suan 24 aylık 22 aylık olana dek çok fazla bi sıkıntımız yoktu ... taki emziğini alışveriş merkezinde kaybedene dek o günden beri ne başka bi emzik kabul etti nede gözünün yası dindi benm yokluğumu hissetiği an cıldırırcasına ağlıyor en basit lavaboya gitsem bile peşimde kapı açık vaziyette oluyor ... ne yapacagımı bilemiyorum artık beni bulunduğu odanın dışına cıkartmıyor hatta mümkünse her an kucagımda oturmak iistiyor .. kimi tanıdıklarım taviz verme alma ağlasın bagırsın diyor ama bir türlü susma yok kusana kadar ağlıyor bu durumda ben ne yapmalıyım
-
-
-
Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
kızım ve bennnnnn
- Konu Sahibi caldion78
- Başlangıç Tarihi
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.833
- 898
şansızlık, emziğini en olmadık zamanda kaybetmiş 2 yaş sendromunda.
bence ev hanımıysan bol bol al kucağına, yaşıtlarıyla buluştırmaya çalış
geçer ama biraz sabır lazım seni zorlayacak olsada
ağlasın ağlasın susar mantığına kesinlikle karşıyım
öncelikle ağlasın susara bende karsıyım ama caresiz kaldım ..... yasıtları derken evde birde 3 yasında abisi var ama gecmiyor ...bugun eşim her ağladığında başka i odaya bıraktı geldi sustuğu anda getirdi ama durum yine aynı sadece biraz babadan ürkme korkma başladı hani biraz daha kısa ağlıyor bu teknikle ama bu seferde korku yasıyor bu da benm içime sinmedi .....
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
- 598
2 yaş...Bu emzik problemi olsa da olmasa da zaten eskiden hiç böyle yapmazdı diyeceğiniz bir dönem.
Sanırım o emziklede arasında bir bağ oluşmuş.Evet çocukların bazen bu tür eşyalara bağlılığı vardır.
Beraber daha çok zaman geçirerek ve oyun zamanlarınızı artırarak başedebileceğiniz bir dönem.
Sanırım o emziklede arasında bir bağ oluşmuş.Evet çocukların bazen bu tür eşyalara bağlılığı vardır.
Beraber daha çok zaman geçirerek ve oyun zamanlarınızı artırarak başedebileceğiniz bir dönem.
sürekli yanlarındayım zaten sürekli konuşma hali ilgi hali bi iletişimin içerisindeyiz ne bilim 2 dk mutfaga sigara içmeye gitmek istesem izin vermiyor bana o kadar ilgilenmeme rağmen .... onun dahilinde gecenin 3 nde kalkar yerlerde yuvarlanır ben kalkana kadar ben kalkarım alırım giderim acarız tv yi o kucagımda tabi ager gözüm falan yumuk olurda görürse oada ağlar yani oturup onunla cizgi film seyretmeliyim
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
- 598
2 yaş sendromu diye geçer bu dönem ama benim araştırmalarım sonucu 1,5 - 3,5 yaş aralığında görülüyor.
Çocuğun daha hırçınlaştığı bir dönem.
Hem bir birey olduğunu,isteklerini keşfediyor hem de bunları yapmakta özgür olmadığını anlıyor.
Bu da ağlama krizleri,bağırmalar vs ile karşınıza çıkıyor.
Daha detaylı bilgiyi çocuk doktorunuzdan ya da nette bazı sitelerden elde edebilirsiniz.
Bu dönem annenin hazır,bilgili ve donanımlı olması gereken bir zaman dilimi.
- 14 Ağustos 2009
- 53.296
- 42.833
- 898
canım komşu çocukları yok mu, parkı sever mi parka götürsen bol bol, yorulana kadar oynasa
umarım atlatırsınız cabuk
2yaş sendromunda anne babaya düşen görevler;
-Bu dönem anne-baba ve çocuk arasında ilk çekişmelerinde yaşandığı bir dönem olduğu için, onların dengeli ve tutarlı davranışları oldukça önemli.
Her şeyden önce anne-baba bu olumsuz tutum ve hırçınlıkların geçici bir durum olduğunu bilerek sabırlı davranmalı, çocuğu katı bir düzene zorlamadan, soğukkanlı bir biçimde çocukla gereksiz çekişmelere girmeden ilgisini oyunlara yönlendirmeli.
-Anne baba çocuğu korkutmamalı, öfkeyi dindirmek için çocuğun her istediğini yapmaktan kaçınmalı,davranışla uyumlu olmayan gereksiz cezalar uygulamamalı,
çocuğun öfkeli davranışları anne-babanın öfkesine yol açmamalıdır.
-Zaten çocuğun problemi, sakinleşememektir. Anne baba da sinirlenirse çocuğun öfkesi beslenir. Doğru olan çocuğun yanından çıkmak, sakinleşene kadar yalnız bırakmak, daha sonra yanına gelmektir.
Unutulmamalı ki bu yaşta çocuğun öfkesi sosyal çevreye uyum çabalarının da bir parçasıdır. Çocuğun her türlü öfkesini kısıtlarsak bu kez öfkeyi kendine yönelten çocuk kendini ısırmaya, saçlarını koparmaya yani kendine zarar vermeye başlar.
-Bazen çocuğun öfke krizleri karşısında anne - baba çözüm üretemiyor, hatta çocukla ilişkileri bozulma noktasına geliyor. İşte bu noktada sadece öfke gösteren çocuğun değil ebeveynlerin de profesyonel yardım almalarında fayda var.
alıntı...
-Bu dönem anne-baba ve çocuk arasında ilk çekişmelerinde yaşandığı bir dönem olduğu için, onların dengeli ve tutarlı davranışları oldukça önemli.
Her şeyden önce anne-baba bu olumsuz tutum ve hırçınlıkların geçici bir durum olduğunu bilerek sabırlı davranmalı, çocuğu katı bir düzene zorlamadan, soğukkanlı bir biçimde çocukla gereksiz çekişmelere girmeden ilgisini oyunlara yönlendirmeli.
-Anne baba çocuğu korkutmamalı, öfkeyi dindirmek için çocuğun her istediğini yapmaktan kaçınmalı,davranışla uyumlu olmayan gereksiz cezalar uygulamamalı,
çocuğun öfkeli davranışları anne-babanın öfkesine yol açmamalıdır.
-Zaten çocuğun problemi, sakinleşememektir. Anne baba da sinirlenirse çocuğun öfkesi beslenir. Doğru olan çocuğun yanından çıkmak, sakinleşene kadar yalnız bırakmak, daha sonra yanına gelmektir.
Unutulmamalı ki bu yaşta çocuğun öfkesi sosyal çevreye uyum çabalarının da bir parçasıdır. Çocuğun her türlü öfkesini kısıtlarsak bu kez öfkeyi kendine yönelten çocuk kendini ısırmaya, saçlarını koparmaya yani kendine zarar vermeye başlar.
-Bazen çocuğun öfke krizleri karşısında anne - baba çözüm üretemiyor, hatta çocukla ilişkileri bozulma noktasına geliyor. İşte bu noktada sadece öfke gösteren çocuğun değil ebeveynlerin de profesyonel yardım almalarında fayda var.
alıntı...
2yaş sendromu :
Bu negatif dönemde çocuk dengesiz, olumsuz ve inatçı oluyor. Anne ve babasıyla sürekli çatışma halinde olan çocuk onların istediğinin tam tersini yapıyor.
Kısa bir süre öncesine kadar neşeli, söz dinleyen ve kolay yönetilebilen çocuk, birdenbire ters ve huysuz oluyor.
Acıbadem Hastanesinden Psikolog Penbe Yazıcı bu durumun son derece doğal olduğunu belirterek şunları söylüyor: 2 yaş çocuğunda yargılama düzeyi oldukça yetersizken güçlü irade kombinasyonu onun anne babayla sıkça çatışmasına yol açar. İşte bu çatışmaların en üst noktası öfke nöbetleridir. Bu nöbetler çocuğun mutlaka kötü huylu, iyi yetiştirilmemiş ya da sorunlu olduğu anlamına gelmez. Sadece bu yaşlarda doğal kabul etmemiz gereken kontrolsüzlüğün ifadesi diyebiliriz.
Çocukların öfke davranışları ; her şeye itiraz etme, ağlayıp kendini yere atma, başını duvara veya yere vurma, yemeği reddetme, yediği yemeği kusma, eline geçeni fırlatma gibi oldukça çeşitlidir.
Öfkenin nedenleri
İki yaşına kadar edilgen, bağımlı ve güçsüz olan çocuk, yürüme ve konuşmanın başlamasıyla kendini ifade etmenin yollarını ararken sosyalleşmenin de adımlarını atıyor. Sosyalleşmeye çalışırken de kendilerinde öfkeyi oluşturacak uyaranlarla karşılaşıyorlar. Psikolog Yazıcı bu uyaranları şu başlıklar altında topluyor:
Oyuncağının elinden alınması
Yıkanma
Engellenme
Baskılı tuvalet eğitimi
Yemek yeme
Umarım işine yarar...
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
- 598
Her istediğinin yapılmayacağını gösterin mutlaka.
Ağlama krizlerinde tamamen görmemezliten gelmeyin;öncelikle sorun neden ağladığını ne istediğini;muhtemelen o sanki sizi hiç duymuyormuşcasına ağlamasına devam edecek...ama bilin ki herşeyin farkında.
Peki madem bana söyleyecek bişeyin yok o zaman ben mutfaktayım,ağlaman bitip ne istediğini söylemek istediğin zaman yanıma gelebilirsin deyin.Hiçbir iletişimi anlamaz ne gerek var diye kurmayın,özenle konuşun ve yanından ayrılın.
Bir müddet sonra sümükleri akmış dudak büke büke yanınıza gelecektir;muhtemeln yine ne istediğini ifade edemesede bu onun sizi anladığının göstergesi olacaktır.
Konuyu açmayın.
Dikkatini susmuş ve ağlamıyorken sevdiği birşeye yöneltin.
2yaş sendromu :
Bu negatif dönemde çocuk dengesiz, olumsuz ve inatçı oluyor. Anne ve babasıyla sürekli çatışma halinde olan çocuk onların istediğinin tam tersini yapıyor.
Kısa bir süre öncesine kadar neşeli, söz dinleyen ve kolay yönetilebilen çocuk, birdenbire ters ve huysuz oluyor.
Acıbadem Hastanesinden Psikolog Penbe Yazıcı bu durumun son derece doğal olduğunu belirterek şunları söylüyor: 2 yaş çocuğunda yargılama düzeyi oldukça yetersizken güçlü irade kombinasyonu onun anne babayla sıkça çatışmasına yol açar. İşte bu çatışmaların en üst noktası öfke nöbetleridir. Bu nöbetler çocuğun mutlaka kötü huylu, iyi yetiştirilmemiş ya da sorunlu olduğu anlamına gelmez. Sadece bu yaşlarda doğal kabul etmemiz gereken kontrolsüzlüğün ifadesi diyebiliriz.
Çocukların öfke davranışları ; her şeye itiraz etme, ağlayıp kendini yere atma, başını duvara veya yere vurma, yemeği reddetme, yediği yemeği kusma, eline geçeni fırlatma gibi oldukça çeşitlidir.
Öfkenin nedenleri
İki yaşına kadar edilgen, bağımlı ve güçsüz olan çocuk, yürüme ve konuşmanın başlamasıyla kendini ifade etmenin yollarını ararken sosyalleşmenin de adımlarını atıyor. Sosyalleşmeye çalışırken de kendilerinde öfkeyi oluşturacak uyaranlarla karşılaşıyorlar. Psikolog Yazıcı bu uyaranları şu başlıklar altında topluyor:
Oyuncağının elinden alınması
Yıkanma
Engellenme
Baskılı tuvalet eğitimi
Yemek yeme
Umarım işine yarar...
