Kızım'dan önce... (Artık büyüdüm)

Bu şiiri kızıma kavuşmadan önce, kavuşacağımı bilmezden çok önce yazmıştım...

Kızım'a

Benim orucum başka...
Sabahları uyanır uyanmaz yaktığım sigaranın
orucumu falan bozduğu yok
Tatlı krizlerimde yediğim çikolatanın da...

Ah be!
Tek sorun o manavın önünden geçerken almadığım meyvelerde belki de
Çocukluğumda kaldı kiraz kulağımda küpe,
Nereden bilebilirdim ki?
Sevemedim mandalinanın parmaklarımda bıraktığı yapışkanlığı..
Ben kendi kabuğumdan sıyrılamazken
uğraşamazdım elmanın kabuğundan kurtulmaya
Kabuklu hali de sevmememe bahanem aslında...

Dilek fenerlerinin ateşinde de yakamam seni
Düşsen düşlerimden daha yakına,
kollarıma..
Mor elbisenle koşsan
Ve pembe tokalar..
Hayır hayır bırakalım özgür kalsın saçların
Tüm renkler sana feda nasılsa...

Büyüsem artık,
Ninniler söylerken sana
ya da ilk adımı attığında
büyüsem!
Ağzım kulaklarımda büyüsem
Bilir misin?
Kadınlar büyüdüğünde isimleri aynıdır...
Hiç büyümedim ben!

Düğümler karışıyor kursağımda
Başımda hasır şapka, yüzüm gölgede
Kıyıya vuran dalgalara döküyorum yangınımı damla damla...

Ah be! Gelmen lazım
Rüzgârla, vanilyalı dondurmayla
aşka tutunup bir kelebeğin kanadında
Gelmen lazım...