kendimi çok mutsuz hissediyorum nolur yardım edin :(

bilemiyorum çocuklugunuza mı inmek lazım? son çocuk iseniz aileniz yeterince ilgi göstermemiş olabilir ya da evliliğiniz dışında hayatınızda sizi tatmin eden bir şey olmayabilir

yani bunları herkes yaşayabilir normal bir noktada
 
siz eşinize dediğiniz kadar saygı ve sevgi duyuyor olsaydınız onu annesinden kıskanmaz pabucum dama atıldı vari yazılar yazmazdınız.
burda bana hiddetle yazmak yerine,
bi kendinize gelin.

haklısın bence, konu sahibi birazda hamileliğinin arkasına saklanıyor. bariz kıskanıyor kayınvalidesini. kendi annesi aynı durumda olsa acaba eşi gelirmiydi aklına ...
 
Kızlar şuan hamileliğin de verdiği duygusallıkla kendimi çok kotu hissediyorum. Kayınvalidem bikaç gün önce ameliyat oldu. Hastaneden çıktı şuan eve getirdik. Eşim 2 gun boyunca 1 saniye bile yanından ayrılmadı abisi de vardı başka insanlar da vardı bakıcak ama kimseye bırakmadı. hatta 1 gün boyunca bende kaldım yanında bu halimle seve seve de kalıyorum yanlış duşunmeyin şuandada onun evindeyim zaten iyileşene kadar burdayım bırakmam bana ihtiyacı vat çunku. Ama eşimin tavırlarına çok bozulmaya başladım. Hiç alışık değilim eşim hep her zaman her ortamda beni el üst tutmuştur ,butun ilgisi hep benim uzerimedir ve sürekli güzel kelimeler söyler. Şimdi tam tersi oldu kaç gündür beni unuttu sanki annesinin çevresinde sürekli yatırırken kaldırırken kimseye duşurmuyo kendi yapıyor biraz bırak sonuçta birsürü insan var yapacak sürekli başında ilgileniyo uyurken gidip alnını okşuyor filan o kadar bozuluyorum ki böyle şeyleri hep kıskanmışımdır zaten, normalde hiç yapmaz oyle.
Şimdide kaç gündür uykusuzdu hastaneden gelince yatıcaktı, yatarken gitti annesini optu bende mutfakta bulaşık yıkıyordum sonra benim yanıma geldi, bendeki üzgünlüğün kırılmışlığın da farkında aslında ama pek umursamıyor sanki. Geldi yanına ben yatıyorum dedi bende tamam iyi uykular diyebildim sadece optu gitti. Resmen kaçıyorum ondan sanki daha önce hiç böyle bir durumda yaşamamıştım çok üzgün ve kırgınım. Bu kadar gözüme soka soka yapmayabilirdi sonuçta böyle şeylerden çok rahatsız olduğumu biliyor.
Belki beni yadırgayanlarda olucaktır koyun can derdinde kasap et diye ama inanın elimden geleni yapıyorum kvdem için rahat etmesi için bende çok üzüldüm çünkü. Bu farklı bi duygu birde hamilelik de var hormonlar filan işte çok kotu hissediyorum kendimi, hiçkimseye belli etmiyorum tabiki ama içimde fırtınalar kopuyor sanki ilk defa eşimin butun ilgisi sevgisi sürekli benden başka birinin üzerinde alışık değilim böyle şeylere çok uzattım ama kaç gündür kimseye anlatamadın içimde tutuyorum çok mutsuzum nolur beni rahatlatıcak bişeyler söyleyin


kendini üzüyorsun sadece.Sonuçta sen de anne olacaksın..Boşver hamileliğinin tadını çıkar.. Kendini üzmek sadece seni yorup üzecek..Hatta git evine evinde kal madem bakacak insanı var sen hamilesin ne işin var orada.Kocanda paşa paşa gelsin peşinden
 
bilemiyorum çocuklugunuza mı inmek lazım? son çocuk iseniz aileniz yeterince ilgi göstermemiş olabilir ya da evliliğiniz dışında hayatınızda sizi tatmin eden bir şey olmayabilir
İlk çocuğum ama evet sanırım küçüklüğümden beri yeterince ilgi sevgi görmedim annemde babamda sevgilerini pek belli etmezlerdi , tabi eşimden de tam tersi yoğun bir ilgi görünce sonuç budur :)
 
İlk çocuğum ama evet sanırım küçüklüğümden beri yeterince ilgi sevgi görmedim annemde babamda sevgilerini pek belli etmezlerdi , tabi eşimden de tam tersi yoğun bir ilgi görünce sonuç budur :)

neyse dediğim gibi buyutme bu olayları annesine öyle bakan sana nasıl bakar düşün ve mutlu ol.
 
haklısın bence, konu sahibi birazda hamileliğinin arkasına saklanıyor. bariz kıskanıyor kayınvalidesini. kendi annesi aynı durumda olsa acaba eşi gelirmiydi aklına ...
söylemeye çalıştığım hemen hemen aynı şeylerdi arkadaşım..
her yerde ilgi odağı bendim en çok benle ilgilenirdi tarzında yazıları var.
sonrada beni yanlış anlayıp eleştirilerden rahatsız oluyor.
 
kendini üzüyorsun sadece.Sonuçta sen de anne olacaksın..Boşver hamileliğinin tadını çıkar.. Kendini üzmek sadece seni yorup üzecek..Hatta git evine evinde kal madem bakacak insanı var sen hamilesin ne işin var orada.Kocanda paşa paşa gelsin peşinden
Bakacak insanı var tabiki ama misafir filan gelip gidiyo burda banada ihtiyaç var canım aslnda evimi çok özledim soyle bir yatıp dinlenmeyi doğru düzgün uyumadım bile günlerdir. Ama bursa birilerinin bana ihtiyacı varken gidip evime yatamam daha yeni çıktı hastaneden, haftasonuna kadar idare edip en azından şu misafirleri filan atlattıktan sonra artık evime dönerim diye duşunuyorum çunku çok yoruldum.
 
siz hamilesiniz diye ilgiye ihtiyaç duyuyorsunuz belki başka bir zaman olsa böyle hissetmezdiniz. Ayrıca annesini kaybetme korkusundan böyle üstüne titriyordur herkesde olur.. Sonuçta anne ayrı eş ayrı :)
 
Siz benim nasıl duygular yaşadığımı asla anlayamayacak karakterde bir insansınız o yüzden bu konuyu sizinle konuşup tartışmak istemiyorum her ne kadar benim içimi ferahlatmak yerine tam tersi beni daha kıracak şekilde sert sozler söylesenizde fikrinizi soylediğinşz için teşekkür ederim. Ama inanın tartışmak istemiyorum ayrıca bir insanın düşüncelerini de böyle sozlerle değiltiremezsiniz sadece onu daha fazla uzer kırarsınız bunu bilin.
siz benim karakter analizimi yapamazsın.
karekterimin neye yetip yetmediğini söyleme lüksüne sahipte değilsiniz.
buraya konu açıyorsunuz ve size yapılan eleştirilerden rahatsızlık duyuyorsunuz..
sizi kırmak ve üzmek gibi bi amacım yoktu.
yineliyorum,
annenin yerini kimse tutamaz.
çok seviyor olabiliriz lakin eşlerimiz asla vazgeçilmez değiller.
o yüzden eşinizi dünyaya getirip emek harcayan kadınla kendinizi kıyaslama dahi yapmayın.
hamileymişsiniz.
empati yapın.
 
Kızlar şuan hamileliğin de verdiği duygusallıkla kendimi çok kotu hissediyorum. Kayınvalidem bikaç gün önce ameliyat oldu. Hastaneden çıktı şuan eve getirdik. Eşim 2 gun boyunca 1 saniye bile yanından ayrılmadı abisi de vardı başka insanlar da vardı bakıcak ama kimseye bırakmadı. hatta 1 gün boyunca bende kaldım yanında bu halimle seve seve de kalıyorum yanlış duşunmeyin şuandada onun evindeyim zaten iyileşene kadar burdayım bırakmam bana ihtiyacı vat çunku. Ama eşimin tavırlarına çok bozulmaya başladım. Hiç alışık değilim eşim hep her zaman her ortamda beni el üst tutmuştur ,butun ilgisi hep benim uzerimedir ve sürekli güzel kelimeler söyler. Şimdi tam tersi oldu kaç gündür beni unuttu sanki annesinin çevresinde sürekli yatırırken kaldırırken kimseye duşurmuyo kendi yapıyor biraz bırak sonuçta birsürü insan var yapacak sürekli başında ilgileniyo uyurken gidip alnını okşuyor filan o kadar bozuluyorum ki böyle şeyleri hep kıskanmışımdır zaten, normalde hiç yapmaz oyle.
Şimdide kaç gündür uykusuzdu hastaneden gelince yatıcaktı, yatarken gitti annesini optu bende mutfakta bulaşık yıkıyordum sonra benim yanıma geldi, bendeki üzgünlüğün kırılmışlığın da farkında aslında ama pek umursamıyor sanki. Geldi yanına ben yatıyorum dedi bende tamam iyi uykular diyebildim sadece optu gitti. Resmen kaçıyorum ondan sanki daha önce hiç böyle bir durumda yaşamamıştım çok üzgün ve kırgınım. Bu kadar gözüme soka soka yapmayabilirdi sonuçta böyle şeylerden çok rahatsız olduğumu biliyor.
Belki beni yadırgayanlarda olucaktır koyun can derdinde kasap et diye ama inanın elimden geleni yapıyorum kvdem için rahat etmesi için bende çok üzüldüm çünkü. Bu farklı bi duygu birde hamilelik de var hormonlar filan işte çok kotu hissediyorum kendimi, hiçkimseye belli etmiyorum tabiki ama içimde fırtınalar kopuyor sanki ilk defa eşimin butun ilgisi sevgisi sürekli benden başka birinin üzerinde alışık değilim böyle şeylere çok uzattım ama kaç gündür kimseye anlatamadın içimde tutuyorum çok mutsuzum nolur beni rahatlatıcak bişeyler söyleyin
hormonların etkisiyle tabiki bu düşünceler normal herkes farklı yaşıyor bu süreci kimse bunun için sizi eleştiremez , hakları yok lakin şunu bilin ki eşiniz annesi rahatsız diye özveri gösteriyor ki bu gayet normal gayet olması gerek bir durum annesi sonuçta sizin de bu süreçte bu durumu duygusallıkla değil de mantıklı olarak davranmanız gerekir yanı bu tarz olumsuz düşüncelere girmeyin kv nızın yannda olun hamilesiniz sizde oturun başucunda sizde sevin onu ilginizi gösterin herkes göstersin nolcak ki derin derin nefesler alın bebişinizi dinleyin :emir_bebek:
 
