kendimi nasıl affedicem

yeliztosun

Aktif Üye
Kayıtlı Üye
20 Ocak 2010
20
0
86
Bursa
arkadaşlar bir anne olarak bir kadın olarak teselliye ihtiyacım var.kızım 1.sınıfa başladı ve ben onun ilk karnesini alırken yanında olmadım.olamadım deil olmadım.ben kızına çok düşkün herşeyi ile yakından ilgilenen anaokulunda bile karnesini önemseyen BEN çocuguma bunu nasıl yaptım :1no2: ikinci bebegimizi bekliyoruz.heycandanmı strestenmi bilmiyorum ama sanki hayattan koptum yüzüm gülmez bişey düşünemez oldum.arkadaşlar neden böle oldum.ve söylermisiniz ben kendimi nasıl affedicem.çocugumun yüzüne bakınca aglamak geliyor içimden.napıcam ben klava:
 
zannederim hamilelikle ilgili olarak bir stres durumu söz konusu, böyle olumsuz düşünerek güzel anlarını kaçırmayın kızınızın...karne alırken yanında olamadım diye sıkmayın canınızı, daha ne karneler alacak inşallah...Allah güzel günlerinde sevdiklerinin yanında olmayı nasip etsin hepimize...
 
Abartmayın lütfen. Bende başlığı görünce acaba kötülük filanmı yaptı dövdümü ki diye düşündüm.:1closedeyes:
 

bence sen bundan sonrası için kendini toparla şimdi senin kızın annem kardeşime hamile olmasaydı gelirdi diye düşünmedimi sanıyorsun bu çocuklar cin gibi maşallah anaokulunda gitmemişsin hatanı biliyorsunda 1.sınıfta niye telafi etmedin onu anlamadım kızma bana ama bence bir an önce toparlan
 
hamilelikte olur canım bende 2.hamileliğimde kendimi başka bir gezegende yaşıyor gibi hissediyordum.hatta doğumdan sonra bile sürdü bu durum sonra yavaş yavaş düzeliyor insan takıntı yapmayın bence.
 
bizim bir akrabanında yeni kızı oldu ama diğer büyük olan kızını çok öteliyo resmen küçüğü kayırıyo diğerinden
 
arkadaşım tabiki kolay değil bir çocuk büyütmek 2.yi beklemek
hamilelik başlı başlına bir değişim zaten bazen duygularınızı kendinizi kontrol edememeniz çok normal
siz kızınıza herzamanki sevgi ilgi ve şefkatinizde davranın bu yeter
bukadar kendinizi üzmeye devam ederseniz kızınınza eşinize ve karnınızdaki bebegnize sadece zararınız dokunur
sadece evet bende insanım bazen hatalarım oluyor ama geçicek herşey yoluna giricek diye düşünmeye çalışın
emin olunki biz evlatlar annelerimizi bazen onların bizi anladıgı kadar iyi anlıyoruz
bizde çocuk olduk hatırlayın annelerimizin içtenliğini bilmek bize yetmiyormuydu
siz çcugunuza içten davranın ruhuna dokunun o sizi anlıycak
 
kuzum .!.:
Abartmayın lütfen. Bende başlığı görünce acaba kötülük filanmı yaptı dövdümü ki diye düşündüm.:1closedeyes:
Genişletmek için tıkla...

Bende kuzum yaa..Bencede abartmışsın biraz o kızınsa karnındakide bebeğin canım..Hamilelikte olur böle şeyler isteyerek yapmamışsınki..
 

Anaokulunda bile gittim diyor konu sahibi..gitmedim demiyor..
 
ne varkı bunda cocugunuz artık hayatla başbaşa...bırakın mutlulugunu heyecanını yalnız yaşamayı ögrensin..hıc abartılacak bır durum yok..
 
yazan arkadaşlarım çok teşekkür ederim size.uzun zaman sonra yeni bakıyorum ve gerçekten abartmışım çok zor günlerdi aglıcak yer aramışım resmen.şimdi herşey güsel A llah herkese güzzelikler mutluluklar versin.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…