Kızım büyüyor...baş edemiyorum...imdat

MonaPisa

Nirvana
Kayıtlı Üye
20 Mayıs 2008
5.889
67
52
Hanımlar, bilenler bilir eşimden ayrıyım ve şu anda 13'ünün içinde bir kızım var. Malum artık ergenlik çağına girdi ama çok zorluyor bizi. Nasıl davranmam gerektiği konusunda çok çelişkiliyim. Bana bir akıl verin.

Her şeyden önce derslerle ilgisi alakası yok. Çok tembel. SBS'den de oldukça düşük puan aldığı için iyi bir dershaneye de yazdırdık ama şu ana kadar aman aman bir faydasını görmüş değilim.

Aklı 5 karış havada, kesinlikle derslere konsantre olamıyor. Asıl kötü olan da aşk meşk davaları. Kendinden 4 yaş büyük bir çocuğa aşık olmuş ve gidip konuşmuş. Çocuk da reddedince kollarını çizmiş iğnelerle. Bizden saklamış, tesadüf eseri öğrendik. Arkadaşlarıyla yaptığı msn konuşmalarını okudum ve orada "ben onun için ölümü bile göze aldım, onsuz yaşayamam" gibilerinden şeyler yazmış. Bir ara çocuk içiyor diye nefret ettiği sigarayı bile içmiş, zaten babası çantasında da yakaladı. Kimle konuşsa çok aşığım, kötüyüm, mutsuzum demiş durmuş. Baskıcı, sinirli ve otoriter bir anne hiç değilim, arkadaş gibi yanaşırım hep, yüzlerce defa konuştum, benden korkmamasını, bana ne olursa olsun açık davranmasını benim onu anlayacağımı, yardımcı olacağımı, benim de bu dönemleri geçirdiğimi anlattım, ama ı-ıh. Sözler veriyor bana ama hiçbirini tutmuyor. Çok ketum. Asla konuşup açılmıyor. Sürekli yalan söylüyor, her şeye bahaneleri var. Daha neler neler. Babasıyla da aramız iyi ama o da erkek tabii, kabullenemiyor bazı şeyleri, sürekli arayıp bana çıkışıyor. Babaannesi keza öyle. Kaldım aralarında.

Bu devreleri geçirmiş arkadaşlar, siz nasıl atlattınız bana fikir verebilir misiniz?
 
çocuğum yok ama şunu diyebilirim okulda rehber öğretmle görüşün ya da çocuk psiko.yardım alın bu durumda onunla rahat iletişime geçebilirsiniz
 
offf canim yaa bi anne icin cok zor olsa gerekk
dusunuyorumda ben o yaslardaykenn ask mesk nedir bilmezdim bileee
zamane genclerii
benimde bi kizim olucakk rabbim hayirlisini versinn bakalim biz nasil basedecegizz
biraz sikistirsann yuz vermesenn diycem ama kotu etkilenebilirrr
oturup konusaan ablacimm
iyisini kotusunu herseyinii derdini dinlesenn ama anlamaz maglum ergenlikk offf allah yardimcin olsunn
 
benimde cocugum yok ama bu dönbemleri hepimiz yasadık tabi biz böyle seyler yapamazdık ailemizden korkumuza:)
23 yasında biri olarak bence cok üstüne gitmeyin ama bosda bırakmayın derim arkadaslarını kontrol edin mümkünse onlarla kızınızdan habersiz görüsün ve ıtır&buseninde dedigi gibi bi psikologdan yardım alın cünkü kızınızın durumu sizin tek basınıza cözebilceginiz bişey gibi görünmüyor.belki esinizle ayrı oldugunuz için kendince anne babaya acı cektirme duygusu hakim içinde buda olabilir kendinden 4 yas büyük biri demişsiniz kızlar genelde babadan gereken ilgiyi göremezlerse yada söyle söyleyim bekledigini alamazlarsa kendinden büyük erkeklere ilgi duyarlar ve siz nekadar konusursanız konusun hepsi bostur böyle durumlarda kızınızın kendine zarar vermesinden durumunun görünenden ciddi oldunu düsünüyorum bence aksatmadan bian önce psikolgla görüsün inşş sorununuz cözülür
 