Tam da böyle düşünüyordum ve bunun üzerine konuşuyorduk :) Bende hamileyim ama 1 kez olsun bunu öne sürmedim yada bu durumdan faydalanmadım. Yada yaşadığım duyguların hiç birini hormonlara bağlamadım. Allah korusun annem ameliyat olmuş olsa gözüm eşimi görmez ki. Anne bu yaa can demek başka söze gerek var mı?
Tabiki hormonlarda değişim oluyo ama bunu bu kadar dramatize etmeye gerek yok diye düşünüyorum bende bir hamilelik geçirdim arkadaşlarımında hamileliklerine şahit oldum ama hormonsal olaylar çok abartıldıgı kadar değil yani daha duygusal bakıyosun dünyaya ama çok abartılıcak vaziyette değil tabi
 
'Hamile halimle iş yapıyorum' çok değişik ve kaba tabirle belirteceğim 'komik' bir yaklaşım.
Ben dahil hemen hemen doğuma kadar çok yoğun çalışan kadınlar ölsün o zaman, alt tarafı ev işi yapıyorsunuzdur bir de hasta ziyaretine gelenlere hizmet ediyorsunuzdur. Üstelik son aylarda değilsiniz, ağırlaşmamışsınızdır bile. Bana biraz hamileliğinizin arkasına sığınıyorsunuz gibi geldi.
Yapmayın lütfen, hamilelik hastalık durumu değil. Bir tehlike olmadığı müddetçe normal yaşantınıza devam edebilirsiniz.

Diğer konuda da eşiniz sonuna kadar haklı.
Ben de anneme çok düşkünüm. Annem gözünü lazerle çizdirdiğinde bile o 15 dakika bana geçmek bilmedi, sonrasında da gözüm eşimi görmedi.
Bu düşüncenizi eşinize yansıtmayın, anne babanın yeri her zaman ayrıdır, yarışmamanız yararınıza olur.
 
Hormonlar canim böyle hissetmen cok normal, esinle konus bence, biraz daha dikkatli davransin.
 
'Hamile halimle iş yapıyorum' çok değişik ve kaba tabirle belirteceğim 'komik' bir yaklaşım.
Ben dahil hemen hemen doğuma kadar çok yoğun çalışan kadınlar ölsün o zaman, alt tarafı ev işi yapıyorsunuzdur bir de hasta ziyaretine gelenlere hizmet ediyorsunuzdur. Üstelik son aylarda değilsiniz, ağırlaşmamışsınızdır bile. Bana biraz hamileliğinizin arkasına sığınıyorsunuz gibi geldi.
Yapmayın lütfen, hamilelik hastalık durumu değil. Bir tehlike olmadığı müddetçe normal yaşantınıza devam edebilirsiniz.

Diğer konuda da eşiniz sonuna kadar haklı.
Ben de anneme çok düşkünüm. Annem gözünü lazerle çizdirdiğinde bile o 15 dakika bana geçmek bilmedi, sonrasında da gözüm eşimi görmedi.
Bu düşüncenizi eşinize yansıtmayın, anne babanın yeri her zaman ayrıdır, yarışmamanız yararınıza olur.
Şan yaptığım işten gocunmuyorum kesinlikle evimdede aynı şeyleri yapıyorum sonuçta ama kaç gündür baya Bi uykusuz kaldım sürekli ayaktayım, yanında dun ben kaldım tuvalete filan goturdum kaldırıp gezdireim vs. vs. Onları kast ediyorum,
 
Hormonlar canim böyle hissetmen cok normal, esinle konus bence, biraz daha dikkatli davransin.
5 yıldır tanıyorum eşimi hep benim üzerime titrer ilgisi hep benim uzerimdedir. Şimdi galiba bana olan ilginin başkasına olduğunu görünce ve haliyle benim uzerimdeki ilginin sıfırlandığını hissedince insana koyuyor baya Bi beni anlayan birilerinin olması mutlu ediyor beni teşekkur ederim beni anladığınız için
 
X