- 22 Şubat 2022
- 5
- 1
- 31
-
- Konu Sahibi hazaninannesi
- #1
Merhabalar. Bu sorunumu paylaşmak için hesab açdım.
Bizim evimiz henüz hazır olmadığı için kirada kalıyoruz. Ev hazır olduğu zaman eşimin annesi babası da bizimle kalıcak. Eşimin maddi durumu o kadar iyi olmadığında aile desteği alıyor. Kendim evden çalışıp eşime destek amaclı bi miktar ben de kazanıyordum.ama doğumdan sonra bırakmak zorunda kaldım çünki yetişemiyorum olmuyor. Kısaca bir nevi gerçekten eşimin ailesine muhtaç gibiyiz. Çok zoruma gidiyor. eşimin umrunda değil ama. Şimdi gelelim esas konuya.Şimdi benim sorunum eşimin annesile. 40 gün oldu doğum yapalı. Doğumumdan 10 gün önce kayınvalide yanıma geldi bana yardım için. O geldi geleli laf atmalarından bunaldım sıkıldım darlandım. Önceden de böyleydi ama uzaktaydı diye umursamıyordum. Ben yüksek tansiyonla doğum yapdım. Tansiyonum düşmek bilmediğinden acil amelliyata alındım. Evden ameliyyat için çıkarken kendini paralayarak "aman çocuğa bir şey olur gidelim" diyerek beni üzdü. Annem de o gün yanımdaydı doğrusu o an ben bile bebeği düşünmezken kadın beni umursamadığını gözümü gözüme sokuyordu. Çok kuruntu yapmışsın derseniz öncesinde tansiyonum çıkdığımda eşim uyuyordu gece. Eşimi uyandırmak istediğimde uyandırma napıcak ki sana demişdi. İşden gelmiş yorgun uyusun. Bebeğin haraketleri durdu diyerek bi yoklama yapıyım dedim kendimce kadının rengi solmuşdu. Ama bunlar bir yana bu kadın benim ailemle ilişkimden hiç mi hiç haz etmiyor. Sanki istiyor ki ben ailemi bırakayım annem de kendisi babam da kayınpederim olsun. Ne zaman kardeşlerimden bahs etsem ağzını büzüp kardeşin de iyisi diyor. Bana nefret etdiği eltisinden hikayeler anlatarak kardeşlerime laf atıyor. Mesale bi kere kardeş güzel şey insanın desteği oluyor dediğimde "aman ne kardeşler var. Benim eltim kendi ablasının kayınvalidesiyle kavga edip onu komaya salmış"mış Ben de neden ben kardeşlerimden bahs edimce böyle şeyler anlatıyorsunux dediğimde senin kardeşlerinle işim yok söyluyom işte. Ama seninkileri de bilemeyiz diyor. Şimdi böyle kaba demiyor yumuşak ama aşırı sinsice. Doğumundan sonra annem 3 gün bunların evinde kaldı diye ( kendi evim diyemiyorum artık) annemi uygun bir şekilde evinden kovmuşdu. Ben anneme anne nolur bügun de kal dediğimde içine içine k8nuşur şekilde "yer yok bizde biz herşeyi yapariz diyerek" sinsi gülümsemi yaymışdı suratında yine. Ablam kızımı görmeye geldiğimde anahtarı unutmuş evine gidemiyordu. Ablam da biz gidelim sokakta bekleyelim diyordu. Ben de ablama bunu kayınvalidemin yanında söyle bakalım ne diyecek dedim. Aynı şeyi söylediğinde ben de "hava soğuk nereye gidiyorsun" dedim. Kayınvalidem "eşim şimdi dışardan geldi o kadar güzel hava var ki" dedi yani ablamı da üsulca kovdu. Ama yine de lohusa halimle susuyordum içime atıyordum.sonra bi gün bizi ev sahibi evden atdı. Taşındığımız gün ben bebişimi de alıb annemlere gitdim bebek sersefil olmasın diye. Ama bu kadın onu da istemiyordu. Eşi dedikden sora aklına batdı ki evet bebekle zor olucak diye. Eve taşındılar ben de akşamına geri geldim yeni eve. Ertesi gün eşim erkenden işine gitdi. Ben bebeğimin altını değiştiriyordum bu kadın hep gelirdi bana yardım amaclı. Beni hep telaşa verir sürükli aman çok soğuk bebek