Keşke Evlenmeseydim

Öğretmenim. 24 yaşımda atandım. Bizim mezun gruba göre geç atandım. Ailemden uzak bir şehirde mesleğimi yapıp geziyordum. Ev arkadaşımla kafalarımız uyuşuyordu, birlikte kafamıza estiği gibi takılıyorduk. Annem sürekli evlenmem yönünde baskı yapıyordu. Bir erkek arkadasim oldu. Iki kere yüz yüze görüştuk, ayri sehirlerde oldugumuz icin terk edildim. Hiç evlenmeyi düsünmuyordum. Annem her tatile gittigimde goruculerin ballandira ballandira anlattigi insanlari sunuyordu onume. Uzun sure gorusmek istemiyorum dedim ve gorusmedim. Yaş 27 oldu bu arada tabi. Annem baskılarına durmadan devam ediyordu. Artik amaan disarida oturur sohbet eder cay icer gelirim dırdır cekmektense dedim ve oyle yaptim. Dönüşte hep bir kulp buluyordum. Ya ben beğenmiyordum ya karsi taraf. Zaten beğenilmek gb bir derdim yoktu. Babam destekcimdi. Rahat bırak ne zaman isterse evlensin derdi. Ertesi sene yani 28 yasımda telefon geldi bir tanıdıktan. Karadenizli biri var. O da öğretmen. Cok iyi, aynı sana benziyor( huy olarak) görüşmek ister misin, dediler. Tamam dedim, ertesi güne sözleştik. Ne fotografini merak ettim ne sosyal medya hesabini istedim. Oturup cay kahve icip " anne begenmedim" diyecektim nasılsa. Giyindim makyajımi yaptım, avmde turlamaya başladım. Aradi tanidik neredesin diye. Dolasiyorum dedim umursamazca. Gelmisler kafeterya boljmune gectim sallana sallana. Tanisma faslında vuruldum gözlerine. Sohbet sohbeti açtı çikolata ikramları falan derken, ertesi gün sinemaya gidelim dedik. 3.gün turladık sokaklarda. 4.gun annesiyle telefonda konuştum. 5.gün nişan yapsak mı, nikahı tayin döneminden once yapmak gerek mevzularına geldik. Evlenmeye karar verdik. Subat tati bitene kadar yazistik , konustuk gorustuk. O doguda ben karadenizde idim, yine goruntulu sohbetler yaptik. Tanistigimizda bir ay geçmeden sevgililer gunu geldi. Atladım yanina gittim. Dogum gününde sürprizle yine yanina gittim. O da benim yanima geldi. Yaza aileler tanıştı, ailelerin tanışmasının ertesi günü nikah yaptik, nikahin ertesi gunu nişan yaptik. Subat tatilinde de dugun yaptik. Nikahtan önce evlenme teklifi yaptı. ( acikca soyleyeyim, milleti çok kınadım. Bir ayda evlenmeye mi karar verilir, nesini tanıdin diye. Bir haftada karar verdim. Ilk uc yil cok guzeldi. Birimiz bir sey demeden digeri anlıyordu. Sonra bebek istedik, hamile kaldim fakat bebek gelişmediği ve kese bozulduğu icin kürtaja aldilar. Çok ağladik, uzulduk, yine de birbirimize destek olduk. Kürtaja gülerek gittim, ayildıgımda yine guldum, üzülmesin diye. Cok aşıktım cok seviyordum. Ara ara aile meselelerinden tartışıyorduk ama ilişkimizi etkilemesine izin vermiyorduk. 1 sene dinlenmeden sonra doktorun izni ile tekrar hamile kaldim. Ilkinden dolayi kimseye bir sey soylemedik 3 ay. En ufak agri sizida acilde buluyorduk kendimizi derken dogum zamani geldi. Gecenin bir yarısı suyum geldi, esimi uyandırdım, şok oldu hemen hazirlanip annemi alip ciktik. Geceden sabaha kadar sanci cektim. Sabah dogdu kızımız. Ertesi sabah evimize donduk. Ilk gece korkunçtu. Bebekten dolayi degil , çevrenin söylemlerinden dolayi. Lohusalık ger şeyin batmasi yeni düzen vs ben kafayı yiyorum sandım, evdeki herkesi gönderdim ve rahatladım. Bizim aramız hamilelik döneminde acildi, dogumdan sonra koptu. Aşk sevgi kalmadı bende. Evde sürekli cocuk icin cok çalışmalıyım diyen bir adam var. Haftanin her gunu dısarıda. Çocukla tek olmak yoruyor beni. Evlenmek istemeyen insan cocuk ister mi? Evlenene kadar çocuk hayalim yoktu. Sorumluluğu sevmem. Bu adam yardımcı olur dedim(temizlik yemek her konuda yardımcıydı) fakat cocuk olduktan sonra hepsi kesildi. Surekli disarida olan bir adama dönüştü. O nedenle keske evlenmeseydim diyorum. Hicbir başlıga uymayan yazım da burada dursun. Insallah yazdıgıma pişman olacak gelişmeler olur, keske boyle yazmasaydim derim:)))
GÜNCELLEME: Yazdıklarımın üzerinden 3 sene geçmiş. Şimdi tanışıp aşık olduğumuz ayda boşanma dilekçesi vermeye hazırlanıyoruz. Artık keşke evlenmeseydim yerine iyi ki evlenmişim ama ömrü bu kadarmış diyorum. İki yıl önce ayrılmayı ben istemiştim fakat kabul etmemişti. 7 gün önce o ayrılmak istediğini söyledi ve kabul ettim. Ailelere söyledik, kızımıza söyledik. Burda yazdıklarımı kimse bilmiyor. Niye yaptığımı bilmiyorum ama ayrılmayı ben istiyorum, dedim. Sorun bende benim yüzümden bitiyor, dedim. Dışarıda yüzüm gülüyor fakat içim kan ağlıyor

