Kizimin kendini demoralize etmesi

Mahinev88

Guru
Kayıtlı Üye
24 Ekim 2014
244
112
36
Merhaba arkadaşlar,4 yaşına girecek bir kızım var.Krese gidiyor,evdeki denge okul dengesi derken büyüme süreçleri birsekilde götürüyoruz.Ancak büyüdükçe duyguları arasında dengeyi bulmakta zorlanıyorum.
Kurallari çok ihlal etmeye başladı.Bizi kandırmaya çalışması,yapmiyicam söz dedikten sonra yapması.Iyi bir iletişim kurmaya calisiyorz.Birseyi ona mutlaka sebebiyle anlatiyrz.Elinden çekiştirip almak yerine telefon,çikolata vb sinirli olan şeyleri,ona anlatarak çözmeye calisiyrz.Ancak şu ara işler pek yolunda gitmiyor.Ofke patlamaları,tukurme,bagirmalar ağlama krizleri derkennnn.
Bugun telefonumu almış,elinden aldik,olmaz bu benim eşyamı bana sormadin.Kisa videoları izleyemezsin dedim.Agladi ağladı ve bi noktadan sonra annem babam beni sevmiyor beni kimse sevmiyor bana hiç bisey almiyorlar doye ağlamaya başladı ve söyledikçe daha çok izlendi ve ağladı.Biraz rahat bırakıp sonra ona eşyalarını gösterip elbiselerini gösterip ona birçok şey aldığımızı o mutlu olsun beraber güzel vakit geçirelim istediğimizi,kuralların dışında onu her an çok sevdiğimizi kalbimizde aklımızda o olduğunu anlattım.Sarilip sakinlestik.Wncak kendi kendine böyle söylenmesi bi tuhaf etti.Bu tarz konuşmaları şimdiden yapması.Kendine anne olduktan sonra değer vermiş,uzun bir süre bununla bocalayan ben için çok stres yaptirdi.
Tecrübeleri annelerden,ve konuyla bilgili hanimlar yardımcı olabilir mi? Ne yapmalıyım?
 
Sanırım yaşın özelliği maalesef aynı durumdayız ben de sinir harbi içindeyim . sürekli hep itiraz ve çok agresif.geçecektir elbet😢 çok eğilip bükülmemek lazım yoksa daha kötüye gidiyor bence
 
Merhaba arkadaşlar,4 yaşına girecek bir kızım var.Krese gidiyor,evdeki denge okul dengesi derken büyüme süreçleri birsekilde götürüyoruz.Ancak büyüdükçe duyguları arasında dengeyi bulmakta zorlanıyorum.
Kurallari çok ihlal etmeye başladı.Bizi kandırmaya çalışması,yapmiyicam söz dedikten sonra yapması.Iyi bir iletişim kurmaya calisiyorz.Birseyi ona mutlaka sebebiyle anlatiyrz.Elinden çekiştirip almak yerine telefon,çikolata vb sinirli olan şeyleri,ona anlatarak çözmeye calisiyrz.Ancak şu ara işler pek yolunda gitmiyor.Ofke patlamaları,tukurme,bagirmalar ağlama krizleri derkennnn.
Bugun telefonumu almış,elinden aldik,olmaz bu benim eşyamı bana sormadin.Kisa videoları izleyemezsin dedim.Agladi ağladı ve bi noktadan sonra annem babam beni sevmiyor beni kimse sevmiyor bana hiç bisey almiyorlar doye ağlamaya başladı ve söyledikçe daha çok izlendi ve ağladı.Biraz rahat bırakıp sonra ona eşyalarını gösterip elbiselerini gösterip ona birçok şey aldığımızı o mutlu olsun beraber güzel vakit geçirelim istediğimizi,kuralların dışında onu her an çok sevdiğimizi kalbimizde aklımızda o olduğunu anlattım.Sarilip sakinlestik.Wncak kendi kendine böyle söylenmesi bi tuhaf etti.Bu tarz konuşmaları şimdiden yapması.Kendine anne olduktan sonra değer vermiş,uzun bir süre bununla bocalayan ben için çok stres yaptirdi.
Tecrübeleri annelerden,ve konuyla bilgili hanimlar yardımcı olabilir mi? Ne yapmalıyım?

4 yaşında çocuğun yetişkin gibi davranmasını beklerseniz böyle dengesizlik olur tabi.
Adı üzerinde çocuk. Tabiki sınırları zorlayacak.
Böyle herşeyde bir saat anlatırsanız sıkılır ve dinlemez.
 
O yaşta sen beni sevmiyorsun, (bir şeye izin vermediğimde) sen dünyadaki en kötü annesin seni sevmiyorum gibi şeyler söylüyordu
Kural mantıklı bir kuralsa ben esnetmiyorum. Nedenini açıklıyorum sadece.
Evet telefonu izinsiz almak bence de uygun bir davranış değil. Bunun için ağlamasında sakınca görmem. Zaten gerekeni yapıp onu çok sevdiğinizi söylemişsiniz ve sakinleşmesine yardımcı olmuşsunuz.
Diğer hırçın hareketleri bilmiyorum benim deneyimimin olduğu durumlar değil ama altta başka bir sebep yatıyor olabilir, yeterince ilgi görmemek ya da okuldaki yaşantılardan kaynaklı stres, kardeş kıskançlığı vs.
O sorunu çözmeniz lazım sanki öncelikle.
 
Söylediği şeyleri bilinçli söylemiyor daha önbeyin gelişmedi. 6-7 yaşına da kadar da o farkındalık tam oluşmuyor bildiğim kadarıyla. Fazla açıklama yapmayın. Çok umrunda da olmayacaktır. Uzun cümleler kurmayın. İzinsiz telefonumu alamazsın diyin ve konuyu bitirin bence. Sınırlarınızı da zorluyor bir yandan. Sakinleşmesi için onu sevdiğinizi söyleyin sarılın. Ama telefonu vermeyin. Moralinizi bozmayın. 🥰
 
Çocuk bu o an söyler 1 dk sonra unutur bilinçli bile söylemiyor muhtemelen bir yerden duymuş. Bazen ağlaması da iyidir duygularını regüle etsin bırakın. Ben inatlaştığımda babam hep odanda biraz sakinleşip gel derdi ben gidip biraz ağlar dönerdim konuşurduk😁 sıkıntı yok bence sınırlar koymanız gayet normal ve iyi
 
Böyle uzun uzun açıklamalar yapmayın derim. Çocuğa bir sürü güzel şey yaparsınız, en son yapmadığınızda kalır aklı. Bir seyi yapmaması gerekiyorsa, kısa be net bir dil kullanmak yeterli.
Tüm günü çocuklarla geçirdik, istedikleri yerlere gittik, eğlendik, dönerken arabada istedikleri bir şeyi yapmadığım için 6 yaşındaki oğlum, en kötü günüm bugün oldu diye ağlamaya başladı. 😆 sakinlesene kadar hiçbir şey demedim, sonra ablasıyla oyun oynamaya başladılar.
 
4 yaşında sınır zorlamayı severler. Hele ki yapı olarak da inatçı bir çocuksa bu tarz inat krizleri oluyor. Benim ikizlerden biri çok inattır. 4 yaş civarı " bana ağlayarak istediğini yaptıramazsın biliyorsun değil mi "diye sordum o da bana "biliyorum ama şansımı deniyorum" dedi 😬

Sınırları net bir şekilde belirleyip, içinde kalmasına özen göstermek gerekiyor. 6 yaşında şuan hala inatçı ve zor bir çocuk. Ama ben daha inat olduğum için pes etmek zorunda kalıyor. Çünkü 3 tane evladım var, sınırları koruyamazsam halim harap olur.

Sınır dediğimiz şey ev ve anne-babaya göre değişir zaten.
 
Böyle uzun uzun açıklamalar yapmayın derim. Çocuğa bir sürü güzel şey yaparsınız, en son yapmadığınızda kalır aklı. Bir seyi yapmaması gerekiyorsa, kısa be net bir dil kullanmak yeterli.
Tüm günü çocuklarla geçirdik, istedikleri yerlere gittik, eğlendik, dönerken arabada istedikleri bir şeyi yapmadığım için 6 yaşındaki oğlum, en kötü günüm bugün oldu diye ağlamaya başladı. 😆 sakinlesene kadar hiçbir şey demedim, sonra ablasıyla oyun oynamaya başladılar.


