bız bırlıkte oturuyoruz ne yazık kı arkadaslar ve her zamankı ggıbı benı delırtmeyı basradı kayınvalde...bır kac aydır annesı de var yanımızda ınanın ona saygı da kusur etmemeye calsııyorum elımden geldıgı kadar ama bugun ınsanların ne kadar nankor oldugunu bır kez daha ogrendım....ben annesıne sureklı oflarmısım yuksek sesle cevap verırımısım..kı annesı her zman bana dua eder her fırsatta benden memnun oldugunu soyler....o kadar canımı acıttıkı bugun hıc hak etmedıgım seylerı duydum ve resmen delırdım kendımı carptım sınırden...canım cok yanıyo mutlaka yazmama gerekıyordu ıcım cok sıkkındı...elıyle hatta bana bıraz sert bı sekılde gerı ıttı allah yardım ettıkı o anda kendımı kaybetım uzerıne atlamamısım dıyorum..bıde dokunma dedıgım zaman sen kımsın dedı bana..olmek ıstedım bugun cocugum var o cok etkılendı...esımı aradım ısyerıne goturudu benı yanına hklsıısn canım ben senı bılıyorum sen bosver deyıp durdu...cok sukur kı eskısı gıbı degıl artık bana destek cıkmaya basladı...ama ıste eve geldık annesı benle konusmadı hıc oglu da ona bısye demedı..gozleım sısıtı aglamaktan..:2::2: