- 22 Temmuz 2015
- 460
- 424
-
- Konu Sahibi Kendiniarayankiz
- #1
Bir türlü kendi ayaklarımın ustunde duramiyorum , hep sığınacak bir yer ariyorum. Sirtimi baskalarina yaslayarak gelecek hayali kuruyoum. Sirtimi yasladigim kisi gidince derbeder oluyorum. Kendi fikirlerimi hic umursamiyorum , sıkıntım oldumu careyi direkt buyuklerime danismakta buluyorum , ya bir kerede kendi dusundugumu yapayim ama yok. Bunun nedeni de kendimi sürekli sorguluyor olmam, bir sey düşünürüm kirk kez sorgularim o dusuncenin cilkini çıkartırım , zaten boyle oluncada dusunduklerimi uygulayamiyorum, tesiri gidiyor. Hata yapmaktan cok korkuyorum , hayati deneyimlemeden okuduklarimla geliseyim istiyorum ama bu mümkün degil.
Gerçekten cok yoruldum en küçük sıkıntımı bile cozecek gucte olmayisimi hissedisimden
Üniversite sinavina hazirlaniyorum , biribeni motive etti mi acaip ilerleme kaydediyorum geriye donup baktigimda vay be diyorum ama o motivasyonun etkisi geçince yerlerdeyim . Beni motive edecek birini ariyorum sürekli .karsimdaki kisi bana bildiklerimi soylese bile o kisinin agzindan cikan ayni soz bana daha farkli ve daha etkileyici geliyor. Kendi dusuncelerimin olmayışı ve kendimi idare edemiyor olusum beni hep bir adim geriye cekiyor. Yasiyorum ve ilerleme kaydetmek istiyorum . İnsanların düşüncelerini kendi dusuncelerimin onune geçirmeden yasamak istiyorum ama yapamıyorum elim kolum sanki bagli . Yasim daha küçük ergenlikte olmaminda etkisi vardir belki , ama ileride keske yapmasaymisim dedigim seyleri simdi yapmamanın bir yolu olmalı . Bana bir yol gosterir misiniz ? Sizler kendi ayaklarinizin ustunde nasil duruyorsunuz ? Ornekle aciklar misiniz?
Bir kiz icin okumanin önemi çok fazla ve ben de ileri de iyi yerlere gelmek istiyorum, sizlerin üniversiteyi kazanma hikayeniz nedir?
Ve cok merak ettigim bir sey var
üniversiteye gittigim de hayatim degisir mi ?
Gerçekten cok yoruldum en küçük sıkıntımı bile cozecek gucte olmayisimi hissedisimden
Üniversite sinavina hazirlaniyorum , biribeni motive etti mi acaip ilerleme kaydediyorum geriye donup baktigimda vay be diyorum ama o motivasyonun etkisi geçince yerlerdeyim . Beni motive edecek birini ariyorum sürekli .karsimdaki kisi bana bildiklerimi soylese bile o kisinin agzindan cikan ayni soz bana daha farkli ve daha etkileyici geliyor. Kendi dusuncelerimin olmayışı ve kendimi idare edemiyor olusum beni hep bir adim geriye cekiyor. Yasiyorum ve ilerleme kaydetmek istiyorum . İnsanların düşüncelerini kendi dusuncelerimin onune geçirmeden yasamak istiyorum ama yapamıyorum elim kolum sanki bagli . Yasim daha küçük ergenlikte olmaminda etkisi vardir belki , ama ileride keske yapmasaymisim dedigim seyleri simdi yapmamanın bir yolu olmalı . Bana bir yol gosterir misiniz ? Sizler kendi ayaklarinizin ustunde nasil duruyorsunuz ? Ornekle aciklar misiniz?
Bir kiz icin okumanin önemi çok fazla ve ben de ileri de iyi yerlere gelmek istiyorum, sizlerin üniversiteyi kazanma hikayeniz nedir?
Ve cok merak ettigim bir sey var
üniversiteye gittigim de hayatim degisir mi ?