allah kolaylık versin,benim kızımda 11 yaşında şimdiden sıkıntılar yaşıyorum ben ve çok korkuyorum.sizin yerinizde olsam hemen bi psikologdan yardım alırdım.çünkü insan nasıl davranacağını ve nasıl tepkilerle karşılacağını bilmiyor.benim kızımda sizin kızınız gibi sanki aklı 5 karış havada,sorumsuz davranışları var.çok kızıyorum konuşuyorum ama değişen hiç bişey yok.dersleriylede çok fazla ilgilenmiyor sadece ödevini yapıyor o kadar,okulda olup bitenleride hiç anlatmaz aynı sizinki gibi ketum.bakalım ben ne yapacağım bir iki sene sonra.yarıyıl tatilinde bende psikologtan yardım alamayı düşünüyorum.umarım en az zararla atlatırsınız bu dönemi.sevgilerimle
 
Ben de o dönemlerden geçtim gerçekten şimdi annemi dinlemediğim için pişmanim annecim kizim bak ilerde pişman olursun derslerine çaliş oku bi mesleğin olsun ondan sonra evlen kocana minnet etme derdi ben hiç dediklerini yapmadim okumadim şimdi de pişmanim ama allaha şükür iyi bir evlilik yaptim eşim çok anlayişli tek sorun şimdi sekreterlik yapiyorum ona buna hizmetçilik yapiyorum çok zoruma gidiyor keşke annemin sözünü tutsaymişim.o zamanlar annem ne derse desin bir kulağimdan girer diğerinden çikardi bende kiziniz gibi kendime çok zarar verdim iğne neki ben cam kiriklariyla çizerdim bileklerimi kaç kez ilçalar içtim gizli gizli benim babam vardi ama hiç şefkatini görmedim içtiğim ilaçlarida belki hastalanirsam babam beni sever başimi okşar ve bana kizim der diye içtim ama olmadi.
 
Allahım benimde bir kızım var çocuklarımıza sen doğru yolu, iyiliği göster hayırlı evlat olsunlar dualarım hep bu yönde...

çözümüne gelince her anne gibi sizde elinizden geleni yapıyorsunuzdur bundan eminim...

ama inanın şimdi çocuklarla baş etmek dah zor dışarı çıktığımda neler görüyorum...

Allah yardımcımız olsun...
 
Kollarını çizmesini ve sigara içmesi konusunu da kendisiyle konuştuğumuzda bunun ne kadar yanlış olduğunu bildiğini ve çok pişman olduğunu söyledi bize. Üzerine gitmedik.

Konuşurken falan dünyanın en anlayışlı ve akıllı çocuğu görseniz sen büyütüyorsun dersiniz bana. Onaylar, tabii anne, haklısın anne, tamam anne der.
Ama iş pratiğe gelince fos...daha konuşma biter bitmez aynı tas aynı hamam :KK43:

Zaman zaman ben yeterince annelik yapamıyormuşum, eksikmişim gibi hissediyorum ve bu ben çok üzüyor çok.
 
Ah arkadasim ah, bu dönemler daha hep benim önümde!!

Bende ikitane bar biri 7 biride henüz 2 yasinda...

Kizlar muhtemelen bu ergenlik dönemini daha agir geciriyor daha asi oluyorlar!!

Bunun bir recetesi yok sanirsam, her cocuk farkli oldugu gibi farkli davranislar olmasi gerek, kizini sen tanirsin sen bilirsin neyen hoslandigni neyi sevdigni! Dikkatini oralara cekmeye bak!

Birde en önemlisi sürekli iltibada kalmaya calis hem onunla hem arkadaslarinla, cünkü simdi herseyini onlarla paylasiyordur, sana söylemek istemediklerini onlara söylüyordur!