- 2 Eylül 2012
- 41.591
- 141.631
- 598
Her istediğinin yapılmayacağını gösterin mutlaka.
Ağlama krizlerinde tamamen görmemezliten gelmeyin;öncelikle sorun neden ağladığını ne istediğini;muhtemelen o sanki sizi hiç duymuyormuşcasına ağlamasına devam edecek...ama bilin ki herşeyin farkında.
Peki madem bana söyleyecek bişeyin yok o zaman ben mutfaktayım,ağlaman bitip ne istediğini söylemek istediğin zaman yanıma gelebilirsin deyin.Hiçbir iletişimi anlamaz ne gerek var diye kurmayın,özenle konuşun ve yanından ayrılın.
Bir müddet sonra sümükleri akmış dudak büke büke yanınıza gelecektir;muhtemeln yine ne istediğini ifade edemesede bu onun sizi anladığının göstergesi olacaktır.
Konuyu açmayın.
Dikkatini susmuş ve ağlamıyorken sevdiği birşeye yöneltin.
2yaş sendromu :
Bu negatif dönemde çocuk dengesiz, olumsuz ve inatçı oluyor. Anne ve babasıyla sürekli çatışma halinde olan çocuk onların istediğinin tam tersini yapıyor.
Kısa bir süre öncesine kadar neşeli, söz dinleyen ve kolay yönetilebilen çocuk, birdenbire ters ve huysuz oluyor.
Acıbadem Hastanesinden Psikolog Penbe Yazıcı bu durumun son derece doğal olduğunu belirterek şunları söylüyor: 2 yaş çocuğunda yargılama düzeyi oldukça yetersizken güçlü irade kombinasyonu onun anne babayla sıkça çatışmasına yol açar. İşte bu çatışmaların en üst noktası öfke nöbetleridir. Bu nöbetler çocuğun mutlaka kötü huylu, iyi yetiştirilmemiş ya da sorunlu olduğu anlamına gelmez. Sadece bu yaşlarda doğal kabul etmemiz gereken kontrolsüzlüğün ifadesi diyebiliriz.
Çocukların öfke davranışları ; her şeye itiraz etme, ağlayıp kendini yere atma, başını duvara veya yere vurma, yemeği reddetme, yediği yemeği kusma, eline geçeni fırlatma gibi oldukça çeşitlidir.
Öfkenin nedenleri
İki yaşına kadar edilgen, bağımlı ve güçsüz olan çocuk, yürüme ve konuşmanın başlamasıyla kendini ifade etmenin yollarını ararken sosyalleşmenin de adımlarını atıyor. Sosyalleşmeye çalışırken de kendilerinde öfkeyi oluşturacak uyaranlarla karşılaşıyorlar. Psikolog Yazıcı bu uyaranları şu başlıklar altında topluyor:
Oyuncağının elinden alınması
Yıkanma
Engellenme
Baskılı tuvalet eğitimi
Yemek yeme
Umarım işine yarar...
Benim psikiyatrım önerisi aynen şu şekilde...
Bırakın istediği kadar ağlasın.Nasıl olsa susacak.Kaç saat ağlayabilirki..
Ağladığı zaman başka odaya götürün yada varsa kendi odasına ama asla kapıyı kapatmayın.
Odadan çıkarken şöyle diyin göz seviyesine inerek 'ağlaman ne zaman biterse ozaman içeri gelebilirsin '
Anne baba bu iki yaş sendromunda bir tutumu sergilemeliymiş.
Biri kızıyorsa diğeri aman evladım sen gel bana demeyecek.
Tutumlar ortak olacak.
Biri kızıyosa öteki yüz vermeyecek gülmeyecek ki çocuk ikilemde kalmayacak.
Hayır denilen bişey hep hayır olarak kalacak.
Ertesi gün evete dönerse çocuk şimdi bunun hangisi doğru diyip çelişkiye düşüyormuş.
Psikiyatrımın dedikleri bu şekilde.
