Kızlar biraz moral verin çok ihtiyacım var lutfen

1Sen .!.:

Amin kardeşim. Anneniz kaç yaşında ?

Genişletmek için tıkla...

Babam 68 annem 58 yaşında

Ölümü kabullenmek zor muhakkak. Ama dusunun Allah 70 yasina kadar babanizla birlikte olma sansi vermis. Ve bir soz vardi "dogmak icin oluyoruz" diye. Nasil olsa kavusacagiz diye teselli olmak gerekiyor.

Allah yardımcınız olsun kızlar bebeğine dikkat et. Hani bilemeyiz ölüm anlık bir şey sağlıklı insana bile bir anda gelebilir araba kazası ile falan. Bol bol dua et 5 yaşında öksüz kalan insanlar var yada babası hayatta olup baba nedir duygusu tatmayan insanlar. Allah şifasını versin canım dua edelim.

Yetimim ben. Genç yaşta kaybettim babamı...hemde çok kötü bir trafik kazasında.
Şu anda 31 yaşındayım. Çok zor günlerdi. Ama Rabbim sabrını veriyor. Acısı ilk günkü gibi kalmıyor. Yaşamayan anlamaz. Beni o dönemde kim teselli etmeye kalksa ne söylerse söylesin batıyordu. Bütün sözcükler havada kalır böyle durumlarda. Tek ilacı zaman zaman zaman. Biraz bencil yaptı beni genç yaşta yetim kalmak. Üniversitedeyken ailemi özledim diye ağlayanlara içten içe kızardım ben babamın sesini bile unuttum diye. Böyle işte... Rabbim babanıza şifa sizede sabır versin. Çıkmayan candan umut kesilmez.

kızlar destekleriniz için gerçekten çok teşekkür ederim biraz olsun nefes aldım allah hepinizin gönlünden geçen neyse onu versin hep mutlu olun inş

Ben 41 yaşında anami toprağa verdim hiçbir şeyimi göremedi. Keske annem de 70 yasinda gitseydi. O yüzden konu sahibi her şeyin hayırlısını isteyin. Belli bir yaşa gelen insanlar için doğum kadar normal gelmeli gözünüzde normallestirirseniz babanızın yaşı ve rahatsızlığından dolayi biraz daha kolay olur her şey. Bebek bekliyorsunuz yavrunuzu düşünün lütfen

ssn92 .!.:

Benim derdim babam şöyle ki babam kalp hastası,tansiyon vs hastalıkları var 70ine merdiven dayadi ama sürekli hastalaniyo hastaneye kaldırılıyor. Her 3 4ayda bir acillik oluyor. Kendinizi ölümüme hazırlayın.eninde sonunda bu olacak dio. Hatta daha dün gözümün önünde can cekisti. Banyoda düşmüş bayilmis annem kucaklayip zor getirdi kendine hastaneye kaldırdık. Ablamla ben korkudan fenalasti hatta ben hamileyim Bebeğimi düşürecektim üzüntüden karın ağrısı çektim ama babam artık alisin sonunda olacak bu panik yapmayın dio bizi ölümüne hazırlamak istiyor.ama ben daha şimdiden kabullenemiyorum.cok canım yanıyor. Esimde bu halime üzülüyor kendini salma hazır bulun yarın birgün haber gelir dio. Ben kabul edemiyorum. Ona bişey olursa cildiririm bizim diregimiz Babamız benim vazgecemicegim tek insan mezara nasıl koyarım babası vefat eden birisi varsa nasıl kabullencem yardım etsin kafayı yiyecem. Kaybetme korkusuyla yaşamaktan

Genişletmek için tıkla...

Babamı kaybetmedim ama nedense o korku bende de var. Tansiyonu birden yükselecek de bişey olacak diye aklım çıkıyor. Halbuki 47 yaşında. Ama oluyor işte. Amcası tansiyondan beyin kanaması geçirdi geçen ay, nasıl oldu anlamadım. Babama da olacak diye çok korkuyorum. Sigara da içiyor Sen şu an sadece çocuğuna odaklan hayatım. Sadece çocuğunu düşünmeye çalış ve dua et. Aklına öyle şeyler gelirse def et. Babama da bişeyler olmuş bu tansiyon yüzünden hastanelik olmuş ama annem ben hamileyim diye, kız kardeşim uzakta üzülmesin diye söylememiş, erkek kardeşimden duyunca fenalık geçirdim. Üzülüp duruyordum, sonra düşündüm bebeğim de bunlardan etkileniyor. Ona da yazık. Düşünmemeye çalış, lütfen... Dua etmekten başka çaren yok şu an.