Yaaa bunu yaşayan tek ben değilim. Benim de kızım bu sene bunu huy edindi. İstediği olmayınca surat asıp, saçma sapan konuşuyor. Hoş benimki daha büyük ama 😆
 
Yaaa bunu yaşayan tek ben değilim. Benim de kızım bu sene bunu huy edindi. İstediği olmayınca surat asıp, saçma sapan konuşuyor. Hoş benimki daha büyük ama 😆
Duygularını o şekilde ifade edebiliyorlar çünkü. Benim gülesim gelir hep, birde şey der istediği olmayinca, ömrümde böyle anne görmedim :KK70:
 
Duygularını o şekilde ifade edebiliyorlar çünkü. Benim gülesim gelir hep, birde şey der istediği olmayinca, ömrümde böyle anne görmedim :KK70:

Ya benim cadı da neler diyor. Bir müddet sonra ben sinirleniyorum. Ama yanlız olmadığımı bilmek iyi geldi 😆

En çokta siz beni sevmiyorsunuz 😆 bir gün evet sevmiyorum ne yapacaksın dedim , seviyorsun biliyorum dedi 😆😆
 
Merhaba arkadaşlar,4 yaşına girecek bir kızım var.Krese gidiyor,evdeki denge okul dengesi derken büyüme süreçleri birsekilde götürüyoruz.Ancak büyüdükçe duyguları arasında dengeyi bulmakta zorlanıyorum.
Kurallari çok ihlal etmeye başladı.Bizi kandırmaya çalışması,yapmiyicam söz dedikten sonra yapması.Iyi bir iletişim kurmaya calisiyorz.Birseyi ona mutlaka sebebiyle anlatiyrz.Elinden çekiştirip almak yerine telefon,çikolata vb sinirli olan şeyleri,ona anlatarak çözmeye calisiyrz.Ancak şu ara işler pek yolunda gitmiyor.Ofke patlamaları,tukurme,bagirmalar ağlama krizleri derkennnn.
Bugun telefonumu almış,elinden aldik,olmaz bu benim eşyamı bana sormadin.Kisa videoları izleyemezsin dedim.Agladi ağladı ve bi noktadan sonra annem babam beni sevmiyor beni kimse sevmiyor bana hiç bisey almiyorlar doye ağlamaya başladı ve söyledikçe daha çok izlendi ve ağladı.Biraz rahat bırakıp sonra ona eşyalarını gösterip elbiselerini gösterip ona birçok şey aldığımızı o mutlu olsun beraber güzel vakit geçirelim istediğimizi,kuralların dışında onu her an çok sevdiğimizi kalbimizde aklımızda o olduğunu anlattım.Sarilip sakinlestik.Wncak kendi kendine böyle söylenmesi bi tuhaf etti.Bu tarz konuşmaları şimdiden yapması.Kendine anne olduktan sonra değer vermiş,uzun bir süre bununla bocalayan ben için çok stres yaptirdi.
Tecrübeleri annelerden,ve konuyla bilgili hanimlar yardımcı olabilir mi? Ne yapmalıyım?
4 yasindaki bir çocuğun anne baba beni sevmiyor lafına cok da takılmayın. ( Kendinizden eminseniz tabii.) Bu bir süreç geçecek.
 
Böyle uzun uzun açıklamalar yapmayın derim. Çocuğa bir sürü güzel şey yaparsınız, en son yapmadığınızda kalır aklı. Bir seyi yapmaması gerekiyorsa, kısa be net bir dil kullanmak yeterli.
Tüm günü çocuklarla geçirdik, istedikleri yerlere gittik, eğlendik, dönerken arabada istedikleri bir şeyi yapmadığım için 6 yaşındaki oğlum, en kötü günüm bugün oldu diye ağlamaya başladı. 😆 sakinlesene kadar hiçbir şey demedim, sonra ablasıyla oyun oynamaya başladılar.
Yaa çok tatlı
 
X