• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Kayınvalidem yüzünden boşanıyoruz...

Çirkinliğe çirkinlikle yanıt vermenin sonu yok bence... Özgüveninizi hiç bir zaman yitirmeyin, insanı güzel yapan karakteridir...

Kayınvalideniz her şekilde kendini belli etmiş. Oğluna iyi bir eş olduğunuzu kanıtlama mücadelesine girerseniz, pek sonuç alamayabilirsiniz. Bu tarz insanlar her şeyi kendi istedikleri şekilde görürler ve sabit fikirlidirler...

Eşiniz de; "senin yerine yüzlerce kadın koyarım ama annemin yerine koyamam" diyerek bir tercih yapmış ve bu annesi olmuş...

Önemli olan sizin ne istediğiniz. Eşimi çok seviyorum, kayınvalidemin ne dediği umrumda değil, olabildiğince geniş davranabilirim diyorsanız boşanmaktan vazgeçin... Tabii bu arada eşinizin boşanma fikrini nasıl karşıladığı da önemli... Sizi kaybetmeyi göze alıyor mu? Durumu düzeltme çabası var mı? Eğer sizi kaybetmek istemiyorsa (ettiği sözden de pişmansa), hem kendinize hem de ona bir şans verin... Uzunca bir süre de çocuk düşünmeyin lütfen...

Ailenizi karşınıza alıp evlendiğiniz için, bu durumdan ötürü ailenize mahçup olacağınızı sakın düşünmeyin. Onlar her zaman evlatlarının mutluluğunu isterler ve her koşulda yanlarında olurlar...

İkinci bir alternatif de (bence daha uygun), eğer aileniz de size destek olacaksa, bir süreliğine ayrı kalmanız... Hem siz hem de onlar daha sağlıklı düşünme fırsatı bulabilirler... Boşanma kararı gerçekten öyle hemen alınabilecek bir karar değil... Sizi buna iten nedenleri ve çözümlerini enine boyuna düşünün... En önemlisi de kendi mutluluğunuzu düşünün... Sevgiler.
 
eşime boşanacağımı söyledim o konuşmadan sonra önce konuyu değiştirdi oralı olmadı daha sonra kabul etti...yani boşanmaya karar verdik ... şuan eşyalarımı toplayıp babama yerleştim ...dönmeyi de düşünmüyorum.... oda gelince artık işlemlere başlarız tşk ederim yorumlarınız için paylaştım ve fikir almış oldum..çok teşekkür ediyorum derdime ortak olduğunuz için ...
 
eşime boşanacağımı söyledim o konuşmadan sonra önce konuyu değiştirdi oralı olmadı daha sonra kabul etti...yani boşanmaya karar verdik ... şuan eşyalarımı toplayıp babama yerleştim ...dönmeyi de düşünmüyorum.... oda gelince artık işlemlere başlarız tşk ederim yorumlarınız için paylaştım ve fikir almış oldum..çok teşekkür ediyorum derdime ortak olduğunuz için ...

çookk üzüldüm canım.hakkında hayırlı olan ne ise o olsun inş.musibet gibi görünsede mutlaka bir hayır vardır bunda da.yıllar sonra belkide iyi ki boşanmışım yol yakınken dönmüşüm diyeceksin...

insanlar tabi boşanabilir ama benim hazmedemediğim eşlerin 3.şahıslar yüzünden boşanması...ALLAH yuva yıkanları fitne fesat edenleri helak eder inş.

dik dur lütfen...ALLAH yar ve yardımcın olsun...
 
merhaba..ben 1,5 yıldır evliyim daha öncede bunaldığım zamanlar oldu zaten buraya da yazmıştım ama öyle böyle bir buçuk yıl oldu....eşimle severek evlendik ama evlilik süresince görünün o ki yalnızca ben sevmişim...fakat başlıbaşına onunla problemimiz de olmadı zaten..bir annesi var düşman başına genç yaşta dul kalmış iki çocuğuyla ...biri kız biri erkek..yalnız ömrünü oğluna adamış onu kocası yerine koymuş..eşim kapıdan girince herif geldi derdi :)onu paylaşamadı benle gezmeye gittiğimizde bizimle geliyordu yok onun gelemeyeceği bir ortam oldu da götürmedik ya amannn bir çene bir kavga bir gürültü ...biz 8 ay kayınvaldemle birlikte oturduk da...bunlar basit olanı tabi...sekiz ayı burnumdan getirdi..eşim askeri personel ve annesi benimle evlenmesini hiç hazmedemedi çalışan gelin ile evlendirmek istiyoormuş bende çalışmıyorum..iki de bir laf soktu bu konu hakkında eşim uzun boylu ve kilolu ben kısa boylu ve zayıfım kayınvalidem akşama kadar benim boyum posum kilom tipimle uğraştı tv de gördüğüüü kızları yorum yaparak bana hep laf vurdu , küçümsedi ve sinsi sinsi gülerdi o yüzü hala gözümün önünde ...eşim akşama kadar evde olmadığı için hatta kimi zaman günlerce gelmediği için bunlara inanmadı çünkü onun yanında kızım yavrum der bi iki meyve getirir oğluna şov yapardı ben eşimle konuştuğumda da ya konuyu kapatır ya da bişey yapmazdı onunla konuştuğunu söylüyordu bana ama değişim olmadığından konuştuğunu da düşünmüyorum..her neyse kayınvalidem 8 ay boyunca bana psikolojik savaş açtı ve bunu da çok güzel başardı ...onun sayesinde sersemleştim ve özgüven diye bişey kalmadı bende...düğün esnasında yaptıklarını saymıyorum tabi onlar daha sinir bozucuydu...bir akşam artık patladım tabi ...babamlara hep birlikte oturmaya gittik bu arada ben onunla evlenmek için bütün ailemi karşıma aldım zar zor barışmayı başardım ayrıca eski eşyalara gelin geldim bunu kabul ettim bekar evine gelin geldim yani...her neyse bu saçma sapan konuşmaya başladı babamlarda...ben eşime anlatıyorum ya onun dediklerini neymiş ben onu eşime kesiyormuşum bu arada hiç bir şeyi açık söylemezdi hep dolaylı söylerdi ki söylediklerinden mesul olmasın yine aynı şeyi yaptı işte hiç bir zaman gelin annesini oğluna kesmemeliymiş yoksa kocası artık bunalır kadını boşarmış tabi ben dellendim ...sürekli huzursuzdum zaten ...tabi ablamda onun gibi yaparak başkalarından örnek vererk onun yaptıklarını anlattı...boşar falan dedi ya ona taktım ve eve gittiğimde ondan ayrılacağımı söyledim eşim annesiyle konuşmak için odaya geçti anne nasıl bağırıyor ben duyayım diye onun ayağını kaydırmaya çalışıyomuşum :) sanki işyerindeyiz de ayağını kaydırıyorum..tartıştık ve bana ağza alınmayacak türlü hakaretler etti elim ayağım titrememe rağmen sinirden yine de ağzımı bozmadım sadece onun yaptıklarını söyledim ...ama o neler saydı yazsam şaşar kalırsınız o derece yani tahmin edin..o akşama kadar da karşısına geçip cevap vermiş ya da saygıda kusur etmiş biri değilim ..eşim sorsa cevap veremiyo zaten sana saygıda kusur etti mi diye sorduğunda bişey diyemiyo ama sonradan uydurmuştur o kesin bişeyler ...neyse ben gidecektim o akşam o gitti..gitti de dururmu durmaz daha beter oldu bu sefer eşime telefonda işlemeye başladı...oldu ki eşimin annesinin bulunduğu yere 1 saat uzaklıkta bir yere tayini çıktı bir kaç ay sonra...tabi annesi okadar hakaret etti düşünemedi böyle bişeyi...ben de annesinin gelmesini istemediğimi hatta yüzünü bile görmeyeceğimi ama kendisi ile annesi ile ilişkisine karışmayacağımı kendisinin gidebileceğini söyledim...eşim burada bişey demedi...ama lojman beklediğimizden eşim benden önce gitti ve olan oldu..bir güzel işlemişler geçen gün telefonda konuştuk bana annesini atamayacağını söyledi sanki at diyen olmuş gibi...gelseymiş gitseymiş bir kaç gün kalsaymış ne olurmuş ...ama annesi öyle şeyler söyledi ki ipleri kopardı resmen eşimde yanımdaydı ve dinledi..bunları duymmasına rağmen böyle diyor..annesiyle yüz yüze bakacak hal kalmadı....o görüşmem için zorladı ben de bunun mümkün olmayacağını söyledim ve şimdi boşanıyoruz ..eşim bana senin yerine yüzlerce kadın koyarım ama annemin yerine koyamam dedi...tamam kabul ediyorum annesinin çok emeği var ama bende bunu asla gözardı etmedim hiçbir zaman...fakat bana yaptıkları da hiç adil değil...haksızlık ettiler bana..sürekli bu durumu kullanarak oğluna psikolojik baskı yapıyordu zaten..bizi ayırmak için elinden geleni yaptı ve bunu başarıyorda şuan...eşime boşanacağımı söyledim ama kafam çok karışık ...ne yapacağımı bilmiyorum...düşüncelerinizi bekliyorum.....