Önce onsuz yasayamam dersin sonra zaman geçer öyle yasamaya alisirsin. Olmadık bi zamanda belki bir kahkaha anında aklına gelir aglarsin. Ama emin ol yaşarsın, gulersin. .... tecrübeyle sabittir. Annem vefat etti benimde ne düğünümu ne torunlarıni göremedi en güzel anlarimda yoktu.

Canımm seni o kadar iyi anlıyorumki..
Aynı durum bende de var hamılelık hariç. ablamla ben babama çook düşkünüz kalbinden rahatsız babam bizim üzüldüğümüzü gördükçe alıştırmaya çalışıyo herkez er yada gec aynı yere gidecek bu kadar üzülmeyin hayat bu bugun varız yarın yokuz hatta bı ara çok daha fazla rahatsızlanmıstı benden gizli eşimi kenara çekip kızım sana emanet sakın üzme onu gibi laflar etmişti çok kötü bir durum ama herkez aynı duyguyu tadacak önemli olan şu dıye dusunuyorum onlar hayattayken üzmemek kırmamak

Öncelikle çok geçmiş olsun allah şifasını versin. Annem her zaman bana eğer babana yada bana bişey olursa metanetli ol tek anası babası olmayan sen olmayacaksın der. Daha önceden bende çok korkardım kaybetmekten. Ancak 21 yaşında kuzenimi kaybettim. Düşünsene gencecik insan kim bilir ne hayalleri vardı. Babanız (allah daha ömür versin) 70 yaşında çocuklarının mürüvvetini görmüş belki de torun sahibi olmuş ne güzel keşke hepimiz o günleri görebilsek o yaşlara kadar gelebilsek. Nice çocuklar bebekler anasız babasız kalıyor bence bunlarıda düşünün biraz sanırım hamileliğin duygusallığıda var üzerinizde. İkinci olarakk yanlış anlamazsanı bişey daha söylemek isterim bi çok hastalığı olduğunu can çekiştiğini söylemişsiniz. Allah kimseyi elden ayaktan düşürmesin emin olun o acı çektikçe siz daha çok üzülürsünüz..

Yazilanlari okudukca kotu oldum.
Gozlerim doldu aklima annem geldi.
Annemi kaybetsem ne yaparim hic blmiyorum.
Allahim bizi sevdiklerimzle sinamasin.

Babaniza acil sifalr diliyorum sizede bol bol sabir diliyorum su gunler.
Ama farkinda olmamiz gerek, hepimizin gidicegi yer ayni yer. Hepimiz cennette bulusucaz tekrar. Ama tek farkedicek olan sey ilk gitti yer. Cehennemde kalicagimz sure.
Ben sizin yerinizde olsam babamin su gunlerinde ahireti icin bisyler yapardim.
Vesile olurdum guzel amellerine.
Belki zor olucak size ama amac bu degilmidir? Cenneti haketmek?

bende kaybettim babamı kalp krizinden 40 yaşındaydı hiç bir hastalığı yoktu -. birden gözümün önünde otururken yana doğru devrili verdi dağ gibi babam gözümün önünde son nefesini verdi. Hasta olup ölmesini beklemek mi daha acı birden ölmesi mi karşılastırılamaz ama ikisi de büyük acı bunu bilirim ölüm de hak nasıl doğduysak aynı o şekil öleceğiz. üzülmüyo muyum tabi ki üzülüyorum unuttum mu hayır unutmadım. Allaha şükür ki babam hep güzel hatıralar bırakmış biz de ve İyi ki acının şiddeti unutuluyo acılar taze kalmıyo... size de kendinizi hazırlayın demeleri normaldir gerçi ölüme insan nasıl hazırlanır ki her ölüm erken her ölen genç değil mi ve siz hamilesiniz herkesten önce bebeğinizi düşünmelisiniz. Allah a sığının öncelikle ölümün hak olduğunu bilin sürekli bunu düşünün bu dünyaya emanetiz Allah emanetini geri alıyor bunun bilincinde olursanız kabullenmeniz kolay olur. Babanız için şu durumda yapacağınız en güzel ve en hayırlı şey onun için bol bol dua edip kuran okumaktır Allah sabırlar versin size ailenize çok zor bi imtihan

prensesinannesi .!.:

