ah biz kadınlar daha ufacık genç kızken nelerin hayalini kuruyoruz da hayat bize neler öğretiyor neler gösteriyor.
annemizin babamızın kanatları altındayken herşey bir şekilde hallediliyor yoluna giriyor diye evlenince de öyle olacak diyoruz
herkesi kendimiz gibi görüp sayıp değer veriyoruz
ama ele karışmak o kadar zor ki
neler umuyoruz neler görüyoruz
ne hayallerle evleniyoruz
ne hayal kırıklıklarıyla sürdürüyoruz yaşantımızı
kimimiz diğerine göre biraz daha şanslı ama hayat işte adil olmadığını birkez daha kanıtlıyor.
dün eşimle konuştuk. maddi olarak büyük sıkıntılar içindeyiz biz konularım var topikte okuyan olduysa
o kadar emek vererek kurduğum yuvamda şimdi huzurluyum ama mutlu değilim
aksilikler sıkıntılar hiç peşimizi bırakmadı
her sıkıntı bitti rahata çıkıyoruz derken hep daha kötüsüyle sınadı Rabbim bizi
bir şekilde yaşıyoruz, idare etmeye çalışıoyoruz
ama yüksek sesle defalarca söylüyorum evlendiğim için çok pişmanım
eşimi çok seviyorum ondan başkasıyla bir hayat istemezdim ama
yaşadığım hayatı da istemiyorum
her ayın 15inde, kira gününde, kredi ve ödemeler gelince kendime kahrediyorum
niye evlendim ki diyorum
sefalet sürmek için mi
cevap bulamıyorum yine eşime sarılıyorum ama o da biliyor
evlendiğim için çok pişmanım
boşanmayı düşünmüyorum, istiyormuyum bilmiyorum ama yapamam
ama pişmanım hem de çok pişmanım
çevremdeki herkes beni, bizi mutlu zannederken
dün eşime haykırdım pişmanlığımı
çoğu kez de sizlere
tekrarlıyorum
böyle bir hayat sürdüğüm için evlendiğime pişmanım
Kim umursuyor sizi?Eşiniz mi kayınvalideniz mi ya da kimden bekleyeceğiz bizi düşünmesini?Sadece kendimizden beklemeliyiz dediğinizi duyar gibi oldum.
Benzer konular acmıştım daha once.Ama su an cok doldum yıne bir temızlık yapıcam on tane sey eklenmezki.Her seye de karışılmazki.
Çok bunaldım ağlıyordum eşim de geç gitti işe o da sordu kackez noldu dıye yok bir sey dedim.Kızdı cekti gitti.(yani kızdığı için gıtmedi ama sinirli cıktı,hazırlanmıştı)
Ayakkabılıkta 2. ayakkabım olsa hemne dısarı cıkarır.Ne o koyayım odama,Az oncede toz alıyorum.Yok salonda cekmecede ceyızlerım var ortuler faln ılle onu koy odana dıyor.her seyı bır odaya sığdırmaya calışıyorum.Bazalı 2 cekyat var salonda.Kızının esyalarıyla dolu kackez soyledım onaları alsın soyle yok anam.İLle ben kaldırıcam.Sığıntı gıbı yasıyoruz.İş buldum gıdemedım ayağı alcıya alındı kayınvalıdemın her seyını yapıyorum hala yaranamıyorum.Akşam esımın yanında dıyorkı neymış ayağı alcıdaymış acaba kızının yazlığına mı gıtseymış(o olmayınca bayrama kımse gelmez dıye soyluyor).Duyanda her işi o yapıyor sanıcak şaşırdım kaldım ya.Sankı evın temızlığını o yapıyor mısafırlerı o ağarlıyor.Cok doldum.Eşimden de soğudum artık onunla hiçbir sorunumuz yokken ne durumlara düştük.Ne bir sohbet ne bir paylaşım.Ben evin bakıcısı,Temizlikçisi o da evin bekar oğlu gibi yuzunu bile doğru dürüst görmüyorum.
Ben dıyorum keske evlenmeseydım((
Cok sevdıgım ve ömrumu gecırecegımı sandıgım adam hamıleyken benı aldattı
dogumdan sonra bambaska bırı oldu ve sımdı bosanmak ıstıyor..
Bebegım 8 aylık ve bosanacagız((
Keske bu hatayı yapmasaydım ,zaten femısnısttım ve evlılıge hep karsıydım,
gec evlendım 32 yasımda da bosanıyorum..(3,5 yıl evlılık)
Bekarlara tavsıye sakın evlenmesınler