Kedilerden Ne Bekleriz?

Birkaç bin yıl önce evcilleştirilerek hayatımıza dahil oldular. İlk başlarda karşılıklı bir anlaşma olarak başlayan bu ilişki günümüzde samimi bir dostluğa dönüştü. Yalnız belirtmekte bir fayda var ki samimi bir dostluktan kastım tamamen karşılıksız bir ilişkiden ibaret değil… Sadece biz insanlar olarak kedilerden av yaparak fareleri kilerden uzak tutmalarını beklemiyoruz. Oysa ki kedilerin beklentileri ilk zamanlarla pek bir farklılık göstermiyor. Barınma ve beslenme beklentileri devam etmekle birlikte buna bir de şehrin konforsuz caddelerinden korunma ihtiyacı da eklenmiş bulunmakta…

İnsanların kedilerden beklentisi ise biraz daha farklı diyebiliriz. Biz insanların kedilerden beklentileri bitmedi, yön değiştirdi. Değişen yaşam koşulları ile beklentilerimiz de yön değiştirir. Artık avcılık, çiftçilik mesleğinin zorluklarıyla boğuşmak yerine şehrin, plaza hayatının olumsuzluklarıyla boğuşmak zorunda kalıyoruz. Stres, ilerlememizi baltalıyor. Bizi mutlu eden şeyler aramaya başlıyoruz. Hızlı tüketim alışkanlıkları, fast food kültürü gibi pazarlama konularını bir yana bırakırsak bizi anlayan, empati kuran, duygusal alışverişte bulunan canlıların sevgisiyle stresten arınmayı amaçlıyoruz. Belki de sosyoekonomik düzey ile evcil hayvan sahiplenme arasındaki bağ budur. Veyahut da bazı semtlerde sokak hayvanlarının fazla olma sebebi…

Baharın gelişiyle sokak hayvanları da parklarda, bahçelerde boy göstermeye başladı. Son bir haftada çektiğim kedi fotoğrafları da gösteriyor ki kediler sokakların canlı süsleridir. Onların mutluluğu bizim mutlu olmamızı sağlar. Hep mutlu olsunlar, hep mutlu olalım.

Vallahi ben kedilerden kendilerini sevdirmelerini bekliyorum ama varsa yoksa meuvv deyip pati gösteriyorlar

varlıkları yeter başka hiçbir beklentim yok sağlıklı mutlu olsunlar yeter evimin haylazları :))