Ben de hamileyim henüz 10 haftalık sizi az çok anlıyorum. Öncelikle eşinizle konuşup bu durumu kaldıramadığınızı anlatın keşke evdeki herkesi gondermeseydiniz en azından ev işlerini yemeği vs sizin üzerinizden alırdı siz de meleginizle kendinizle ilgilenirsinjz. Benim annem geldi şimdi inanın ben henüz doğum yapmadım ama bazen sinirlerim bozuluyor o süreç daha zordur ama böylesi sizi daha çok zorlar . Ayrıca evet bu süreci biz yaşıyoruz bebek bizim içimizde buyuyo sanciyi biz çekiyoruz vs vs ama erkekler de bu dönemde psikolojik sorunlar yaşıyor .yani neticede hamilelikten önce bir eş olarak yapması gerekeni yapıyormuş demekki bu süreçten o da etkilenmiş .bana da erkeklerin bu dönemlerde öyle bi şey yaşamaya hakkı yok gibi geliyor ama yaşıyorlar neticede . Meleğinizi saglikla sıhhatle büyütün inşallah ve inşallah sorunlarınızı en doğru şekilde cozersiniz Allah yardımcınız olsun

Bebeğin ilk doğduğu zamanlar herkes böyle hissediyor ama sizin sorunuz evden kaçan eş . Siz sinir stresle boğuşurken o dışarda kafa dinliyor . Onunla konuşun düzelebilir belki .

dgdln .!.:

Ben de hamileyim henüz 10 haftalık sizi az çok anlıyorum. Öncelikle eşinizle konuşup bu durumu kaldıramadığınızı anlatın keşke evdeki herkesi gondermeseydiniz en azından ev işlerini yemeği vs sizin üzerinizden alırdı siz de meleginizle kendinizle ilgilenirsinjz. Benim annem geldi şimdi inanın ben henüz doğum yapmadım ama bazen sinirlerim bozuluyor o süreç daha zordur ama böylesi sizi daha çok zorlar . Ayrıca evet bu süreci biz yaşıyoruz bebek bizim içimizde buyuyo sanciyi biz çekiyoruz vs vs ama erkekler de bu dönemde psikolojik sorunlar yaşıyor .yani neticede hamilelikten önce bir eş olarak yapması gerekeni yapıyormuş demekki bu süreçten o da etkilenmiş .bana da erkeklerin bu dönemlerde öyle bi şey yaşamaya hakkı yok gibi geliyor ama yaşıyorlar neticede . Meleğinizi saglikla sıhhatle büyütün inşallah ve inşallah sorunlarınızı en doğru şekilde cozersiniz Allah yardımcınız olsun

Genişletmek için tıkla...

Ben bebegimiz 13 gunlukken gonderdim kafam rahatladi, her isimizi esimle beraber yaptik. Normal dogum oldugu icin cabuk ayaklandim. Su anda 20 aylik :)) inatlasma zamanindayiz.

esma 82 .!.:

Bebeğin ilk doğduğu zamanlar herkes böyle hissediyor ama sizin sorunuz evden kaçan eş . Siz sinir stresle boğuşurken o dışarda kafa dinliyor . Onunla konuşun düzelebilir belki .

Genişletmek için tıkla...

Bebek dogdugunda tatildeydik, elinden gelen yardimi yapiyordu. Simdi 20 aylik buyudu, adam evden kacar oldu.

Albunualalalal .!.:

Bebek dogdugunda tatildeydik, elinden gelen yardimi yapiyordu. Simdi 20 aylik buyudu, adam evden kacar oldu.

Genişletmek için tıkla...

Gerçekten kaçıyor mu yoksa çok mu çalışıyor?

Buarada hikayeniz çok tatlı çok romantik. İnşAllah eskisinden daha fazla mutlu olursunuz:)

Limonsuzcay .!.:

Gerçekten kaçıyor mu yoksa çok mu çalışıyor?

Genişletmek için tıkla...

Güzel soru. Ekstradan çalışiyor. Gelir olarak katkısı yo, kendisini geliştirmwk istiyormuş. Ogretmenlik dısinda antrenorluk yapiyor.