Yetimim ben. Genç yaşta kaybettim babamı...hemde çok kötü bir trafik kazasında.
Şu anda 31 yaşındayım. Çok zor günlerdi. Ama Rabbim sabrını veriyor. Acısı ilk günkü gibi kalmıyor. Yaşamayan anlamaz. Beni o dönemde kim teselli etmeye kalksa ne söylerse söylesin batıyordu. Bütün sözcükler havada kalır böyle durumlarda. Tek ilacı zaman zaman zaman. Biraz bencil yaptı beni genç yaşta yetim kalmak. Üniversitedeyken ailemi özledim diye ağlayanlara içten içe kızardım ben babamın sesini bile unuttum diye. Böyle işte... Rabbim babanıza şifa sizede sabır versin. Çıkmayan candan umut kesilmez.

Genişletmek için tıkla...

bnde ki bu duygusuzlukta yetimlikten 18 yaşında yetim kaldım kardeşlerim biri 13 biri 6 yaşındaydı ölüm varken şu hayatta saçma sapan şeylere üzülenleri umursayamıyorum.

ssn92 .!.:

kızlar destekleriniz için gerçekten çok teşekkür ederim biraz olsun nefes aldım allah hepinizin gönlünden geçen neyse onu versin hep mutlu olun inş

Genişletmek için tıkla...

sende mutlu ol inşallah bebeğinle beraber

Canim dün soğuk algınlığı için hastaneye gitmiştim tam o esnada birini getirdiler öğretmenleriymis getirenler getirdikleri de Üniversite öğrencisi daha 21.22 yaşında bir erkek öğrenci kalp krizi geçirmiş ve öldü ailesi geldi soyleyemediler dusun nekadar acı daha gençliğinin baharinda nasıl söylene bilir ki bole birsey ama sonunda mecburen duydular canım korkarsin babam hasta birsey olmasın die bir bakmissin ona birsey olmaz sen gitmissin bende babamı yıllar önce kanserden kaybettim o an bende panik atak haline geldi annem aradı açtım ve baban oldu dedi ben senelerdir her annenim aramasin da resmen kendimden geçerim korkudan acaba kimin öldüğünü soyluycek die bence karnındaki bebeği dusunmelisin tabiki baban üzülürsun ama koyun dururken kuzu gider derler bir bakmissin ummadığın biri gider kimsenin yarına çıkmaya senedi yok kayin pederimde kanserden oldu ikiyil once gorumcem cok duskundu ben yilir boyu omur boyu konusmaz diyordum ama 1 ay bile gecmeden kahkaha bile atabildi demem oki insan oglu arsiz her aciya dayaniyor ablam in 23 yaşında kızı 2 çocuk annesi bir anda öldü iki çocuk kaldı kimin vadesi yetmiş se o gider babanıza çok geçmiş olsun kendinizi uzmeyin

hiç haber seyretmem çünkü üzülürüm olanlara akşam RAS geldi ağrının Doğu Beyazıt ta bir aile 8 kişi zehirlenmis o ni minicik bedenleri çıkardılar Kahroldum üzüntüden geride kalanlar ne yapsın bence herkes bigün ölecek bunun bir çaresi yok bulunamamis acı düştüğü yeri yakıyor ama kendinizi en azından babanız görmüş geçirmiş yaşını almış olarak biraz kendinizi rahatlatin hem şükürler olsun o hala yanınızda sarıla bilir koklaya bilirsiniz onu çok sevdiğini söyleye bilirsiniz ben yüzünü bile zor hatirliyorum

Ben çok ani kaybettim babamı.
Henüz 54 yaşındaydı.
Aslında son zamanlarında öleceğini hissetmiş ve duygusallaşmış, cümlelere dökmüş ben farkedemedim.
Benim babam hiç bir şeyimi göremedi.
Atanmamı, evlenmemi..
En büyük üzüntülerim buna oldu.

Ve hayattayken hiç bitmezdi istekleri, bencilce bir şeyler ister, bizi yemekten bile kaldırırdı diye kızardım.
Öldükten sonra çok kızdım kendime kızdığım için.
Hayatta olsaydı da yine rahatsız etseydi dedim çok zaman.

Ve en büyük korkum annemi kaybetmek oldu.
Yaa annem de bırakıp giderse bizi ne yaparız?