Ben bir anne ile kizin arkadas gibi olmasi taraftari degilim nedense! Tabiki benimle konussun derdini benle paylassin isterim fakat ne olursa olsun beni arkadasi gibi görmesini istemem, her zaman annesi oldugmu unutmamasi gerekir diye düsünüyorum.
Belkide azda olsa otoriter olmak gerekiyor bu dönemler...:nazar:

Allah yardimcimiz olsun canim mutlaka zordur...:Saruboceq:
 
Allahım, beni neler bekliyor böyle:çok üzgünüm:

Bu dönemler hakkaten iyi dönemlerimizmiş. Ergenlikte napıcaz:a015:
 
12 yaşında bir kızım var.Bizde çatışmalar yaşıyoruz.Özellikle arkadaşıyla.Arkadaşı aile yapımıza uymayan derslerle alakası olmayan serbest bir çocuk.İki senedir uzaklaştırmaya çalışıyorum.Olmayınca olmuyor.Ama teyze ve yenge yaşlarından dolayı onunla arkadaş gibi sürekli konuşuyor.Ellma belki sende çevrenizde güvendigin kızının yaşına yakın birileriyle iletişim kurdurabilirsin.Ben faydasını görüyorum.Şimdikiler bilmiş.Psikoloğu farklı yorumluyorlar.Allah yardımcımız olsun .Çok zor fakat ergenlikte çocukluk,bebeklik gb.bir dönem .Umarım bu dönemi zararsız atlatırız.
 
Allahım herşeyin hayırlısını versin...
benimde 12 yaşında kızım var...Allahıma çok şükür
bizi hiç üzmedi,inşallah da üzmez...
ailedeki anne,babanın ilişkisi,
anne,babanın çocukla ilişkisi ve
çocuğunun arkadaş çevresi çok ama çok önemli arkadaşım...
mutlaka bir yerlerde bir eksiklik var ki,
kızınız böyle davranıyor...
ergenlik dönemi,kişiliğinin oturma dönemi çok önemli...
arkadaşlarını mutlaka tanımanız gerekiyor..
kimlerle geziyor,nerelere gidiyor vs.vs.
kızınızı mutlaka hep diyoruz ama bir psikoloğa götürün,
belki size bile anlatamadığı problemi vardır...
önce bunu çözmek gerekiyor...
belki anne,babadan sevildiği duyamıyor,hissedemiyor,
dışarıdaki x kişinin söylediği güzel sözlere kaptırıveriyor,inanıyor belki de...
kızlar bir dönem anneye düşkün olurlar,babadan uzak dururlar,
bir dönmde de tam tersi olur...lütfen kızınızla hep arkadaş gibi olun...
yaptığı yanlış bile olsa,anlatımınızdaki o şeffeflık,o sıcaklık,onun hatasını anlamasına yardımcı olacaktır...
onun için,şu dönemin önemini ona kazandırın...
okumak olsun tek isteği...önemli olan çok iyi dersanelere göndermek değil,özel hocalar tutmak değil,
her istediklerini almak değil,önemli olan bbunların bilincinde olmasını sağlamak...
okul öğretmenleriyle,dersane öğretmenleriyle sürekli
iletişim halinde olun...hem siz,hem babası...
inşallah en kısa zamanda güzel haberler verirsiniz bizlere...
ama ne olur,kızınızın değerli olduğunu ona hep hissettirin,söyleyin...
sevgiler...
 
Son düzenleme:
Songülcüğüm, söylediklerinin her biri çok doğru. Ve bir çoğunu da elimden geldiğince yapıyorum.

İnan bana kızımın arkadaşları bile ne iyi annen var derler hep ona çünkü onlarla çocuk olabiliyorum, seviyelerine inebiliyorum. Beraber dışarı çıktığımızda kimse bize ana-kız demez, ben bir dostumla gezer gibiyimdir, güleriz, eğleniriz. Ondan hiçbir şey saklamam, hep dürüst ve açık olurum, olanı da olmayanı da elimden geldiğince anlatırım. Öperim, koklarım, sevgimi elimden geldiğince hep belli ederim.
Babası desen bana göre dünyanın en iyi babalarından biri, kızını alır balıklara götürür, evde beraber belgeseller izlerler, maketler yaparlar, sohbetler ederler. Geçen gün aradım babamla ekonomi tartışıyoruz çok meşgulüm dedi :) düşün artık.

Yine de her şeye rağmen demek ki dediğin gibi bir şeyler aksıyor bir yerlerde ve benim mutlaka o eksik tarafı bulmam lazım, yoksa bunca yıl kurduğumuz bu güzel anne-kız, baba-kız diyaloğu uçuverip gidecek, işte bundan çok korkuyorum.
 
Son düzenleyen: Moderatör:
Ben henüz bir bebek sahibi bile değilim. O yüzden belki yanlış düşünüyor olabilirim, lütfen yanlış anlamayın.
Siz ve eşiniz anlattığınıza göre gayet sağlıklı bir iletişim kurmuşsunuz. Kendinizi suçlamayın. Bazı çocukların ergenlikleri çok ağır geçiyor. İşin ucunu da bırakmayın tabi. Mutlaka onun davranışlarını etkileyen nedenler vardır. Bunda sizin hatanız olması gerekmez, siz mükemmel de olsanız bir ergen bunu çookk farklı algılayabilir iç dünyasında. Bunu çözmeye çalışırsanız belki işe yarar. Psikologdan yardım alma konusuna yüzde yüz katılıyorum ama ikna etmek çok zor. Önce siz bir danışın olmazsa.
Bir de asıl aklıma gelen fikir bir hobi edinmeye yönlendirseniz onu. Mesela spor ya da ilgisini çekecek başka bir kurs. Sosyalleşmek çok koruyor çocukları bu tip şeylerden.
Ama sonunda bu dönemler geçince çok cici bir kıznız olacak eminim çünkü çok akıllı ve duyarlı belli ki.
Kolay gelsin.
 
Songülcüğüm, söylediklerinin her biri çok doğru. Ve bir çoğunu da elimden geldiğince yapıyorum.

İnan bana kızımın arkadaşları bile ne iyi annen var derler hep ona çünkü onlarla çocuk olabiliyorum, seviyelerine inebiliyorum. Beraber dışarı çıktığımızda kimse bize ana-kız demez, ben bir dostumla gezer gibiyimdir, güleriz, eğleniriz. Ondan hiçbir şey saklamam, hep dürüst ve açık olurum, olanı da olmayanı da elimden geldiğince anlatırım. Öperim, koklarım, sevgimi elimden geldiğince hep belli ederim.
Babası desen bana göre dünyanın en iyi babalarından biri, kızını alır balıklara götürür, evde beraber belgeseller izlerler, maketler yaparlar, sohbetler ederler. Geçen gün aradım babamla ekonomi tartışıyoruz çok meşgulüm dedi :) düşün artık.

Yine de her şeye rağmen demek ki dediğin gibi bir şeyler aksıyor bir yerlerde ve benim mutlaka o eksik tarafı bulmam lazım, yoksa bunca yıl kurduğumuz bu güzel anne-kız, baba-kız diyaloğu uçuverip gidecek, işte bundan çok korkuyorum.


kesinlikle karamsar olmayın...
bizler anne olarak biraz daha akıllı davranmak zorundayız...
benim kızıımla aramda değişik bir ilişki var...
bu aralar ergenlik dönemi diye inanın rolleri bile değiştirdik...
ama ne olursa olsun zamanımın çoğu kızımın,konuşuruz,
anlatmak istemediği şeyleri bile,ne edip edip edip anlatmasını sağlıyorum...
eşim hayran bu huyuma zaten...dersaneye kesinlikle eşim götürüp getirir...
arkadaşlarıyla yalnız gezmeler yasak bizim evde...nereye gidilecekse beraber gideriz..
haaa çok ısrar ederse arkadaşlarıyla gidebilir ama yanlarında bende olmak şartıyla.
ama bu durumu da kızıma anlattım...
ona güvenimizin sonsuz olduğunu,ama çevredeki insanlara güvenmediğimiz için
böyle davrandığımızı...
yani kısaca,işimiz zor arkadaşım...ama siz bu şekilde davranmaya devam edin...
inanın bir dönem sonra düzelecektir...
kızınızda doğruyu,yanlışı anlayıp,sizden özür dileyecektir...
kızlarımızı kazanalım lütfen...Allahım hepsini korusun...
sevgiyle kalın...
 