Limonsuzcay .!.:

Buarada hikayeniz çok tatlı çok romantik. İnşAllah eskisinden daha fazla mutlu olursunuz:)

Genişletmek için tıkla...

Amin inşallah. Hepimize aynı dileklerle :))

Albunualalalal .!.:

Güzel soru. Ekstradan çalışiyor. Gelir olarak katkısı yo, kendisini geliştirmwk istiyormuş. Ogretmenlik dısinda antrenorluk yapiyor.

Genişletmek için tıkla...

O zaman gelişimini çocuk büyüyünce yap diyin:)

Limonsuzcay .!.:

O zaman gelişimini çocuk büyüyünce yap diyin:)

Genişletmek için tıkla...

Benden izin aldiginda bu kadar yoğin olacagini dusunmemistim. Izin verdim bir kere, sezon ortasinda takimi bırakamaz, sampiyonluga oynuyorlar bu sene. Insllah emwklerinin karsiligini alir triplerime rağmen :)))

Albunualalalal .!.:

Benden izin aldiginda bu kadar yoğin olacagini dusunmemistim. Izin verdim bir kere, sezon ortasinda takimi bırakamaz, sampiyonluga oynuyorlar bu sene. Insllah emwklerinin karsiligini alir triplerime rağmen :)))

Genişletmek için tıkla...

Siz hala seviyorsunuz bence. Sadece yorulmuşsunuz ve bişeyler istediğiniz veya hayal ettiğiniz gibi olmamış. Normalde boşan denir ama bence sizde baya bi umut var

Limonsuzcay .!.:

Siz hala seviyorsunuz bence. Sadece yorulmuşsunuz ve bişeyler istediğiniz veya hayal ettiğiniz gibi olmamış. Normalde boşan denir ama bence sizde baya bi umut var

Genişletmek için tıkla...

Sevgililik dönemlerine dönmek mumkun olsa ikimiz de istiyoruz aslinda:) Seviyorum tabiki. Sevmesem durmam yaninda. Kendisine de söylerim. Biz tartışmayan bir çifttik, bu bıcırik bizim tartışmamıza sebep oluyor :)))

Albunualalalal .!.:

Sevgililik dönemlerine dönmek mumkun olsa ikimiz de istiyoruz aslinda:) Seviyorum tabiki. Sevmesem durmam yaninda. Kendisine de söylerim. Biz tartışmayan bir çifttik, bu bıcırik bizim tartışmamıza sebep oluyor :)))

Genişletmek için tıkla...

Bu tatlı şeyler hep aynı şeyi yapıyorlar zaten sakinliğinizi koruyun ve geçici bi süreç olduğunu düşünün. Mesela bu konudaki rahatsızlığınızı ve hassasiyetinizi eşinizle paylaştınız mı?

Limonsuzcay .!.:

Bu tatlı şeyler hep aynı şeyi yapıyorlar zaten sakinliğinizi koruyun ve geçici bi süreç olduğunu düşünün. Mesela bu konudaki rahatsızlığınızı ve hassasiyetinizi eşinizle paylaştınız mı?

Genişletmek için tıkla...

Paylaştım, aile terapisine bile götürdüm fakat devam etmek istemedi.

Bu geçiş dönemleri genelde oluyor galiba. Ben de ilk evlendiğimiz zamanlar öyleydim. Adam yanıma gelmez başka odada oturur oyun oynar. Ben ev işleri, çalışma hayatı, kpss derken çıldırırım. Bir de kendisi vardiyalı çalışan birisi. Zaten sürekli görüşemiyoruz. Görüştüğümüz zamanlarda da benden kaçınca deliriyordum. Karşıma alıp defalarca konuştum. Defalarca diyorum çünkü anlamıyolar. Sonra düzeldi yapmamaya başladı. Şimdi de pandemi nedeniyle evde boğuluyormuş beyfendi. Biz boğulmuyoruz sanki. Ben de inat ettim yasaklar kalksın arkadaşlarımla gezicem dedim. Bebek doğunca ne olur halimiz bilmiyorum. Ama sana hak veriyorum. Eşim de bebek haberini alınca mesailere kalmaya başladı. Ben evde sürekli yalnızım. Ama üstüne düşüp trip atmak yerine sen de biraz mesafe mi koysan. Ne bileyim al bebişini hava güzelken çıkın gezin. Erkekler biz kadar duygusal olmuyolar. En iyisi takmamak takmıyor gibi yapmak. O zaman bir noluyor ya diyorlar

Çocuktan sonra eşlerin anne baba rolü ağır basıyor. Aşk, heyecan yerini dingin Bi sevgiye bırakıyor. İnsan tabiki eski günlerini özlüyor bazen. Ama keşke evlenmeseydim diyeceğiniz bir sorun göremedim ben. Eşiniz ek iş yaparken size fikrinizi soracak kadar saygılı, siz 13 günlükken evden herkesi gönderecek kadar güveniyorsunuz. Arada kopukluk olduğunu düşündürmedi bana açıkçası. Bence sadece biraz yorulmuşsunuz. Bu günler de geçer.