Kızlar şuan hamileliğin de verdiği duygusallıkla kendimi çok kotu hissediyorum. Kayınvalidem bikaç gün önce ameliyat oldu. Hastaneden çıktı şuan eve getirdik. Eşim 2 gun boyunca 1 saniye bile yanından ayrılmadı abisi de vardı başka insanlar da vardı bakıcak ama kimseye bırakmadı. hatta 1 gün boyunca bende kaldım yanında bu halimle seve seve de kalıyorum yanlış duşunmeyin şuandada onun evindeyim zaten iyileşene kadar burdayım bırakmam bana ihtiyacı vat çunku. Ama eşimin tavırlarına çok bozulmaya başladım. Hiç alışık değilim eşim hep her zaman her ortamda beni el üst tutmuştur ,butun ilgisi hep benim uzerimedir ve sürekli güzel kelimeler söyler. Şimdi tam tersi oldu kaç gündür beni unuttu sanki annesinin çevresinde sürekli yatırırken kaldırırken kimseye duşurmuyo kendi yapıyor biraz bırak sonuçta birsürü insan var yapacak sürekli başında ilgileniyo uyurken gidip alnını okşuyor filan o kadar bozuluyorum ki böyle şeyleri hep kıskanmışımdır zaten, normalde hiç yapmaz oyle.
Şimdide kaç gündür uykusuzdu hastaneden gelince yatıcaktı, yatarken gitti annesini optu bende mutfakta bulaşık yıkıyordum sonra benim yanıma geldi, bendeki üzgünlüğün kırılmışlığın da farkında aslında ama pek umursamıyor sanki. Geldi yanına ben yatıyorum dedi bende tamam iyi uykular diyebildim sadece optu gitti. Resmen kaçıyorum ondan sanki daha önce hiç böyle bir durumda yaşamamıştım çok üzgün ve kırgınım. Bu kadar gözüme soka soka yapmayabilirdi sonuçta böyle şeylerden çok rahatsız olduğumu biliyor.
Belki beni yadırgayanlarda olucaktır koyun can derdinde kasap et diye ama inanın elimden geleni yapıyorum kvdem için rahat etmesi için bende çok üzüldüm çünkü. Bu farklı bi duygu birde hamilelik de var hormonlar filan işte çok kotu hissediyorum kendimi, hiçkimseye belli etmiyorum tabiki ama içimde fırtınalar kopuyor sanki ilk defa eşimin butun ilgisi sevgisi sürekli benden başka birinin üzerinde alışık değilim böyle şeylere çok uzattım ama kaç gündür kimseye anlatamadın içimde tutuyorum çok mutsuzum nolur beni rahatlatıcak bişeyler söyleyin