduğum bu kitabı bana tekrar hatırlatma vesilesi olan bu başlık için size teşekkür ediyorum... Ve umuyorum ki çok insan okusun ve nasiplensin bu kitaptan ve daha bir çok kitaptan inşallah...

Hazır ve kirli bilgiler, hobi bile olamayacak bir dolu anlamsız şeylerle ömür tüketen bir toplum olarak bilgiye ve okumaya gerçekten çok ama çok ihtiyacımız olduğu aşikar, ve beynimize zihnimize gözlerimize kulaklarımıza doldurulan ve bir şekilde kanalize edildiğimiz bir dolu basit yönlendirmelerin, bilinçaltımızı kontrolde tutan ve bloke etmiş bunca sinyallerin bombardımanındayken ne gençlerin ne de biz büyüklerin daha farklı davranması zor gerçekten.

Sorgulama yapmayı, her konuda doğru sorular sormayı, araştırmayı, incelemeyi, öğrenmeyi öğrenmek zorundayız. Tüm insanların sevgi saygı anlayış hoşgörü dolu olduğu barış ve bilgi dolu bir dünya umut ve temennisiyle...

Sevgimle.