Kendini herkesten aşağı hissetmenin sebebi ne olabilir

Siminru

Canım üye
Kayıtlı Üye
30 Haziran 2012
3.948
2.545
Ben uzun yıllardır bu durumu çekiyorum. Dışarıya belli etmemeye çalişiyorum ama içimde hep bu his var.
Kaç yaşıma geldim kurtulamadım.
İnsanlarla beraber olmaktan keyif alamıyorum.
İnsanlarla her görüşmem aşagılık duygularımı yaşamama neden oluyor. O gece rüyalarıma bu hisler daha abartılı sekilde giriyor. Rüyalarımda da mutsuz oluyorum.

Her zaman içerimde bir donukluk var. Boş boş durmak, hiçbirşey yapmamak istiyorum. Ama hayat boşluk kabul etmiyor.
Çocuğum var sırf onun için dışariya iyi görünmeye çalışıyorum.
Dönem dönem antidepresanlar da kullandım. Hicbir faydasını görmedim.

Sizden de biraz akıl almak isterim.
 
aşağılık kompleksi olabilir

Birinde aşağılık kompleksi olduğu nasıl anlaşılır?

Aşağılık duygusu; insanların kendilerini diğer insanlardan daha yetersiz olarak algıladıkları bir durumdur.

İnsanların aşağılık duygusunu yaşadıklarını anlamamız için, onların konuşma biçimlerine bakmamız gerekir. “Ama, sanki, ben yapardım ama, ben hallederdim ama…” benzeri sözler biraz ipucudur bizler için.

Beden dili de insanların aşağılık duygusunu yaşadıklarını bizlere anlatan başka bir iletişim biçimidir. Aslında insan yanılgı içerisindedir bu konuda.

Yani tam olarak kendi yeteneklerinin farkında değildir ve hep diğer insanlarla kendisini mukayese eder. Sonuçta da kendisinin daha aşağı, daha yeteneksiz olduğunu düşünür. Bunlar büyük ölçüde sanal duygulardır, gerçek duygular değildir.

Aşağılık duygusu yaşayan insanların çevresiyle iletişimi önemli aksaklıklar gösterir. Ayrıca sürekli kendilerini kanıtlamak zorunda hissederler.
 

kendinizi fazla dinliyorsunuz, insanları fazla önemsiyorsunuz, buda hayat kalitenizi düşürür tabi, niye takıyorsunuz ki bu kadar insanları yüksek göryorsunuz ki
 
bu antidepresanla asilacak sorun degil bu ozguen eksikligidir
siz pisikologa gitmeliydiniz ilac tedavisi gerektigini dusunmuyorum
siz sanirim psikiyatira gittiniz bunu sezdim ben .
once kendinizi sevmelisiniz bunu basarmadikca asamazsiniz
inanin kendinizi siz kendinizi sevip onemserseniz baskalarida sizi onemseyecektir.
 
maddı durumunuz nasıl?
calısıyormusunuz?
ısyeterekmı anne oldugunuz?
esınızle aranız nasıl,
esınzı sıze nasıl davranıyor?
 
asagilik kompleksiniz olabilir...
psikologa gitseniz bunu cok kolay atlatabilirsiniz bence

ayrica kendinizi insanlarla kiyaslamayin
her insanin ayri ayri güzellikleri var
sizinde güzellikleriniz ve cok iyi yönleriniz vardir eminim
 
Bu tür duygular antidepresanlar ile giderilecek duygular degil canım sen ya kendini iyi hissedecek şeyler yapacaksın Ya da bir psikologdan yardım isteyeceksin. Ama şunu asla unutma Rabbim her insanı mükemmel yaratmış ve sen mükemmel bir kadın ayrıca annesin
 

ah canım ah hayat aslında o kadar kısa ki....

Sen önce kendi değerinin farkına var.. Ne güzel bir evladın var.. Evin yuvan var. En zorlarını atlatmışsın..(evlilik hamilelik vs.) keşke bende yavrumu kucağıma alabileceğim günlere erişsem..


hayatın tadını çıkart.. Hiç kimse senden değerli değil..
 
Bunun sebebi sizi yetiştiren kişilerin devamlı yıkıcı elestilerine maruz kalmanız.
Kendinizi hala onların gözüyle görüyor, onların sözleriyle tanimliyorsunuz, muhtemelen.
O küçük çocuk değilsiniz artık.
Canınız cehenneme diyerek susturun onları.
Nasıl biri olmak isterseniz o olursunuz.
 
Bunun sebebi tek taraflı olarak sizden kaynaklanmıyor aslında. İnsanlardaki kibir ve kendilerinden başkasına itaat etmeme duygusu; aynı zamanda sizin de insanları göğe çıkarmanızdan kaynaklanıyor.
 
böyle hissetmenize neden olacak çok şey var eminim onlardan kurtulmanız gerekir.
mesela kendinizi aşağıda hissettirecek bir arkadaş hayattan çıkmalı.
 
Bunun sebebi tek taraflı olarak sizden kaynaklanmıyor aslında. İnsanlardaki kibir ve kendilerinden başkasına itaat etmeme duygusu; aynı zamanda sizin de insanları göğe çıkarmanızdan kaynaklanıyor.
Biz konuşuyoruz ama bacım yok ortadaD
 
Ben küçükken babam beni sevsede bazen çok gaddar bir insan olurdu. Şimdilerde onu affettim. Annem ise hala eleştirel biri.
Elalemin kızları... Falan gibi lafları hala kullanır.
İçimdeki çocuk iyileşmese de benim iyileşmek için bir şeyler yapmam gerek.
 
maddı durumunuz nasıl?
calısıyormusunuz?
ısyeterekmı anne oldugunuz?
esınızle aranız nasıl,
esınzı sıze nasıl davranıyor?

Önceden eşimi de suçlardım ama artık sorunumun daha eskilere dayandiğını görebiliyorum
 
Bir de şöyle bir durum:
Ben bekarken çok flörtöz bir kızdım. Ayaküstü böyle herkese mavi boncuk dağıtırdım. Hayranlık toplamayı severdim. Sanki bir cazibem var ve kimse buna dayanamıyor gibi gelirdi.
O şekilde kendimi iyi hissetmeye çalışırdım.

Bu da normal değildi tabi.
Ama kolay yoluydu mutlu olmanın.

Bunu da anlatayım dedim. Belki ışık tutar...
 
Canım bekarken her genç kadın öyledir. Kendinle barışık olmalısın hayata kendini severek bakmalısın çünkü sen çocuğunun en kıymetlisisin
 
Bazen bende oyle hissediyorum psikologa gidiyorum asmak icin ugrasiyoruz suan daha iyiyim tavsiye ederim.surekli baskalarini dusunerek yasanmaz canim baskalarini gozumuzde buyuttukce kendimize ve cocuklarimiza yazik ediyoruz bu cocuklarida etkileyen bir durum hayati kaciriyoruz ben asmak icin cabaliyorum sende oyle yap kimin ne soyliyecegini ve ne dusunecegini cok onemsemeden kendin gibi ol ve kendini kanitlamaya calisma ve etrafini gozlemle kimse etrafindaki icin caba harcamiyor kendimizi yipratmaya degmiyo.Bu dunyadaki en mutsuz insanlar baskalarinin ne dusundugunu takinti haline getirenlerdir...bu sozu duydugumdan beri aklimdan cikarmiyorum cok dogru bor soz..
 
Bu duygu ben de de 6 senedir olustu..Düzenli psikologa gidiyordum..O nu da biraktim..öyle kötü bir duygu ki insanin tüm yasam enerjisini asagiya cekiyor..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…