Allah onun yokluğunu göstermesin.

Hayattayken sarılmadıklarına, öpmediklerine çok yanıyor insan.
Ben babama sevgimi hiç göstermezdim çok pişmanım.

Onu kaybedişim çok şeyi değiştirdi bende anneme sevgimi daha çok göstermeye başladım.

Ölüm acı bir gerçek, uzaktan anlamıyor insan en yakınına uğrayınca şok oluyorsun.

Ben daha yaşlı insanların ölümüne duyarsızlaşmıştım babam genç gitti diye..Sanki daha genç ölen yokmuş gibi..

Anlıyorum seni.. Ama sen bir de hamilesin, bebeğini düşün kendini çok yıpratmamaya çalış.
Ve hayattayken babanla yapmak istediğin ne varsa yap..
Allah sevdiklerine uzun ömürler versin..

Allah babacigina şifalar versin
Ama olum hak elimizden ne gelirli
42 yaşındaydı babam vefat ettiğinde nisan 10 kalp krizinden kay ettik tedavi fırsatı olmadı bile kimi aniden kimi çeke ceke
11 sene bitti bile hiçbir torununu goremedi murvetimi göremedi
Her ölüm çok erken aci ama zaman geçtikçe o alev alev korlar kullenıyor unutmuyosun asla hep aklının bi köşesi de
Er geç o kapıya gidicez hepimiz ama çıkmadık candanda umut kesilmez
Bebeğini düşün sende bi annesinin artik

ahiret inanci olan biriyseniz ustesinden gelmeniz lazim bu durumun. kaldi ki kimin erken olecegi belli degil.

ssn92 .!.:

Benim derdim babam şöyle ki babam kalp hastası,tansiyon vs hastalıkları var 70ine merdiven dayadi ama sürekli hastalaniyo hastaneye kaldırılıyor. Her 3 4ayda bir acillik oluyor. Kendinizi ölümüme hazırlayın.eninde sonunda bu olacak dio. Hatta daha dün gözümün önünde can cekisti. Banyoda düşmüş bayilmis annem kucaklayip zor getirdi kendine hastaneye kaldırdık. Ablamla ben korkudan fenalasti hatta ben hamileyim Bebeğimi düşürecektim üzüntüden karın ağrısı çektim ama babam artık alisin sonunda olacak bu panik yapmayın dio bizi ölümüne hazırlamak istiyor.ama ben daha şimdiden kabullenemiyorum.cok canım yanıyor. Esimde bu halime üzülüyor kendini salma hazır bulun yarın birgün haber gelir dio. Ben kabul edemiyorum. Ona bişey olursa cildiririm bizim diregimiz Babamız benim vazgecemicegim tek insan mezara nasıl koyarım babası vefat eden birisi varsa nasıl kabullencem yardım etsin kafayı yiyecem. Kaybetme korkusuyla yaşamaktan

Genişletmek için tıkla...

Allah acil sifalar versin.. cokca dua din sagligi icin..
kimin ne kadar yasayacagini biz bilemeyiz.

asya_eda .!.:

Allah babacigina şifalar versin
Ama olum hak elimizden ne gelirli
42 yaşındaydı babam vefat ettiğinde nisan 10 kalp krizinden kay ettik tedavi fırsatı olmadı bile kimi aniden kimi çeke ceke
11 sene bitti bile hiçbir torununu goremedi murvetimi göremedi
Her ölüm çok erken aci ama zaman geçtikçe o alev alev korlar kullenıyor unutmuyosun asla hep aklının bi köşesi de
Er geç o kapıya gidicez hepimiz ama çıkmadık candanda umut kesilmez
Bebeğini düşün sende bi annesinin artik

Genişletmek için tıkla...

Benim babam bütün evlatlarınin muruvetini gördü ben en küçük evladiyim benim büyük oğlumu gördü şimdi ikincisine hamileyim inş onu da görür die ümit ediorum benim uzuntum bide ben 9 yıl sonra en küçük çocukları olarak dogdugum için babamın son göz agrisiydim benimle gecirdigi vakitin yarisini diğer kardeslerimle gecirmedi tek evlat gibi baktı gözüme aşırı duskunlugum sevgim bundan belkide 40 yaşımda da olsam sanki ben onun küçük kızı oda benim sonsuzlugu olan babammis gibi gelio ne yaparsam yapiyim zorlanıyorum hatta hastalandim artık üzüntüden