üşüdü zatürre olucak gibi laflar. Bende yine aynı şeyi söylediğinde "zatürre zatürre diyip durmayın" bizde böyle laf var "şeytanın adını çek kulağını bur" gülümseyerek onu söyledim yanı kötüyü çağırırsan gelir. Kadın odadan çıkdı geri dönüp bana suratını ekşiderek "sen bana konuşmayı öğretemezsin" diyerek çıkışdı. İşte o an zincerlerin kopuşu oldu bende. Tam 1 ay içime atdıklarımın hepsini saydırdım ona. Babamı arayıp beni burdan hemen almasını söyledim. Kadın şok oldu. Evi terk edeceğim aklının ucundan geçmiyordu. Babam götürdü beni.akşam eşim gekdi konuşduk kendisi anneci olduğu için annesinin yaptıklarını hepsine iftira dedi. annesini seviyor annesi tabi sevicek ama bu salak kocam beni de seviyor biliyorum. Berbad durumdaydı. Napıcağını şaşırmışdı. Neyse ben 3 gün annemlerde kaldım. Sonra eşimle şart kesdim. Annenle konuşmayacağım,onun pişirdiğinden yemicem, çocuğumun hiçbir şeyini yapmayacak, sadece senin kazandığın parayla hem karnımı doyuracağım, hem üstümü tamamlayacığım, paran bitdiğinde aclıkdan ölürüm annenin kocasının parasıyla alınan şeyden yemem. Eve döndüm aynı şeyi uyguluyorum. Ama kadın gelip benle konuşmaya başladı hiçbir şey yokmuş gibi. Ben hiçbir şekilde konuşmuyorum bi odanın içine tıkılıp kaldım. Oğlu gidip annesi ne yapsa onu yiyor. Bense evde herşey olmasına rağmen gidip kocama yenisini aldırıp yapıyorum işimi. Çünki çoğu şeyi kayınvalide gelirken köyden getirmişdi. Torununu saklamıyorum kendisinden gelip görüyor eskisi gibi olmak istiyor asla izin vermiyorum. Şunu söyleyim kadın benim yemeyime gibi yedirirdi. Yani yardıma gelmişdi ediyordu yiğidin hakkı yiğide. Ama benim aileme saygısızlığına dayanamıyordum. Ufacık problemin bu kadar büyümesi zaten önceden birikmişler. Evden gitdiğimde bebeğimin 40kı bile çıkmamışdı. Sizce çokmu büyütüyorum yoksa tutduğum yolda devammı. Lohusalıkdan mı tüm bunlar.? Bunu ilave ediyim kadın şu an bana hiçbir faydası yok ama gitmiyor kocası da köyde. Evini işgal ederim diye korkuyor sanırım
Bizim evimiz henüz hazır olmadığı için kirada kalıyoruz. Ev hazır olduğu zaman eşimin annesi babası da bizimle kalıcak. Eşimin maddi durumu o kadar iyi olmadığında aile desteği alıyor. Kendim evden çalışıp eşime destek amaclı bi miktar ben de kazanıyordum.ama doğumdan sonra bırakmak zorunda kaldım çünki yetişemiyorum olmuyor. Kısaca bir nevi gerçekten eşimin ailesine muhtaç gibiyiz. Çok zoruma gidiyor. eşimin umrunda değil ama. Şimdi gelelim esas konuya.Şimdi benim sorunum eşimin annesile. 40 gün oldu doğum yapalı. Doğumumdan 10 gün önce kayınvalide yanıma geldi bana yardım için. O geldi geleli laf atmalarından bunaldım sıkıldım darlandım. Önceden de böyleydi ama uzaktaydı diye umursamıyordum. Ben yüksek tansiyonla doğum yapdım. Tansiyonum düşmek bilmediğinden acil amelliyata alındım. Evden ameliyyat için çıkarken kendini paralayarak "aman çocuğa bir şey olur gidelim" diyerek beni üzdü. Annem de o gün yanımdaydı doğrusu o an ben bile bebeği düşünmezken kadın beni umursamadığını gözümü gözüme sokuyordu. Çok kuruntu yapmışsın derseniz öncesinde tansiyonum çıkdığımda eşim uyuyordu gece. Eşimi uyandırmak istediğimde uyandırma napıcak ki sana demişdi. İşden gelmiş yorgun uyusun. Bebeğin haraketleri durdu diyerek bi yoklama yapıyım dedim kendimce