Kızlar Tırnak yiyorum ne yapmalıyım?

merhaba herkese benim sıkıntım parmaklarımın kenarlarındaki etleri koparıyorum.bu bende üniversiteye başladığımdan beri var.bitirdim evlendim hala var.bunun için doktora gitmedim.ama parmaklarım hem çok acıyor,hem çok çirkin görünüyor.el ve ayak bakımıma çok önem veririm.manikürümü falan hep kendim yaparım.bantladım parmaklarımı tek tek o da çözüm olmadı.durduğum yerde farkında bile olmuyorum bir elim sürekli diğer elimde.eşim okadar üzülüyor ki.her seferinde bıkmadan uyarıyor.bantlıyor ben çıkarıyorum.psikoloğa git diyeceksiniz.ama askeri hastanemizde psikolog yok,dışarıdada şuan gidemem,hastanede psikiyatris var ilaç kullanmak istemiyorum.var mı bir önerisi olan

tamamen alışkanlık
yıllardır yaptıgınız için bırakamıyorsunuz galiba
kafanızda bırakacağınıza inanın öncelikle
kesin karar alıp bırakın..sevgilerle

ya ben çocukluğumdan beri yapıyorum bunu. önce bir güzel tırnaklarını yiyorum, aslında benimkine yenmek denmez baya makasla kısaltıyomuş gibi dişlerimle kısaltıyorum uygun uzunlukta bırakıyorum, sonra da özellikle baş parmağım olmak üzere parmaklarımın kenarlarındaki etlere dadanıyorum. bir de kalkan eti koparamadığım zaman çok sinirleniyorum resmen inada bindiriyorum sonrasında acıdan kıvransam da koparıyorum onu. ama şöyle bir çare buldum, her an yanımda et makası taşıyorum kalkan bi et varsa hemen kesiyorum makasla yememek için. yine de kesin çözüm değil. heralde irade meselesi, gerçekten yapmıycam dediğim zaman karar verdiğim zaman çok güzel dayanabiliyorum ama en ufak bi stres anında dön başa...

Aynı sorun bende de vardı tırnaklarımı ucundaki etleri kopartıyordum.kıpkırmızı oluyordu.çok canım yanıyordu.doktora gittim bana hametan diye bir merhem birde sprey vermişti hatırlamıyorum adını.sprey etleri acı yapıyordu merhemlide olunca ısıramıyordum.zamanla bıraktım.üzerinden nerdeyse 10 yıla yakın zaman geçti.psikojik bişey heralde..Benim o dönemde bir arkadaşım ölmüştü çok etkilelnmiştim.kendimce sinirimi çıkarıyordum heralde..hangi bilinçle yaptığımı bilmiyorum ama zamanla aşılabilecek bir şey çabayla beraber tabiki

kızlar ya ben ne yaptıysam olmadı.yani kafamda bitiriyorum alışkanlık mı desem ne desem bilemiyorum.ağzımla değil elimle koparıyorum hiç üşenmeden.canım çok yanıyor.karar aldım ama özellikle dikkat ettim bir şey düşünürken veya canım bir şeye sıkıldığında yapıyorum ama inananın farkında bile değilim bir bakmışım kanıyor.parmaklarıma bakıyorum şuanda.on parmağımdan 8i yaralı bereli:çok üzgünüm:

bende bır ara kaptırmıstım kendımı ama parmaklarıma acı bıber surdum hem elım sızladı hem agzım unutturdum kendıme sımdı hıc bısey kalmadı