Yaslarimiz kucuk degil. Ben 32, kardesim 29 yasinda. O evli 1 yildir, ben 5 yildir evliyim. Bir de erkek kardesim var. Erkek kardesimle ne zaman goruşsek bi surati degisiyor tuhaf tuhaf cumleler kuruyor. Erkek kardesim muhafazakar. Karisiyla ben bi odada oturuyorum mecbur, esimle pek karsi karsiya getirmek istemiyor (onceleri cok tuhaf karsiliyordum artik saygi duyuyorum bu duruma) kiz kardesim de "abimler bana sutekli geliyor ama gecen gun siz bizdesiniz diye gelmekten vazgectiler. Esimden rahatsiz olmuyorlar" demesiyle sanki bizi dislamays cslisiyor gibi geldi. Onun disinda kuzenler falan biseyler yapariz catlar kiskancligindan ki gelmeditse bi sey cikmistir yani. Insanlarin yaninda ozellikle bana cok yakin davranir, digerlerini dislamaya calisir (cocuk gibi) simdi de kendi cocugunun favori oldugundan bahsediyor. Ben hamileyim henuz, onunki de kucuk. Korkuyorum bu cocuklari da mi kiskancak? Sacma sapan hareketleriyle huzurumu kaciracak..ne yapayim? Bencilliginden, hasetliginden vurup cok guzel bozarim da aralar bozulsun istemiyorum. Daha anlatmadigim bir ton bencilligi, ben bilirimciligi cok sinirlerimi bozuyor. Sineye cekip hep bunu boyle gormezden mi gelicez? Oneriniz nedir acaba?