Kızlar korkuyorum :(

wsw

Nirvana
Kayıtlı Üye
27 Ocak 2008
342
87
eve kızlar korkuyorum sanki ben iyi bir anne olamayacakmışım bebeğime bakamıycakmışım gibi geliyo ne bileyim ilk başlarda annem burda olucak ama sonra tek kalıcam bana yardım edecek biri olmıycak geçenlerde arkadaşım yeni doğum yaptı o kadar küçüktüki kucağıma bile almaya korktum şimdi düşünüp duruyorum daha kucağıma bile almaktan korkarken ben onu nasıl banyo yaptırıcam :1no2:heralde emzirirken süt genzine kaçsa benim elim ayagım birbirine dolanır günler yaklaştıkça bu korkularımda gün yüzüne çıkmaya başladı belki okuduğunuzda çok saçma bulucaksınız ama ben resmen strese girdim:1no2: hem bir an önce oğluşuma kavuşmak ona sarılıp koklamak istiyorum bir yandan da çok korkuyorum gerçi eşim bana çok destek veriyo herzaman bana çok güvendiğini hatta çok iyi bir anne olacagımı söylüyo ama işte kafamda sorular dönüp duruyo:uhm:
içinizde aynı duyguları yaşayan varmı yoksa bi benmi vesvese yapıp duruyorum ?
 
canım aynı bende 25 günlük bi bebiş gördüm kucağıma bile alamadım
ama korkmayalım herkes nasıl baktuysa bizde bakarız
canım hele bi sağ sağlim doğuralımda gerisini hallederiz kendini şimdiden boşa strese sojkma
 
ay canim ya sorma bende oyleyim.gecen gce kalktim tuvalete aniden aklima geldi simdi karnimda kolay is ama ya dogunca ne yapicam.o ufacik seye nasil bakicam nasil banyo yaptiricam falan derken ay beni bir korku kapladi.sonra dedim ya git seytan vesvese verip durma herkes annesinin karnindan ogrenmiyo bu isi millet nasil anne olduysa nasil baktiysa bende bakarim diyorum.ve eltimin bir lafi var dogurunca o kadar c ok sahipleniceksin ve o kadar cok bilincli olucaksinki kimsenin yaptigini begenmiceksin en iyisini ben bilirim diyeceksin.annelik bebek dogdugu an icine yerlesiyo hic korkma derdi.simdi daha mantikli dusunuyorum.sende korkma canim sakin ol.millet nasil yaptiysa bizde yapariz hamilelikte aslinda cok zor ama bak sonuna geldik bile elbet onunda altindan kalkariz.
 
ya ben o konuda şanslıyım galiba ben okadar korkmuyorum çünkü biz okulda stajda iken hem dogumlara girer bebişleri giydirirdik yeni dogmuş daha kanlı kanlı temizler giydirirdik ilk yaptıgımda bende çook korkmuştum bişi olacak die ama onlar okadar esnekkki bişey olmaz korkmayın biz hem temizlerdik, giydirirdik ayak izi falan alırdık, gözüne damla damlatırdık ve ensonda aşısını yapardık öle işte o günler güzeldi fakat kendi bebişime yapabilirmiyim bide o var ama yaparım ya ben korkmuyorum cesaretim var kızlar ve eminim sizlerde ilk zaman hatta ilk gün zorluk çekersiniz ikinci gün herşeyi halladersiniz a.s.
 
Bunları düşünmeniz çok normal ama bebek olduktan sonra annelik içgüdüsü ile her işin başından en iyisini yaparak çıkacağımızdan eminim.Ben bakımından değilde ona iyi örnek olmazsam diye zaman zaman kaygılanıyorum.Bundan sonraki hayatımız asla eskisine benzemicek.Eskisi kadar özgür ve sorumsuz olamayız.Ancak bu çok daha özel bunu yaşadığım ve dahada yaşıcağım için şanslıyım.İçimde yavaş yavaş büyüyen bir insan var yakında avuçlarımın içine alıcam onu hayata ben hazırlıyacağım bu hayat benim avuçlarımında şekillenicek...Bunu yaşamak büyük bir şans kaygılarım olduğu zaman bunları ve buna benzer şeyleri düşünüyorum ve kalmıyor hiç bir korkum kaygım.
 
sanırım ilk bebekleriniz korkularınız ondan ileri gelyor ama inanın korkacak bişe yok bende ilkimde yaşamıştım bu tedirginlikleri ama daha çok afedersiniz popomun üzerine oturamazken bile dikişlerden kimseye güvenmedim annem sinir olmuştu banadamı güvenmiyon diye o minilere sizde iyi kkimse bakamayacak ve inanın siz en iyisini yapacaksınız .çünkü artık anne olduğunuzu n farkına varacaksınız onu kucağınıza aldığınızda onun için yapamayacak hiç bir şey olmadığını onun sizde başka kimsesi olmadığını biliyorsunuz . size nasıl bir cesaret nasıl bir güç geliyor anlatamam yaşadığınızda bana hak vereceksiniz işte ozaman anlarsınız . strese sokmayın şimdiden kendinize rabbim sağlıcakla kucağımıza almayı nasip etsin hele her şey çok güzel olacak.a.e.o
 
hepinize çok teşekkür ederim verdiğinz bu destek için a.s.
bu huyumu hiç sevmiyorum ama napıyım illa her işimde böyle strese sokuyorum kendim sonra başımdan geçince hiçte o kadar zor bişey olmadığını anlıyorum ve her defasında kendimi boşuna üzdüğüm için yine kendime kızıyorum yaa bide herkes bu daha iyi günlerin sen bide bebek doğsun o zaman gör felan diyo saten strese girmişm iyice korkutuyolar gözümü
neyse ben bir hayırlısıyla kucağıma alıyımda onu sarıp kokluyımda inşallah bu korkularım o anda kaybolura.s
 
CANIM 2,5 aylık omuş kızın bak neler yazmışsın şimdi bebeğin kollarında mışıl mışıl uyuyordur heralde..
Allah analı babalı büyütsün cnaım
 

Benim kızıma bakmak gerçekten zor ama insan yinede hiçkimsenin baktığını beğenmiyor sanki herşeyin en iyisin ben yapacakmışım gibime geliyor kimseye emanet edemiyorum annem sen biraz uyu ben bakarım diyor ben yinede kızım uyumadan uyuyamıyorum hep gözümün önünde olsun istiyorum biraz paranoyak oldum herhalde.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Epidural normal doğum hikayem (epidural bir mucizeymiş)
2
Yorumlar
35
Görüntüleme
23K
Kerem ve annesi
K
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…