arkadaşım içime soğmuş resmen bugün benim gibi birileri vardır diye geldim siteye..bende ayrılıyorum şuan babamın evine geldim babamdayım korkunç bir boşluktayım gözlerimden uyku akıyor ama zihnim bırakmıyor :(
 
Evlatlarının mutsuzluklarından zevk alıyorlar sanırım
Eşinin davranışları gerçekten çok düşüncesizce
Allah yardımcın olsun canım
Umarım herşey yoluna girer
 
Annenin yeri ayrı eşin yeri ayrıdır eş asla seçim yapmak zorunda kalmamalıdır. Kayınvalideler genelde böyledir, oğulları için hep ilk gelmek isterler, ön planda olmak isterler, oğulları onları eşinden daha çok sevsin isterler. gelin eldir çünkü onlar için. Erkekler kolaylıkla dolduruşa gelirler, Bende kayınvalidem kayınpederim ve kayınbiraderim ile aynı evde yaşıyorum, psikolojim alt üst oldu, bir kavga anından sonra eşime , bana böyle davrandıklarını görüyorsun neden dengelemeye çalışmıyosun olayları? neden bana benim yanımda oldugunu hissettirmiyosun dediğimde bana onların tarafındayım onlar benim ailem demişti, bu beni çok üzdü ama şimdi herşeyi görüyo kim olay çıkartıyo kim susuyo görüyor
bencesende kafana takma sinirle soylemis olabilir veya annesinin dolduruşuyla
 
ben çiftlerin kayınvalide ya da başka üçüncü şahıslar yüzünden boşandıklarına inanmıyorum.
sorun her yerde vardır malum
önemli olan halletme metodu
sorunu kimin çıkardığı değil de nasıl çözüldüğü önemlidir
mesela bir arkadaş ablasının kayınvalidesinden bahsetmiş
akşama kadar oturur oğlu gelmeye yakın iş yapar yoruldum der
eniştem de ablama kızar neden iş yaptırıyorsun diye demiş
şimdi burada suçlu asla kayınvalide değil ki
karısını tanımayan
onun böyle bir şeyi yapıp yapmayacağını bile bilmeyen eş hatalı
ben erkek olsam, aynı durumda yani annem yoruldum diye şikayet ettiğinde (ah canımmmm çok mu yormuşlar benim tontonumu) diye sarılır ,karıma da muzipçe göz kırpardım
o zaman o kadın kayınvalidesine kin tutmaz
kayınvalide de değer gördüğünden dolayı kıskançlığının dozunu azaltırdı
evet her sorun bu kadar kolay halledilemez tabi
ama küçük sorunların büyümemesi hayat kalitemizi arttırır
aslında yazmak istediğim çok şey var ama kafa ütülemek istemiyorum
herkese hayat mücadelesinde sonsuz başarılar
ama unutulmaması gereken şey<dert bitmez değişir>
 
merhaba..ben 1,5 yıldır evliyim daha öncede bunaldığım zamanlar oldu zaten buraya da yazmıştım ama öyle böyle bir buçuk yıl oldu....eşimle severek evlendik ama evlilik süresince görünün o ki yalnızca ben sevmişim...fakat başlıbaşına onunla problemimiz de olmadı zaten..bir annesi var düşman başına genç yaşta dul kalmış iki çocuğuyla ...biri kız biri erkek..yalnız ömrünü oğluna adamış onu kocası yerine koymuş..eşim kapıdan girince herif geldi derdi :)onu paylaşamadı benle gezmeye gittiğimizde bizimle geliyordu yok onun gelemeyeceği bir ortam oldu da götürmedik ya amannn bir çene bir kavga bir gürültü ...biz 8 ay kayınvaldemle birlikte oturduk da...bunlar basit olanı tabi...sekiz ayı burnumdan getirdi..eşim askeri personel ve annesi benimle evlenmesini hiç hazmedemedi çalışan gelin ile evlendirmek istiyoormuş bende çalışmıyorum..iki de bir laf soktu bu konu hakkında eşim uzun boylu ve kilolu ben kısa boylu ve zayıfım kayınvalidem akşama kadar benim boyum posum kilom tipimle uğraştı tv de gördüğüüü kızları yorum yaparak bana hep laf vurdu , küçümsedi ve sinsi sinsi gülerdi o yüzü hala gözümün önünde ...eşim akşama kadar evde olmadığı için hatta kimi zaman günlerce gelmediği için bunlara inanmadı çünkü onun yanında kızım yavrum der bi iki meyve getirir oğluna şov yapardı ben eşimle konuştuğumda da ya konuyu kapatır ya da bişey yapmazdı onunla konuştuğunu söylüyordu bana ama değişim olmadığından konuştuğunu da düşünmüyorum..her neyse kayınvalidem 8 ay boyunca bana psikolojik savaş açtı ve bunu da çok güzel başardı ...onun sayesinde sersemleştim ve özgüven diye bişey kalmadı bende...düğün esnasında yaptıklarını saymıyorum tabi onlar daha sinir bozucuydu...bir akşam artık patladım tabi ...babamlara hep birlikte oturmaya gittik bu arada ben onunla evlenmek için bütün ailemi karşıma aldım zar zor barışmayı başardım ayrıca eski eşyalara gelin geldim bunu kabul ettim bekar evine gelin geldim yani...her neyse bu saçma sapan konuşmaya başladı babamlarda...ben eşime anlatıyorum ya onun dediklerini neymiş ben onu eşime kesiyormuşum bu arada hiç bir şeyi açık söylemezdi hep dolaylı söylerdi ki söylediklerinden mesul olmasın yine aynı şeyi yaptı işte hiç bir zaman gelin annesini oğluna kesmemeliymiş yoksa kocası artık bunalır kadını boşarmış tabi ben dellendim ...sürekli huzursuzdum zaten ...tabi ablamda onun gibi yaparak başkalarından örnek vererk onun yaptıklarını anlattı...boşar falan dedi ya ona taktım ve eve gittiğimde ondan ayrılacağımı söyledim eşim annesiyle konuşmak için odaya geçti anne nasıl bağırıyor ben duyayım diye onun ayağını kaydırmaya çalışıyomuşum :) sanki işyerindeyiz de ayağını kaydırıyorum..tartıştık ve bana ağza alınmayacak türlü hakaretler etti elim ayağım titrememe rağmen sinirden yine de ağzımı bozmadım sadece onun yaptıklarını söyledim ...ama o neler saydı yazsam şaşar kalırsınız o derece yani tahmin edin..o akşama kadar da karşısına geçip cevap vermiş ya da saygıda kusur etmiş biri değilim ..eşim sorsa cevap veremiyo zaten sana saygıda kusur etti mi diye sorduğunda bişey diyemiyo ama sonradan uydurmuştur o kesin bişeyler ...neyse ben gidecektim o akşam o gitti..gitti de dururmu durmaz daha beter oldu bu sefer eşime telefonda işlemeye başladı...oldu ki eşimin annesinin bulunduğu yere 1 saat uzaklıkta bir yere tayini çıktı bir kaç ay sonra...tabi annesi okadar hakaret etti düşünemedi böyle bişeyi...ben de annesinin gelmesini istemediğimi hatta yüzünü bile görmeyeceğimi ama kendisi ile annesi ile ilişkisine karışmayacağımı kendisinin gidebileceğini söyledim...eşim burada bişey demedi...ama lojman beklediğimizden eşim benden önce gitti ve olan oldu..bir güzel işlemişler geçen gün telefonda konuştuk bana annesini atamayacağını söyledi sanki at diyen olmuş gibi...gelseymiş gitseymiş bir kaç gün kalsaymış ne olurmuş ...ama annesi öyle şeyler söyledi ki ipleri kopardı resmen eşimde yanımdaydı ve dinledi..bunları duymmasına rağmen böyle diyor..annesiyle yüz yüze bakacak hal kalmadı....o görüşmem için zorladı ben de bunun mümkün olmayacağını söyledim ve şimdi boşanıyoruz ..eşim bana senin yerine yüzlerce kadın koyarım ama annemin yerine koyamam dedi...tamam kabul ediyorum annesinin çok emeği var ama bende bunu asla gözardı etmedim hiçbir zaman...fakat bana yaptıkları da hiç adil değil...haksızlık ettiler bana..sürekli bu durumu kullanarak oğluna psikolojik baskı yapıyordu zaten..bizi ayırmak için elinden geleni yaptı ve bunu başarıyorda şuan...eşime boşanacağımı söyledim ama kafam çok karışık ...ne yapacağımı bilmiyorum...düşüncelerinizi bekliyorum.....

Her şeyimiz aynı bende aynı durumdayım ne yapacağımı bilmiyorum çıkmazdayım..Nolur bi çözüm bulursan yada bir fikrin varsa bana da bildir ALLAH hepimizin yardımcısı olsun:((
 
Back
X