Sevgili ellmaa ,insanın olaylar karşısında kendisini çıkmazda hissetmesi çok güç.
Tedirgin olmakta çok haklısın,mutlaka gerektiği gibi davranıyorsunuzdur.
Ancak anne olunca bazan değişip,çocuklarımızın ısrarcı yanlışları,ulaşılmazlıkları karşısında her zaman doğru kavranmayabiliyoruz.
Evlat sözkonusu olunca işimiz güç..Zamanımızın güvenirsizliği de eklenince dahada güçleşiyor.
Bazan evladımızı kontrol etmekte zorlanıyoruz.
Allah hepimizin yardımcısı olsun.
Ben sizi anlayabiliyorum,benimde 14 yaşında bir kızım var.
Bizde bazı sorunlar yaşıyoruz,zaten doğduğundan bu yana her aşamada çok zor bir çocuktu.
Pskytr ve psklg yardımı aldık,bende yardım aldım nerde hata yapıyorum diye.
Bu yılda ergenlik olayı eklenince inanın çıkmaza girdik.Henüz aşk vs olayı başlamadı ancak inanın çok tedirginim .Evde kendisini mutsuz hissedip,yanlış bir kişiye aldanır diye.
Çok zor durumdayız,davranışları ,kardeşine tutumu vs bunu yaşamayan anlayamaz,inanın..
Sürekli dua ediyorum.
Nacizane size şunu söyleyebilirim,kolunu çizme durumları olunca mutlaka psklg yardımı alın .
Birkilte gidin,durumunuzu anlatın.Bizler herşeyi her zaman bilemeyebiliyoruz.
Anne olarak sonra pişman olmayın.
Allah hepimizin yardımcısı olsun,yavrularımızı korusun......
 
camın benim yalnız değilsin. benim kızımda 15 yaşında .aklı bir karış havada seni çok iyi anlıyorum.moralini bozmak istemem ama yıllar geçtikçe daha zorlaşıyor.arkadaş olmak o sınırı ayarlamak o kadar zorki.benim kızım herşeyi anlatır.ama tepki verirsem hiçbirşey anlatmamaya başlıyor.ben sana herşeyimi anlatıyorum.sen yapma etme diyorsun diyor bana.ve arkadaşı gibi görürse yüz göz olmaya başlanıyor. mesafeli olursam.birşey anlatmııyor.dersleri umrunda değil.üniversiteyi kazanamazsın dediğimde .ben kazanırım diyor.nasıl kazanacaksa bu gidişle. inanki sinirimden ağladığm oluyor. bu donem 20 li yaşlara kadar sürermiş. sabırlı olmamız gerekiyor.kızlar daha çabuk ergen oluyor. bizim devrimiz değil inan bana kızımla aramda 21 yaş var. ben problem yaşamayacağımı düşünürdüm hep. ama hiçde öyle olmuyor.kızımın bana anlattıklarını burada yazsam inanamazsın.derslerini ne kadar kafama taksamda.an geliyor.ay ne yapayım. yanlış yollara sapmasında tek problem dersleri olsun diyorum. çok sabırlı olmamız gerekiyor.yalan söylemiyor diye şükür ediyorum.senin yavrunda kafama takılan kollarına verdiği zarar .bunun üzerine düş .dr dan yardım al. allah hepimize kolaylık versin.allahım akıl fikir ver diye her gece dua ediyorum.......zor geçecek bu dönem
 
Hamiye, Melis, çok teşekkür ederim. Yalnız olmadığımı bilmek çok güzel.

Psikolojik desteği ben de kesinlikle düşünüyorum. Mutlaka ki profesyonel biri bana daha iyi bir yol çizecektir benim düşündüğümden. Ama bunu onu en az etkileyecek şekilde halletmem lazım.
Çok hassas bir çocuk çünkü, fazlaca duygusal.
Olayları kafasında daha çok büyütmesini ve korkmasını istemiyorum.

Off kızlar ne zormuş bu işler yaa, bebekken daha mı iyiydi ne? Koyduğumuz yerde duruyorlardı en azından.
 
ğüzelim bzi ne desek boş bence sen bir uzöandan yardım al demek erğenlik dönemini çok zor atlatıcak benim de 14 yaşında bir kızım var inan biz de cok zorlanıyoruz ama bence kızınınki biraz fazla kendine bir zarar vermeden ve sizi üzmeden bir uzmandan yardım alın rehber öğretmenle közümü zor ğözüküyor kolay gelsin
 
X