- Konu Sahibi yeliztosun
- #1
arkadaşlar bir anne olarak bir kadın olarak teselliye ihtiyacım var.kızım 1.sınıfa başladı ve ben onun ilk karnesini alırken yanında olmadım.olamadım deil olmadım.ben kızına çok düşkün herşeyi ile yakından ilgilenen anaokulunda bile karnesini önemseyen BEN çocuguma bunu nasıl yaptım :1no2: ikinci bebegimizi bekliyoruz.heycandanmı strestenmi bilmiyorum ama sanki hayattan koptum yüzüm gülmez bişey düşünemez oldum.arkadaşlar neden böle oldum.ve söylermisiniz ben kendimi nasıl affedicem.çocugumun yüzüne bakınca aglamak geliyor içimden.napıcam ben klava: